ROKERS
m
Joseph (63)
Nynke (40)
IKWi
eten
'Ik eet graag bij Koko. De naam alleen al doet mij
denken aan mijn grootmoeder. De uitspraak van
het woord Koko is namelijk hetzelfde als die van
het Zulu-woord voor grootmoeder. Eten is ontzet-
tend belangrijk als we op tournee zijn. We komen
vaak in Nederland en op de een of andere manier
voelen we ons hier altijd meer thuis dan in Azie of
Amerika. Dat heeft 00k met het eten
'SomS mis ik te maken. Wei mis ik soms Zulu-eten.
Amasi bijvoorbeeld, een pap van
Zuiu-eten' melk en ma'is. Ik ben opgegroeid op
een boerderij waar lang niet elke dag
vlees op tafel kwam. Maar pas later ben ik echt
vegetarier geworden. Toen ik eind jaren zestig met
Ladysmith Black Mambazo begon, was traditionele
Zulu-zang helemaal niet populair, vooral niet bij
jongeren. Beetje bij beetje is dat veranderd. Na
onze samenwerking met Paul Simon werden we
00k nog eens beroemd buiten Zuid-Afrika. Met
Mambazo wil ik onze Zulu-traditie overbrengen op
volgende generaties.'
'Dat artiesten in mijn bus kunnen eten, is een idee
dat tijdens een lange tour met The Nits is geboren.
De bandleden wilden graag in een vertrouwde om-
geving eten, dus heb ik zitjes in de bus gemaakt. Ik
heb het vooral in de zomer en het najaar erg druk,
want dan zijn er veel festivals en toeren er meer
bands. Elke groep heeft zijn eigen eetwensen. De
jongens van Ladysmith Black Mam
bazo - ze zijn bijna allemaal familie 'Dansen en
van elkaar - willen graag twee keer
op een dag eten: een late, lichte Spfingen ZOndef
lunch om vier uur en rond zes uur
een lichte warme maaltijd. Tussen VOlle maag'
de twee maaltijden doen ze hun
soundcheck. Ik sta meestal achter het theater ge-
parkeerd, dus ze zijn er zo. De groep eet licht,
omdat ze 's avonds op het toneel staan te dansen
en te springen. En dat lukt natuurlijk niet met een
voile maag. Ik bepaal verder zelf wat ik kook, als
iedereen maar goed en lekker eet. Want zonder ge-
zond eten houdt niemand zo'n zware tournee vol.'
