die onder het fi va-regime vielen eenzijdig met vijf procent zou
den verlagen. Zij werden meteen geboycot door de f i va en kregen
daarna van de rechter nog eens ongelijk, maar het grote publiek
riep hen uit tot overwinnaars. Overigens waren Van den Broek en
Hermans niet eens de felste discounters. Die eer viel te beurt aan de
Edah, wiens winkels op een gegeven moment het aanzien hadden
van een opengesteld magazijn: een vloer van trottoirtegels en een
paar honderd artikelen die nog gewoon in de omdozen zaten.
Wij als Albert Heijn konden de aanpak van de discounters niet
volgen, hoe geagiteerd de algemene sfeer ook was. De directeur-
generaal van het ministerie van Economische Zaken stelde mij
eens voor de verticale prijsbinding gewoon naast ons neer te leg
gen, om te kijken hoe de f i va zou reageren. Dat wij op die manier
contractbreuk zouden plegen, was hem worst. Aan de andere kant
moesten wij wel iets ondernemen, want door de acties van de dis
counters kregen wij ongewild de reputatie duur te zijn. En Albert
Heijn was niet duur, wel duurder. Van den Broek en Hermans had
den een veel beperkter assortiment dan wij; zij profiteerden van de
regel dat in een gewone supermarkt tachtig procent van de omzet
uit twintig procent van de artikelen komt en boden daarom alleen
die twintig procent. Wij wilden juist méér artikelen binnen het
bereik van het publiek brengen en dat maakte ons automatisch
duurder dan een kruidenier die dat niet deed. Bij de structurele
prijsverlagingen die wij regelmatig doorvoerden, trokken wij
bovendien niet alleen de goedkoopte-kaart. Onze acties omgaven
we eerder met een zekere luxe. We zeiden bijvoorbeeld: “De royale
manier om zuinig te zijn”, of: “Om bij te dragen tot het behoud van
verkregen welvaart” of: “Beter leven.” Als we het anders hadden
aangepakt zouden we zijn bestormd door koopjesjagers in plaats
van onze vaste klanten.
We hadden één wapen waarmee we het direct tegen de fiva
konden opnemen: onze huismerken. In 1963 waren we met een
eigen bier-in-blik gekomen en met Welgelegen Eieren. En aan het
begin van de jaren zeventig kregen we a h -diepvries en a h -melk.
Daartussen speelde de Slag om de Wasmiddelen. In 1967 lanceer
den we Albinet, Albimatic en Albitex, die twintig tot veertig pro-
124
