onze leverander Vrijheid Een week op zee Hard werken Het is vroeg in de morgen op de visafslag in Den Helder, maar er is al veel bedrijvigheid. De bemanning van kotter De Volharding maakt zich klaar om uit te varen. Sanien met Albert Heijn werken ze aan de verbetering van de kwaliteit en duurzaamheid van de vis. Eigenaar van De Volharding is de familie Zijlstra. Erik, zijn vader Loed en zijn neef Rik vissen al zo lang ze zich kunnen herinne- ren. Erik is direct na school bij het familie- bedrijf gaan werken en vist nu zo'n zeventien jaar. Het is de vrijheid die hem trekt. 'Ik zou niet elke avond thuis op de bank willen zitten.' In zijn oor draagt hij de traditionele gouden ring, die in vroeger tijden de fiinctie van een 'uitvaartverzekenng' had.Visser was een gevaar- lijk beroep en als je overboord sloeg, verdronk en ergens aanspoelde, gebruikte men het goud om de begrafenis te betalen. Na een paar uur varen klinkt een harde bel, het teken dat de netten uitgaan. Ze vissen vandaag op platvis, zoals schol en tarbot. Een groep meeuwen volgt het schip nauwlettend. 'Moet je opletten, straks als het net bovenkomt,' zegt Erik. 'Dan is de lucht helemaal wit.' De bel gaat weer. 'We gaan halen!', roept de schipper vanuit zijn stuurhut. Hij haalt de net- ten langszij, takelt ze boven het dek en leegt ze in containers. Meteen daarna wordt de vangst gesorteerd en schoongemaakt en gaat de vis op ijs in het visruim. 'Het grote verschil met de gebruikelijke manier van werken is dat we de vis ter plekke op grootte sorteren.' vertelt Erik. 'Normaal gebeurt dat pas op de afslag. Daar- voor moet het ijs eraf en dat heeft natuurlijk gevolgen voor de kwahteit. Maar op deze manier blijft de vis koud en kan hij dus op z'n allerverst worden verkocht.' De tijden zijn veranderd, ook in de visserij. Vader Loed, sinds 35 jaar in het vak: 'Als we

Allerhande | 2009 | | pagina 123