h til a Bijen kijken •ifi i Honingzoete nectar Honing: een melange van smaken P U U R EN NATUURLIJK Verschil in smaak en kleur Honing is geen wondermiddel (95 mg) aan nectar. En dan te bedenken dat voor 1 kilo honing wel 2lk tot 3 kilo nec tar moet worden aangevoerd. Daar moeten zo'n anderhalf miljoen bloemen voor worden bezocht. Het werkterrein ligt binnen een straal van een tot drie kilometer rond de kast. Vliegbijen werken het liefst bij zonnig, warm weer. De bloe- sem en bloemen scheiden dan de meeste en ook de zoetste en geurigste nectar af. Nectar is een zoete vloeistof van stri kers, die zijn opgelost in water. Nectar dient voor het aantrekken van insekten die voor kruisbestuiving moeten zorgen. De bijen zuigen de nectar met hun speciale zuig- snuit uit de bloemkelk en ver- voeren de nectar in hun 'honingmaag'. Tegelijkertijd nemen zij ook stuifmeel en propolis (een kleverige stof die als hecht- en dichtmiddel gebruikt wordt) mee. Met hun speciaal gevormde mid- delpoten strijken ze de stuif- meelkorrels, die tijdens het opzuigen van de nectar aan het lichaam blijven hangen, tot een klompje en doen dit in een speciaal korfje dat aan hun achterpoten hangt. In de bijenkast wordt de nectar overgegeven aan de werkbijen. Deze verwerken de nectar in 'honingcellen', die worden verzegeld met een wasdekseltje. Nectar rijpt tot honing Tijdens het rijpingsproces worden samengestelde suikers door enzymen omgezet in enkelvoudige suikers zoals fructose en glucose. Dit proces heet fermenteren. Er worden ook minder bekende suikers gevormd, die karakteristiek zijn voor honing. Honing bestaat uit: 35 a 40% fructose (vruchtensuiker), 32 k 39% glucose (druivesuiker), 1 k 5% saccharose (suiker), 3 a 15% overige suikers. Daar- naast bevat honing nog kleine hoeveelheden waardevolle stoffen zoals enzymen, vitami- nes (B en C), organische zuren, aminozuren, mineralen, etherische olien en stuifmeel. Hoeveel en in welke verhou- ding hangt af van de bloemen waaruit de nectar afkomstig is. Na het rijpen worden de voile honingraten uit de kast geno- men. In een soort centrifuge wordt de honing uit de raten geslingerd. Of de honing wordt verwarmd (niet hoger dan 40 °C) en uit de raten geperst. BEKENDE SOORTEN HONING Bloemen- of bijenhoning: vloeibaar en goudkleurig met een zoete smaak en een vol aroma. Oe lichtere soorten zijn wat zachter van smaak dan de donkere soorten. Klaverhoning: vrij dikke, cremekleurige honing met een zachte, niet te zoete smaak. iiiaab" Caribia: een fijne honingmelange van oranjebloesem- honing uit Florida, bloemenhoning uit Mexico en acacia- honing. Een heldere, licht goudkleurige honing met een zachte smaak. Wilt u eens met eigen ogen de vlijtige bezigheden van bijen waarnemen, dan kunt u een bezoek brengen aan het 'Bijenhuis', Grintweg 273, 6704 AP Wageningen, tel.: 08370-22733/22422, of aan het bijenmuseum 'De Zoete Invar, St. Jansgildestraat 52, 7037 ZH Beek (Gem. Bergh) Oost Gelderland, tel.: 08363-2292. honing Er wordt in Nederland meer honing gegeten dan er gemaakt wordt. 't Klimaat is er gewoon niet naar. Daarom wordt er veel honing ge'fmpor- teerd. Onder andere uit Mexico, de Verenigde Staten, Canada, Midden- en Zuid- Amerika, Australie, Nieuw- Zeeland en de Balkanlanden. En elk jaar is de honing uit elk van die landen door de weers- omstandigheden weer anders van smaak. Om toch een constant produkt te kunnen verkopen wordt honing uit verschillende landen onder de microscoop onderzocht op zijn samenstelling en daarna tot een melange verwerkt. Er mogen geen kleur-, geur- en smaakstoffen en ook geen conserveermiddelen worden toegevoegd. Acaciahoning: lichtgele, heldere honing met een frisse, weinig zoete smaak. 'Honing, natuurlijke zoetheid van bloemen, kruiden en bomen' Jill Norman, Uitgeverij: Bosch Keuning, prijs: f 14,50, ISBN: 90-246-48157 Een klein boekje over honing. Tussen de kleurige illustraties door wordt veel verteld over de geschiedenis van honing, het houden van bijen, het winnen, het gebruik en de verschillende soorten. Voor wie de smaak te pakken heeft, sluit het boek je af met zoete en hartige honingrecepten. De diverse soorten honing verschillen in kleur, consisten- tie en smaak. Deze verschillen vinden hun oorsprong in de bloemen, waaruit de nectar en het stuifmeel afkomstig zijn. Er is honing van nectar uit verschillende bloemen, maar ook honing van nectar uit een soort bloem. Deze honing wordt naar die bloem genoemd. Zo zijn er bijvoorbeeld acacia honing en klaverhoning. Honing uit verschillende bloemen wordt aangeduid als bloemenhoning, maar ook als bijenhoning. Sommige honing is dun vloei baar, andere honing is vrij vast en gekristalliseerd. In de loop van de tijd kan alle honing wat gaan kristalliseren. U maakt gekristalliseerde honing Australica: een cremekleurige, vrij vaste honingmelange van Eucalyptus- honing uit Australie, klaverhoning en bloemenhoning met een zachte, voile caramelachtige smaak. Mexicana: een exotische, goudkleurige vloeibare honing (100% Campanrta- honing) met een pittige, iets frisse smaak. weer vloeibaar doctr de pot even te verwarmen in heet (geen kokend) water of enkele seconden in de magnetron. Op een droge plaats en in een goed gesloten pot is honing vrijwel onbeperkt houdbaar. Bewaar honing liever niet te lang in een aardewerken honingpotje met een opening voor een honinglepel. Honing kan dan gaan gisten en schim- melen. Honing is een heerlijk en natuurzuiver produkt dat u op brood kunt eten en ook in (zoete en hartige) gerechten als smaakmaker kunt verwer ken. Uit voedingsoogpunt bestaat honing voor 80% uit suiker. Edn eetlepel honing levert 65 Calorieen. Honing wordt wel als wonder middel tegen allerlei kwaaltjes gepresenteerd. Een lepeltje honing kan de keelpijn ver- zachten, maar honing is geen geneesmiddel. AllerHande 69

Allerhande | 1993 | | pagina 69