Schilderijen van visgraten Levende te dels BEZIELD HOUTSNIJWERK I Ymh&Jk vertelt u gezouten de waarheid e: KDFFIE HUE fijnste koffiebonencoffeïnevrjj DE WEEK HEEFT GEEN TIEN DAGEN vers bier want alle waar is naar zijn geld KoffieHagmag... voor ii.-voor iedereen. APRIL ALLERHANDE A 3 lleel snel verteld: me- vrouw F. Kuipers-Linden- bergh woont in Rotterdam- Overschie en ze schildert, met vissen! Althans: ze werkt met de graten van kabeljauwen, tongen, schel vissen, grieten en forellen en van al die verschillende graten en graatjes maakt ze gewoon erg mooie bloe men- en dierenlableaus. Witte bloemen, die parel moerachtig glinsterend te gen een zwarte achtergrond zijn geplakt. Geen mens die op het eerste gezicht gelooft dat zoiets van vissegraten is gemaakt. „Ach", lachi mevrouw Kui pers, „ik geloof uat dit alleen maar weer eens bewijst, dat je van letterlijk alles iets leuks kunt maken. Als je maar goed om je heen kijkt en wat fanta seert. Dat je met vissegraten kunt schilderen heb ik gewoon ontdekt toen we een keer vis aten en ik aan. tafel wat met de graten zat te schuiven en in eens een bloem tevoorschijn zag komen." PUTTEN De lippen j van Arie Hubertse (53) uit j het Gelderse Putten- vor men zich tot een verlegen glimlach en uit zijn ogen straalt een vrolijke twin keling. Arie Hubertse is een man van weinig woor den. Hij vindt die belang stelling voor zijn hobby eigenlijk maar overtrokken. Aan Puttenaar Hubertse ont breekt iedere vorm van ij del- beid. Hij is een erg bescheiden man. En dat terwijl hij wel de gelijk eigenschappen heeft om trots op te zijn. Hij is bijvoor beeld erg handvaardig en dat, in combinatie met zijn fanta sierijke geest, heeft hem tot een vrijetijdskunstehaar ge maakt, die zijn omgeving ver rast met in esthetisch opzicht bijzonder knappe mozaïeken. Zoals dat mozaïek, voorstel lijn in dribbelpas, dat in het plaatselijke café Floor hangt en dat daar bij toeval terecht is gekomen: het was een aardig heidje aan het adres van de eigenaar van het café, een fer vent supporter van Feijenoord. Maar typisch iets voor Hu bertse verder ligt, staat en hangt alle kunst van de Putte naar verborgen in een schuur tje achter zijn woning aan het Kerkwegje. De mozaïeken zijn stuk voor meer gebruikt kunnen worden, stuk van een verrassende maar die mij nog goed van pas schoonheid. Het zijn er teveel komen. Verder ga ik ook wel om ze alle te beschrijven, maar neuzen in afbraakpanden, een paar springen er tussenuit. I Laatst kon ik ergens een krui- Bijvoorbeeld de Indiaan te wagen vol oude tegels ophalen. paard, zo weggelopen uit The High Chaparral. Of het gezin aan tafel, bezig met de maaltijd. Of de fruit schaal, uitgevoerd in de na tuurlijke tinten. Ook aan de muur hangt een mozaïek met het opschrift „Nachtwacht". Arie Hubertse is er nog niet aan toe gekomen, maar het is de bedoeling, dat dit mozaïek aan de gevel van het huis komt te hangen. „Mijn schoonvader was nachtwacht, daarom willen we het huis zo noemen", zegt hij. Een tang, een slijpsteen en een potlood, deze drie voorwer pen slechts vormen het gereed schap dat Hubertse voor zijn hobby nodig heeft. Het mate riaal is al even simpel: een pot lijm, platen asbestboard en tegeltjes van het soort waar mee de muren van douchecel len afgewerkt worden. Hu bertse heeft er iets op gevon den om aan dit laatste, meest essentiële, materiaal te komen: „Ik scharrel hier en daar op bouwobjecten en het moet wel heel raar lopen als ik daar niets vind wat ik kan gebrui ken". Er gaan altijd wel tegels ka pot die in de bouw dan niet Het belangrijkste voor mij zijn natuurlijk gekleurde tegeltjes, want die heb ik nodig voor mijn kleurencombinaties. Het meeste van wat ik krijg is echter wit, maar het valt ge lukkig erg mee om aan goede kleurentegels te komen. En goed, wat ik daar aan te kort kom, kan ik altijd in de winkel kopen. En dat kost me ook geen rib uit mijn lijf", aldus Hu bertse. De werkmethode van de Put tenaar, die ooit (kort voor de oorlog) als inspeciënt bij een acrobatengezelschap heeft ge werkt, is vlug verteld: de fi guur die hij in mozaïek wil brengen, tekent hij eerst op een stuk asbestboard. Hubertse: „Ik haal mijn figuren overal vandaan: van foto's en tekenin gen en soms teken ik ook wel uit het blote hoofd". Als de tekening op het board staat haalt Hubertse zijn col lectie tegeltjes te voorschijn. Met een tangetje knipt hij ze op de gewenste grootte en vorm (ze zijn niet groter dan een paar vierkante centimeter), waarna hij ze met een amaril- steen glad slijpt. En dan kun nen ze met lijm op de plaat asbestboard vastgeplakt wor den. Patsboem Goed, mevrouw Kuipers heeft inderdaad de prachtigste bloementableaus bij elkaar ge plakt van visgraten, maar men kan ze natuurlijk niet zo uit de vis halen en meteen, pats, boem, op een stuk donker ge schilderd hardboard plakken Nietwaar, dat zou een te sterk geurend schilderij worden. Nagellak „Klopt", zegt ze. „Weet u wat ik doe. Ik laat bij de viswinkel een fiink aantal koppen halen daarin zitten zoveel leuk ge vormde graten en ik kook de zaak eerst goed af. Dan de graten eruit halen en maar wassen, keer op keer. Dan was ik ze nog een keer met een wasmiddel en tot slot gaan ze in de celluloselak, om geprepa reerd te worden Als dat is ge beurd, ga ik al die graatjes stuk voor stuk lakken met ge wone nagellak, wit, maar dan parelmoer. Wel, en dan is alles klaar om tot een schilderij ge maakt te worden, opgeplakt met „boekbinderslijm". Dat plakt het best in dit geval." Ze gebruikt zelfs nog de vis- seoogjes keihard geworden door de voorbewerking en dat zijn dan nét pareltjes. Wasknijpers Mevrouw Kuipers doet nog meer en dat is alleen maar des te meer een bewijs dat ieder een iets kan met de handen en een beetje fantasie. Zo maakt ze niet alleen van wasknijper houtjes en droogbloemen uit de eigen volkstuin geweldig leuke kaarsenhouders. Ze schil dert bijvoorbeeld ook met kof fiedik, appelschillen en thee bladeren. „Bewaar mens" „Ik ben een echt bewaar- mens", zegt ze, „ik gooi niets weg voor ik heb gedacht: Kan ik er iets mee doen? Wel, dat koffiedik heb ik eens gedroogd op de kachel op een asbest- plaatje. Ook het wit van si naasappelen en grapefruits, ook natte theebladeren, ook aard appelschillen, wortelschrapsel, peultjes van uitgebloeide lathy rus, zelfs uieschilletjes." Exposities Van al die gedroogde zaken j heeft zij gewoon met lijm en als achtergrond een stuk karton een schilderij gecomponeerd i dat „Dame in lusthof onder j boom" zou kunnen heten. Het is net of het van dikke klod dertjes verf is gemaakt en dat het iets bijzonders is, bewijst het feit dat dit „afvalletjes- scnilderij" al een keer hing op een tentoonstelling in Over- schie. En een visgratenschilderij bracht een keer dik vijfhon derd gulden op voor de actie ten bate van de nieuwe Henry Dunant „Jammer dat li niet vier-, vijfhonderd jaar geleden geboren bent", zei een di recteur van een kunst academie tegen de Hr. Derksen uit Geldrop, „dan had u een hele kathedraal van beelden en houtsnij werk kunnen voorzien". Een uitspraak waarmee we ons geheel kunnen ver enigen. Omdat hij zo'n kwart eeuw geleden banketbakkersleerling was en z'n bazen niet blind, kreeg hij al gauw de kans te experimenteren. Voor chocola tiers, banketbakkers en hotels maakt hij een hele reeks zowel kunstige als kunstwerken. Via beelden uit materiaal dat Het echtpaar Derksen houdt veel van muziek. Op de voor grond de Madonna loaarvan in het artikel sprake is. Dat spin newiel? Zelf gemaakt natuur lijk. beeldhouwers nooit gebruiken (Hildo Krop uitgezonderd, die had dezelfde stiel) zoals choco la, een suikerbrood, een blok stearine, komt hij dan bij hout terecht. En dat blijft z'n gelief- Advertentie) koosd materiaal. Uit wat oude planken en met als gereedschap een houtsnijmesje en een tot beitel geslepen sleutel vijlt je maakt hij eerst .een dekenkist, dan een kastje, met kunstig be werkte panelen. Bekijk je (de foto's van) de beelden die Derksen nu zo'n 25 jaar zaagt, houwt en kerft, dan kom je tot de ontdekking dat zijn werk eigenlijk nooit ama teuristisch is geweest. Het is wonderlijk dat deze man pas op z'n twintigste jaar ontdekt dat hij 'het in zijn vingers heeft'. Toen zag hij zijn zusje met een brok klei boetseren en zei „Laat mij ook eens". Om dan meteen een kop te maken die raak is. Voor Derksen en z'n vrouw is nu, na 25 jaar werken en vech ten, het moment aangebroken waarop Derksen zich geheel aan het beeldhouwen kan wij den. Restaureren? Doet hij ook wel. Moeilijk soms om mee te voelen met de oorspronkelijke maker, vooral als de expressie verminkt of vaag is; en altijd een heel gezoek om een vrijwel identiek stuk hout te vinden. Als iemand een werkelijk waardevol mooi houten beeld heeft dat restauratie behoeft, dan kan men proberen of de heer Derksen tijd heeft. En wie thuis nog een flinke mop oud kwastvrij hout heeft, goed uitgewaterd en 'extra be legen', nou, die doet Chr. A. Derksen, Wielewaal 71, Gel drop, 04903 - 2206, een groot plezier door het hem te bren gen, per bode te zenden of hem te waarschuwen. Mijnheer Derksen, we heb ben genoten van ons bezoek en van het werk Uwer Hande! We wensen u toe dat u weldra veel en mooi werk zult krijgen de capaciteiten bezit u ze- I ker. Sterkte en succes. nu niet alleen in beugelflessen maat ook in pijpjes (nog niet in alle filialen verkrijgbaar). Beugelfles 63 Pijpje 48 Voor mevrouw L. R. Groenewoud-Nijns (36) in Brummen zou de week tien dagen moeten hebben. „Misschien", zegt ze, „zou ik dan kans zien meer tijd te besteden aan mijn lief hebberij". Nu doet ze alles zelf in haar drukke huishouding (man, vijf jonge kinderen, hond, vier kat ten) en kan zich pas in de overschietende uurtjes uitleven in de schilder-kunst: hiervan getuigen de aquarellen aan de muren in haar woonkamer en de schriftelijke lof van haar leermeesters van de Famous Artists Painting Course. Ze toont werkstukken, teke ningen, aquarellen. opzetjes voor een nieuw schilderij en vertelt intussen „hoe ze ertoe gekomen is". Als meisje al had ze veel plezier in tekenen en kleuren, maar ze zette niet door in die richting. Ze werd schoonheidsspecialiste, trouwde en ging, tussen huishoudelijke beslommeringen door, zich energiek toeleggen op het bor duren van kussens, schellekoor den, tafelkleden, waarin haar opmerkelijke gevoel voor kleu ren wel tot uitdrukking kwam. Tekenen en schilderen kwa men op het derde plan totdat ze zich zo'n kleine drie jaar ge leden meldde bij de Famous Artists. Ze is een gewaardeerd cursiste, één die eigenlijk al klaar had moeten zijn, maar door ziektes uitstel gekregen heeft. Over die cursus zegt ze: „Het is kostbaar, maar ik ben er erg tevreden over, want ik deed het op m'n eigen manier en nu leer ik de verschillende technieken." (Advertentie) Wanneer U tenminste voor de komende feestdagen eens van die lekkere, verse, pittige Verkade zoutjes in huis neemt! Lekkerder, verser, pittiger proeft U ze niet vaak. Dat is de waarheid. De waarheid van Verkade Gemengde Zoutjes: assortiment kruidige en pittige zoutjes 116 ct per doos chtgezouten bros crackertje W 57ct per zak Arno: met echte Goudse kaas bestrooid crackertje 72 ct per zak (Advertentie)

Allerhande | 1971 | | pagina 3