nnmiirr.OFNPtj
Druiven gedijen in Nieuw-Zeeland perfect.
Wijnbouw is in landen als
Australie, Chili en Zuid-Afrika
beslist met nieuw. Zo bracht Jan
van Riebeeck, stichter van Kaap de
Goede Hoop, al in 1655 de
eerste druivenstokken naar dit
gebied in Zuid-Afrika en Spaanse
veroveraars hadden dat een eeuw
eerder ook al in Chili gedaan. Toch
duurde het tot ver in de twintigste
eeuw voordat men in de landen
van de Nieuwe Wereld kwaliteits-
wijn ging maken. En tot in de
jaren zeventig werd wijn nauwe-
lijks geexporteerd. Typerend is een
reactie die een Australische wijn-
producent kreeg tijdens diens
bezoek aan Bordeaux, enkele
decennia terug. Hij vroeg aan een
Franse handelaar of die niet wat
Australische wijn wilde importe-
ren, waarop de Fransman hooghar-
tig antwoordde: 'Ach nee, monsi
eur, we hebben al 'vin ordinaire'
genoeg'. Vandaag de dag is zo'n
reactie ondenkbaar. In Europa en
Amerika zijn Australische wijnen
ongelooflijlc populair, en hetzelfde
geldt voor wijn uit Zuid-Afrika,
Chili, Argentinie en Nieuw-
Zeeland.
Een REVOLUT1E
Aan het einde van de vorige eeuw
onderging de Nieuwe Wereld een
revolutie op technisch gebied, toen
alle kelderapparatuur in hoog
tempo volledig werd gemodemi-
seerd. Smaakte de wijn daarvoor
nog flauw, met de invoering van
een nieuwe techniek lukte het om
witte wijnen te creeren die vief en
fruitig waren - ook in droge,
warme gebieden. Deze techniek
houdt in dat de gisting langzaam
verloopt bij een lage temperatuur,
hooguit 18 graden. De Nieuwe
Wereld adopteerde deze 'koele gis
ting' razendsnel en ontwikkelde
tegelijk andere technieken, zoals
AllerHande 6-2000 f
1999
Marlboro!^'
ChardoN>
