Primeur: Doe-het-zelf-centru
TWEEDE MIRO-CENTER
START IN MAASTRICHT
Constante ontwikkeling van
conserveringsmethoden
Maastrichtse
MÏRO kapl
personeel
Openingsdatum
21 september
Nederland telt al
twaalf Alberto's
Klanten weten de weg
Sprenger liisiiluiid draait op volle toeren
De doperwt
invriezen
CSOEÖ
BEKEKEN
Vries-drogen
Aardbeien
llllillllllllllllilllllllllilllllllllllllHI
Vraag aan een kind: „Wat wil je eten als je jarig bent?"
en het antwoord komt prompt: „Patat en appelmoes".
Maar het zijn niet alleen de kinderen. „We eten ontzaglijk
veel appelmoes in Nederland", zegt ir. L. Gersons. „We
conserveren zeventig miljoen kilo in een jaar en eten die
ook bijna allemaal op. Dat was in 1950, twintig jaar ge
leden dus, één-tiende: zeven miljoen kilo".
Ir. L. Gersons is hoofd van de
afdeling Verwerking van het
Sprenger Instituut in Wagenin-
gen, een instelling, die zich
bezig houdt met vraagstukken
op het gebied van kwaliteit en
afzet van tuinbouwproducten.
Wat conserveren we nu in een
jaar aan groente in Nederland,
vraagt de leek zo even achte
loos. „Ruim driehonderd en der
tig miljoen kilo," is het ant
woord van ir. Gersons.
Dit zijn hoeveelheden, die een
mens zich nauwelijks meer voor
de geest kan halen. En hoe doen
we dat dan? In blikken natuur
lijk, dat weet een kind.
Wel, dat inblikken en sterili
seren in glas dat staat wel
bovenaan de lijst. Iets meer dan
de helft van die enorme ge
noemde hoeveelheid wordt op
die 'manier voor de mens „be
houden".
En bij dat inblikken staat de
doperwt vooraan. .,I)e Neder
landse doperwt leent zich ge
weldig voor inblikken," vertelt
ir. Gersons. „En dan komen de
sperziebonen, de wortelen, de
champignons, de tuinbonen en
de snijbonen. En speciaal moet
ik noemen de witte bonen in
tomatensaus, die hebben een
geweldige opgang gemaakt de
laatste jaren."
zoeken met het oog op al die
soorten van conservering en het
geven van voorlichting, dat.be
hoort allemaal tot de taken van
het Sprenger Instituut, dat
weer onder het ministerie van
Landbouw ressorteert. Ir. Ger
sons en de honderd mensen van
het Instituut zijn dan ook rijks
ambtenaren. Maar intussen is
de inspraak van de industrie bij
het Instituut vrij groot.
Dan valt natuurlijk het
woord „bespuiten" en dan zegt
ir. Gersons x'esoluut: „Al die
bespui tingsmiddelen verdwij
nen tijdens het verwerkings
proces, als ze al op het product
aanwezig waren."
Meneer Gersons, geeft u nu
eens een doodgewoon voorbeeld
van het werk in Wageningen,
dat iedere leek direct kan be
grijpen.
„Wel, een' paar jaar geleden
is de teelt van augurken hele
maal van „buiten" naar „in de
door
P. W. RUSSEL
kassen" overgegaan. Men kreeg
een egalere en grotere augurk,
maar er kwam een klacht: er
werd een muffe smaak gecon
stateerd, vooral als de augurken
in het buitenland werden ver
werkt.
Toen wij de zaak onderzoch
ten, bleek dat de teler zijn
augurken waste, net zoals hij
dat vroeger deed toen ze nog
buiten groeiden. Toen was het
nodig om de aarde er af te
wassen, maar nu was het over
bodig, want bij da,t wassen
werden de augurken lichtelijk
beschadigd en zodoende konden
er schimmels optreden. We
gaven het advies: laat het was
sen maar achterwege. Prompt
verdwenen de klachten."
Dan nog een vraag: Vries
drogen, wat is dat eigenlijk?
„Vries-drogen is een van de
modernste vormen van drogen.
Als u in de winter de was bui
ten hangt en de zon schijnt, dan
gaat het ijs direct in damp over.
Dat zou men kunnen zeggen
is het principe van vries
drogen. Het gebeurt bijvoor
beeld met champignons, maar
het is nog eeii wat dure ma
nier."
Maar men kan natuurlijk op
meer manieren conserveren.
„Nummer twee op de lijst is
het invriezen," hoor ik van do
heer Gersons. ..Het gebeurt
vooral bij spinazie en verder
ook veel bij sperziebonen."
Je kunt niet zeggen ..zuur
kolen", maar na het inblikken
en het invriezen vormt de zuur
kool een hoofdstuk apart. „Het
is dus witte kool die een gis
tingsproces heeft ondergaan
onder toevoeging van zout, zo
mag u het ongeveer stellen,"
zegt de heer Gersons.
En als we dan bij de conser
veringsmethoden bij nummer
vier aanlanden, dan is dat weer
zo'n begrip op zichzelf: augur
ken.
„Dat is een geweldige zaak
geworden," zegt de heer Ger
sons. „De augurken worden
tegenwoordig vers ingemaakt
met zuur en suiker, het zoge
naamde zoetzuur."
Het verrichten van onder-
Nog één greep uit het vele
werk, dat daar in Wageningen
gebeurt. ..Aardbeien is een heel
belangrijke zaak," zegt ir. Ger
sons. „De hele teelt staat of valt
met het plukken en dat is nu
eenmaal handwerk. De nieuwe
rassen bestaan bijna allemaal
uit grote aardbeien, maar de in
dustrie wil juist graag kleine
aardbeien, voor in blikjes en
voor de jam. We zijn nu sinds
twee jaar bezig met een selec
tieprogramma dat door de
industrie medegefinancierd
wordt en het einddoel is: te
komen tot een rode, niet te grote
aardbei, die lekker van smaak
is."
Veel werk is al en wordt
nog gedaan betreffende
vruchtesappen, waarbij een
door het Sprenger Instituut
ontwikkelde continu-vruchten-
pers het moeizame handwerk
heeft vervangen. Vooral mot
appels zijn de resultaten zeer
gunstig.
Maastrichts nieuwe Miro-
Center gaat de zorg voor
het uiterlijk van zijn per
soneel in eigen hand ne
men, Wie in dat zelfbedie
ningswarenhuis in vaste
dienst is kan bij toerbeurt
op de eerste vier weekda
gen in de Miro-kapsalon
gratis zijn of haar lokken
laten verzorgen en wordt
zo mogelijk nog gemani
cuurd. Op vrijdagen en za
terdagen zal de kapsalon
worden opengesteld voor
het winkelend publiek,
uiteraard wel tegen beta
ling.
Landelijk Miro-directeur
C. Covers ziet deze extra
service aan zijn Maas
trichtse personeel als een
experiment.
AH's tweede Miro-Center opent op de eerste herfst
dag, dinsdag 21 sexjtember, te Maastricht zijn poorten.
Een dag tevoren reeds zal dit hypermoderne zelfbedie
ningswarenhuis tezamen met liet omringende winkel
centrum „Brusselse Poort" gasten uit het geliel land
feestelijk ontvangen. De officiële openingsrede woidt
uitgesproken door Maastrichts burgervader, mr. A. M.
I. tl. Baeten, terwijl de heer G. J. Iteijn namens het
winkelcentrum zal spreken.
Het Maastrichtse ZBW,
dat voortbouwt op een hali
jaar ervaring en opmerke
lijk succes van de op 24
maart in Vlissingen in ge
bruik genomen eerste .Miro-
vestiging", zal zeker een bij
drage leveren tot oplossing
van de verkeersproblemen
waarmee Maastrichts bin
nenstad nu al jaren wor
stelt.
Hoe moeilijk de situatie is,
blijkt,wel uit het feit, dat het
historische Vrijthof in het hart
van de stad thans uitgegraven
is voor de bouw van een onder
grondse parkeergarage voor 500
auto's. De Limburgse Miro staat
temidden van nieuwbouwwij
ken nabij de Via Regia, de oos
telijke uitvalsweg van Maas
tricht naar Hasselt, Antwerpen
en Brussel,
In het gloednieuwe koopcen
trum, bieden drie parkeerter
reinen met een gezamenlijke op
pervlakte van 2 ha aan 850 win
kelende gezinnen de mogelijk
heid om tegelijkertijd hun vier
wielig vervoermiddel neer te
zetten. Bovendien zijn hier spe
ciale „havens" waar winkel
wagentjes, na het overladen van
de aankopen, gestald kunnen
worden.
Het Maastrichtse Miro-Center
heeft een totaaloppei'vlak van
6500 m2 waarvan de op lager
niveau gelegen SuperMart 2250
m2 beslaat en daarmee tot de
grootste van Nederland be
hoort. Warenhuis en Super-
Mart zijn verbonden door twee
brede, lichtglooiende rolpaden
met een speciaal gegroefd op
pervlak, dat de winkelwagen
tjes, zodra ze erop worden ge
reden, klemvast zet. Het waren-
huis waarover algemeen be-
(Vervolg op pagina 7
c ^IR Bonser is een Italiaanse firma, die het altijd
nogal op de uni-sexvoorzien heeft. Hetgeen
J bij hem wil zeggen: kleding zoveel mogelijk hetzelfde
voor mannetje en vrouwtje. In zijn zeer recente
collectie in juli toonde hij o.m. deze heide avond-
pakken van zeer fijne satijn (Italviscosa) met in de
taille een fraaie tweekleurige handbewerkte ceintuur.
TREN nieuwsgierige blik over de rand van de nieuwe wintermode. Een typisch
voorbeeld van de collectie van Jacaues Esterel in Parijs, die zijn mantelkragen
de vormen van bloembladen gaf. Verder modenieuws op pagina 2 en 3.
Een enquête heeft het een dezer dagen aangetoond:
tachtig procent van de klanten van een SuperMart wisten
het meteen. „Een Alberto? Dat is een slijterij van Albert
Heijn." Op dit moment telt Nederland al twaalf Alberto's
en 'de laatste is begin van deze maand in Eindhoven ge
opend.
EIGEN DEUR
Een Alberto is een slijterij,
akkoord, maar een met een
„afwijking". Want een Alberto
is namelijk een slijterij met
zelfbediening, inclusief het ad
vies van een opgeleide slijter.
In feite is het natuurlijk zo,
dat AH al tachtig jaar geleden
in de eerste winkel in Oost-
zaan „gedistilleerd" verkocht,
maar intussen zijn de eisen
wel iets veranderd.
Die deur, om eens iets te
noemen. Want de klant mag
niet van de SuperMart zó via
een deur „binnenshuis" een Al
berto binnenstappen.
Het is een voorschrift van de
Drank- en Horeeawet dat zegt,
dat een slijterij via een aparte
deur van de straat af bereik
baar moet zijn.
VERSCHIL
Dat is bijvoorbeeld in Hille-
gersberg goed te zien. Daar
ging in september 1968 de eer
ste Alberto open, maar de deur
naar de SuperMart is al .heel
lang geleden „dicht gespijkerd"
en er kwam een nieuwe ingang
van de straat af. Niet zo ge
makkelijk voor de klanten,
maar de Drankwet wilde het
En zijn in een Alberto alleen
de eigen merken van Albert
Heijn te krijgen? Allerminst.
In een Alberto kan men alle
bekende merkartikelen krijgen
en van de meest bekende soor
ten vindt men er ook een eigen
AH-merk. Het verschil zit in de
prijzen.
Een voorbeeldje? Een fles
Clareyn jonge jenever kost 12,30
gulden. Een fles AH-jonge jene
ver van gelijkwaardige kwali
teit 9,75 gulden.
VOLLEDIG
Uiteraard heeft elke Alberto
ook bier en frisdranken, want
tenslotte gaat het om een vol
ledig uitgeruste slijterij met
goede produkten, waarvan er
vele tegen duidelijk lagere
prijzen worden aangeboden.
In zo'n „volledig uitgeruste
slijterij" ontbreken vanzelfspre
kend ook de wijnen niet. In de
winkels van AH vindt men het
„gewone" assortiment wijnen, in
de Alberto's een uitgebreid as
sortiment.
STAAN?
Die wijnen zullen soms lig
gen. Soms ook staan de flessen.
Dat zou de wijnliefhebber d
vraag kunnen doen stellen: Mo
gen die flessen wijn dan oo!
staan?
In principe moet alle wij:
liggen en wel om te voorkome:
dat de kurk niet met de wijn i
aanraking zou komen en uitdro
gen. Dat is de enige reden.
Een fles wijn mag staan, wan
neer de fles is afgesloten me
een metalen (of plastic) sluitinj
maar ook wanneer de fles ge
woon gekurkt is, doch binne
de drie maanden verkoel:
wordt, zodat de kurk de kan
niet krijgt uit te drogen.
En dan mogen wijnen in ge
kurkte flessen tenslotte oo
staan, wanneer die wijn ee
dusdanig alcoholgehalte heel
(hoger dan dertien procent), dó
het uitdrogen van de kurk d
wijn niet aantast. De alcohc
consei'veert dan de wijn, zoal
bij sherry en port.
EF.N WERELD
Tussen „het gedistilleerd" va
tachtig jaar geleden in Oostzaa
en de Alberto's van 1971 ligt ee
hele wereld van verschil.
Overzichtelijk en handig op
gesteld, klaar om mee te nemex
het mondeling advies van d
aanwezige slijter op elk momer
te krijgen en bij de eigen rher
ken eexx aanzienlijk prijsvei
schil.
Op twaalf plekken in Nedei
land een eigen Alberto. Mét c
kwaliteitsgarantie van A
„achter de fles".
Aller Hande
Nieuwsblad
van Albert Heijn N.V. Zaandam
Verschijning iedere maand. Verspreiding
gratis in verzorgingsgebied AH winkels.
Redaktie: Public Relations Adviesbureau
G. J. van Hulzen, Advertenties: Albert
Miihado Co N.V., Plantage Middenlaan
38 Amsterdam. Correspondentieadres en
bezorgklachten AllerHande Postbus 200 ■JURa» ff ffif1 17e jaax'gaxig nr. 10 (185)
Zaandam. hofleverancier September 1971 oplage 2.160.000
