markt te kunnen rondsnuffelen. Dat betekende: een overvloedige
keuze aan processed food, informatie via beeldschermen, en voor
wie dat wenste: een gratis kopje koffie. We dienden daarvoor het
hele stramien van de bestaande supermarkt te verlaten. In plaats
van een rationele blokkendoos, waarin de stellingen overheersend
waren, moesten we een stemmingsvolle winkel met een geheel
eigen architectuur creëren. Ahlqvist zonderde hiervoor een groep
je medewerkers af, dat als opdracht kreeg de bestaande supermarkt
volledig te kraken. Dat zou ook gebeuren. In 1987 kregen we een
ontwerp te zien voor een Nieuwe Supermarkt, die het jaar daarop
in Tilburg zou worden gerealiseerd: een soort pretpark, waar de
‘bezoekers’ zelfs hun kinderen tijdelijk in een speelhoek zouden
kunnen stallen (“Albert Heijn blijft op de kleintjes letten”).
Zo waren er meer dingen waar we ons op konden verheugen. We
liepen naar ons honderdjarig bestaan toe, wat grootscheeps zou
worden gevierd, en we hadden besloten dat Ahold, dat tot dusver
steeds bij Albert Heijn had ingewoond, een eigen kantoor zou krij
gen. De gemeente Zaandam wees alvast een terrein aan en doopte
de aanliggende weg tot Albert Heijn-weg (een blijk van erkente
lijkheid, die in de kritiese jaren zeventig ondenkbaar zou zijn
geweest).
Ook mij persoonlijk ging het weer goed, al had dat enige tijd
genomen. Vanwege haar relatie met mij was Olga door waarne
mend president-commissaris Wakkie van de ene dag op de andere
ontheven van haar directeurschap bij Ahold, wat voor een carriè
revrouw als zij een klap betekende. Ze ging werken op een p r -
bureau in Den Haag, wat haar matig beviel. Ik vroeg haar met mij
te trouwen, maar ze wilde haar zelfstandigheid niet opgeven, die
door onze omgang toch al zo’n deuk had opgelopen. Als we door
de P.C. Hooftstraat liepen, was ze als de dood een vriendin tegen te
komen. Ze wilde ook in haar appartement aan de Brouwersgracht
blijven wonen, waar ik dan mocht logeren. Later, nadat mijn moe
der op 24 juni 1984 was overleden, stemde ze alsnog in met een
huwelijk. We trouwden in september daarop in Klosters, Zwitser
land, met alleen mijn broer en diens vrouw erbij, plus onze vrien-
201
