Gerda (65) en Hans (70) uit Amsterdam hebben twee zonen, een dochter en drie kleinkinderen. Tafel? Gerda: 'Met z'n tweetjes zitten we aan de keukentafel. Als we eters krijgen, eten we in de eetkamer.' Hans: 'Toen de kinderen nog thuis woonden, aten we met z'n alien in de keuken. Dat ging net. De eettafel stond destijds nog in de woonkamer. Het was altijd wel dringen als de tafel werd gedekt. De bank moest dan aan de kant.' Gerda: 'Nu hebben we een aparte eetkamer. Heel handig, ik kan de tafel alvast dekken als de kinderen langskomen.' Ontbijt? Hans: 'Sinds ik ben gestopt met werken, zet ik het ontbijt klaar. Met de kinderen ontbeten we aan de keukentafel. Omdat ik voor mijn werk om zeven uur op moest, kropen de kinderen daama nog even in bed voordat ze naar school moesten. Nu kunnen we gelukkig later opstaan. Heerlijk.' Gerda: 'We persen 's ochtends altijd sinaasappelen uit. Ik eet twee bruine boterhammen en Hans eet eerst een bruine en daama een witte boterham.' Hans: 'Lekker dikbesmeerd met jam. Zo'n gewoonte sluipt erin.' Wie kookt en wie wast af? Hans: 'Gerda kookt. Ik doe ei- genlijk weinig, laat ik daar eerlijk over zijn, maar ik help wel mee. Ik zet het water op of schil de aardappelen. Wel wassen we altijd samen af. Afgelopen kerst hebben we na afloop iedereen naar huis gestuurd; wij zouden de afwas wel 'even' met z'n tweeen doen. De keuken stond vol, tot en met de vloer toe. We hebben toen een uurtje afgewassen, pauze genomen en zijn daama weer verder gegaan. Wat een klus.' Een maaltijd is niet af zonder toetje? Gerda: Klopt, we nemen altijd een toetje. Ik maak wel eens bitterkoekjespudding. Laatst zei een van onze kleindochters dat er een vis in de keuken lag. Dat was de puddingvorm. We hebben erg gelachen.' 82 AllerHande 9-2002

Allerhande | 2002 | | pagina 82