Tweeling]man opent
nieuwe horizon voor
gehuwde vrouw
VROUW VAN NU
WIL ER BIJHOREN
Psychologe Rita Kohnstamm
fMs u eieren koopt, let op het^
zegel extra voor topkwaliteit
SssÉSSlIl
De Vuursche
wandelterrein
bij uitstek
GIRO-KAARTEN ZIJN VAAK
NIET INCASSEERBAAR
Oh Keukenrol
„Beleidsaéviseuze Nel
Alles is verser bij
Tegelaar:
APRIL 1970
XtEEKBGCNBE
Grote vraag
naai
Alleen bij
waar
I anders?! J
Vakmanschap
is
meesterschap
58«.
want alle waar
is naar zijn geld 1
door Louis Sinner
IJ! ET zijn weer barre dagen
geweest: zelfs de kranten
hebben er bezorgde ar
tikelen aan gewijd. Ook in ons
dorp begon de rivier toen de
onverwachte sneeuw ging
smelten, gestaag te rijzen. Toen
de verlate kerstkaartvan
besneeuwde landerijen had
plaats gemaakt voor een pril
groen dat naar het voorjaar
wees, was de rivier opgeklom
men tot het bovenste randje
van de dijk. Normaal is er tus
sen de dijkrand en het water
een brede strook gras, waar
's zomers koeien grazen, en na
het gras komt dan nog een
haag van riet en andere flora,
waar de vissers in schuilen om
urenlang over hun dobbertje
te peinzen.
Maar elk jaar als de sneeuw
verdwijnt, verdwijnt ook dat
riet en het gras onder water en
als er dan een boot langs
komt, klotst het water over de
dijk en stroomt soms zelfs onze
achtertuintjes binnen.
J\Ju zijn we er een beetje aan
1 T gewend: we weten dat er
zeer waakzame water
schappen zijn die niet aarzelen
om lege polders onder water
te zetten als het water te uit
bundig naar boven komt, maar
toen we hier pas woonden, wa
ren we nog niet zo vertrouwd
met de waterhuishouding.
In dat allereerste begin kwam
er een avond dat regen en
storm de sterk gezwollen rivier
tot een dreigende grauwe mas
sa maakten. Met een dozijn ex-
stedelingen stond ik toen bij
nacht en ontij op de dijk om
het water in de gaten te hou
den: een vrij zinloze bezigheid
natuurlijk, maar het gaf je een
gevoel van Ik Doe In Elk Geval
Iets. vermengd met een vleugje
a vontuur: moet je ons hier eens
zien waken tegen de woedende
elementen.
Omdat we doornat en tot op
het bot verkild raakten, mom
pelden we na een klein uurtje
tegen elkaar: „De dijk zal het
vannacht wel houden", waar
op we ons naar de huiselijke
haard en de warme koffie
repten.
Net zaten we met bezorgd ge
zicht in onze gemakkelijke
stoelen, toen de sirene begon
te loeien.
17en sirene geeft altijd al
een huiveringwekkend
geluid, maar als de storm
buiten tot een orkaan is uitge
groeid, roept het geloei beel
den van de hoogste nood op.
Wij aarzelden dan ook geen
ogenblik. Met strakke, vastbe
raden blik zeiden wij tegen
onze vrouwen: „De dijk en
wij wrongen ons in jassen,
draafden naar auto's, die we
gierend startten. Onze hele
wijk was tot leven gekomen:
overal stonden bedrukte vrou
wen voor verlichte vensters te
kijken naar doortastende man
nen sommigen wierpen met
een roxitinegebaar spaden en
pikhouwelen in het voertxdg.
In een lange rij reden we naar
het dorpsplein xuaar het ge
meentehuis staat, want we ver
wachtten daar het startpunt
van reddende acties te vinden.
TSJu was er bij het gemeente
huis inderdaad een grote
activiteit te bespeuren.
De burgemeester liep er rond
in een zware lederen jas en
met verwaaide haren, en het
hoofd openbare werken had
het uniform van de vrijwillige
brandweer aan.
Met ernstige gezichten stapten
wij uit onze axito's om ons met
een simpel woord ter beschik
king te stellen voor het behoud
van ons dorp. Bij de burge
meester aangekomen, toonde
deze een lichte verbazing: „Dat
is leuk, dat u ook komt", zei
hij wat onzeker.
..Zegt xi maar wat roe moeten
doen" antwoordden wij, „zand
zakken vullen, onze dxdmen in
het dijkgat hoxidexi, aan de
pompen gaan staan als de
stroom uitvalt: wij zijn tot
alles bereid".
Toen werd de burgemeester
pas echt onzeker: „Ja, dat is
erg vriendelijk van u, maar ex-
is feitelijk niets aan de hand.
De vrijwillige brandweer
hoxidt een oefenavond".
Z^oed, het werd geen hero-
ieke thxiiskomst, maar la
ter zei men wel in de ge
meenteraad dat het onjuist xoas
geweest om op een stormavond
de mensexi met die sirene de
stuipen op het lijf te jagen.
Sindsdien hebben xve geleerd
om. zonder veel paniek met de
rivier te leven. We hebben een
zeer kundige dijkgraaf, een
man van gezag die met vor
sende blik onze waterstand in
het oog houdt.
In het uit 1858 daterende kerkje
van Lage Vuursche zijn nog
steeds vaste plaatsen voor de
Koninklijke Familie gereser
veerd. (foto links).
De Amsterdamse psychologe mevrouw drs. Rita Kohn
stamm draait er geen doekjes om: „Ik vind die tweeling-
baan een heel goed iets", zegt ze. „Het werken buiten de
deur en het hebben van contact met andere mensen is
belangrijk voor de gehuwde vrouw. Net zo belangrijk
vind ik het dat de wouw mensen kent, die haar man niet
kent".
Sinds Albert Heijn de „twee
ling-baan" introduceerde
j twee vrouwen bezetten één
post, de een 's morgens en de
ander 's middags heeft dit
onderwerp overal in het land de
aandacht getrokken.
Daarom leggen wij de psycho
loge mevrouw Rita Kohnstamm
twee vragen voor die wat
eenvoudig gesteld er zó uit
zien: Acht u dat werken buiten
de deur van een getrouwde
vrouw ongunstig voor het ge
zinsleven en wat denkt, u van
de kinderen, voor geval die er
zijn?
STUK PLEZIER
Eerst dit: mevrouw Kohnstamm
weet waar ze over praat, als ze
het over de buiten de deur wer
kende getrouwde vrouw heeft.
Ze is zelf getrouwd, ze heeft
twee kinderen (van zeven er.
vijf jaar) en ze werkt., als re
dactrice van het blad „Ouders
van Nu".
„Ik zou zeer beslist geen baan
voor hele dagen willen hebben,
zolang de kinderen klein zijn",
zegt ze. „Bovendien, als een
vrouw de hele dag weg is, dan
ontzegt ze zichzelf een stuk ple
zier van bezig zijn in het gezin".
i Er zijn vrouwen die juist zeg
gen: Ik word duf van dat elke
dag maar stofzuigen en voor het
eten zorgen. Hoe reageert me
vrouw Kohnstamm op die uit
lating?
EIGEN KENNISSEN
Ze lacht. „Ja, veel vrouwen vin
den het vervelend om de trap
te dweilen, ik toevallig niet.
Maar dat moeten ze vervelend
mógen vinden", zegt mevrouw
Kohnstamm. „Er komt wel iets
bij. Het zorgen voor het gezin
wordt erg vlug gelijk gescha
keld met dweilen en koken.
K.cht zorgen voor een gezin
komt natuurlijk op hele andere
dingen neer.
Maar ik dacht, dat wij onze
meisjes in Nederland niet zo
erg goed voor het huwelijk „op
voeden". We leren ze koken en
verstellen en dan zijn ze „rijp"
voor het huwelijk. Die instel
ling zou natuurlijk helemaal
moeten veranderen".
Heel erg belangrijk vindt de
psychologe het, dat werkende
vrouwen ook eigen kennissen
Mevrouw P. J. C. Tegelaar
in Amsterdam is een opge
wekte vrouw. Ze valt met
een met de deur in huis als
de bezoeker haar werk
kamer binnenkomt. „Me
juffrouw of mevrouw, dat
maakt geen verschil. We
moeten een beetje af van
dat „mejuffrouw", het moet
allemaal mevrouw zijn",
zegt ze. „En als u het weten
wilt: ik ben ongetrouwd
en heet Nel in de wande
ling". Wel, mevrouw Nel
Tegelaar is beleidsadviseur
voor vrouwenarbeid bij het
N.V.V.
Op de derde verdieping, kamer
313, in het Amsterdamse ge
bouw van het N.V.V. in Sloter-
meer is de „beleidsadviseur" te
vinden.
Er bijhoren
Als haar wordt gevraagd, wat
ze van de tweelingbaan vindt,
denkt ,ze even na en dan komt
er dit antwoord.
„Ik dacht dat er duidelijk een
tendens was, dat de vrouwen in
de maatschappij betrokken wil
len zijn. Je ziet dat aan plaat
sen die vrouwen in schoolbe
sturen, bij het Rode Kruis en
n^em maar op, mnemer. Maar
ze moeten dan ook hun kinde
ren kwijt kunnen".
Mevrouw Nel Tegelaar is een
NEL TEGELAAR
Gedeeltelijke dagtaak kun
stimulans zijn voor het ge
reglementeerde leven
Op elke doos Welgelegen
eieren vindt u de aandui
ding 'Extra* en 'Klasse A'.
Het garandeert u dat Wel
gelegen eieren Klasse A
Extra zo snel mogelijk na
het leggen worden ver
pakt, daarna binnen 48
uur in de AH-winkels zijn
en binnen een week weer
zijn vertrokken, zo snel
worden ze
gekocht^g^-^.
voorstandster van kinder
crèches. door de overheid opge
richt. „Geen gehannes, maar
goede crèches met opgeleid per
soneel en niet een of andere
.juffrouw. De zaak moet goed en
verantwoord zijn. Om aan men
sen te komen denk ik aan een
aangepaste opleiding voor kleu
terleidsters. En misschien kun
nen we ook wat aanpassen op
de huishoudscholen".
Deeltaak"
De twin-job" (tweeling-baan)
vindt mevrouw Tegelaar „een
leuke oplossing" en ze zegt:
..We moeten alles doen om de
vrouwen een mogelijkheid tot
werken te geven, maar de zaak
moet goed geregeld worden, tot
en met het pensioen".
Mevrouw Tegelaar praat over
een „part-time"-baan en ze
heeft er een hele serie Neder
landse vertalingen voor: ge
deeltelijke dagtaak of onvolle
dige dagtaak^, of onvolledige
werkweek of onvol ledige dienst
betrekking of een deeltaak.
Zij is nogal een voorstandster
van de „gedeeltelijke dagtaak"
en ze zegt: „Het zou natuurlijk
prima kunnen met twee vrien
dinnen uit één straat, die elkaar
goed kennen. Maar ook een
echtpaar dat half-om-half
werkt vind ik ideaal".
Zelf wefen
Als aan mevrouw Nel Tegelaar
wordt gevraagd of zij niet vindt
dat in Nederland vooral in
vergelijking met het buiten
land erg weinig getrouwde
vrouwen er een baan bij heb
ben, dan zegt ze: „Ik vind, dal
de getrouwde vrouw zelf moet
weten of ze buiten de deur wil
werken of niet. Het enige dat
voor mij geldt, dat is: als ze het
wil, moet ze kunnen werken.
En om dat te bereiken ook
in de toekomst zouden we
natuurlijk een betere vakoplei
ding moeten hebben, beter on
derwijs voor meisjes, het kun
nen overblijven van kinderen
op scholen, veel meer crèches
ófmannen die thuis olijven
H§ om op de kinderen te passen"
Ruimer bewegen
In Amerika, zo vertelt mevrouw
Tegelaar, zijn heel wat vrouwen
die op eikaars kinderen passen.
„Ook vrouwen die helc-maal
niet buiten de deur werken pas
sen op andermans kinderen en
krijgen daar een vergoeding
voor", zegt ze. ..Zo kan het dus
ook. De vrouw die oppast heeft
dus een mini-baantje en kan
zich door die financiële vergoe
ding wat ruimer bewegen".
En met het eten? Mevrouw Te
gelaar zelf een zeer hard
werkende vrouw lacht op
nieuw. „Met die kant-en-klaar-
maaltijden ben ik elke dag in
vijf minuten klaar en heb een
warme maaltijd", legt /e uit.
„En op zaterdag doe ik het wat
uitgebreider. Maar ik heb geen
oordeel over anderen. De een
geniet van zijn duiven op het
plat en de ander van lekker
eten".
Stimulans
„We moeten", zegt mevrouw
Nel Tegelaar van het N.V.V.,
„zoveel mogelijk gedeeltelijke
dagtaken voor vrouwen schep
pen en vooral in de winkels.
Met. die winkels ligt de zaak
juist gunstig omdat de ope
ningstijden niet samenvallen
met de meeste bedrijven.
Als de tweeling-baan voor
vrouwen aantrekkelijk is. dan
vind ik dat een goede oplossing.
Als dit het middel is om de
gedeeltelijke dagtaak voor
vrouwen te verwezenlijken,
vind ik het uitstekend".
„De gedeeltelijke dagtaak",
besluit mevrouw Tegelaar,
„kan een stimulans zijn
voor het gereglementeerde
leven. Misschien geeft het
ook wel het gevoel iets
vrijer te zijn."
„typisch een baan voor vrou
wen" moet noemen, omdat het
„een halve baan Is. „Dat voelen
vrouwen snel als discriminatie",
vult ze aan.
En ze gaat verder: „Ik vind die
tweeling-baan positief van twee
walletjes eten: je hebt je werk
buiten de deur en je hebt je ge
zin. En het gezin verzorgen is
best leuk, al zijn er vrouwen die
daarover zeuren".
Er zijn ook vrouwen die zullen
zeggen, dat ze niet in staat zijn
buiten hun huishouden ook nog
te werken, dat. ze hun handen al
helemaal vol hebben. Daar'heeft
mevrouw Kohnstamm een ant
woord op.
SNELLER KLAAR
RITA KOHNSTAMM
Echt zorgen voor een gezin is
heel wat anders dan dagelijks
dweilen en koken
krijgen. Ze zegt: „De vrienden
van het gezin komen altijd via
de man binnen. Als dat ver
andert is dat erg fijn voor de
vrouw".
TWEE WALLETJES
Mevrouw Kohnstamm vindt,
dat men de. tweeling-baan niet
„Zolang een vrouw niets anders
om handen heeft dan de afwas,
het stofzuigen, het koken, de
was en de kinderen, moet ze het
wel over die dingen hebben. Die
werkzaamheden dijen dan
steeds verder uit.
Maar alle werkende vrouwen
die ik sprak en die vroeger al
leen druk waren in hun huis
houden, die zeggen me: Nu doe
ik in twee uur, waar ik vroeger
een halve dag mee bezig was",
aldus mevrouw Kohnstamm.
DE VROUW BESLIST
V raag aan mevrouw drs. Kohn
stamm: Vindt zij, dat we in een
mannenmaatschappij leven?
Mevrouw Kohnstamm: „Ik weet
niet of .je kunt zeggen, dat onze
maatschappij een mannenmaat
schappij is. Vooral als je ziet
hoeveel invloed een vrouw
heeft op het doen en laten van
een man. De beslissing om
niaar een voorbeeld te noemen
of een man een baan in een
continudienst aanvaardt, hangt
af van de vrouw.
Of een zeeman na een stel jaren
aan de wal gaat werken, ligt
aan de beslissing van de vrouw.
Of er verhuisd wordt, ligt. aan
de vrouw en zo zou ik door
kunnen gaan. De invloed van
mannen 1 ij k t veel groter dan
ie is".
„HARD ZEUREN"
Nu zijn er natuurlijk mannen
In dit land, die zeggen: Mijn
vrouw werken? Helemaal niét,
dat is niet nodig, ik verdien ge
noeg.
Die mannen vergeten dan dik
wijls, dat zij er wellicht iets
beter aan deden hun „gekrenkte
trots" in de kast op te bergen en
er eens aan te denken, of hun
vrouw niet juist dolgraag een
baan voor halve dagen zou
hebben.
„En de vrouwen van mannen
die dat zeggen, die moeten dan
maar eens hard zeuren, dat ze
tóch willen werken", vindt me
vrouw Kohnstamm.
REGELMAAT
Voorts wil de Amsterdamse
psychologe ook wel een paar
opmerkingen kwijt over de kin
deren van de vrouw in de twee
ling-baan.
„Er moet voor die kinderen
we hebben het even over kleine
kinderen wel regelmaat zijn",
zegt ze. „Dus bijvoorbeeld: deze
week is mama thuis als we uit
school (of kleuterschool) komen
en de volgende week zijn we
dan elke dag een paar uur bij
tante Bep.
En het opvoedingssysteem van I
„mama" en van „tante Bep" j
moet ook wel overeenstemmen. I
De gezinnen van de twee vrou-
wen in de tweeling-baan moeten
zo'n beetje dezelfde sfeer heb- i
ben, dachi ik".
DISCUSSIE-AVOND
Ten slotte gelooft mevrouw J
Kohnstamm dat het goed j
zou zijn „de ontwikkelin-
gen voor te blijven" en dat
zou kunnen door een dis- j
cussieavond voor de vrou- i
wen, die aan de tweeling-
baan gaan beginnen. Om j
elkaar te leren kennen en j
de eigen problemen en
en probleempjes eens uit te
wisselen.
Wie van wandelen houdt kan
in de omgeving van Hoge en
Lage Vuursche zijn hart op
halen. Uitgestrekte, met wild
bevolkte bossen, ongerepte hei
develden en de architectuur van
oude landgoederen bestempelen
dit gebied tot een waar dorado
voor de wandelaar. Een dorado
bovendien dat dank zij een uit
stekend wegennet gemakkelijk
bereikbaar is. Een ideaal ge
bied voor een weekend uit
stapje.
Een belangrijk toeristische trek
pleister vormt het paleis Soest-
dijk waar in de zomer lange
rijen mensen voorbij trekken
om een glimp van de Konink
lijke Familie te kunnen opvan
gen. In de winter en nazomer
is het. hier veel rustiger. Het pa
leis dateert uit 1674 toen de
Staten van Utrecht het lieten
bouwen als „jagthuys" voor de
koning/stadhouder Willem III.
Het bestond oorspronkelijk al
leen uit het huidige middenstuk.
Pas veel later, in 1816 kreeg het
gebouw zijn huidige vorm door
dat toen de beide vleugels wer
den aangebouwd, (foto onder)
Op 27 juli 1787 werd door de
patriotten, onder leiding van de
patriotten-kolonel Klijnenberg
's nachts een charge op net pa
leis uitgevoerd. Het krijgsge
woel bij het overmeesteren van
twee schildwachten wekte da
Pruisische Christoffel Pull-
mann, grenadier van de lijfs-
•compagnie in het regiment in
fanterie van de Prins van Hes
sen. Hij sloeg alarm en werd
door de patriotten neergescho
ten. Als dank voor zijn moedig
optreden werd voor hem een
houten herinneringsteken opge
richt dat in de dertiger jaren
van deze eeuw door een bron
zen standbeeld werd vervangen.
Het gedenkschrift luidt: „Con
cordia res parvea crescunt".
Christoffel Pullman grenadier
van de lijf compagnie in het re
giment Infanterie van den Prins
Van Hessen Darmstadt, oud 28
jaren, verkiezende liever het le
ven te verliezen dan zijn wa
pens over te geven in den nacht
van 27 juli 1787".
(Vex-volg van pag. 1)
Bij de tweede aanbieding had
nog 8 procent een ontoereikend
saldo en in derde instantie nog
6 procent. Daarna ging aan de
betrokkenen een brief uit met
het verzoek het saldo op te voe
ren. opdat het tegoed zou kun
nen worden overgeschreven. Na
deze „lijdensweg" bleef er dan
uiteindelijk nog 1 procent over,
waarvan de afgegeven giro
kaarten niet incasseerbaar ble
ken te zijn, hetgeen Albert Heijn
vorig jaar op een strop van on
geveer f 50.000 kwam te staan.
Afbetalingen
Eigenlijk is dat verlies nog aan
zienlijk groter, gezien de om
vangrijke administratie die er
mee gemoeid gaat, terwijl bo
vendien in bepaalde gevallen
correspondentie moet worden
gevoerd of zelfs afbetalingsre- i
gelingen in het leven moeten
worden geroepen
Een onhoudbare situatie eigen- I
lijk. die Albert Heijn (in tegen- j
stelling tol diverse andere on- j
dernemingen, die besloten de
niet-gegarandeerde giro-kaar- j
ten niet langer als betaalmiddel
te aanvaarden) heeft laten
voortbestaan terwille van de
bonafide giro-betalers, die ge-
lukkig verreweg in de meerder
heid zijn.
Eind in zicht
Dank zij het besluit van de ban
ken en daarna ook van de Post-
f? totter gepvjj
Stevig, gulzig ab
sorberend keu
kenpapier, 40 ge
perforeerde me
ters of welgeteld
134 vel.
Cheque- en Girodienst om als
nieuw betaalmiddel resp. de
betaalcheque en de betaalkaart
in te voeren, voor de verzilve
ring waarvan zij met 100 per
betaalmiddel garant staan, zul
len de geschetste moeilijkheden
voor het bedrijfsleven geleide
lijk afnemen en spoedig geheel
verdwenen zijn.
Als de PCGD alle bonafide re
keninghouders binnenkort van
een giro-pas en de bijbehorende
giro-betaalkaarten heeft voor
zien, zal Albert Heijn de over-
schrijvingskaarten niet meer als
betaalmiddel accepteren, aldus
dr. Brevoord. Daarnaast wil Al-
bert Heijn geleidelijk aan ook
af van de (niet gegarandeerde)
over'ooekingsformuiieren van
de banken (de bankcheques),
hoewel zich daarmee aanzien
lijk minder moeilijkheden voor
doen.
Dr. Brevoord: Binnenkort zul
len allen, die dit middel nog ter
betaling gebruiken, een brief
ontvangen, waarin wij hen zul
len verzoeken in hel vervolg de
(wél gegarandeerde) betaal
cheques te gebruiken".
Toeneming verwacht
Daar steeds meer bedrijven er
toe overgaan de salarissen uit
te betalen via bank- of giro
rekening houdt Albert Heijn
rekening met een nog veel gro
tere toeneming van betaling met
betaalcheque en betaalkaart.
„Met deze ontwikkeling zijn wij
erg gelukkig, temeer omdat de
girobetaalkaarten en uiteraard
ook de betaalcheques door de
banken precies als kasgeld wor
den behandeld.
Op deze wijze is niet alleen een
voor de bedrijfsleiders efficiënt
systeem van geldafdracht be
reikt, maar wordt bovendien
voorkomen, dat grote sommen
gelds over straat moeten wor
den vervoerd (van de AH-filia-
len naar de bankfilialen). Hoe
minder baar geld er vervoerd
moet worden, hoe beter".
(Geen) risico's
dat een op een girobetaalkaart
geschreven geldsbedrag (in cij
fers) wat moeilijk leesbaar
overkomt, of dat er door wijzi
ging in de geldsbedragen me
ningsverschillen over het t«
verrekenen bedrag kunnen ont
staan.
Daarom verdient het aanbeve
ling, dat, aldus dr. Brevoord in
een welgemeend advies, het in
gevulde bedrag zo duidelijk mo
gelijk wordt geschreven, er
geen wijzigingen in de bedragen
worden aangebracht (en dus zo
nodig een nieuwe kaart wordt
uitgeschreven) en het ingevulde
bedrag aan beide kanten van
een streepje wordt voorzien,
waardoor ook het toevoegen
van cijfers onmogelijk is ge
worden. Ter vermijding van
alle risico's kan bovendien nog
het ci ferbedrag in letters wor
den vermeld.
(Advertentie)
Toch Is het dienstig er op te
wijzen, dat er bij onoordeelkun
dig gebruik van de nieuwe be
taalmiddelen risico's voor de
klanten kunnen ontstaan. Het
ls nl. zeker niet denkbeeldig,
Bierkenners
vragen
