Met kunst- en vliegwerk
werd de pudding gered'
Geseende Kersfees Merrtj X-m&s G<5d Jul Merrif Christmas Buier Natale Geseerdt^SP
Ze wonen al jaren in Engeland. In hun kasteeltje vertellen ze over het eigen kerst-
gevoel en dat van de Engelsen. De vijf kersten van Albert en Monique Heijn: de
eerste, de mooiste, de nostalgische, de verdrietige en de kolderieke.
De 66rSt6 kerst
Albert: 'Tien jaar geleden was onze eerste kerst samen. Mijn
vrouw Olga was overleden. Ik ken Monique al 35 jaar als
goede vriendin, maar pas in 1991 besloten we echt voor
elkaar te kiezen.'
Monique: 'Anderen zagen dat al van mijlenver aankomen.
Voor ons was het een mirakel. En tegelijkertijd... heel
gewoon, heel natuurlijk.'
Albert: 'Tijdens de kerst in Perton zijn we samen gaan
koken, uiteraard aan de hand van een AllerHande-recept.
Kabinetpudding. Ik ben gek op kabinetpudding. Dat is een
heel ouderwets toetje: warm, met rozijntjes, brandy en veel
melk. Te veel melk. Vijfenhalve liter! Het is de enige keer dat
ik AllerHande op een fout in een recept heb betrapt. De
pudding wilde niet stijf worden, dat bleef een vloeibaar
gevalletje. Daar waren we dan mooi klaar mee. De kinderen
- de dochters van Monique en mijn zoon - zouden komen.
Afijn, met veel kunst- en vliegwerk hebben we de pudding
gered. De kalkoen was heerlijk.'
Monique: 'Al die voorbereiding, al dat getut - dat was zo
oergezellig.'
Albert: 'We leefden in zonde. Is vaak het leukste.'
Monique: 'Precies! Waarom zijn we eigenlijk ooit
getrouwd?'
Albert: 'Mja, nou is't leuke d'r af.'
Hilariteit.
Albert: 'In mijn tijd als president van Albert Heijn was kerst
vooral werk. Op een snikhete julidag waren wij bioedserieus
bezig met de donkere decemberdagen. Hoe ziet de kerstfol-
der eruit? Wat gaat er in de aanbieding? Je bent bezig met
sfeer. In hartje zomer was't niet altijd even makkelijk om in
de juiste kerststemming te komen, maar mijn beroepsdefor-
matie ging niet zover dat we de vergadering in een koelcel
hielden. Hoe dan ook, in de kerst van 1991 hoefde ik niet
bezig te zijn met de sfeer in onze winkels. Ik had het thuis,
prive, fantastisch. Monique had alles mooi gemaakt.
Heerlijk moment.'
De mooiste kerst
Albert: 'Wij wonen op Pudleston Court, een bescheiden kas
teeltje in Herefordshire, drie uur van Londen. Ik denk dat de
Engelsen nog meer van kerst begrijpen dan wij. Ze versieren
het huis bijvoorbeeld ook van buiten.'
Monique: 'Ja, met mooie kransen op de voordeur. Dat bete-
kent: welkom. De Engelsen zijn misschien stijve harken,
maar met kerst hoeft niemand alleen te zijn of honger te lij-
den. Ik vind de Carol-singers ook zo leuk, die komen bij je
langs en zingen in de vrieskou een kerstliedje voor je. Dan
geef je ze mince pie (gehaktpastei) of een glas brandy. Alles
kan, alles mag. Na het grote kerstdiner gaan veel mensen uit
het dorp nog naar midnight mass.'
Albert: 'Wij hebben op ons terrein een kerkje uit veertien-
honderdzoveel staan.'
Monique: 'Elf uur's avonds begint het. Tegen die tijd is de
organist dronken, in het stalletje is Jezus een stokoude lap-
penpop die half uit elkaar valt - alles gaat mis. En iedereen
vindt het prachtig. Ik ga zelf ook naar de mis, meestal met
de butler en de estate manager - zeg maar de rentmeester.'
Albert: 'Ik blijf thuis. Fysiek ben ik niet zo capabel: ik kan
nauwelijks lopen vanwege een postpolio-syndroom, een
erfenis van mijn kinderverlamming. Moet ik eerst met de
auto, daarna met m'n karretje. Te veel gedoe.'
Monique: 'Ik herinner me een heel speciale Engelse kerst. In
1993 hadden we net Pudleston Court gekocht. We waren
AllerHande 12-2001 21
