Rob van Dorssen (30) gins op zijn vijftiende vrij willekeurig naar de kappers- school. Jarenlang is hij met het haar bezig geweest. Anderhalf jaar in Parijs, in Amsterdam bij Christiaan. Wassen, knippen, watergol- ven, fohnen. "Op een bepaald moment wil je meer doen dan dat haar alleen. Dan heb je een leuk koppie geknipt en dan zit daar nog zo'n smoeltje van niks onder. Daar wilde ik dan ook iets aan doen. Nou bestaat er geen echte oplei- ding voor dit combinatiewerk, dus ik ging allerlei vriendin- nen zitten beschilderen. En toen ik het gevoel had dat ik het edit kon ben ik als visagist voor tijdschriften gaan werken." Een keer heeft mijn tele- foonnummer bij mijn naam gestaan onder een foto- reportage. Ik had de modellen verzorgd voor ze gefotogra- feerd werden. Haar en make up had ik de sfeer gegeven die door de fotograaf was voor- gesteld en dan word je bij zo'n reportage vermeld als visagist. Zo noemen ze dat. Nou, de telefoon ging van acht uur's ochtends tot twaalf uur's nachts. Iedereen wou langskomen. Vanuit Groningen, Zeeland, Belgie zelfs... Ik ben er na korte tijd weer mee opgehouden. Hoe gaat het namelijk? Je vraagt iemand te komen en je gaat eerst een kopje koffie drinken om de persoon, het haar, het gezicht een beetje te bekij- ken. En natuurlijk praat je dan met elkaar. Niet alleen het haar, maar ook V gezicht. Maar de problemen die dan meteen op tafel komen zijn zo ingrijpend en zo persoonlijk, dat ik op een gegeven moment dacht "Ik zit op een heel onbekend terrein. Ik kan mevrouw wel advise- ren om haar man verder maar te vergeten. Of juist niet. Maar ik ben natuurlijk geen deskundige. Het interes- seerde en boeide me wel, maar je voelt je ook erg on- machtig." ■/tttffrrr. Albert Heijn AllerHande/49

Allerhande | 1980 | | pagina 49