Lekker kletsen in de koepel
I
=tUJtANBl.'xi;TrA
kelders, speeltafels, schrijftafels, boeken-
kasten enzovoort. 'De koepel is een sym-
bool van welstand, weelde en opzettelijke
verspilling,' stelt kunsthistoricus Wim
Meulenkamp. 'De koepel toont de buiten-
wereld dat men het zich kan veroorloven
er nutteloze, kostbare zaken op na te hou-
den, en dat men zelf, door de tijd die men
in de koepel besteden kan, over de nodige
vrije tijd beschikt.'
Maar zo'n koepel was (en is) een knusse
plaats om met gelijkgestemden een pret-
tige tijd door te brengen. Niet voor niets
werden de theekoepels gebouwd aan de
waterkant, aan de rand van het buiten;
daarvandaan kon naar hartelust gespied
worden naar de buren en naar voorbijgan-
gers. De meeste koepels bezitten rondom
ramen, vaak wel met gordijnen voor de
i wat intiemere momenten! Geliefd waren
I de late-middagbijeenkomsten. De tijd tus-
sen lunch en souper (dat pas om acht uur
's avonds werd geserveerd) was dermate
lang dat de dames van betere komaf zich
rond een uur of vijf verzamelden voor de
thee. Daarbij aten de dames graag een en
ander; cake in diverse variaties, dunne
sandwiches met bijvoorbeeld gerookte
zalm... Theedrinken in de middag werd zo
populair dat mode-ontwerpers speciale
'theekleden' ('tea gowns') maakten; ele
gante jurken met extra ruimte in de taille,
zodat er naar believen
gesnoept kon worden. En zo
werden boven het theeblad de
allerlaatste nieuwtjes en rod-
dels uitgewisseld.
Uit de historie blijkt dat het
theedrinken in een van het
huis afgezonderde ruimte als
de theekoepel ook enorm
geliefd was bij jongedames.
In een gastenboek, dat van
1880 tot 1905 werd bijgehou-
den op VreedenHoff bij
Loenen, vinden we bijvoor
beeld deze woorden van een student in
de rechten:
'Wanneer lieve nichtjes
Met schalkse gezichtjes
In Vreedenhoff's Koepel U steeds
amuseeren
Is 't voor een student
Ook nog zoo vol talent
Onmogelijk met vrucht in 't B.W.
te studeeren'.
De theemelangeur: 'Melangeren
houdt de smaak constant'
S71>-8 3 6 I
J**
GPtrsS 'jl
Xfc-K
seer
«run'-A
48 AlUrHandf
Tussen lunch en souper
Ward de Groote is theemelangeur bij Marvelo
in Zaandam, dat de thee voor Albert Heijn inkoopt,
keurt, mengt en verpakt.
'Voor ons zijn er
drie belangrijke
theegebieden: Sri Lanka (voormalig
Ceylon), Indonesie - met name Java en
Sumatra - en Oost-Afrika, Kenya bij
voorbeeld. In verzegelde containers komt
de thee per schip naar Rotterdam. Het
zegel verbreken wij zelf en we controle-
ren vervolgens de verpakking en inhoud.
Hoewel thee het hele jaar door wordt
geoogst, kan de kwaliteit per dag ver-
schillen. We kopen dan ook van verschil-
lende theehuizen en mengen zelf om de
gewenste smaak te bereiken. Melangeren
is noodzakelijk om de smaak van de thee
constant te houden. Daarbij proeven we
van alle dertien verpakkingsmachines
twee keer per dag. Als we de Engelse
melange als voorbceld nemen - nog
altijd de meest gedronken soort - dan zit
daar thee in uit alle drie herkomstgebie-
den. We mengen die soorten een half
uur lang en laten de thee dan een week
staan om te 'huwcn', een mooi woord
voor het laten doortrekken van de ver
schiliende smaken. We proeven de thee
opnieuw en pas als die goed is, wordt ze
verpakt. Door hierte melangeren, kun-
nen we beter inspelen op wensen van de
klant. Zo blijkt dat mensen in Nederland
bijna geen losse thee meer willen, en ook
het viergramszakje voor een hele pot is
op zijn retour. We brengen steeds meer
thee in eenkopsverpakkingen. Thee is
een gezelligheidsproduct om met z'n
alien rond de tafel te gebruiken: een kan
heet water en ieder kiest z'n eigen favo-
riete thee. Natuurlijk hoort daar ook wat
>tr. KG*1
1
'utft*1,
lekkers bij. Mijn favoriete thee? Kaneel-
thee, de avondmelange en natuurlijk
steeds de nieuwste soorten, nu dus de
High Tea.'
