nietszeggende geleuter
Linda Tavenier (43)
'Ik erger me vreselijk aan dat
ik contact met mijn vrienden
om vanaf een bepaalde plaats
gezamenlijk verder te lopen.'
Linda heeft er geen. Plaatst zij
zich daardoor niet een beetje
buiten de samenleving? 'Dat
denken mensen vaker, dat ik
de aansluiting in de maat-
schappij mis. Maar ik heb een
heel druk sociaal leven, alleen
vind ik het gewoon heerlijk
om af en toe geen telefoon om
me heen te hebben. Door mijn
werk heb ik aeht uur per dag
met telefoon te maken.'
Willem heeft in het verleden
meer tegenstanders ontmoet:
'Toen ik er net een had, vond
iedereen het onzin. Maar de
een na de ander vroeg of hij
mijn telefoon even kon lenen.
En het zusje van mijn vriendin
belde mij op mijn gsm omdat
ze haar zus wilde spreken.'
Ook nu wacht Willem niet
met het gebruiken van nieuwe
foefjes tot ze zijn ingeburgerd.
Vaak staat hij, druk ijsberend,
in het wilde weg te praten op
straat: 'Dan zit de telefoon in
mijn binnenzak, heb ik een
oordopje in, en praat ik door
het microfoontje in het snoer-
tje. Mensen denken: Die is
gestoord. Maar het is echt
handig.'
Opgejaagd?
Rutger heeft al zeker drie tele-
foons versleten: 'Die dingen
gaan gewoon kapot'. Willem
heeft er drie: 'Eentje zakelijk,
eentje prive, en er ligt nog
ergens een prepaid-apparaat'.
Zelfs Bart heeft er twee,
omdat hij onlangs inging op
een actie waarbij hij een tele
foon gratis kreeg. Laten we ons
niet een beetje opjagen? Linda:
'Vind ik wel. Het lijkt me vrese
lijk vermoeiend om altijd maar
bereikbaar te zijn.' Rutger kan
zich daarentegen amper een
leven zonder telefoon
voorstellen: 'Je went eraan. Ik
vind het leuk om face-to-face
met iemand te praten, maar als
iemand nou toevallig ergens
anders is, dan kun je toch beter
bellen?'
Een hot item tijdens het
gesprek blijkt de etiquette rond
'Ik gebruik
mijn
mobieltje
vooral om
mijn sociale
leven in
stand te
houden'
Rutger Helsloot (17)
toeristisch medewerkster VW
Si
scholier (MBO, richting ICT)
