KOKERS
Karl (41)
stemming er in aan boord' ders siaat de stem
ming gauw om. Ik
werk alweer 23 jaar als matroos. Dat betekent dat
ik zorg voor het onderhoud van het schip; eenmaal
op zee help ik mee het karwei te klaren. Het is
zwaar werk, en zeker geen negen-tot-vijfbaan. Ge-
lukkig hebben we goede koks als Jan. Favoriet is de
Chinese rijsttafel. Maar als we het erg druk hebben,
heeft het natuurlijk weinig zin om uitgebreid te
koken. Dan is er geen tijd om er echt van te
genieten. In het weekend lukt dat meestal wel.
Thuis sta ik graag zelf in de keuken. Mijn vrouw
komt uit Portugal, en ik kook al aardig Portugees.'
Jan (57)
moet je goed weten te 'We bakken iedere dag
timen. De bemanning wil
het liefst aanschuiven, vers brood; een beetje
aan de slag. Maar het luxemagWer
eters
'Soras eten we aan boord beter dan thuis. Tonge-
tjes zal ik in Nederland niet zo snel kopen, want
die zijn nogal prijzig. Maar aan boord eten we ze
wel. Heerlijk. Er komen standaard twee soorten
groenten op tafel, en als je nog een stuk vlees wilt,
kan dat altijd wel.
'Lekker eten houdt de Goed en lekker eten
is erg belangrijk. An-
'Als we naar een klus buiten Europa gaan, haal ik
voor zeker tien weken aan houdbare levens-
middelen en voor twee weken vers aan boord.
Maar plannen blijft altijd lastig. Soms moeten we
ter plaatse twee weken wachten voordat we aan
het werk kunnen. Dan vliegt een groot deel van de
bemanning naar huis en blijven we met vijf man
achter. Koken aan boord
eten en meteen weer
werk loopt nog wel eens
uit. En om voor een groep van vijfentwintig man
even snel biefstukken te bakken, dat lukt niet. Ik
maak trouwens liever gehaktballen klaar, geheel
naar eigen recept. Aan een biefstuk kun je weinig
doen. Als de slachter tegen een koe heeft gezegd:
"hou je taai", dan houdt het op. Maar een echt
goede bal gehakt, dat is een kunst.'
AllerHande 4-2003 81
