VERSGEOOGSTE
WINTERKOSTVAN
DE KLEIGROND
Van witte kool tot zuurkool
Verschillende soorten
Verrassende toepassingen
Life
Zuurkool is eigenlijk fijngesneden witte kool die
door melkzuurgisting aan zijn lichtzure smaak
komt en zonder conserveringsmiddelen kan
worden bewaard. De witte kolen groeien op
de kleigrond in de kop van Noord-Holland, waar
zeelucht, wind en vocht de kool een optimale
smaak geven.
Per stuk weegt een kool wel zes tot acht kilo.
Om tot zuurkool te worden verwerkt, wordt
eerst het buitenblad verwijderd waarna de kolen
in snijmachines worden fijngesneden. Nadat
de kool is gewassen, wordt een beetje zout toe-
gevoegd, zodat het gistingsproces op gang
komt. Hierbij worden suikers in de kool omgezet
in zuren. Dit duurt drie tot acht weken.
Er zijn verschillende soorten zuurkool bij Albert
Heijn. De bekendste is de naturelsoort met een
friszure smaak. Mildere soorten zijn de wijnzuur-
kool en kruidenzuurkool met kruiden en specerij-
en. Zuurkool is lang houdbaar, zie de houdbaar-
heidsdatum op de verpakking. Vanwege de lange
houdbaarheid namen ontdekkingsreizigers als
Columbus deze koolsoort al mee tijdens verre
zeereizen. En omdat zuurkool een bron van
vitamine C is, kon scheurbuik daardoor voor-
komen worden.
We eten zuurkool vooral's winters als traditionele
stamppot, meestal gecombineerd met rookworst en
gebakken spekjes. Maar zuurkool kan ook worden
verwerkt in een luchtige salade, als garnering bij
schotels en als bijgerecht. Je kunt circa 250 gram
zuurkool per persoon rekenen; zuurkool is heel
licht verteerbaar.
