bijzondere dingen aan kant was, eigenlijk alles: 'Het was af en toe heel druk. De ouders hadden een kaas- handel; in de vier wintermaan- den moesten ze zowat een jaar- omzet draaien. Maar als de kinderen eenmaal op school zaten, kwam ik heus wel aan skien toe. En 's avonds lekker uitgaan natuurlijk.' Geen medelijden dus. En ook Reinild die af en toe moest strijken of afwassen vindt niet dat er een zware wissel is getrokken op haar tijd: 'Ze heb- ben me erg gestimuleerd om het leven in Frankrijk te ont- dekken. Ik kreeg een Carte Orange, een soort OV- Jaarkaart. In dertig minuten was ik in Parijs.' Vrouwen hebben in Frankrijk de regie in de keuken, maar 'kindermeisjes' komen zelden aan koken toe. Alleen Stefanie was geregeld achter het fomuis te vinden en dat vond ze alles- behalve een straf: 'Ik heb thuis goed leren koken, en vind het ook erg leuk.' Franse kinderen krijgen overdag op school een driegangenmaaltijd, daar had- 'Liefde voor het land' den de au pairs dus geen omkij- ken naar. En 's avonds thuis staat er meestal wat eenvoudi- gers op het menu. Doperwten, vissticks en aardappels of tar- touflette (een aardappeloven- schotel met kaas en creme frai- che). En zelfs die hap hoefden Reinild en Geeke nooit te berei- den; vaak was het een kwestie van aanschuiven en een vorkje meeprikken. Zonder de ouders overigens, want die aten meest al apart. Geeke: 'De moeder maakte voor mij en de kinderen een maaltijd om half zeven. Van dat kindereten, weet je wel. En dan ging ze. daarna nog een keer koken voor haar man en haarzelf. Veel uitgebreider en lekkerder. Dat was wel wrang.' Bij Stefanie ging het net zo: 'Voordat de ouders thuiskwa- men, kookte ik meestal voor de kinderen. Soms makkelijke maaltijden, maar ook geregeld alles vers. Laat op de avond gin- gen zij dan met z'n tweeen lek ker eten.' Alleen bij Reinild was het voile bak: 'Wij zaten bijna altijd met z'n zevenen aan tafel.' Tafelmanieren Een groot verschil met Nederland is de wijze waarop de Fransen met eten omgaan. Eten is geen noodzakelijk kwaad, maar bijna een feest. Dat blijkt al uit de lunchcul- tuur. Vrijwel iedereen, van jong tot oud, eet geregeld warm tus- sen de middag. Broodtrom- meltjes kent men niet, want ieder 'normaal' mens kiest voor vers. Reinild: 'Ook als je weinig Stefanie Kelterman (19), studente rechten en Frans 'Franse kinderen 1 zijn gewend te eten' Hoe bereid je meisjes die net hun eindexamen hebben gedaan voor op 'een jaartje Frankrijk'? 'Eigenlijk kun je ze daar niet uitgebreid op voorbereiden, dat moet je aan den lijve ondervinden,' aldus Bernice Spijker, twaalf jaar gele- den zelf au pair, en nu werkzaam bij Activity International, een van de grootste Nederlandse au pairorganisaties. Jaarlijks trekken vanuit Nederland enkele duizenden au pairs de wereld in. Een aanzienlijk deel daarvan gaat naar Frankrijk.' Activity International stelt een dossier samen van de au pairkandidate; een zusterorganisatie in Frankrijk selecteert op basis daarvan een geschikt gezin. Bernice: 'Bij een au pair gaat het niet om het werken in het buitenland, maar om het ontdekken van een andere cultuur en het leren van de taal. Omdat je in een gezin meedraait, krijg je toch de beste kijk op een land en de gewoonten van de mensen.' Meer weten? Surf naar: www.activity.aupair.nl *V Cr r 1 120 AllerHande 3-2002

Allerhande | 2002 | | pagina 120