kX
Maar wel of niet
O GESPREKSSTOF
Met mes en vork eten,
niet smakken en niet
boeren. Dat lukt nog wel.
kluiven, elleboog op tafel,
wijnglas bij het pootje
vasthouden. Het barst van
de regels voor aan tafel.
Een gesprek met drie
mensen over de do's en
don'ts in het C U 11 H cl I T6
en sociale verkeer anno 2002.
Bij Netty Arriens is de eti
quette erin gestampt. Ze
genoot ervan als er vroeger
vriendjes en vriendinnetjes op
bezoek kwamen die veel losser
waren opgevoed. Dan schoten
haar ouders in de stress: 'Die
vriendjes wisten bijvoorbeeld
niet wat ze met een messenleg-
ger moesten doen. Dat was een
leuke manier om mijn ouders
te sarren.' Maar hoewel Netty
destijds die opvoeding verfoeide
en ze haar eigen kinderen (9 en
11) losser grootbrengt, zegt ze
wel profijt van de regels te heb-
ben: 'Toen vond ik het belache-
lijk, nu is het makkelijk. Ik weet
hoe ik me moet gedragen in
gezelschap. Etiquette biedt dui-
delijkheid en houvast.' Joost
Aerts en Frank van Mansum
zijn van een latere generatie.
Toch waren ze bij Frank thuis
streng in de leer: 'Mijn ouders
hechten veel waarde aan eti
quette. Ik moet zeggen dat me
dat wel bevalt. Wat Netty zegt
klopt: ik heb er ook profijt van.
In mijn dagelijkse doen en
laten, maar zeker ook in mijn
opleiding aan de hotelschool.'
Bij Joost thuis was het wat los
ser: 'Ik ben aardig vrij gelaten.
Ellebogen op tafel, dat hebben
mijn ouders me wel afgeleerd,
maar als ik het toch wil doen, is
dat geen probleem. Ik ben ook
gewend om met mijn vork
rechts te eten en met mijn mes
links. Daar zit niemand mee.'
Omgangsvormen
De stelling 'Etiquette is niet
meer van deze tijd' vindt weinig
bijval tijdens het gesprek. Zeker
als je het begrip ruim ziet - als
het totaal van omgangsvor-
14 m m
Is eti
IflHfDE TIJD?
AllerHande 4-2002 83
