Een stukje Hollands glorie:
Nederlandse snijrozen zijn nu bij AH volop te koop. In de wintermaanden
komen de rozen voornamelijk uit het buitenland, maar op dit moment is het puur Hollands glorie..
Mensen houden
van rozen
Ontelbare varieteiten
Snijrozen heeft AH in veel
verschillende, mooie kleuren.
Ze zijn verkrijgbaar in alle
winkels met een bloemen- en
plantenafdeling.
We doen zomaar een greep
uit de ontelbaar vele soorten
die als snijbioem gekweekt
worden en ook bij AH ver
krijgbaar zijn. Rood zijn bij
voorbeeld de varieteiten
Madelon en Jaguar. De roos
Tineke is wit, terwiji Frisco en
Golden Times geei zijn. Om de
keus nog completer te maken
zijn er vier soorten roze rozen:
Sonia, Ibeta, Motrea en Euro-
pa. De zalmkleurige varieteit
van AH heeft de naam Floren
ce of Darling.
Stuk voor stuk mooie, roman-
tische namen. En die passen
bij rozen, want als er een
bloem romantisch is, is het
wel de roos.
Een klassieke bloem zou je
hem kunnen noemen. Het is
dan ook geen wonder dat er
eindeloos veel varieteiten uit
de rozenfamilie te koop zijn.
En er worden nog steeds
'nieuwe' rozen aan het enorme
assortiment toegevoegd.
Van origine is de roos een
wilde plant. De meeste soor
ten komen oorspronkelijk van
het noordelijk halfrond. In
Noord-Amerika zijn fossiele
resten van rozen gevonden,
die bewijzen dat de soort al
minstens 32 miljoen jaar oud
is. Europese en Noordameri-
kaanse wilde rozen bloeien
een keer per jaar; rozen uit
Azie kunnen vaker tot bloei
komen.
Dat rozen dankbare planten
zijn om te telen, weten men-
sen al heel lang: waarschijnlijk
werden ze vijftig eeuwen terug
al geteeld in Afrika en Azie.
Rozen werden meegegeven in
de graven van overleden
Egyptische farao's, in Ethiopie
werden 500 jaar voor Christ'us
al rozenslingers gemaakt en
ook de oude Grieken waren
dol op rozen.
Het is ook een tijdje minder
goed gegaan met de gekweek-
te roos: na de val van het
Romeinse rijk werd de plant
een beetje vergeten en alleen
in kloostertuinen nog
gekweekt voor medicinale
doeleinden. Rozenolie en
andere delen van de plant
hadden tal van heilzame uit-
werkingen, meende men.
Rozen kregen opnieuw de
aandacht die ze verdienen,
toen de Engelse koning
Edward I in de dertiende
eeuw de roos tot koninklijk
embleem verhief. Vanaf dat
moment verscheen de bloem
in steeds meer familie- en
andere wapens. De toch zo
vreedzame roos is zelfs naam-
gever geweest van een oorlog.
De Rozenoorlog dankt die
naam aan het feit dat de strij-
dende partijen, de Engelse
huizen York en Lancaster, elk
een roos in hun wapen had
den.
Gelukkig kwam ook het
vreedzame gebruik van rozen
weer in zwang, vooral nadat
de Franse keizerin Josephine
een grote rozentuin liet aan-
leggen bij haar paleis. Ze liet
daar liefst tweehonderd ver
schillende gekweekte rozen
aanplanten. En die grote col-
lectie is in feite de basis
geweest voor alle gekweekte
rozen die er nu zijn.
Op dit moment is het aantal
rozenvarieteiten niet meer te
tellen. De telers creeren soort
na soort. Tot voor kort was
dat vooral een Europese zaak,
maar tegenwoordig is er ook
concurrentie uit de VS en
Australia. En, hoe meer con
currentie, hoe harder de telers
streven naar een nog mooier
resultaat.
Niet alleen zijn er veel varie
teiten, rozen zijn ook op een
andere manier in te delen. Zo
zijn er van de wilde of botani-
sche rozen laagblijvende en
hogere soorten. Er zijn groot-
bloemige struikrozen, trosro-
zen, klimrozen, dwergrozen,
stamrozen, treurrozen en snij-
60 AllerHande
