Drie bomen
kerstverhalen
Kerstmis was in het gezin met
negen kinderen het hoogtepunt
van het jaar. Traditie al wat de
klok sloeg, onder meer het
optuigen van de boom op kerstavond.
De kamers in het ouderhuis waren meer
dan drie meter hoog en de boom was
dus navenant groot. Tot de moeder op het
onzalige idee komt dat al dat gedoe met
die boom, het optuigen en naderhand
het afbreken, toch wel veel rommel geeft.
Ze deelt de familie mee: 'Alleen groen-
versiering, geen boom meer.' Moeders wil
is wet. Stilzwijgende gezichten, geen com-
mentaar.
Op kerstavond komt vader eerder thuis,
een klein kerstboompje achter zich aan sle-
pend. Nou ja, vooruit dan maar, moeder is
de beroerdste niet en vader staat boven de
wet. Even later komt de oudste zoon met
een schuldig gezicht binnen, achter zich
aan torsend een niet al te grote boom.
Hilariteit alom. Die boom is dan goed met
lichtjes in de tuin. Nog niet bekomen van
alle gedoe gaat de deurbel. Staat de oudste
dochter op de stoep met het hulpje van het
tuincentrum met - u raadt het wellicht al -
de grootste boom ooit binnengesjouwd. Met
het excuus dat er geen kleine bomen meer
waren. Nog grotere hilariteit. Al die ver-
wachtingsvolle, gespannen gezichten kan
moeder niet weerstaan. De grote boom
krijgt een ereplaats. De zilveren bollen wor-
den in zevenhaasten van zolder gehaald. Tot
laat in de avond zijn alle kinderen in de
weer. Dan staat de boom te pronken alsof hij
zeggen wil: 'traditie is traditie'.
Op kerstmiddag met zijn alien aan de
feestdis. Ineens een gil van een dochter, ze
kan van de schrik alleen maar wijzen naar
de boom, die langzaam aan het overhellen
is richting tafel. Er is geen houden aan. De
ballen vliegen in het rond. De kalkoen is in
een ommezien gedecoreerd met zilveren
glasstukjes. Weg boom, weg diner. De trots
van moeder, de brandende plumpudding,
komt door alle consternatie en ravage pas
met nieuwjaar op tafel.
Nog jaren daarna werd steevast gevraagd:
'Hoeveel kerstbomen, moeder?' en dan lag
iedereen weer in een deuk. Ondanks de
paniek van die middag en de drie bomen,
zou de moeder er goud voor over hebben die
kerst opnieuw te beleven. De kinderen zijn
naar alle windstreken uitgevlogen en de
vader is al jaren overleden. 'Kersttraditie' is
'Herinnering'.
Mevrouw M.G.C. Krol, Maastricht
Het volgende verhaal vindt u op bladzijde 31
AllerHande 12-1999 21
