Wie heeft er geen zoete herinneringen? Over snoeptrommeltjes van oma, lievelingskoek,
zoete toetjes, suikerspinnen en nog veel meer.
Bep Zelissen( 63
Aukje Wittermans 56
Wil Spelthuis (68)
Marije Smif 29)
Debbie
Westendorp( 35
Bonnie Parren (29)
Zoete herinneringen
'Als het sinterklaas was,
werd altijd de trommel
van de kastgehaald. Daar
zaten suikerbeestjes in!
We mochten er dan een
uitzoeken, maar moesten
'm ook direct weer inleve-
ren. Alleen bij bijzondere
gelegenheden mochten
we de beestjes opeten.
Maar die werden dan
natuurlijk wel in kleinere
stukjes gebroken en ver-
deeld onder de kinderen.'
'Een ijsje kreegje vroeger alleen bij
bijzondere gelegenheden. Wanneer
een van mijn broers of zussen eind-
examen deed, was het weer feest. Met
tien kinderen thuis werd er bij ons dus
regelmatig ijs gegeten.'
'In de oorlog lagen in de werkplaats van mijn vader zakken
druivensuiker van de Duitsers opgeslagen. Mijn moeder
maakte daargaten in en gaf het ons. We waren ergek op!
De Duitsers geloofden dat ratten de zakken openknaagden,
zoals mijn moeder ze vertelde.'
'Als ik met mijn neefjes en nichtjes
bij mijn oma was, mochten we
altijd 'lekkers' maken met jam,
pindakaas, koekjes, suikerenzo-
voort... Dat mengden we door
elkaar, en vonden we heerlijk. We
deelden het ook uit aan ooms en
tantes. Achteraf begrepen we pas
dat zij het heel vies vonden, sterker
nog: ze gooiden het zelfs weg.'
68 AllerHande 11-2001
'leder weekend mochten we
de slagroom van de garde
aflikken, wanneer mijn
ouders slagroom in de kof-
fie dronken.
'In Duitsland, waar ik ben opge-
groeid, kregen mijn broer en ik
vier weken voor kerst altijd een
adventkalenderzo een met kar-
tonnen deurtjes die je open kon
scheuren. Achter ieder deurtje
zat een chocolaatje. ledere dag
tot kerst mochten we een deurtje
openmaken. Ik at iedere dag net-
jes een chocolaatje. Mijn broer
niet: die scheurde na ontvangst
van de kalender meteen alle
deurtjes open, en at alle chocola
in een keer op.
