VERRASSENDE GERECHTEN MET Zaadlijsten en zaadjes het scherpst Begin voorzichtig Vitaminerijke groente Sambal en tabasco rode peper Pepers danken hun scherpe smaak aan de stof capsai'cine, die vooral in de zaadlijsten en zaadjes zit. Niet alle pepers zijn overigens even scherp. Over het algemeen geldt: hoe kleiner de peper, hoe scherper de smaak. Onrijpe (groene) pepers zijn ook scherper dan rijpe (rode) pepers. De grote, rode pepers die bij AH ver- krijgbaar zijn, zijn dus vrij mild. Maar vergis u niet, want de smaak op zich is altijd krachtig! U voorkomt dat gerechten al te pittig worden door de zaad lijsten en zaadjes uit de pepers te verwijderen. Zeker als u meer pepers schoonmaakt, is het verstandig daarbij keuken- handschoenen aan te doen. De capsai'cine die vrijkomt dringt namelijk in de huid en verdwijnt niet als u uw han- den wast. Wrijf daarom nooit na het schoonmaken met uw handen in uw ogen. In landen zoals Amerika, Indonesie, India, Thailand en Mexico blijft het niet bij den peper. In ddn gerecht worden soms wel vier tot zes pepers verwerkt. Zeker als u niet ge- wend bent om scherp te eten, kunt u deze hoeveelheid beter aanpassen. Begin eens met een halve of een hele peper. Het gerecht krijgt hierdoor wel het fijne aroma van de peper, maar wordt niet al te pittig. Hebt u de smaak te pakken, dan kunt u meer pepers gaan gebruiken. Dan is het ook leuk om rode pepers eens op een andere manier dan in oos- terse of Mexicaanse gerechten te gebruiken. Meng eens wat reepjes peper door het gehakt of garneer eens een salade met dunne ringetjes peper. Fijn- gesnipperde rode peper geeft ook een stamppot meer pit. Behalve als smaakmaker draagt rode peper ook bij aan de voedingswaarde van een ge recht. Slechts in geringe mate, omdat we maar weinig peper in gerechten verwerken. Op zich bevatten rode pepers veel vitamine C en heel veel vita- mine B, dat omgezet wordt in ons lichaam in vitamine A. In plaats van verse peper kunt u ook sambal of tabasco ge bruiken. Beide produkten worden gemaakt op basis van rode pepers. Maar verse rode peper heeft toch een niet te evenaren aroma. Pepers kunt u in de groentelade van de koelkast zeker &n a twee weken goed houden. M.M.V.: STUDIO BAZAR (OVENSCHAAl, SAUSKOM), A'DAM, 020-6220830; ANDERE ACCESSOIRES UIT EIGEN BEZIT GEGLACEERDE KIP IN PEPERGELEI jhoofdgerecht, 4 personen) 4 rode pepers, 2 dl appelsap, 3 eetlepels (witte wijnlazijn, 300 g suiker, 2 teentjes knoflook, 1 mai'skip (ca. 1 kiln). zout, 25 g boter of margarine, 1/2 zakje waterkers, 1 schone jampot met twist-offdeksel inhoud ca. 4 dl Voorbereiden: Pepers wassen, halveren, zaadlijsten en zaadjes verwijderen en helften in dun ne reepjes snijden. In pan ap pelsap, azijn en peperreepjes tegen de kook aanbrengen en ca. 5 minuten afgedekt zacht- jes laten trekken. Suiker er- door roeren en mengsel aan de kook brengen. Mengsel al roe- rend ca. 8 minuten goed bor- relend laten inkoken tot gelei ontstaat (gelei is goed als druppel op koud schoteltje niet meer uidoopt). Pepergelei in jampot schenken en ca. 30 minuten laten afkoelen. Knof look pellen. Kip van binnen en buiten inwrijven met zout. Knoflook, boter en 1 eetlepel pepergelei in buikholte stop- pen. Kip aan buitenkant roy- aal bestrijken met pepergelei en in ovenschaal leggen. Kip goed afgedekt in koelkast ca. 1 uur laten marineren. Tot ge- bruik in koelkast laten staan. Bereiden: Oven voorverwar- men op 175 °C of gasoven- stand 3. In midden van oven kip onafgedekt in schaal in ca. 1V4 uur goudbruin en gaar braden. Regelmatig keren en bedruipen met braadvet. Kip uit oven op schaal leggen. Toefjes waterkers eromheen leggen. Serveren met groene sla en gebakken aardappeltjes. I U kunt de pepergelei sneller bereiden als u 300 g geleisuiker (Van Gilse) ge- bruikt. De gelei hoeft dan maar ca. 4 minuten door te koken. Geleisuiker is vanaf eind mei bij AH verkrijgbaar. Voorbereiden: ca. 35 minuten (en ca. 1 uur en 30 minuten luachttijd) Bereiden: ca. 1 uur en 25 minuten Prijsp.p.: ca. f 3,50 Bevat per eenpersoonsportie: 695 Calorieen vet 29 g- eiwit 27 g- koolbydraten 80 g 72 AllerHande

Allerhande | 1994 | | pagina 74