-
pakken houden en de fijnbesnaarde jongens van de Bijenkorf was
te groot.
Later heb ik ook met Anton Dreesmann zo’n ronde gehad. Wij
waren met een groep ondernemers uitgenodigd door de Hong
kong Development Council en op het bovendek van een Boeing
747 begon Dreesmann over de mogelijkheid dat wij Vendex zouden
overnemen. Vendex zou op die manier aan de beurs genoteerd
raken en wij zouden kunnen profiteren van de veel geroemde
synergie die bij fusies ontstaat. Nu was Vendex in die tijd veel gro
ter dan wij, zodat wij in de praktijk zouden zijn overgenomen, een
reversed take-over, maar als het resultaat voor ons beide gunstig
was geweest, had ik daar geen principieel bezwaar tegen gehad. Of
het gunstig was, bleef onzeker op persoonlijke gronden. Ook in het
bedrijfsleven is de belangrijkste kwestie: kunnen mensen met
elkaar opschieten, en daaraan twijfelden we. Ik heb altijd respect
en waardering voor Anton Dreesmann gehad. Hij heeft kans
gezien om het zooitje ongeregeld dat Vroom Dreesmann met al
die familiestaken was, onder één noemer te brengen. Maar hij
domineerde elk gezelschap. Al dronk je een kopje thee met hem
dan had hij nog het hoogste woord. Talentvolle lieden ontliepen
hem om die reden en hijzelf leek ook niet naar hen op zoek te zijn.
Op het hoofdkantoor van Vendex heb ik nooit iemand ontmoet
die ik zelf in dienst zou hebben genomen, wat veel zegt, want
warenhuismensen deden toen behoorlijk schamper over ons krui
deniers. Hoewel Anton en wij al een naam voor een nieuwe onder
neming hadden, Vendahold, bliezen wij op het laatste moment de
zaak af. De geschiedenis van Vendex - ze zijn nu een stuk kleiner
dan wij - heeft ons hierin gelijk gegeven, al heb ik dat Anton nooit
gegund. Zijn fout is geweest dat hij in de huidige tijd nog een
tycoon wilde zijn, en zo eenvoudig zit het bedrijfsleven niet meer
in elkaar.
Wij moesten dus op eigen kracht in de warenhuissector van
start gaan. In de detailhandel kun je lekker afkijken en wij deden
dat bij de Amerikaanse combination stores, de Franse hypermarché’s
en de Duitse Selbstdienungswarenhauser. De Franse en Duitse win
kels speelden in op het groeiend autobezit bij het publiek en de
142
