Twee toppers in de dop.
Toen's lands grootste kruidenier nog's lands
kleinste onderdeurtje was, hadden wij van een heleboel
zaken nog geen kaas gegeten. Maar we waren al wel vast-
besloten onze klanten kennis te laten maken met allerlei
lekkere dingen van over de hele wereld.
Zo kwam het dat we op een goede dag ook pinda-
kaas wilden gaan maken. In Amerika was peanutbutter
toen al behoorlijk ingeburgerd. Daar hebben we de kunst
een beetje afgekeken.
Maar we hebben wel altijd onze eigen ideeen gehad
over lekker en daarom hebben we het ietsje anders
gedaan. Waar men in Amerika bijvoorbeeld de pinda's ook
van de vliesjes ontdeed, lieten wij die gewoon lekker zitten.
Om onze pindakaas toch 'n aparte en eigen smaakte geven.
Inmiddels hebben we zo'n zestig jaar ervaring op
het gebied van pindakaas en nu zijn we met de nieuwste
twee weer een beetje terug bij af.
We hebben ze nu namelijk wel helemaal op z'n
Amerikaans gemaakt, dus zonder de vliesjes, en we hebben
ze dan ook -op z'n Amerikaans- Peanutbutter genoemd.
Omdat ze smeren als heerlijk smeuige, voile boter.
En om het nog lekkerder te maken hebben we er
e6ntje - de Crisp- verluchtigd met krokant gepofte
tarwe. Eet smakelijk! UM
