ZOUT als de zee
Gestoomde zeeaster
'Het is ons afgeleerd om
op smaak te kokeri'
AllerHande 37
MET MOSSELEN
Johannes van Dam
WIJNSUGGESTIE: 4
GESTOOMDE ZEEASTER MET MOSSELEN
(voorgerecht, 2 personen)
1 tuinkruidenbouillontablet, 1 takje peterseile,
2 bakjes zeeaster (a 7S g), 2 eetlepels dragon (diepvries Daregal)
150 g gekookte mosselen (bakje, AH),
12 eeilepel Thaise vissaus (Thai Kitchen),
stoompan (of pan met vergiet)
©Bereiden: In stoompan ca. 2
dl water met bouillontablet aan de
kook brengen. Intussen peterselie
fijnsnijden. Als bouillon kookt
zeeaster in stoommandje leggen
en ca. 3 minuten afgedekt stomen,
af en toe omscheppen. Peterselie,
dragon en mosselen toevoegen en
omscheppen. Afgedekt ca. 2 minu
ten stomen. Zeeaster en mosselen
over twee borden verdelen en
besprenkelen met Thaise vissaus.
Bereiden: ca. 10 minuten
Prijs p.p.: ca. f 5,25
Bevat per eenpersoonsportie:
85 kilocalorieSn
eiwit 9g - vet 3g- koolhydraten 4 g
Het zilt van de zeeaster (en ook de
pittige vissaus) combineert alleen
met een (licht)zoete wijn, zoals
Montilla Medium Dry.
Serveertemperatuur: 9-10 °C.
Gastronomisch schrijver
Onvergetelijk: een vers makreeltje
gebakken op de plaat, geserveerd met
citroencouscous en een saus van
13 boter, i 3 mosselnat en 1 3 olie.
Gruwelijk: kip, noten en zuidvruchten
in een pan met water tot pap gekookt.
'De wil om te proeven, nieuwe smaken
te ontdekken, is eind vorige eeuw om
zeep geholpen. Toen voltrok zich een
culinaire ramp in Nederland. In de
huishoudscholen werd arbeidersmeis-
jes geleerd hun echtgenoot gezond en
sterk te houden voor hun werk. Alle
smaakmakers werden uit het cten
gehaald, omdat men veronderstelde
dat bijvoorbeeld verse kruiden toch
niks met gezondheid en kracht hadden
te maken. Met die misvatting zitten
we nog steeds, omdat in de jaren '20
en '30 de industrie voedsel en ingre-
didnten ging bereiden naar receptuur
van diezelfde dames van de huishoud-
school. Het is ons afgeleerd om op
smaak te koken.
En het blijft oppassen. Oudere men-
sen zijn vaak nog kritisch in bijvoor
beeld de aardappelrassen die ze eten,
die proeven de verschillen wel. Maar
hoe jonger, des te minder ze £cht kun-
nen proeven. Dat komt ook doordat
tegenwoordig smaak op smaak wordt
gestapeld, je kunt amper nog wat
thuisbrengen. Natuurlijk vind ik dat er
iets aan die smaakvervlakking gedaan
moet worden. Ik zelf schrijf bijvoor
beeld stukjes over oorspronkelijke
producten. Als tv-koks, de industrie en
andere culinaire journalisten ook mee-
doen, komt het misschien nog goed.'
