'Zonde om eten weg te gooien. Dat zit er bij sommige
ouderszo ingGbctkkcn
kinderen
4 1
J
Ik kan beter de sfeer goed hou-
den, en zo veel mogelijk varieren
in de dingen die hij wel lust. Ik
heb het gevoel dat een kind heel
goed kan aangeven wat het wel
en niet kan verdragen.' Marielle
is het ermee eens, zij vindt dat
eten een ontspannen aangele-
genheid moet zijn, ook omdat
het effect dan groter is:
'Gezelligheid aan tafel vind ik
belangrijk, dwang leidt nergens
toe. Misschien dat dat alleen
maar meer problemen veroor-
zaakt.' Alex is een opvoeder van
de oude stempel; eten wat de pot
schaft dus. Lukt dat niet goed-
schiks, dan maar kwaadschiks:
'Wat op tafel komt wordt gege-
ten. Geen discussie. Ik wil dat
mijn kinderen eten wat wij vin-
den dat goed voor ze is. Zij moe-
ten weten dat zij niet bepalen
wat er gebeurt in huis. Vandaag
is het met eten, morgen met
naar bed gaan, overmorgen met
kleding.' Tanja is het met Alex
eens dat je niet te snel moet toe-
geven, al vindt ze dat je daar als
ouder flexibel mee om moet
gaan: 'Je moet niet te snel toege-
ven, zeker niet bij oudere kinde
ren. Maar wees voorzichtig met
dwang, want als een kind zegt:
'Dat eet ik niet', dan eet dat kind
het dus niet. Dat zie je aan het
doperwtje van Carla.' Alex kent
die problemen niet: 'Wij krijgen
alles erin. Geen probleem. Als
een van de kinderen het niet
lust, schuif ik het erin.' Marielle
(onthutst): 'Echt?' Alex: 'Ja.
Gezelligheid is niet ons uit-
gangspunt.'
Keukencompromissen
In veel keukens wordt geschip-
perd. Eten wat de pot schaft,
maar misschien kan de accepta-
tie een handje geholpen worden
door ervoor te zorgen dat de pot
wat lekkers schaft. Rekening
houden bij het boodschappen
doen met wat de kinderen lusten
dus? Marielle: 'Tuurlijk.' Alex:
'Zeker niet. Ik weet van een jon-
gen die ineens vegetarisch werd.
Stond zijn moeder elke dag apart
voor hem te koken. Een paar jaar
later was het over. Al die
manies..., ik vind het best hoor,
maar ik doe niet mee.' Marielle:
'Dat is toch niet erg? Ik neem
mijn zoon vaak mee naar de
winkel om samen uit te zoeken
wat we gaan eten. Maar ik geef
toe: hij is pas drie, dus het is wel
makkelijk.' Alex: 'En je hebt er
maar eentje. Scheelt ook.'
Tanja weet vanuit haar praktijk
dat opvoeden een stuk lastiger is
geworden. Er is meer overleg in
huishoudens: 'Mensen zijn soe-
peler geworden, sluiten eerder
compromissen. Toch lijkt het me
ondoenlijk om voor elk gezinslid
iets anders te koken. Wel kun je
af en toe twee keuzes bieden, bij-
voorbeeld warm eten of brood.'
Marielle is voorstander van een
Carla Beimer
Alex Willemsen
'Ik wil niet dat mijn
bepalen wat er
gebeurt in huis'
'Zo veeririogelijk V3.TI 6T6 H in
de dingen die e^n kind wel lust'
Dietiste, moeder van een dochtervan Men een zoon van 10
Bladmanager, vader van twee dochters (4 en 10) en een zoon (8)
