achter een Te/er Roe/of Hoogland produceert op ecologische manier prachtige zeeaster en zeekraal smaak van de zee. Roelof Hoogland uit het Friese Marrum ontwikkelde een ecologische teeltmethode die perfect aansluit bij het principe van Aarde Waarde: telen met zorg voor het product en aandacht voor het milieu. Zeeaster en zeekraal zijn frisse groenten met de zilte moeilijkheid van zeeaster en zeekraal is dat de groenten alleen groeien op slibhoudende grondsoorten, op de vloed- lijn van de zee. Een geregeld zout voetbad is namelijk een levensbehoefte voor de groente. Nu zijn er in Neder- land flink wat kwelders. Dat is aangeslibd land bui- ten de zeedijk dat bij vloed onder water loopt en waar de zeegroente dus prima groeit. Maar sinds een paar jaar bepaalt de wet dat er niet meer zonder meer in de vrije natuur gesneden mag worden, dus ook niet op de vloedlijn. We mogen er wel naar kijken, maar aankomen niet. De natuur volgen Roelof Hoogland is 'een natuurmens' van 31 jaar, geboren en getogen op 'het wad'. Hij vond de oplossing waar wetenschappers al jaren naar op zoek waren. Hoogland begon ruim tweeenhalf jaar geleden met het kunstmatig kweken van zeeaster. Zonder gerichte studie, zonder subsidie en zonder wetenschappelijke begeleiding. Zijn geheim? 'Gewoon goed kijken wat er in de natuur gebeurt en het proces heel goed volgen.' Wat Roelof Hoogland heeft gedaan is puur pioniers- werk, bijna een spannend verhaal. Hij woonde korte tijd in Brussel waar hij als productmanager kaas pro- beerde te verkopen. Een goede baan, maar als je vanonder 'het wad' komt, tja, wat heb je dan eigenlijk in Brussel te zoeken? Hij las over een wetenschappelijk project in Zeeland, waar men probeerde zeeaster te kweken. Dat bleef door zijn hoofd spoken en in 1995 besloot hij terug te gaan naar Marrum. Hij begon met een klein akkertje. En verder met niets. Hoogland: Van een product waar geen teelt van bestaat, kun je geen zaad kopen. Dat was er gewoon niet. Ik heb wild uit- gangsmateriaal gebruikt om verder te kunnen kweken. Na elke oogst selecteerde ik de beste planten voor de verdere teelt. En zo krijg je Zeeaster (boven) en zeekraal (onder) gedijen alleen in slibgrond waar regelmatig zout zeewater overheen spoelt. Daardoor hebben beide groenten een ietwat zilte smaak. Zeeaster heeft wel iets weg van veldsla, maar is iets steviger van structuur. Zeekraal is lekker knapperig en smaakt niet alleen bij vis heel goed, maar combi- neert ook prima met kruidige vleesgerechten. Kunststukjes Friese zeedijk op een gegeven moment goed zaad.' Roelof: 'De juiste grond is belangrijk, want zeeaster en zeekraal groeien het beste op slibgrond. Maar ook de juiste smaak ontwik- kelen is een langdurig proces. En omdat ik volledig ecologisch teel, dus zonder kunstmest of bestrijdings- middelen, ben ik afhanke- lijk van de natuur. Daarbij moesten de plantjes regel matig onder zout water komen te staan, dus ook daar moest ik een oplossing voor bedenken.' Biljartlaken Een jaar lang was Hoogland dagelijks vele uren op het land te vinden. Hij volgde 92 AllerHande

Allerhande | 1997 | | pagina 92