zijn mobiele telefoon gerust aanstaan in restaurants. Zeker een
manier om nog harder door elkaar heen te praten, maar ik kan
er niet aan wennen.'
Kliekjes? 'Ja, maar ze zijn altijd snel op. We waren een van de
eersten, veertien jaar geleden, met een magnetron. Heel handig i
om kliekjes op te warmen. Vooral toen de kinderen hard gin-
gen groeien en vier keer op een dag aten. Alles ging altijd
makkelijk op. Met z'n tweeen kun je de hoeveelheid nog wel
goed uitmeten. Met vijf wordt het al lastiger. Het lekkerst de 1
tweede dag? Stamppotten en nasi.' i
Vlees, vis of soja? 'Vis eten we iets minder vaak dan vlees.
Geen soja. We proberen wel eens wat vegetarisch, we eten niet i
alle dagen vlees. Lekker vind ik aardappelpuree, spinazie en een I
kaassouffle. Of een kerrieschotel met ei.' C I
Groepsgesprek of estafette? 'Nu we met z'n tweeen zijn,
praat ik het meest aan tafel. Maar het is altijd wel een gesprek,
hoor. Met de kinderen erbij was het altijd gezellig druk.
Iedereen had wel wat te vertellen. Ik mis dat wel eens. Een voile
tafel vind ik erg leuk. Als ze in het weekend komen eten dan
praten we echt met ze bij.'
Opschepper? 'Ik was heel lang de opschepper. Om het tempo
erin te houden. Als iedereen zelf opschepte dan werd er teveel
getreuzeld. De een lustte geen vetrandjes, de ander geen spruit-
jes. Het is leuk om te zien dat de aangetrouwde kinderen alle-
maal hun voorkeuren hebben of sommige dingen zelfs nog
nooit hebben gegeten.'
Ergernissen? 'Mobiele telefoons. Vroegerzei ik: alle lego van
tafel. Nu zeg ik: mobiele telefoons uit. In Italie laat iedereen
AllerHande 2-2002 63
