Ritueel Wat wil je eten met Kerstmis?' Opkijkend van mijn boek bedenk ilc dat het geen vreemde vraag is, oolc al wordt ze gesteld aan het begin van de zomer. Mijn vrouw kijkt het hele jaar uit naar Kerstmis. 'Dat weet je natuurlijk met,' is mijn vrouw mij voor. Ze kan het weten, want het ritueel herhaalt zich met enige regelmaat. 'Het is nog vroeg in het jaar,' zeg ik aarzelend. 'Ja, maar zeg dan in ieder geval of je bijvoor- beeld vis wilt?' 'Vis?' 'Ja, zalm of garnalen?' 'Maar je houdt helemaal niet van garnalen?' 'Nee, maar jij wel.' 'Vis is goed.' Ik lees verder. De discussie doet me denken aan het verhaal van Bomans, waar schrijvers van oudejaarsverhalen al in de zomer over winter en sneeuw moeten schrijven. 'Of zullen we een vegetarische kerst nemen. Waarom moeten er steeds dieren worden doodgemaalct voor ons 'welbehagen'.' Ze spreelct het laatste woord uit alsof ze een gar- naal moet eten. 'Vegetarisch?' 'Ja, jij wilt vlees natuurlijk, maar denk eens aan al die dieren die afgemaakt moeten worden. Je weet toch hoe garnalen worden bereid?' Haastig zeg ik dat ik het weet, niet nog eens het verhaal van die pan met kokend water. 'Je kan tegenwoordig heerlijke maaltijden maken zonder vlees.' 'Zeker met die genetisch gemanipuleerde sojabonen.' Op haar gezicht komt een wrevelig trekje: 'Dat is anders niet bewezen.' 'Volgens mij houdt je moeder ook niet van vegetarisch.' 'Wil je de familie dan uitnodigen? En ik zeker weer dagen in de keuken staan. Ik sjouw me normaal al een breuk aan de boodschappen.' 'Van mij hoeft de familie er ook niet bij. Anders moeten we weer op netjes,' zeg ik, blij dat we het een keer eens zijn. De gedachte aan eventuele gasten drukt even een domper op de voorbereidingspret. 'En als we nou ergens gaan eten?' opper ik. 'Alweer? Dat hebben we vorig jaar toch al gedaan?' Ik schud mijn hoofd: 'Drie jaar geleden vol gens mij.' 'Wil je niet dat ik kook?' Een meningsverschil voorvoelend krabbel ik haastig terug. 'Natuurlijk niet, maar dan heb je ook eens een Kerstmis zonder allerlei voorbereidingen.' Ze zegt niets en even keert de stilte van de beginnende zomer terug. Mijn vrouw haalt haar schouders op. 'Goed, vis dan maar?' Ik knik berustend. Kerstmis is toch pas over zeven maanden. Peter Boonstra, Maarssen p kerstverhalen Het volgende verhaal vindt u op bladzijde 77 AllerHande 12-1999 71

Allerhande | 1999 | | pagina 71