en;
l|e~ geschied
yan het pi
enis
Eieren verven:
zo oud als...
Versieren op
z'n Oost-
europees
Leegblazen
U kunt het ei bij voor-
beeld naast uw oor
heen en weer schudden;
als u een klotsend ge-
luid hoort is het ei niet
echt vers meer. Naar-
mate een ei ouder
wordt, wordt het eiwit
namelijk dunner. U
kunt dat ook vaststellen
door het ei te breken
boven een bord. Bij een
vers ei blijft het wit als
een stevige doorschij-
nende massa om de
dooier zitten. Als het
wit uitvloeit, is dat een
teken dat het ei niet
meer 'kakelvers' is. U
kunt het ei ook onder-
dompelen in een hoge
pan of kom met water.
Een vers ei zakt direct
naar de bodem. Bij een
ei dat 3 tot 4 weken
oud is, is de hoeveel-
heid lucht binnen de
schaal zo toegenomen
dat het ei rechtop, op
zijn punt balancerend,
op de bodem blijft
staan. Een ei dat de bo
dem niet raakt en er-
gens halverwege blijft
drijven, is ouder dan
zes weken. Zo'n ei kunt
u maar beter weggooi-
Bij Pasen horen eieren.
Over het ontstaan van
paaseieren zijn veel ver-
klaringen in omloop.
Sommige geschiedkun-
digen menen dat het
paasei een uitvloeisel is
van het Joodse paas-
feest. Tijdens het Jood
se paasfeest - pesach
- herdenkt men de uit-
tocht uit Egypte. Aan
de vooravond van pe
sach serveert men een
ceremoniele maaltijd, de
seder of seider. Tot de
gerechten die al eeu-
wenlang bij die gelegen-
heid op tafel worden
gezet, behoren ook
hardgekookte eieren. Ze
fungeren als symbool
voor rouw en levens-
kracht.
Volgens een andere le-
zing moet het ontstaan
van het paasei in het
Christendom worden
gezocht. Het christelij-
ke paasfeest herdenkt
de wederopstanding van
Jezus. Het ei dient in
dit geval niet als sym
bool van rouw, maar
van nieuw leven. In de
vierde eeuw verbood de
kerk het eten van eie
ren. Het gevolg was dat
iedereen die kippen
hield met enorme voor-
raden eieren kwam te
zitten. Pasen was de
eerste gelegenheid waar-
bij het eten van eieren
weer was toegestaan en
daar maakte men gretig
gebruik van. Er waren
zelfs zoveel eieren dat
men ze - al dan niet be-
schilderd - cadeau gaf.
De gewoonte om eieren
te verven is zo oud als
de menselijke bescha-
ving. Zowel in China
als in het oude Egypte
placht men bij bepaalde
gelegenheden eieren een
kleurtje te geven. In
Oost-Europa en met
name in Rusland is het
beschilderen van eieren
uitgegroeid tot een ware
kunstvorm.
Vroeger werden voor
het kleuren van eieren
natuurlijke verfstoffen
gebruikt: uischillen,
wortel-, spinazie- en
bietensap, saffraan of
geelwortel en gedroog-
de bessen. Ook thee- en
gekleurde bloemblaadjes
leverden een bruikbaar
verfbad op. Misschien
wilt u het dit jaar ook
eens op die manier
doen. Plantaardige verf
stoffen leveren mooie
bestorven kleuren op.
Bruine eieren worden
verkregen door aan het
kookwater 2 a 3 thee-
zakjes of 2 eetlepels los-
se theeblaadjes toe te
voegen. Het toevoegen
van 1 a 2 eetlepels geel
wortel (kurkuma) levert
gele eieren op en rood-
bruine of rode eieren
ontstaan door toevoe-
ging van een flinke
handvol rode uischillen
of een flinke scheut bie
tensap. Breng het water
met de gekozen verfstof
en een scheutje azijn
aan de kook, laat het
water een half uur ko-
ken en vervolgens af-
koelen. Leg de eieren in
het koude verfbad (ver-
geet niet om met de
eierprikker in de stom-
pe kant een gaatje te
prikken), breng het ge-
heel aan de kook en laat
de eieren 8 minuten ko-
ken (gerekend vanaf het
moment dat het water
begint te koken). De
eieren direct onder
koud stromend water
afspoelen en af laten
koelen.
Een verfbad is de snel-
ste en gemakkelijkste
manier om eieren tege-
lijktertijd te koken en
van een feestelijk uiter-
lijk te voorzien. Maar
er zijn nog andere me-
thodes denkbaar. Hard
gekookte eieren kunnen
bij voorbeeld worden
beplakt met stukjes raf
fia, verpakkingslint of
wollen draadjes. Ook
gekleurde papiersnip-
pers, kleine kraaltjes,
droogbloemetjes, rijst-
korrels, linzen en maca
roni of vermicellifi-
guurtjes zijn als versie-
ring te gebruiken.
Voor een andere, uit
Oost-Europa afkomsti-
ge versiermethode hebt
u geen lijm nodig, maar
plakkaatverf. De verf
wordt in een tamelijk
dikke laag op de hard
gekookte eieren aange-
bracht. Zodra de ver-
flaag droog is, kunt u er
met een'naald of een
ander puntig voorwerp
lijnen en figuren in gra-
veren.
Hardgekookte eieren
zijn maar beperkt
houdbaar. Wie van plan
is van de eieren echte
kunstwerkjes te maken
kan voor het versieren
beter leeggeblazen eie
ren gebruiken. Het uit-
blazen van eieren is
minder moeilijk dan het
lijkt. Prik met een eier
prikker zowel aan de
stompe als aan de pun-
tige kant van de eieren
een klein gaatje in de
schaal. Maak het gaatje
aan de puntige kant iets
groter met een stop-
naald en beweeg de
naald voorzichtig in het
rond, om het struif iets
losser te maken. Houd
het ei daarna boven een
kom en blaas krachtig
tegen de stompe kant,
zodat het struif in de
kom terecht komt. Blijf
blazen tot het ei volle-
dig leeg is. Spoel het ei
schoon door de lege
schaal in een kom met
lauwwarm water te leg-
gen, zodat er wat water
in de schaal loopt. Giet
het ei al schuddend
weer leeg. Herhaal dit
tot het water dat uit de
schaal loopt, volkomen
helder is. De buitenkant
van het ei kunt u vetvrij
maken met een azijnop-
lossing. Eieren die op
deze manier zijn behan-
deld, zijn onbeperkt
houdbaar.
AllerHande 87
