De familie Allersma uit Lochem (Gelderland). Tafel? Mieke: 'Hoe we op een koopzondag in Zwolle zijn beland weet ik niet meer, maar daar hebben we deze tafel gekocht. Hij is niet groot. Als we gasten hebben verzinnen we daar altijd wel wat op. Ik ben nog altijd blij dat we een massieve tafel hebben uitgezocht. Hier kun je gewoon op knoeien en stoten.' Ontbijt? 'Door de week op z'n Amerikaans: omdat iedereen op een verschillend tijdstip de deur uitgaat, zorgt ieder voor zich. We hebben Thomas en Jasper al vroeg bijgebracht dat ze zelf hun brood moeten smeren. Dat doen ze aan het aanrecht en dan gaan ze erbij zitten. Jan-Willem eet staand een boterham. Ik pak een milkshake die ik onderweg verder opdrink.' Placemat of linnen? 'Geen van beide. We hebben een tijdje placemats gehad, maar daar kwamen zoveel vlekken op. Ik heb een hekel aan tafelkleden. Mooi bij anderen, maar bij jezelf zitten er altijd oude vlekken in en moet je ze strijken.' Tafelschikking? 'Vaste plaatsen, altijd al gehad. Ik zit altijd het dichtst bij het keukenblok, startklaar om dingen te pakken of te bakken. Jan-Willem zit tegenover mij. Als er iemand op mijn plek gaat zitten, stuur ik'm altijd weg.' Groepsgesprek of estafette? 'Thomas heeft altijd het hoog- ste woord, maar Jasper heeft de meeste stof. We hebben ze nooit hoeven aanzetten om te vertellen over hun dag. Vaak praten ze Mieke (45, opleidingsadviseur), Jan-Willem (48, zelfstartdig interim-manager managementadviseur), Jasper (16) en Thomas (14). 62 AllerHande .1-2002

Allerhande | 2002 | | pagina 62