Gerda (65) en Hans (70) uit Amsterdam hebben
twee zonen, een dochter en drie kleinkinderen.
Tafel? Gerda: 'Met z'n tweetjes zitten we aan de keukentafel.
Als we eters krijgen, eten we in de eetkamer.'
Hans: 'Toen de kinderen nog thuis woonden, aten we met z'n
alien in de keuken. Dat ging net. De eettafel stond destijds nog
in de woonkamer. Het was altijd wel dringen als de tafel werd
gedekt. De bank moest dan aan de kant.'
Gerda: 'Nu hebben we een aparte eetkamer. Heel handig, ik
kan de tafel alvast dekken als de kinderen langskomen.'
Ontbijt? Hans: 'Sinds ik ben gestopt met werken, zet ik het
ontbijt klaar. Met de kinderen ontbeten we aan de keukentafel.
Omdat ik voor mijn werk om zeven uur op moest, kropen de
kinderen daama nog even in bed voordat ze naar school
moesten. Nu kunnen we gelukkig later opstaan. Heerlijk.'
Gerda: 'We persen 's ochtends altijd sinaasappelen uit. Ik eet
twee bruine boterhammen en Hans eet eerst een bruine en
daama een witte boterham.'
Hans: 'Lekker dikbesmeerd met jam. Zo'n gewoonte sluipt erin.'
Wie kookt en wie wast af? Hans: 'Gerda kookt. Ik doe ei-
genlijk weinig, laat ik daar eerlijk over zijn, maar ik help wel mee.
Ik zet het water op of schil de aardappelen. Wel wassen we altijd
samen af. Afgelopen kerst hebben we na afloop iedereen naar
huis gestuurd; wij zouden de afwas wel 'even' met z'n tweeen
doen. De keuken stond vol, tot en met de vloer toe. We hebben
toen een uurtje afgewassen, pauze genomen en zijn daama weer
verder gegaan. Wat een klus.'
Een maaltijd is niet af zonder toetje? Gerda: Klopt, we
nemen altijd een toetje. Ik maak wel eens bitterkoekjespudding.
Laatst zei een van onze kleindochters dat er een vis in de keuken
lag. Dat was de puddingvorm. We hebben erg gelachen.'
82 AllerHande 9-2002