'Door die pijnboom ruikt s
zomers de hele tuin naar hars.
Het is soms net alsof je in
Toscane bent.'
ze denneiuiaalden op m'n eten hadden gestrooid, maar
die smaken niet zo lekker, wist ik. Alles smaakte
anders in Italie. Groenten waren niet gekookt of
gestoofd, maar nog lekker lcnapperig. Paprika, artisjok-
ken en courgettes gingen op de grill, spinazie, lof en
bloemkool even in de koekenpan. Ik was totaal ver-
baasd. Zeg maar gerust overweldigd.'
Bij haar volgende bezoek stond ze dan ook in de
keuken van het restaurant van haar Italiaanse zwager.
Om te ontdekken hoe haar nieuwe kookfamilie hun
culinaire zaakjes precies aanpakten. Joke leerde snel.
En terug naar Nederland nam zij een auto vol lekkers
mee: Parmezaanse kaas, Italiaanse worsten, knoflook,
kappertjes, kruiderijen, olijfolie. 'Dat had je hier 35
jaar geleden nog niet. Je had hier zelfs geen blikken
gepelde tomaten. Ik kan het me nog goed herinneren;
Albert Heijn kwam er als eerste mee, met Bulgaarse
tomaten, die leken daar wel op.'
Toscaanse KUST
Tegenwoordig kun je in Nederland veel gemakkelijker
Italiaanse producten krijgen. Maar nog steeds zit de
auto vol als ze terugkomt uit Italie. Vier keer per jaar
gaan ze er naartoe, naar hun 'buitenhuisje' aan de
Toscaanse lcust in Forte dei Marmi, de geboorteplaats
van Armando. En elke keer leert ze er weer een nieuw
recept bij. 'Voor Italianen is koken bijna een religie.
Recepten gaan er al eeuwenlang van generatie op
generatie en iedereen voegt er op eigen wijze iets aan
toe.' Kookboeken? Die heeft ze intussen in haar hoofd
zitten. Met Toscaanse gerechten wel te verstaan. 'De
Toscaanse keuken is licht, kruidig en puur. In het noor-
den eten ze meer energierijk voedsel, in het zuiden
doen ze overal wat meer pepers doorheen. Maar waar
je ook eet, het is overal lekker. Dat lcomt doordat ze
alleen de beste en meest verse ingredienten gebruilcen.
Het is een soort erezaak. En alles maken ze zelf: sauzen
62 AilerHande 5-2000
