De liefde voor onze
„huisvrienden": een
zaak van miljoenen
Hoe hoort
het hoedje?
Compleet AH-diner voor uw hond
Hoogtepunten nit
Dorus
Show
albert heijn,
1?°
IJ9
f
m
trto&cA
Uitknippen!
109
jWt*"'
Een
aap is niet
zo n aardig ding
Ch Magere
Chocolade
melk
Fijnproever
Gondésoep
cn Tam ram
L05
miWmmm
7Q
¥oorgewelde
Pruimen
ch Gedroogde
Appeltjes
Goudhamster
Aap
Agapornis
Beo
Egel
Cavia
Handleiding
FEBRUARI 1970
Vakmanschap
meesterschap
58a
want ale waar
is naar zijl geld!
Alleen hij
albert heijn
Roomboterkoek
zak 250 gram
ALLERHANDE
A
3
door Louis Sinner
J-JET had een eindeloze kwes-
tie kunnen worden: in
mijn goede dorp had de post
een geopende brief bezorgd en
de ontvangeres van het ge
schonden poststuk was naar
het postkantoor getogen om
uit te zoeken hoe dat nu pre
cies was gekomen. Het was een
van die spitsdagen waarop de
P.T.T. vakken en zakken tekort
komt om alle goede wensen te
verwerken, en in ons post
kantoortje stonden zeker
twaalf mensen waardoor
het een zeer gevulde indruk
maakte.
Niet, dat de brief een belang
rijke inhoud had gehad, zo
legde de klageres uit. Integen
deel! Iedereen had van de in
houd kennis mogen nemen. Ze
had zich voor niets te schamen,
want er was niet dat op haar
te zeggen.
Het ging haar meer om het be
ginsel: een brief behoort de
geadresseerde gesloten te be
reiken en wanneer dat niet ge-
bexirt dan wordt een mens
nieuwsgierig naar de reden
waarom van de algemeen aan
vaarde norm is afgeweken. Nu
was die mevrouw, naar zij be
kende, toevallig nieuwsgierig.
Vandaar.
TVTU heb ik iets dergelijks eens
meegemaakt in de grote
stad, waar ik met de mijnen een
half dozijn jaren geleden nog
verbleef. De loketbeambte in
het grote postkantoor wist van
niets, want het was zijn afde
ling niet, naar hij verklaarde,
maar hij verwees me naar een
loket waar een meneer zat die
speciaal in dienst was genomen
om klachten in ontvangst te
nemen, een levensroeping waar
grote moed voor nodig is, vind
ik.
Die meneer had voor alle mo
gelijke oneffenheden op het
P.T.T.-pad een apart formu
lier, en als ik dat nu even in
vulde dan zou de zaak in
onderzoek worden genomen.
Wat zich allemaal voltrok, na
dat ik het formulier had onder
tekend, heeft zich wel aan mijn
waarneming onttrokken, maar
ik vermoed dat het als volgt
is gegaan: de bezorger van de
wijk, waar ik woonde, zal wel
ter verantwoording zijn ge
roepen en hij zal zijn bevin
dingen en zijn verweer wel
hebben moeten neerleggen in
een rapport, dat bij een des
kundige belandde die de argu
menten van de postman wel
op hun zwaarte zal hebben
gewogen.
Wellicht is er nog een veld
werker ingeschakeld die ter
plaatse een onderzoek moest
gaan instellen. Tweemaal
kwam er een ernstige
onderzoeker bij mij aan de
deur om nadere gegevens te
verzamelen en omdat ik tegen
die tijd de brief allang was
vergeten, zei ik tenslotte een
beetje ongemakkelijk, omdat
ik bedacht dat de P.T.T. van
mij toch ook niet rijk wordt:
,A-ch, laat u de zaak maar rus
ten, zo belangrijk is het niet".
De man keek mij zeer ernstig
aan en verklaarde: „Dat gaat
niet meneer. Onze zaken moe
ten kloppen. Neen, dit zal tot
de bodem moeten worden uit
gezocht".
JUU moet nu niet denken dat
ik deze zorgvuldigheid van
de P.T.T. niet hogelijk waar
deer, maar bij ons is er maar
één loket op het postkantoor
en omdat de brievenbestellers
bijna alle mensen in ons dorp
persoonlijk kennen, behoefde
er hélemaal geen formulier te
worden ingevuld.
De bestellers waren bezig de
volgende postronde te sorteren
en de man achter het loket
riep: „Zeg Jan, dat is toch
jouw wijk. Wat is er met die
brief gebeurd?".
De man wist het direct, want
zoveel schokkends gebeurt er
bij ons niet met de post, de
telegraaf en de telefoon. De
brief was aanvankelijk op een
verkeerd nummer afgeleverd
en daar had men met een rou-
tinegebaar het briefgeheim
geschonden.
Pas nadat het couvert was ver
broken, had men de vergissing
bemerkt en de volgende mor
gen kreeg de besteller de brief
die met een discreet stukje
plakband was toegedekt, ter
juiste bestelling aangeboden.
„En ik heb nog bij U gebeld
om het uit te leggen, maar er
werd niet opengedaan", ein
digde de postman zijn verhaal
en de mevrouw zei dat dit kon,
want zij was juist in de af
gelopen dagen door dringende
bezigheden veelvuldig naar
buitenshuis geroepen.
f^OED, we hebben allemaal
vijf minuten in het postkan
toor vertraging gehad, maar
toen was dan ook alles tot
volle tevredenheid van een
ieder uit de doeken gedaan.
Ik bedoel maar: waarom wil
men de mensen toch met hon
derdduizenden tegelijk op een
vierkante kilometer zetten.
Wanneer, zoals bij ons, de
wereld een beetje overzichte
lijk blijft, dan kunnen kleine
problemen klein blijven en
dan heeft toch iedereen de ze
kerheid dat er ter dege reke
ning wordt gehouden met hem
en met zijn belangen.
slapen. De egel eet insecten,
slakken, wormen, spinnen, jon
ge vogeltjes, hagedissen, eieren,
kikkers en slangen; ook padde
stoelen, zaden etc.
Egel vecht met de adder en
wint het dan vrijwel altijd; hij
breekt het dier de nek en eet
het op. Als men een egel in de
tuin heeft dan voede men hem
bij met wat melk, ei, kaas ook
en soms wat vlees en vruchten
en ook brood.
Er zijn huisdieren en huisdieren de ene groep omvat onze
brave vrienden, hond, kat, parkiet en kanarie, de andere
groep (die der zogenaamde ongedomesticeerde-onaangepas- De goudhamstcr> enkele jaren
te) o.a. de koe, het schaap en het varken. Over die eerste geleden een soort rage als huis-
groep willen we het hier hebben: die dieren die we in huis diertje, is een gemakkelijke
halen om hun gezelschap, hun aardige karakter, hun vro- £Jj| «nerk-
lijkheid, hun zang en wat verder al niet.
Er zijn in ons land enkele men
sen die vossen houden (of heb
ben gehouden); zij doen dat in
hoofdzaak om studieredenen.
Door de vos in huis te halen
zoals een hond, kan men zijn
ware natuur en gedragingen
natuurlijk prachtig bestuderen.
Maar als huisdier is een vos
toch ongeschikt: het dier is
bijvoorbeeld een dagslaper en
dat betekent, dat hij pas als het
donker wordt in actie komt en
dat kan vervelend zijn in een
gezin
Er zijn ook mensen die een wolf
houden (maar dat ook alweer
om studieredenen), want ook
een wolf is niet bepaald een
huisdier in de gebruikelijke zin
van het woord. En dan zijn er
mensen die een aap houden. En
een agapornis. En een kardi
naal. En een tangara. Om maar
iets te. noemen. Over enkele
van die minder bekende huis
dieren hieronder enkele ge
gevens.
Ons land telt miljoenen huis
dieren. Men kan er van uit
gaan dat we zo'n miljoen kat
ten onderdak verlenen en zeker
750.000 honden. Daarbij komen
dan nog zeker een miljoen
zangvogeltjes.
De fabrikanten van dieren-
voeder maken daarom goede
zaken en de merken schieten
uit de grond als paddestoelen.
Men neemt aan dat er per jaar
voor ruim 100 miljoen gulden
aan dierenvoeder wordt om
gezet in het vaderlandse huis
houden. Terecht: want zulk
voer is eerste noodzaak voor
de gezondheid en het welzijn
van onze huisvrienden. Het
wordt op wetenschappelijke
wijze samengesteld en bevat
vrijwel alles wat een dieren-
lichaam vraagt.
Wie een aap wil houden moet
wel bedenken dat dit dier on
geschikt is voor het binnenhuis;
het is van nature een vechtjas
wiens ganse bestaan gebaseerd
is op de positie welke hij be
kleedt in zijn apengroep van
tien tot vijftien dieren. Als ze
nog jong zijn, na de puberteit,
zo ongeveer na drie of vier jaar
dus, worden ze bijterig en
„vals". In óns bestel kunnen ze
niet ingevoegd worden.
Werden zij vroeger nogal eens,
als grapje, opgenomen door de
mensen dan was dat toch uit
sluitend in kringen waar men
zich personeel en ruimte kon
veroorloven zoals de vroegere
Franse kasteelheren die dan
de mooie ringstaartkatta hiel
den, een kat groot dier met een
(Advertentie)
is
Bierkenners
wagen
Gebakken
spruitjes
Kook mooie spruitjes zo dat ze
nog net iets knapperigs behouden,
niets is zo naar als een overg&re
spruit, die dan plotseling de reuk
en de smaak van hele gewone
kool krijgt.
Als de spruitjes goed zijn giet ze dan af en laat ze goed
uitlekken.
Laat boter in een koekepan smelten en bak daarin de spruitjes
tot ze mooi goudbruin zijn. Dat is een werkje dat u met aandacht
en voorzichtigheid moet verrichten daar ze anders mogelijk
zullen aanbranden en dat zou natuurlijk zonde zijn.
wollige, dikke zwartgeringde
staart die afkomstig was (is)
van Madagascar.
De aap moet men houden in
een ruime kooi van minstens
2x2x2 meter en daarin moet
hij dan kunnen klimmen en
doen. Wat zo'n aap eet? Fruit,
noten, wat rauwe groenten,
wortelen, wat gekookt vlees en
zo nu en dan een ei. Ook hier
(zoals bij de mens) zorgen voor
een gevarieerd menu!
De agapornis (ofwel de Love
bird) is een der meest popu
laire papegaaiachtigen en is
heel mooi van kleur; het dier
komt uit Afrika (Ethiopië) en
wordt in paartjes gehouden die
heel mak kunnen worden. Het
zijn slimme dieren die ook kun
nen leren praten maar daar
nauwelijks meer zin in hebben
als men ze wat het beste is
uithuwelijkt.
Het zijn nogal rumoerige vogels
en ze zijn daarom niet geschikt
voor de huiskamer, maar in een
serre of buiten doen ze het best
(niet in de vorstkoude overi
gens). Het zijn zaadeters, maar
ze lusten daarbij graag een
blaadje sla, een schijfje appel
en dergelijke maar moeten ook
hun toevoer van vitaminen A
en D hebben.
Een andere leuke huisvriend is
de beo; het is een vrijwel ideale
huisgenoot. Het is een buiten
gewoon intelligent diertje dat
zich snel aanpast en in allerlei
doet denken aan zijn familielid
de doodgewone spreeuw. Even
als die spreeuw kan hij prach
tig imiteren en men kan wel
geen geluid bedenken of beo
is in staat het na te doen. Hij
moet alleen in een kooi worden
gehouden want kleine vogels
peuzelt hij graag nogal eens op.
De beo voedt zich overigens
voornamelijk met vruchten en
hij eet veel en dat betekent dat
de kooi dagelijks gereinigd moet
worden. Het dier dat glanzend
zwart is en alleen een witte
vlek aan de vleugels heeft en
gele huidlapjes aan de kop, eet
behalve fruit ook fijngesneden
sla en andere groenten. Daar
hij in de natuur ook menig in
sect verorbert dient men hem,
in zijn kooi, zo nu en dan ver
schillende soorten vlees te ge
ven alsmede zo nu en dan een
ei. Pinda's lust beo
Eigenlijk is dit geen huisdier,
maar het diertje kan voor wie
een tuin heeft, toch een heel
gezellige vriend worden. Het is
een echte nachtscharrelaar die
onverstoorbaar op insecten jacht
gaat en die erg gesteld is op
lekker eten en drinken: een
schoteltje melk zal hem altijd
weer kunnen verleiden om
dichterbij te komen.
Egel is een winterslaper; als
het gaat winteren trekt hij zich
terug op een veilig plaatsje en
rolt zich, in afwachting van be
tere tijden, op. Haalt men hem
in het najaar binnen, dan zal
hij actief blijven en niet gaan
waardig genoeg, in de vrije na
tuur vrijwel onbekend. Men
neemt aan dat het een woestijn
ratje is die diepe gangen en
holen graaft en des nachts naar
boven komt.
Het verhaal gaat dat twee on
derzoekers in 1926 een hamster
familie opgroeven en naar
Engeland brachten en dat deze
familie de stamfamilie is van
alle miljoenen goudhamsters die
de mens rijk is.
Het is een knaagdier en men zal
de diertjes dus moeten houden
in een kooi die niet kapot ge
knaagd kan worden. Een oud
aquarium is ideaal in dit op
zicht. Het zijn enorme voort-
planters en hun familie kan
zich in één jaar tijds tot hon
derd uitbreiden.
Vader hamster toont nogal eens
de neiging het teveel aan kin-
ders te elimineren door ze op te
eten; hij moet dus, na de be
valling, uit de kool verwijderd
worden. De diertjes eten het
speciale goudhamstervoer dat
in de winkel te koop is; dat kan
aangevuld worden met wat
brood, z.g. konijnenkorrels,
graan en fruit. Ze drinken wei
nig maar moeten wel steeds fris
drinkwater „bij de hand" heb
ben. Zo nu en dan een stukje
vlees valt steeds in de smaak.
Vroeger werd de cavia of mar
mot nogal eens gehouden; het
Guinees biggetje, zoals het ook
wordt genoemd, heeft dan ook
een hoogst-aantrekkelijk uiter
lijk: een baby gezicht je met
kleine oortjes erboven. Onze
zeevaarders hebben het diertje
in de 16de eeuw in Europa in
gevoerd en het meteen de (fou
tieve) naam Guinees biggetje
gegeven; er is geen sprake van
bigachtigheid bij de cavia die
n.l. verwant is aan het stekel
varken.
Het is een goedig diertje dat
vrijwel nooit bijt maar nogal
schrikachtig van nature is. Hij
is het diertje dat zo'n merk
waardig fluitgeluid kan voort
brengen als het in de war is.
Ze kunnen gemakkelijk gehou
den worden in een open ver-
blijfje van 60 bij 60 cm en eten
dan veel groenvoer, gras, hooi,
brood, gekookte aardappels,
bieten, koolraap, wortelen en
groenten. Zo zijn er meer huis
vrienden te noemen.
Wie nadere gegevens wenst,
kan deze uitgebreid vinden in
liet uitstekende, instructieve
boekje van J. G. Nieuwendyk
„Diereu in huis en tuin", een
handleiding voor het verzorgen
van honden, katten, eenden,
ganzen, kippen, duiven, kana
ries, papegaaien, parkieten,
goudvissen, hagedissen, schild
padden, goudhamsters, witte
muizen enz. enz., dat uitgegeven
werd in de serie „Elsevier-
pockets over de levende natuur"
(ƒ2,90); enkele van de hier ver
werkte gegevens ontleenden wy
aan dit werkje.
Want wie weet, uit zijn blote
hoofd, hoe b.v. de kaketoe
wordt behandeld. En de kal
koen? En de kleurige kardinaal
vogel? Wie al eens een kauw
aangevlogen heeft gekregen en
niet wist wat hij het dier moest
voorzetten, kan met dit boekje
uit de voeten: insecten, slakken,
muizen, jonge vogels, eieren,
hagedissen, zaden, bessen en al
de voedingsmiddelen die deze
natuurprodukten kunnen ver
vangen.
Wie de kauw los laat vliegen
zal bemerken dat hij het eigen
kostje opscharrelt. Zo kan men
ook leren wat men zijn huis
slang te eten moet geven en zijn
schildpad. En dus zijn tangara,
die mooie kleurige volière-
vogel. Nee, niet zijn valk want
die mag men in ons land niet
particulier houden. Maar wél
de wandelende talc. En de we
ver, die naaste familie van onze
huismus
Het is geen zeldzaamheid wan
neer onder een stralende
sterrenhemel de rust van het
maanlandschap wordt ver
stoord door het geblaf van een
hond.
Grimmig en aanhoudend.
De verbolgenheid van de re
calcitrante nachtwaker zit hem
In het onbehagen dat Roetl of
Snobbl of Prins bevangt bij het
zien van de maan die daar maar
onbewogen staat te schijnen.
Wat de hond hierbij het meest
Irriteert Is, dat hij met zijn
„tweederangs zintuig", zijn
ogen, iets waarneemt waarover
zijn subtielste orgaan, zijn neus,
hem niet ampel kan Inlichten.
De sentimentele gevoelens van
verliefden waaraan de maan
zo dikwijls debet is, hebben be
paaldelijk geen vat op onze
viervoeter. Die bewaart hij voor
andere gelegenheden; bijvoor
beeld het moment waarop het
straatorgel losbarst. De grim
migheid waarmee hij de sereni
teit van de maannacht verstoor
de, maakt dan plaats voor de
smartelijkst denkbare Jammer
kreet. Want voor het opvangen
van klanken In het algemeen
®n voor muziek In het bijzonder,
Is de hond op geheel eigen ma
nier ontvankelijk.
Jaren geleden was er In de Ne
derlandse bioscooptheaters een
hondenummer te zien en te
horen dat daarop was af
gestemd. De artiest, een mond-
harmonicaspeler, zette een
stukje In uit de opera Travlata.
Op een bepaald moment kwam
®r van achter de coulissen een
foxhond naar voren die goedig
naast zijn musicerende baas
plaats nam. De attractie hierbij
was, dat de hond bij Iedere
voorstelling op precies dezelf
de plaats in de melodie, zijn
smartelijk geween aanving.
Het effect was verbluffend en
het publiek opgetogen. Na
ieder huilnummertje liet fox de
applausgolven minzaam over
zich heen gaan. Een bewijs
Intussen dat het gehoor van
het dier duidelijke verschillen
vertoont met dat van de mens.
door Alexander Coret
Zo bestaat er bij dieren een
bovengrens aan de Intensiviteit
van het geluld. Overschrijdt het
geluld de zogenaamde pijn
drempel, dan worden er bulten
de gehoorsensatles ook pijn-
sensatles teweegbracht. Wordt
bij de hond de pijndrempel
overschreden, dan is het mo
ment van wenen aangebroken.
Verschillende zoogdieren heb
ben een hoger gelegen gehoor
grens dan de mensen. Het
scherpst horen de vleermuizen
met een gehoorgrens die ruim
drie octaven hoger ligt dan die
van de mens.
Lang hebben de geleerden zich
beziggehouden met da vraag
of insecten die zelf geluid
voortbrengen, inderdaad ook
horen. De oplossing was vrij
eenvoudig. Men liet een krekel
mannetje sjripen In een telefoon
die listiglijk verbonden was met
een luidspreker In een andere
kamer. De wijfjeskrekels, om de
luidspreker geschaard, reageer
den ogenblikkelijk. Eén raakte
zelfs zo onder de Indruk van
de lokroep, dat zij met een
goed getimede sprong In de
luidspreker verdween. Je moet
maar op het idee komen. Het
eigenaardige bij deze proeven
was, dat na operatieve uit
schakeling van de voorpoten
bij de wijfjes, het mannetje zijn
schoonste zangen ten beste kon
geven, zonder dat daarop ge
reageerd werd. Het gehoor
orgaan van da krekels bevindt
zich namelijk aan de scheen
van de voorste looppoten.
Zo stapelt, met betrekking tot
het gehoor uit de dierenwereld,
het ene boeiende relaas zich op
het andere. Weinig bekend Is
bijvoorbeeld, dat lage frequen
te geluldstrlllingen door veel
dieren bij de mens trouwens
ook niet alleen worden ge
hoord, maar ook door een soort
van vibrerende beweging, wor
den gevoeld met de huid. Wan
neer een hond in de huiskamer
ligt en er wordt op de deur
geklopt, dan zal men aan zijn
reacties kunnen zien of het een
vreemde, dan wel een goede
bekende is die zich meldt. Want
de hond heeft zijn conclusie al
getrokken. Niet naar aanleiding
van de klop op de deur, maar
door de trillingen veroorzaakt
door de tred die eraan vooraf
gingen.
Opvallend is ook de honde-
fluit, het instrumentje dat voor
de baas niet of nauwelijks hoor
baar Is, maar waarvan het ef
fect door de hond als een nor
male fluittoon wordt ervaren.
In Engeland houdt men hiermee
terdege rekening. Zo zijn er
radio-uitzendingen die uitslui
tend voor 't plezier van thuis
zittende honden de ether In
gaan. Uitzendingen die voor het
menselijk oor niet zijn waar te
nemen.
Ook de Verenigde Staten ken
nen het Instituut voor vrije
tijdsbesteding voor honden.
Verschillende TV-statlons zen
den op bepaalde tijden pro
gramma's uit waarvoor Kazan,
Robby of Polly zich omstandig
voor het scherm nestelen. Vol
gens de berichten lopen da
reacties uiteen van geestdriftig
tot verdeeld. Ook valt er wel
een grommende ondertoon te
beluisteren waaruit onomwon
den ontstemming blijkt. Maar
dat Is natuurlijk een kwestie
van smaak, aanleg en geaard
heid.
(Vervolg van pag. 1)
Eerst de warme maaltijd voor
de hond. Velen denken nog
steeds, dat er niets beters voor
hun trouwe vriend bestaat dan
rauw vlees, gekookte rijst, een
paar bladen rauwe sla er door
heen, een stuk tomaat of sinaas
appel voor de vitamine C.
Nu is het in werkelijkheid zo,
dat rauwe groente voor een
hond praktisch onverteerbaar is.
Hij nëemt maar een heel klein
deel van de vitamine in zich op,
want hij is niet in staat plant
aardige cellen zomaar te ver
werken. En van de rijst kan
men bijna hetzelfde vertellen,
want het darmstelsel van de
hond is te kort om de zetmeel-
monocuul van de rijst te verte
ren. Dan nog even die citrus
vruchten: die zijn onnodig, want
een gezonde hond produceert
vitamine C zelf.
NATUUR NAGEDAAN
We zien niet veel paarden meer
op de weg, maar toen dat wel
zo was, weet u het nog? Weet u
nog hoe een hond dan afschoot
op wat een paard ergens mid
den op straat kwijt raakte? En
wij riepen dan: Kom hier, bah!
Maar de hond ging gewoon af
op de voorverteerde granen. Net
zoals een hond in de „oertijd",
toen hij nog een ander beest
moest doden om aan zijn diner
te komen, van zijn prooi eerst
maag en darmen opzocht, wéér
vanwege die voorverteerde
granen.
En nu dat nieuwe AH-diner
voor de hond: de mensen op de
laboratoria en de wetenschap
pelijke speurcentra hebben ei
genlijk nagedaan wat ze van de
natuur leerden.
Dat diner voor de hond bestaat
uit gepofte mais, gerst en tarwe,
waarvan de hond dus wèl in
staat is om alle voedingswaarde
tot zich te nemen. En verder
snijbonen, wortelen en brokjes
vlees-en-vitamine-coneentraat.
De manier van bereiden is ver
schrikkelijk eenvoudig: in de
hondebak een portie „diner",
wat water (geyser-warm) erop,
een kwartiertje laten intrekken
zodat het water in de gepofte
granen kan inzuigen en kant en
klaar bent u.
En de AH-brokjes met vlees?
Die geeft u gewoon droog, want
elke hond wil ook iets hebben
om op te knagen en zodoende
„de jeuk" aan zijn tanden kwijt
te raken.
UITGEKIEND
Het grote verschil tussen de
gekookte rijst en het diner voor
de hond is: de rijst is een vul
stof voor de maag, het „diner"
j? Albert Heïjn komt alweer met een
f succes LP voor mini-mini-prijs
Aansluitend op het succes van
de Toon Hermans LP is Albert
Heijn er opnieuw in geslaagd
exclusief, onder het eigen label
'Westside', een langspeelplaat van een van Nederlands
populairste artiesten uit te brengen. Ook nu weer voor een
prijs, die voor een 'singletje' nog belachelijk laag zou
mogen heten.
Wat er op die LP staat? De
succesvolste nummers die
Dorus voor radio en televisie
gezongen heeft, n.l. Ik heb
een kleine filosofie. Avontu
ren van Daniëlle, Open en
bloot. De Dorus sex tango.
Vrouwen».o heerlijkI, Kom
op m'n knie, Sofie en nog zes
andere 'toppers' uit zijn reper
toire.
IU weet hoe het met de Toon Hermans-LP is gegaan, j
hij vloog weg. Zorg dus dat u er nu gauw bij bent
(waar anders
is een complete, wetenschappe
lijk uitgedokterde maaltijd. En
bij het „diner" krijgt de hond
zijn zetmeel en de ruwe celstof
die hij nodig heeft, in ontsloten
plantaardige vorm aangeboden.
Wie de hond er toch nog groente
bij wil geven, moet die groente
tevoren beslist even koken, zo
dat de celmembraampjes kapot
gaan en uw viervoetige vriend
de waarde krijgt, die u beoogt
toe te dienen.
En alle verhalen dan van men
sen, die gek zijn op hun hond en
die zeggen: „Mijn hond is een
schat, hij eet alles, heus, hij is
erg gemakkelijk". Ja, klopt, een
hond eet alles, maar kijk eens
naar sommige honden die „al
les" eten, van chocolaatjes tot
schijfjes sinaasappel en koekjes
toe; kijk eens hoe „lekker dik"
ze onder tafel liggen en hoe
gauw ze hijgen als ze een stuk
je rennen.
DE PRIJS
Honderden mannen kan men
tegenwoordig in alle delen van
Nederland op stille weggetjes in
polders of bos tegenkomen in
het weekeinde, terwijl ze „de
hond uitlaten". Maar dat die
tippel ook uit gezondheidsover
wegingen voor de baas zelf
plaats heeft, is wel duidelijk.
Soms wil die baas ook wel eens
weten', wat zijn hond hem kost.
Wel, zomaar een voorbeeldje.
Drie kilo AH-brokjes met
vlees kosten vier gulden en
drie kwartjes en hebben de
zelfde voedingswaarde als
twaalf kilo vlees (prijs onge
veer zestig gulden). Dan pra
ten we nog even niet over de
rijst, het brood en de groente
die daarbij komen.
In een pak AH-diner voor de
hond zit 1650 gram en zo'n pak
kost f 2,95 (tijdelijk 2,45).
Het is gewoon niet meer
nodig, dat u in de keuken
staat te knoeien met slacht
afval of ander vlees dat
soms een ondragelijke lucht
verspreidt, wanneer u er
wat warm water bij doet.
In de AH-brokjes en in
het AH-diner voor de
hond zitten precies die za
ken, die uw dier nodig
heeft om stevig en in con
ditie te blijven. Daar staan
de wetenschapsmensen borg
voor.
P.S. Vanzelfsprekend kunt u
daarnaast als vanouds bij
AH terecht voor de bekende
blikken: „Puur vlees voor
hond en kat" (inhoud 435 gr.),
prys 0,65 en „Katvoed" niet
vis (inhoud 435 gram), prijs
0,55.
Met Ingang van heden heeft
de PMC-service-afdeling in
Amersfoort een postbus
nummer. Correspondentie
kan dan ook het beste ge
richt worden tot:
PMC-Service
Postbus 270
AMERSFOORT
Mogen we er dan in dit
verband nog eens op attent
maken, dat het telefoon
nummer in Amersfoort ais
volgt luidt: 03490 - 3 0124.
fles 1 liter IJl
(1058 gram) ifyp
250 gram
AH-bakkers verstaan de
kunst van- het fijne banket-
bakkerswerk. Dat zal iede
reen beamen die met de fijne
smaak van deze roomboter
koek heeft kennis gemaakt.
Hoe kan het voor zo'n prijs,
hoor Je wel eens zeggen.
Heel eenvoudig, 't is een
kwestie van flinke omzet.
albert heijn
exquise Franse
bruine bonensoep
blik 0.82 liter
Bereid met bruine bonen,
varkensvlees, witte wijn,
geurige krulden, geroosterde
uien en tomaten. Een fantas
tisch lekkere soep!
De vitaminen zijn nu nog tent
te meer belangrijk. Een Idee;
zuidvruchten op het menu,
zonnige variatie op de regel
maat
«tra kwaliteit
zak 250 gram %M
Sunsweei
fenderpaetc
250 gram
ak 150 gram 90
