Appel feiten Wel wat tijdmaar niet de moed verloren Van de vijftien soorten van vroeger nog zes over De pieper of wel Solanum Tuberosum Cox Orange Pippin zorgenkind van de kweker Van sierplant tot voedingsmiddel Gouden Liesje is de Appelkoningin btw-operatie met veel facetten BINNEN 48 UUR VAN KIP NAAR KLANT SSB X Blikje open? Niet tevreden? S AART 1969 ALLERHANDE A 11 I Golden Delicious (verbasterd Gouden Liesje genaamd) is de top-appel; hij opent de ap pel-hitlijsten er worden enor me hoeveelheden van ge kweekt. Dan volgen de Schone van Boskoop en vde Cox's Orange Pippin. De kwekers zijn bezig met een vergroting van de produktie van de Lax ton's Superb (die onrijp-groenige appel met blos) en de Winston; beide hebben de toekomst menen jij. Ook is de produktie op gang van rode variaties op de Goudreinette (die, merWaar dig genoeg, in het buitenland helemaal niet wil). i „Snoep verstandig, eet -n ap pel!" is de slagzin die via liefst 92 dagbladen onder de aandacht gebracht wordt (dat betekent via 3.578.700 exem plaren). Verder zal via de t.v., door middel van affiches, fol ders, een zogenaamde mobile (zo'n leuk hengelgeval), kreetknopen (buttons) en een wedstrijd voor de 5e en 6e klassen van de l.s. (teken wedstrijd) aandacht worden besteed aan de appel. En dan zijn er het bijzonder mooie „Fruitreceptenboekije'' 2) cn de kalender. Voor inlich tingen Centraal Bureau v. d. Tuinbouwveilingen in Neder land; Javastraat 80 (tel. 070 - 134970), Den Haag; afdeling Voorlichting. Een onderzoek heeft uitgewe zen dat de huisvrouwen meestal baar fruit kopen op donderdag en vrijdag (bij de kruidenier dan) en op zater dag en maandag in het waren huis. Appels en sinaasappels zijn de meest-verkochte fruitsoorten. 44 percent van de Nederlandse huisvrouwen achtte de kwali teit van buitenlandse appels minder dan die van de bin nenlandse; 39 percent vond ze even goed. 8 percent vond ze beter. 9 percent wist het niet. Gaafheid, grootte, gladheid van schil, kleur en uiterlijk zijn de dingen, waarop gelet wordt bij het beoordelen van de kwaliteit. Ook de smaak, speelt mee natuurlijk. De Nederlandse huisvrouw weet heel wal mepr van appel rassen af dan 8 tot 10 jaar geleden, aldus een onderzoek (waaruit meer gegevens, hier vermeld, werden geput). Maar percent weet niet welk ras ze koopt. 12 percent kent de Cox; 56 percent de Golden Delicious; 21 percent de Goud reinette: 13 percent de jona than. 59 percent van de koopsters vraagt naar een bepaald ras. Typisch is dat de Golden Deli cious en de Cox in heel het land gewaardeerd worden, maar dat de Goudreinette vooral in Zuid-Nederland wordt afgewezen en de Jona than vooral in het westen, noorden en oosten vah ons land. lieer dan de helft van het ge zin houdt niet van zure ap pels. Vooral de Goudreinette wordt als zuur beschouwd. Vrouwen houden meer van harde en zure appels dan mannen, al lopen de cijfers weinig uiteen. 86 percent van de huisvrouwen in ons land heeft altijd wel appels in huis. En 28 percent bananen. 84 percent sinaasap,- pels. En 13 percent peren. II percent van de huisvrouwen vindt de appel de lekkerste vrucht. 45 percent van de mannen. 49 percent van de vrouwen houdt bet meest van sinaasappels; 36 percent van tie mannen. Niet-rokende mannen prefere ren appelen boven sinaasap pels; niet-rokenrle vrouwen doen het omgekeerde. Vader is, in het gezin, de grootste appeleter: daarna ltomi moeder, '2 percent van het ëc*<iiuoii schilt de handappels; 18 per cent eet ze ongeschild. Dit «billen blijkt de consumptie van appels ongunstig te beïnvloeden; men is er vaak •e gemakzuchtig voor. '1 «"«reent van de huisvrouwen kent de slagzin „Snoep verstandig, eet 'n appel". Het meest wordt de appel ge geten bij het middagmaal daarop volgt de avondmaal tijd. Op 51 percent van de vaderlandse fruitschalen lig gen altijd wel appels. In '67'68 werden geoogst: 113 toiljoen kg Golden Delicious; ®1 miljoen Cox; 90 rriiljoen Schone van Boskoop: 46 mil joen Jonathan; 37 miljoen Ja- me-s Grieve. Wie wou nog beweren dat de Nederlandse huisvrouw niet prijsbewust is? Als wij van Albert Heijn) dat al niet heel goed wisten, dan heeft de BTW-psychose het nu wel onomstotelijk bewezen. Immersbij de economische con troledienst van het ministerie, bij de consumenten organisaties en bij de vakbeweging zijn in de afgelopen maanden duizenden klachten en verzoeken om ophelde ring" binnengekomen! Enwe willen het meteen maar eerlijk zeggen: ook de directie van Albert Heijn heeft diverse klachten ontvangen, hetzij per post, hetzij door de telefoon of via de filiaalchefs. Zeker 113 miljoen kilo's van de succes-appel „Golden Delicious" in de volksmond Gouden Liesje". genoemd zijn in 1968 geoogst en dat is dan meteen tweemaal zoveel (60 miljoen kilo!) als in het seizoen '66-'67. Van die miljoenen kilo's fraai-gele vruchten zijn ongeveer 23 miljoen geëxporteerd. En dat betekent dus dat wij, Ne derlanders, enorme Gouden Liesje-eters zijn. En na deze abrikooskleurigq appel met zijn kleine sproeten, komt de „schone van Boskoop" en de „Cox's Orange Pippin", ook een favoriet. Hiervan werd liefst 61 miljoen kg aangevoerd in 1968 en er werd maar weinig van uitgevoerd. De Ne derlander is een uitstekende appeleter! Want bij deze miljoenen, veelgevraagde mooierds komen nog de „James Grieve" en in toenemende mate, vooral na Kerstmis die twee sterke, smakelijke winter soorten: de „Laxton's Superb" en de „Winston". De eerste is die nogal hard groene appel met dat kleine, nerveuze blosje en een heer lijke smaak; de tweede is een ipooie roodwangige. Als we uitgaan van de leus „snoep verstandig, eet 'n appel!", dan- duiden de enorme hoeveelhe den appels die we consumeren wel aan hoe verstandig de Ne derlander snoept. Over de teelt van Appels spreken we met kweker Jan Vogelaar (35) uit Krabbendijke op Zuid-Beve land die, samen met zijn broer die bij Tiel een boomgaard heeft, een belangrijk aandeel heeft in de produktie van al die appels. De broers werken tezamen op 80 hectaren grond en ze behoren, mede door hun perenproduktie, tot de vijf grootste fruittelers van ons land. Vogelaars bedrijf specia- Machinaal De verpakking van de Welge- legen Eieren is bijna geheel geautomatiseerd: machines stop- pen de eieren in de doosjes van 'tien stuks, machines zetten op i die doosjes de prijs, machines sluiten die doosjes en een lo- j pende band brengt al die tien- duizenden do.osjes Welgelegen i Eieren elke dag naar de inpak- centrale, vanwaar ze hun weg j dwars door het hele land begin- nen, om ergens bij mevrouw Zus als uitsmijter te eindigen of bij mevrouw Zo gekleurd of door de kinderen beschilderd te worden. Het verpakkingsstation in Oostzaap is eigenlijk ontstaan i/ in 1885, toen de grootvader van j de huidige directeur met een t mandje eieren naar Amsterdam trok om er daar de huizen mee i langs te gaan. Hij was zestien jaar oud en in de winter was I het aanbod van eieren in Neder- land klein. De zestienjarige had I een idee: met geleend geld im- j porteerde hij een wagon i eieren uit Rusland. Een gewei- j dige gok, maar zijn mede-ven- j ters langs de huizen namen de voorraad gretig af en de onder- 1 neming werd een succes, Terecht Door die enorm verbeterde voedingsméthode van de kip pen, de goede ventilatie en de uitgedokterde verzorging legt een kip tegenwoordig veel meer eieren dan voor de laatste wereldoorlog", besluit de heer John Heijn. „In die tijd was de productie per kip per jaar hon derdzestig eieren. Dat zijn er nu tweehonderdzestig". En de naam Welgelegen Eieren is terecht. Dat bewijst de klant zelf. Ze is vrij in haar keuze en haar keuze was in nog geen vijf jaar: twee keer zoveel Welgelegen Eieren. liseert zich in slechts een klein aantal van de appelsoorten die in ons land gekweekt worden; deze specialisatie waarborgt prachtig fruit, maar maakt een bedrijf ook kwetsbaar. Oppassen voor te vroege winterappels „De smaak van de consument speelt een grote rol in het le ven van een appelkweker", ver telt de heer Jan Vogelaar, kwe ker te Krabbendijke in Zee land, „toen mijn vader nog werkte, hadden we zeker twin tig soorten appels; nu zijn het er, bij ons tenminste, eigenlijk nog maar een stuk of zes. Na tuurlijk is niet uitsluitend de klant in de winkel degene die hier de zaak bepaalt; ook de soort appel kan natuurlijk meespelen. Ik bedoel dit: er zijn appelsoorten, die voor de kweker prettiger en productie ver zijn dan andere. Neem nu eens de „Golden Delicious"; die is veel minder kwetsbaar en produceert veel meer om maar een paar punten te noe men dan de „Cox's Orange Pippin", die érg kwetsbaar is, die veel minder opbrengt en daarbij dan ook nog een min der constante opbrengst heeft. Bovendien is de „Golden Delici ous" van november tot april in de winkels en blijft de Cox maar tot Nieuwjaar. Dat wil zeggen: als het om kwaliteitsap pelen gaat! Want je ziet deze soorten wel vroeger dan okto- ber-november in de winkéls en vaak zie je ze ook nog wel na nieuwjaar en na april, maar dan is de kwaliteit toch niet de beste. De goede winkelier heeft een hekel aan te vroeg fruit, dat nog niet helemaal genijpt, volwassen is en ook aan appels die te lang bewaard zijn. Als u dus, na de bewuste periode, be paalde soorten bij uw winkelier niet meer kunt krijgen, dan is dat een goed teken. En voor vroege winterappels moet u al tijd oppassen! Erkende, maar niet erg lekkere en nogal wate rige echt-vroege zijn „Stark Earliest" en ook de „Yellow Transparent": maar die zult u niet erg lang in de winkels zien." Ikzelf? fames Grieve! „Wij kweken de „Golden Deli cious" graag; het is een bijzon der dankbare appel en de vraag ernaar wordt steeds gro ter. De produktie in ons land trouwens ook en dat kan wel eens fout lopen doordat er dan een teveel komt. Maar dat is de zorg van de kweker. Zoals ook de rol van bijvoorbeeld Frank rijk in de appelteelt een verve lende kwestie is, die zorgen geeft. Toch is er duidelijke vraag naar een goede winterap pel naast de „Golden Delicious" en de „Cox's Orange Pippin"; ik zie veel in twee nieuwere soor ten, waarmee wij al bezig zijn: de „Laxton's Superb" en de „Winston", beide heerlijke soor ten die een prachtige toekomst hebben." Staan wachten Als een kweker zegt dat hij ..bezig is" met een nieuwe soort, dan betekent dat onge veer het volgende: hij heeft nieuwe grond moeten bewer ken en bemesten en kleine bo men van de bewuste appelsoort moeten planten en hij staat nu, bij wijze van spreken, een jaar of drie, vier, vijf te wachten tot het boompje zover gegroeid is dat het volop draagt. En dat „staan te wachten" is ook maar héél erg bij wijze van spreken: er moet heel wat gedaan zoor-1 den in een boomgaard: afgezien van het bewerken van de grond (als het grond waarop al eerder bomen hebben ge staan die gerooid werden, dan moet die grond ook nog ont smet worden), komt er het vak kundige snoeien, de ziektebe strijding tegen schimmels en schurft en 'insecten, het schoon houden van de boomgaard en de groenstroken tussen de bo menrijen, de zorgen over vorst en storm en de mogelijke af weermiddelen ertegen: dan de vfuchtdunning, het „krenten", zeg maar en ten slotte de pluk van, bij het bedrijf van Jan Vogelaar, zo'n anderhalf mil joen kilo! Tien keer zoveel ^wintig jaar geleden plantten we per hectare maar zo'n 300 bomen, nu zijn dat er tien keer zoveel, 3000. We hebben natuur lijk, ook in. ons vak, veel ge leerd en we maken uiteraard gebruik van de wetenschappelij ke onderzoekingen in onze bran che", vertelt Jan Vogelaar die, na zijn HBS, hoger landbouwon derwijs volgde. Als zo'n nieuw boompje na een jaar of drie begint te dragen, kun je ervan uitgaan dat het nog zo'n jaar of zeventien blijft staan; een peer wij kweken ook peren, ja! staat veel langer. Als zo'n boom dan kaprijp is, zijn we meestal al wel weer toe aan nieuwe soorten, zoals nu dan die „Laxton's Superb" en de „Winston". U vraagt mij wat ikzelf de lekkerste appèl vind. Dat is de „James Grieve", een mooie, gele vrucht met grote blos, die half september op de markt komt en dan tot en met oktober op hoge kwaliteit is. Het is een pracht-appel. Alleen vrees ik dat er daarvan ook weer teveel zullen worden ge kweekt en dat daardoor de markt wordt bedorven. Het is overigens een tere appel die heel omzichtig moet worden be handeld omdat hij al gauw butst en dan voze plekken toont." Perenjaar 1968 was een prachtig pe renjaar. Dat komt omdat het uitstekend bloeiweer was toen de peer in bloesem stond. Dat was anders toen de appels, tien dagen later ongeveer, in bloei kwamen. Toen was het erg slecht weer voor de bloesem, met storm en koude en dat be tekent dan ook. dat het dat jaar j een heel matig appeljaar was. j al blijkt uit de gestegen cijfers 1 dat de produktie er toch wel wezen mag. Vogelaars bedrijf produceert ook peren: „Confe- I rence". „Doyenne du Cornice", j de befaamde „Bomie Louise" d'Avranches en de „Beurré Hardy". Mede door de interna tionale concurrentie die buiten landse afzet bemoeilijkt, is het een moeilijke tijd voor de fruittelers; zeker 85 percent hunner heeft dit jaar en vorig jaar met verlies gewerkt. Daar bij komt dat de grote kwekers veel kwetsbaarder zijn dan de kleinere, die bijna altijd een ge mengd bedrijf achter zich heb ben en het fruUt als een soort bijzaak beschouwen kunnen. Wie echter zijn hele capaciteit richt op fruit, kan wanneer er iets met dat fruit gebeurt, lelij ke opdoffers krijgen. Wat de N.V. van de gebroeders Voge laar aangaat, lijkt dat overi gens allemaal wel goed te zit ten. Niet te vroeg niet te laat „U hebt misschien al wel ge merkt", zegt Jan Vogelaar, een grote, rustige man met opmer kelijk stevige handen, die heel bedachtzaam spreekt, „dat ik met nadruk wijs op het feit dat de koper erop moet letten dat de appels in het juiste seizoen dus niet te vroeg en niet te laat worden gekocht; dan pas is de kwaliteit goed. Voor ons kan het te vroeg kopen van bijvoorbeeld wintêrappels een heel slechte invloed hebben op de hele appelomzetten. De vrouwen, die te vroeg een be paalde soort kop^n en dan te leurgesteld worden in de smaak, die dan immers nog niet de goede kan zijn, zullen dan het hele seizoen die appel mijden. Overigens: wist u dat de smaak van het publiek van scherpachtig naar zoeter en flauwer is veranderd? Dat ver klaart ook het succes van de „Golden Delicious". En zo zal het ook gaan met de „Laxton's Superb", die groenige met dat kleine blosje; die heeft ook een moderne smaak. Er blijkt overi gens ook vraag naar rode mu tanten variaties van onze eigen, vaderlandse goudreinet te, en daarmee zijn we ook be zig. Maar daarvan is de produk tie nog niet klaar." De heer Vogelaar uk Krabbendijke in zijn boom gaard. Ja, die BTW heeft wat te weeggebracht! Wekenlang zijn de AH-mensen in alle filialen (soms tot diep in de avond en soms met onmisbare assistentie van elders) bezig geweest om ervoor te zorgen dat alle artike len in het uitgebreide assorti ment tijdig van de juiste prijzen voorzien zouden zijn. En daarbij zijn fouten gemaakt. Over het gehele land bezien: honderden fouten. Maar het ging dan ook om veelvouden van niet minder dan 8.000 verschillende artike len! Ieder, die door die fouten tekort is gekomen, bieden wij graag onze welgemeende ver ontschuldigingen aan. Ieder, die er voordeel van heeft gehad (er zijn ook foutieve over- prijzingen gemaakt ten bate van de consumenten) is dat voordeeltje van harte gegund. Gelukkig evenwel konden alle fouten spoedig worden hersteld, dank zij de oplettendheid van onze klanten, onze caissières of het andere AH-personeel. Ook zij weten dat uw belang hun belang is! Vergissen is menselijk Dat was één kant van cle zaak. Maar de BTW-operatie had nog veel meer facetten. Eén daarvan was „de vergis sing". Die klacht over de specu- laasprijs bijvoorbeeld. „Hoe kunt u, mijneer Albert Heijn, verant woorden dat die prijs van 1,15 tot 1,35 is gestegen?" Mevrouw wist niet dat zij twee speculaassoorten „verwis seld" had: onze X-speculaas (die 1,15 per pond was en nóg is) en de Molenspeculaas (waarvan de prijs is verhoogd met 5 cent tot 1,35. hoewel de kostprijs steeg met 6,9 cent Of het telefoontje over onze witte bonen in tomaten- saus: „Zijn die écht van 53 naar 74 cent gegaan". Antwoord: nee mevrouw, de AH-boner, zijn van 53 naar 55 cent gegaan (in clusief een kostprijsstijging van 1.9 cent), maar die van Heinz zijn gestegen van 69 tot 74 cent (inclusief een stijging van de kostprijs met 4,9 cent). U heeft dus gewoon Heinz met Heijn verwisseld „Mag de prijs van een groot pak lucifers zomaar van 25 op 37 cent worden gebracht? Hier- j mee treedt Albert Heijn m.i. ver buiten het BTW-boekje", zo klaagde een ander. Na onder zoek (alle klachten zijn onmid dellijk onderzocht) bleek ook hier een vergissing in het spel te zijn. Onze klant verwarde een pak huishoudlucifers met een pak zgn, aardgas-lucifers (ongeveer dezelfde doos, maar voorzien van een rode streep). De eerste lucifers zijn in prijs gestegen van 25 naar 29 cent en de aardgaslucifers van 35 naar 37 cent. Deze voorbeelden zijn met vele andere (overigens heel be grijpelijke) vergissingen (die nog steeds menselijk zijn) uit te breiden. We zouden dat graag doen als de BTW-operatie niet nog andere diverse aspecten had. Niet alléén BTW „De prijs van uw zilvermerk- De aardappel, ons bekende eenjarige landbouwge was, ook „pieper" genaamd, met knollen aan onder grondse stengels en behorend tot de familie der nachtschaden, werd, in de 16e eeuw uit Zuid-Ameri- ka in Europa ingevoerd. Het merkwaardige van de aardappelplant (Solanum Tuberosum) is dat de groe ne bessen die eraan komen giftig zijn maar dat de knollen, zoals we maar al te goed weten, zeer voed zaam zijn en menig heilzaam en noodzakelijk voe dingsbestanddeel bevatten: al naar gelang het nieuwe, oude of gemiddelde aardappels aangaat (van augus tus t/m februari) bevat de aardappel in kwantiteit enigszins variërende elementen. Maar er zit eiwit in, heel weinig vet, koolhydraten, calcium, fosfor, ijzer natrium, kalium, vitamine A, vitamine B 1, B 2, nicotinezuur en ascorbinezuur en water; de voe dingswaarde is'per 100 gram 85kcal (kilo, 1000, ca lorieën). Overigens at men aanvankelijk, onwetend van de voedingswaarde van de knollen, het loof van de plant: pas tegen het begin van de 19e eeuw kreeg de aardappel als knol grote populariteit en daaraan werkte vooral de Fransman Parmentier mee; het werd een volksvoedsel dat het steeds dreigende ge vaar voor hongersnood (b.v. door het bevriezen van het wintergraan) aanmerkelijk verkleinde. In 1580 al overhandigde de Spaanse Philips II (ons welbekend) de aardappelplant aan de Paus in Rome. Maar aan vankelijk zag men de plant toch alleen als sierplant en men kweekte haar in botanische tuinen als uit heems curiosum uit een andere wereld. Koningin Elizabeth I van Engeland speldde haar edelen Ra leigh en Leicester, als hoogste onderscheiding, een aardappelbloesem op de borst. De „Tartuffelen" (in de Duitse taal verbasterd tot Kartoffeln) kregen die naam omdat ze er „als truffels uitzagen" en werden eerst als hoogste delicatesse aan het hof gegeten want het gewone volk meende dat deze „giftige en zondige duivelsknol domheid verwekte". In 1663 maak te de hofarts van de Grote Keurvorst in Berlijn een paar recepten bekend. Het waren de eerste aardap pelrecepten dus. Dit luidde als volgt: „Eerst kookt men de aardappels in het water tot ze zacht zijn en laat ze afkoelen; daarna ontdoet men ze van de schil vervolgens giet men er wijn over en laat ze met boter, zout, muskaat en soortgelijke kruiderijen op nieuw koken". In Hannover leerde overigens de al genoemde Fransman Parmentier, die leger-apotheker was, in 1760 de hoge waarde van de aardappel ken nen; hij was het die na zijn terugkeer koning Lode- wijk XVI een tuiltje aardappelbloesem overhandigde, In 1787 vond in Versailles een groots banket plaats: elk gerecht bestond uit aardappels „op duizendvou dige wijze bereid". De tafelversiering bestond uit aardappelbloesem; trouwens ook de dessins van de kostbare gewaden die de koning droeg, toonden aardap pelbloesems. Na de Franse revolutie werd de aardap pel eerst echt populair. Elf pagina's worden, in de „Culinaire Encyclopedie" gewijd aan de aardappel; het wemelt van de recepten. Maken aardappels dik? Nee: het caloriegehal te is, dat zagen we, tamelijk gering al is, het wel hoger dan dat van de groenten (aardappel 85 kcal; doperwten 63 kcal; peulen 31 kcal; schorseneren 69 kcal; tuinbonen 39 kcal; uien 47 kcal). Maar wie aardappelen eet met vette jus en ze eet bij ferme soepen (of erin), ja dan maken ook aardappels dik. Natuurlijk is voor diegenen die een z.g. „punten- dieet" volgen en die dus vrijwel geen koolhydraten mogen eten (suiker, brood, aardappels etc.) de aard appel ook, in meer of mindere mate, verboden. De aardappel bezit een hoog vitamine-C gehalte; vooral de nieuwe aardappel is er rijk aan. Wist u dat de kalium in de aardappel via een omzetting in natrium in het lichaam vochtafdrijvend werkt? Maar verder zegt de medicus: „Aardappelen zijn gezond ze ma ken sterk en ik zou geen dieetkuur voorschrijven zonder aardappels erin". Nog enkele calorievergelijk- kingen: de aardappel bevat per 100 gram 85kcal de appel 50 kcal; de banaan (dus telkens per 100 gram): 90 kcal; rijst 340(!) kcal; wittebrood: 250 kcal Ziet u: de aardappel is onze beste vrind! cacao is tot mijn grote ver bazing gestegen van 0,85 naar 1,05. Deze verhoging van ruim 25 procent is toch niet reëel. Als trouw verbruikster van al uw produkten kan ik niet na laten u dit even te berichten." Tientallen klachten hadden, evenals de bovengenoemde, be trekking op cacao en de produk ten, waarin cacao is verwerkt. Volkomen begrijpelijk, want de prijzen van deze artikelen zijn soms aanzienlijk meer gestegen dan op grond van de BTW was toegestaan. De oorzaak daarvan moet dan ook worden gezocht in de stij ging van de grondstoffenprijzen, die voor de cacao ongekende vormen heeft aangenomen, nl. met 50 tot 60 procent sinds juli 1968! De (ook door Albert Heijn betreurde prijsstijging van 0,85 naar 1,05 blijft zelfs nog be langrijk ónder de prijs, die officieel berekend zou mogen worden! U ziet, de BTW is vaak minder „schuldig" dan velen denken. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor korstloze kaas. „Hoe durft u de prijs voor 453 gram te verhogen van 1,49 tot 1,69!", zo was de reactie van een boze heer. Hij zou ongetwijfeld veel min der (of helemaal niet) boos zijn geweest als hij had geweten dat de regering vorig jaar over- produktie aan smelters ter be schikking stelde tegen een zeer lage prijs, net als zo nu en dan koelhuisboter. Als dergelijke aanbiedingen aan de markt zijn. is Albert Heijn er natuurlijk altijd als de kippen bij, want daarvan kunnen weer honderd duizenden huisvrouwen profi teren. Zulke aanbiedingen even wel hebben altijd een tijdelijk karakter. Daar er nu weinig overproduktie aan kaas meer beschikbaar is, is de inteken prijs met ca. 40 procent geste gen, als gevolg waarvan de kostprijs (van de eerder ge noemde 453 gram) met ruim 10 cent omhoog is gegaan. Onvoorwaardelijke Kwaliteitsgarantie Als u niet voor de volle hon derd procent met een AH- artrkel content bent, dan krijgt u gegarandeerd het volle bedrag terug. Prompt, zonder enige bedenking. Ook al hebt u van de inhoud geproefd of er meer van ge geten. Het gaat Albert Heijn in de allereerste plaats om tevreden klanten. Pluim en kwast Van Viiet's Kwasten- en Laddcrfabriek te Nijmegen, meldde ons, dat men acht maanden geleden aanving met de produktie van wegwerp- kwasten voor Doehetzelvers. Het motto was (en wij herin neren ons dat nog levendig): Karwei gereed kwast weg!", want als er iets is dat wij persoonlijk verafschuwen is dat wel het akelige reini gen van gebruikte kwasten; heel vaak heeft dat onze blij de zelfdoe-achtigheid bedor ven of dure kwasten doen verwaarlozen (wij bekennen het). Die wegwerpkwast van Van Vliet nu is een dusdanig succes gebleken (voorzag dus in ene dringende behoefte, zeg maar rustig) dat onlangs het miljoenste exemplaar van de produktielijn kwam. En dat wijst er weer op dat, voor 25 tot 30 pet. van alle verfkar- weitjes, wegwerpkwasten wer den gebruikt in die acht maan den. Wat zegt u daarvan? Nee, de mejuffrouw, Wier getoond, draagt geen wegwerpkwast op haar kepi; er is tenslotte verschil tussen een kwast en een pluim. Zij toont overigens de „Wala- ma jorette", een corselet uit een nieuwe Wala-serie met of zonder rits. Lift-up in de ondercups; elasti sche lycra; stretch-band jes; luxueus kant.

Allerhande | 1969 | | pagina 11