slk denk dat het toch
eon MOOi kerstfeest
wordtf zegt OMa
Voor de zoveelste keer
kifkt Tom op zifn horloge.
Bva is ook ongedurig
Ze wilde dat ze een slaappil
kon neMen, zodat ze pas
via kerst zou wakker worden
Tom vmdt het ook een superidee. 'Opa,' zegt
hij dan. 'Misschien moet het verhaal niet over
mensen gaan.'
'Over dieren,' verzint Eva. 'We doen het over
een berenfamilie, want een beer is mama's lie-
velingsdier.'
'Heel goed bedacht,' zegt opa.'Dan vertellen we
over een berenfamilie.'
'Ik weet nog iets veel beters," roept Eva. 'We
gaan het niet vertellen, we gaan het echt spelen.
Het moet een toneelstuk worden.'
'Cool!' zegt Tom.'Dan was ik papa beer.'
'Ik was mama beer,' zegt Eva. 'En wij ntopper-
den op elkaar."
'Ja,' zegt Tom. 'En toen ging ik wandelen.'
'En toen kwam je een vrouwtjesbeer tegen.
Haha, dan moet je zoenen.'
Tom kijkt moeilijk. 'Dat doe ik niet. Ik ga niet
zornaar iemand zoenen, dat vind ik vies.'
'Dan was Anne de vrouwtjesbeer,' stelt opa
voor.
Tom wil Anne wel een kus geven.
Jij dacht dat niemand jullie zag,' verzint Eva
verder. 'Maar wie stond daar achter een boom?
Opa beer.'
'En jij ging het aan mama beer verklappen, opa.'
bedenktTont.
'Ik hoor het al," zegt opa. 'Jullie weten het precies.'
'En ik was heel boos,' verzint Eva. 'Ik deed ons
hoi op slot en je mocht er met meer in.'
'En toen ging ik weg,' zegt Tom. 'Want ik kon
toch niet honderd jaar voor de deur blijven
staan omdat jij de deur niet opendoet.'
'Nee, ik doe de deur ook niet open, dan moest
je maar niet zoenen.'
'Maar ik had allang spijt,' zegt Tom. 'Jij wilde
helemaal niet luisteren.'
'Omdat je zo stom deed,' zegt Eva kwaad.
'Je deed zelf stom.'
Ze krijgen er echt ruzie over.
'Jullie zijn nu wel heel goed aan het acteren,'
zegt opa. 'Dat toneelstuk wordt heel erg echt.'
'Ik ging toch weg,' zegt Tom. 'Eigen schuld.'
'Ja.' zegt opa. 'Papa beer vertrok en toen zat
mama beer alleen. Eerst was ze alleen maar boos,
maar later huilde ze en huilde ze maar.Tot er op
een dag op de deur wordt geklopt.'
'En dan wordt er echt bij ons aangebeld,'
bedenkt Eva. 'En dan staat papa daar. Dan is
mama heel blij!'
'Ik denk dat ik nog iets beters weet,' zegt opa.
'Want we moeten eerst zeker weten of mama
wel blij is als papa terugkomt.'
Op dat moment komen Anne, oma en mama
aanrijden.Voordat ze binnenkomen, fluistert opa
het vlug in hun oor.
Dan stormt Anne de kamer in.'We hebben heel
mooie kerstversiering!' Ineens ziet ze de boom.
Ze juicht van blijdschap.
'Wat een prachtige boom,' zegt oma.
'We hebben ook kransjes,' zegt Anne. 'Maar die
mag je nog niet opsnoepen. Pas als het kerst is.'
'Ik denk dat het toch een mooi kerstfeest wordt,'
zegt oma.
'Dat denk ik zeker.' Opa geeft Eva en Tom een
knipoog.
staat in de keuken. Ze is bezig het
vlees te kruiden. Andere jaren hielpen de kin-
deren haar altijd, maar nu zijn ze nog niet een
keer de keuken ingekomen.
Vol spanning zitten Tom en Eva in de kamer.
Ze wachten op een telefoontje van opa. Opa is
papa aan het bellen. Straks krijgen ze te horen
of hun vader mee wil doen aan hun plan. Want
als hij met kerst niet wil aanbellen, dan kin het
hele toneelstuk niet doorgaan.
Voor de zoveelste keer kijkt Tom op zijn horlo-
ge. Eva is ook ongedurig. Een kwartier geleden
belde opa al dat hij het papa ging vragen. Hij is
nu al heel lang met papa aan het bellen, dat is
vast geen goed teken.
Eindelijk gaat de telefoon. Ze schieten over-
eind.
Tom neemt op. 'En?' vraagt hij.
'Papa doet het,' zegt opa. 'Hij wil het heel
graag.'
Tom steekt zijn duint ornhoog naar Eva en de
kinderen beginnen te juichen.
'Ik heb tegen oma gezegd dat ze kan beginnen,'
zegt opa.
Tom weet meteen wat hij bedoelt. Oma heeft
beloofd de berenkostuums te naaien. Ze weet
van hun toneelstuk, maar niet waar het over
gaat.
Karin kontt de kamer in. 'Wat is hier aan de
hand?' vraagt ze.'Ik hoor zo'n gejuich."
'Oh, eh... niks,' zegt Eva snel. 'Een geheimpje
voor de kerst.'
'Vannnddag zijn we bij opa en oma,' kondigt
Tom aan.
'Vanmiddag?' zegt Karin. 'Maar morgen is het
Kerstmis, dan zijn ze de hele dag hier."
'Het heeft met ons geheim te ntaken,' legt Eva
uit.
Karin gaat terug naar de keuken. Ze leest het
recept nog eens door en zet de braadpan op
het vuiir. Als de boter bruin is, legt ze het vlees
erin. Ze hoort een piepje. Een sms'je, zou het
van Chris zijn?
Terwijl ze het vlees met de vork ontdraait, opent
