Rond de 16 zijn ze. Ze kennen elkaar van school en
kormen al drie jaar maandelijks bij elkaar. Om bij te
kletsen en te koken. ledere keer rond een anderthema.
AllerHande giebelde mee met de vijf Brabantse meiden
tijdens een van hun etentjes.
KOOKCLUB
j h alsjeblieft, ze mogen
Jt niet blijven plakken, die
hartjes. Kom op hartjes,
niet aan elkaar plakken.' Even
ongedurig als opgewonden tuurt
Maud in een grote pan, roert dan
voorzichtig door het kokendhete
water en kijkt opnieuw, nog altijd
met een gespannen trekje rond
haar mond. In de pan drijven tien
hartjes. Maud heeft ze zelf gesne-
den uit verse lasagnevellen. Naast
haar aan het fornuis staat Lieke. Zij
schijnt zich heel wat minder zorgen
om haar gehaktsaus te maken. Aan
de fraai gedekte tafel zitten de drie
andere meiden aan een stuk door
te giebelen. Maud is de enige die
bloedserieus is. Ze haalt een pasta-
hartje uit het water, proeft er een
stukje van en draait vervolgens het
vuur uit. Dan breekt ook op haar
gezicht een lach door. 'Jongens, we
kunnen zo eten.'
DRUKKEAGENDA
Hester, Lieke, Linda, Maud en Nora
kennen elkaar uit de brugklas van
het Strabrecht College in Geldrop
en zijn sindsdien altijd vriendinnen
gebleven. Drie jaar geleden kregen
ze het idee een kookclub te begin-
nen. Maud: 'Mijn ouders doen dat
al jaren. Wij vonden dat ook leuk.'
Nora: 'We wilden meer dan een
avond bij elkaar zitten en drinken.
Het eten is eigenlijk bijzaak, hoor.
Het gaat vooral om de gezelligheid.'
'Het etentje' noemen ze hun
avondje. Een naam heeft hun
kookclub niet. Eens per maand
proberen ze bij elkaar te komen,
hoewel hun drukke agenda dat
niet altijd toelaat. Er is altijd wel
een feestje, vriendje of iets anders.
Als ze afspreken, is dat op vrijdag-
avond. Om een uur of acht, bij
iemand thuis. Soms weten ze al ver
van tevoren wat ze gaan koken. Een
andere keer besluiten ze dat pas's
ochtends op het schoolplein. Voor
de inspiratie duiken ze in de kook-
rtsvriendinnen
88 AllerHande 11 2005
