Opa knikt sScws zi/'h grote wiensen heel kinderachtig' sZo zijn warned/ zegt ow\a. sSow\s zi/h het het kinderen' sfo/at hebben we daar nou aan7' zegt Tqim. sdaar krijgen we papa toch hiet wtee terug?' Terwijl Eva laat van schrik bijna haar koekje uit haar handen vallen.'Je had wel geluk dat Jose je niet had gezien,' zegt ze. 'Zeker,' zegt opa. 'Dat kan helemaal niet,' roept Tom. 'Het is heel lang geleden, toen bestond Jose nog niet eens.' 'Gelukkig met,' zegt opa. Hij neemt een hap van zijn koekje.'!k schaam me er nog voor." 'Papa ook,' zegt Tom. 'Hij wil hier weer wonen.' 'En dat wil mama ook,' zegt Eva. 'Dat is het stomme. Ze huilt steeds sinds papa weg is. Maar ze wil hem niet bellen en papa belt haar ook niet.' Opa knikt. 'Soms zijn grote mensen heel kin- derachtig. Misschien moeten we ze een beetje helpen." 'Ja,' roept Eva. 'We moeten een plan bedenken. Zullen we dat doen, opa? Jij hebt een verzin- hootd." 'Het is niet zo'n gek idee, jongens.' Opa staat op en loopt naar de tafel. 'Maar eerst gaan we de kerstboom optuigen.' Hij pakt een bal van tafel. Karin de boodschappen achter in de auto legt, trekt Anne oma mee. 'Ja, we gaan even naar de kerstmarkt,' zegt oma. Anne holt er al naartoe. Oma moet lachen als ze Annes stralende gezicht voor het kraampje met kaarsen ziet. 'Ik heb beloofd dat ze er een mag uitzoeken.' Oma geeft Karin een arm. 'Kom mee, ze heb- ben daar zulke leuke dingen.' Terwijl Oma en Anne de kaarsen bekijken, staat Karin er afwezig bij. At en toe houdt oma lets in de lucht.'Vindje dit kerstkleed niet prachtig?' Karin knikt bleekjes. 'Ach, kind toch.' Oma pakt haar hand. 'Ik snap dat het moeilijk voor je is. Het is voor ons alle- maal slikken, maar we kunnen het beter gezellig maken.' 'Oma!' roept Anne. 'Mag ik deze kaars?' 'Natuurlijk schat, zoek maar uit.' Maar Anne ziet alweer lets anders. 'Vind je dat ik te streng ben geweest voor Chris?' vraagt Karin. Je bent heel erg geschrokken,' zegt oma. 'Dat is toch ook logisch. Is ie nou helemaal gek gewor- den. Maar ik weet dat Chris van je houdt. Jullie hadden het de laatste tijd ook niet makkelijk. Daar moet je doorheen." 'Oh, deze is mooi!' Anne komt met een kaars aanhollen. 'Zoek voor Eva en Tom ook maar iets uit,' zegt 'Zo los je dat toch niet op.' zegt Karin. 'Door gauw met een ander te gaan. Alsof ik het niet moeilijk had!' 'Zo zijn mannen,' zegt oma. 'Soms zijn het net kinderen.' 'Heeft hij er met jullie over gepraat?' vraagt Karin. 'Natuurlijk." zegt oma.'Hij heeft spijt." 'Daar merk ik anders niks van.' zegt Karin. 'Lieverd.je hebt hem eruit gegooid.Waarom bel je hem niet om te praten?' 'Ik denk er niet over,' zegt Karin. Oma knijpt in haar hand. 'Denk er nog maar eens over na.' Ze kijkt naar de kraam. 'Ik kom. Anne. Ja, zo'n kerstkrans op de deur is ook prachtig. Maar dat moeten we wel aan mama vragen.' Bij alles wat ze omhoog houden, knikt Karin afwezig dat het goed is. Anne en oma leuke versieringen voor het kerstfeest uitzoeken, hangt opa de laat ste bal in de boom. 'Nou is hij helemaal prachtig,' zegt hij als Eva de slingers erin hangt. 'Nu alleen nog de piek." Tom en Eva duiken de schuur in om de trap te halen. 'Mag ik de piek erop zetten?' vraagt Tom. 'Prima.' Opa geeft Tom een mesje.'Ik denk dat je een stukje van de top moet afsnijden.' Als de piek erop zit, beginnen ze te klappen. 'Wat niij betreft kan de kerst beginnen,' zegt opa tevreden. 'Nee,' zegt Eva.'We moeten eerst nog een plan bedenken, toch?' 'Ja,' zegt Tom. 'Zodat we papa terugkrijgen.' 'Wat dachten jullie ervan als we met kerst aan mama en oma een verhaal vertellen.' "Gaaf!' zegt Eva.'Een heel mooi sprookje. Mama houdt van sprookjes.' 'Wat hebben we daar nou aan?' zegt Tom. 'Roodkapje, nou goed. Daar krijgen we papa toch niet mee terug.' 'Weten jullie wat ik denk,' zegt opa. 'Dat we een verhaal moeten verzinnen dat lijkt op wat er met papa en mama is gebeurd." Hij gaat op de bank zitten met zijn hand tegen zijn hoofd. Eva ploft naast hem. 'Goed bedacht, opa, maar hoe gaat dat verhaal dan?' 'Het gaat over papa en mama,' legt opa uit.'Maar dat weet mama niet, dat merkt ze pas later. Een verhaal waarin twee mensen ruzie hebben en het toch weer goed komt.' Ja,' zegt Eva. 'En dan hoort mama dat het ook weer goed kan komen, net als in ons verhaal.' 'Juist,' zegt opa. 'Als mama dan blij wordt, weten we dat ze toch wel wil dat papa terugkomt.'

Allerhande | 2006 | | pagina 148