Appel
feiten
Wel wat tijdmaar niet
de moed verloren
Van de vijftien soorten van
vroeger nog zes over
De pieper of wel Solanum Tuberosum
Cox Orange Pippin
zorgenkind
van de kweker
Van sierplant tot voedingsmiddel
Gouden Liesje is de Appelkoningin btw-operatie met veel facetten
BINNEN
48 UUR
VAN KIP
NAAR KLANT
SSB
X
Blikje open?
Niet tevreden?
S AART 1969
ALLERHANDE
A
11
I Golden Delicious (verbasterd
Gouden Liesje genaamd) is de
top-appel; hij opent de ap
pel-hitlijsten er worden enor
me hoeveelheden van ge
kweekt. Dan volgen de Schone
van Boskoop en vde Cox's
Orange Pippin.
De kwekers zijn bezig met een
vergroting van de produktie
van de Lax ton's Superb (die
onrijp-groenige appel met
blos) en de Winston; beide
hebben de toekomst menen
jij. Ook is de produktie op
gang van rode variaties op de
Goudreinette (die, merWaar
dig genoeg, in het buitenland
helemaal niet wil).
i „Snoep verstandig, eet -n ap
pel!" is de slagzin die via
liefst 92 dagbladen onder de
aandacht gebracht wordt (dat
betekent via 3.578.700 exem
plaren). Verder zal via de t.v.,
door middel van affiches, fol
ders, een zogenaamde mobile
(zo'n leuk hengelgeval),
kreetknopen (buttons) en een
wedstrijd voor de 5e en 6e
klassen van de l.s. (teken
wedstrijd) aandacht worden
besteed aan de appel. En dan
zijn er het bijzonder mooie
„Fruitreceptenboekije'' 2)
cn de kalender. Voor inlich
tingen Centraal Bureau v. d.
Tuinbouwveilingen in Neder
land; Javastraat 80 (tel. 070 -
134970), Den Haag; afdeling
Voorlichting.
Een onderzoek heeft uitgewe
zen dat de huisvrouwen
meestal baar fruit kopen op
donderdag en vrijdag (bij de
kruidenier dan) en op zater
dag en maandag in het waren
huis.
Appels en sinaasappels zijn de
meest-verkochte fruitsoorten.
44 percent van de Nederlandse
huisvrouwen achtte de kwali
teit van buitenlandse appels
minder dan die van de bin
nenlandse; 39 percent vond ze
even goed. 8 percent vond ze
beter. 9 percent wist het niet.
Gaafheid, grootte, gladheid van
schil, kleur en uiterlijk zijn
de dingen, waarop gelet wordt
bij het beoordelen van de
kwaliteit. Ook de smaak,
speelt mee natuurlijk.
De Nederlandse huisvrouw
weet heel wal mepr van appel
rassen af dan 8 tot 10 jaar
geleden, aldus een onderzoek
(waaruit meer gegevens, hier
vermeld, werden geput). Maar
percent weet niet welk ras
ze koopt. 12 percent kent de
Cox; 56 percent de Golden
Delicious; 21 percent de Goud
reinette: 13 percent de jona
than.
59 percent van de koopsters
vraagt naar een bepaald ras.
Typisch is dat de Golden Deli
cious en de Cox in heel het
land gewaardeerd worden,
maar dat de Goudreinette
vooral in Zuid-Nederland
wordt afgewezen en de Jona
than vooral in het westen,
noorden en oosten vah ons
land.
lieer dan de helft van het ge
zin houdt niet van zure ap
pels. Vooral de Goudreinette
wordt als zuur beschouwd.
Vrouwen houden meer van
harde en zure appels dan
mannen, al lopen de cijfers
weinig uiteen.
86 percent van de huisvrouwen
in ons land heeft altijd wel
appels in huis. En 28 percent
bananen. 84 percent sinaasap,-
pels. En 13 percent peren.
II percent van de huisvrouwen
vindt de appel de lekkerste
vrucht. 45 percent van de
mannen. 49 percent van de
vrouwen houdt bet meest van
sinaasappels; 36 percent van
tie mannen.
Niet-rokende mannen prefere
ren appelen boven sinaasap
pels; niet-rokenrle vrouwen
doen het omgekeerde.
Vader is, in het gezin, de
grootste appeleter: daarna
ltomi moeder,
'2 percent van het ëc*<iiuoii
schilt de handappels; 18 per
cent eet ze ongeschild. Dit
«billen blijkt de consumptie
van appels ongunstig te
beïnvloeden; men is er vaak
•e gemakzuchtig voor.
'1 «"«reent van de huisvrouwen
kent de slagzin „Snoep
verstandig, eet 'n appel".
Het meest wordt de appel ge
geten bij het middagmaal
daarop volgt de avondmaal
tijd. Op 51 percent van de
vaderlandse fruitschalen lig
gen altijd wel appels.
In '67'68 werden geoogst: 113
toiljoen kg Golden Delicious;
®1 miljoen Cox; 90 rriiljoen
Schone van Boskoop: 46 mil
joen Jonathan; 37 miljoen Ja-
me-s Grieve.
Wie wou nog beweren dat de Nederlandse huisvrouw
niet prijsbewust is? Als wij van Albert Heijn) dat al niet
heel goed wisten, dan heeft de BTW-psychose het nu wel
onomstotelijk bewezen. Immersbij de economische con
troledienst van het ministerie, bij de consumenten
organisaties en bij de vakbeweging zijn in de afgelopen
maanden duizenden klachten en verzoeken om ophelde
ring" binnengekomen!
Enwe willen het meteen
maar eerlijk zeggen: ook de
directie van Albert Heijn heeft
diverse klachten ontvangen,
hetzij per post, hetzij door de
telefoon of via de filiaalchefs.
Zeker 113 miljoen kilo's van de succes-appel „Golden
Delicious" in de volksmond Gouden Liesje". genoemd
zijn in 1968 geoogst en dat is dan meteen tweemaal
zoveel (60 miljoen kilo!) als in het seizoen '66-'67. Van
die miljoenen kilo's fraai-gele vruchten zijn ongeveer 23
miljoen geëxporteerd. En dat betekent dus dat wij, Ne
derlanders, enorme Gouden Liesje-eters zijn. En na deze
abrikooskleurigq appel met zijn kleine sproeten, komt de
„schone van Boskoop" en de „Cox's Orange Pippin", ook
een favoriet. Hiervan werd liefst 61 miljoen kg aangevoerd
in 1968 en er werd maar weinig van uitgevoerd. De Ne
derlander is een uitstekende appeleter! Want bij deze
miljoenen, veelgevraagde mooierds komen nog de „James
Grieve" en in toenemende mate, vooral na Kerstmis
die twee sterke, smakelijke winter soorten: de „Laxton's
Superb" en de „Winston".
De eerste is die nogal hard
groene appel met dat kleine,
nerveuze blosje en een heer
lijke smaak; de tweede is een
ipooie roodwangige. Als we
uitgaan van de leus „snoep
verstandig, eet 'n appel!", dan-
duiden de enorme hoeveelhe
den appels die we consumeren
wel aan hoe verstandig de Ne
derlander snoept. Over de teelt
van Appels spreken we met
kweker Jan Vogelaar (35) uit
Krabbendijke op Zuid-Beve
land die, samen met zijn broer
die bij Tiel een boomgaard
heeft, een belangrijk aandeel
heeft in de produktie van al
die appels. De broers werken
tezamen op 80 hectaren grond
en ze behoren, mede door hun
perenproduktie, tot de vijf
grootste fruittelers van ons
land. Vogelaars bedrijf specia-
Machinaal
De verpakking van de Welge-
legen Eieren is bijna geheel
geautomatiseerd: machines stop-
pen de eieren in de doosjes van
'tien stuks, machines zetten op i
die doosjes de prijs, machines
sluiten die doosjes en een lo- j
pende band brengt al die tien-
duizenden do.osjes Welgelegen i
Eieren elke dag naar de inpak-
centrale, vanwaar ze hun weg j
dwars door het hele land begin-
nen, om ergens bij mevrouw
Zus als uitsmijter te eindigen
of bij mevrouw Zo gekleurd of
door de kinderen beschilderd te
worden.
Het verpakkingsstation in
Oostzaap is eigenlijk ontstaan i/
in 1885, toen de grootvader van j
de huidige directeur met een t
mandje eieren naar Amsterdam
trok om er daar de huizen mee i
langs te gaan. Hij was zestien
jaar oud en in de winter was I
het aanbod van eieren in Neder-
land klein. De zestienjarige had I
een idee: met geleend geld im- j
porteerde hij een wagon i
eieren uit Rusland. Een gewei- j
dige gok, maar zijn mede-ven- j
ters langs de huizen namen de
voorraad gretig af en de onder- 1
neming werd een succes,
Terecht
Door die enorm verbeterde
voedingsméthode van de kip
pen, de goede ventilatie en de
uitgedokterde verzorging legt
een kip tegenwoordig veel
meer eieren dan voor de laatste
wereldoorlog", besluit de heer
John Heijn. „In die tijd was de
productie per kip per jaar hon
derdzestig eieren. Dat zijn er
nu tweehonderdzestig".
En de naam Welgelegen
Eieren is terecht. Dat bewijst
de klant zelf. Ze is vrij in haar
keuze en haar keuze was in
nog geen vijf jaar: twee keer
zoveel Welgelegen Eieren.
liseert zich in slechts een klein
aantal van de appelsoorten die
in ons land gekweekt worden;
deze specialisatie waarborgt
prachtig fruit, maar maakt een
bedrijf ook kwetsbaar.
Oppassen voor te
vroege winterappels
„De smaak van de consument
speelt een grote rol in het le
ven van een appelkweker", ver
telt de heer Jan Vogelaar, kwe
ker te Krabbendijke in Zee
land, „toen mijn vader nog
werkte, hadden we zeker twin
tig soorten appels; nu zijn het
er, bij ons tenminste, eigenlijk
nog maar een stuk of zes. Na
tuurlijk is niet uitsluitend de
klant in de winkel degene die
hier de zaak bepaalt; ook de
soort appel kan natuurlijk
meespelen. Ik bedoel dit: er
zijn appelsoorten, die voor de
kweker prettiger en productie
ver zijn dan andere. Neem nu
eens de „Golden Delicious"; die
is veel minder kwetsbaar en
produceert veel meer om
maar een paar punten te noe
men dan de „Cox's Orange
Pippin", die érg kwetsbaar is,
die veel minder opbrengt en
daarbij dan ook nog een min
der constante opbrengst heeft.
Bovendien is de „Golden Delici
ous" van november tot april in
de winkels en blijft de Cox
maar tot Nieuwjaar. Dat wil
zeggen: als het om kwaliteitsap
pelen gaat! Want je ziet deze
soorten wel vroeger dan okto-
ber-november in de winkéls en
vaak zie je ze ook nog wel na
nieuwjaar en na april, maar
dan is de kwaliteit toch niet de
beste. De goede winkelier heeft
een hekel aan te vroeg fruit,
dat nog niet helemaal genijpt,
volwassen is en ook aan appels
die te lang bewaard zijn. Als u
dus, na de bewuste periode, be
paalde soorten bij uw winkelier
niet meer kunt krijgen, dan is
dat een goed teken. En voor
vroege winterappels moet u al
tijd oppassen! Erkende, maar
niet erg lekkere en nogal wate
rige echt-vroege zijn „Stark
Earliest" en ook de „Yellow
Transparent": maar die zult u
niet erg lang in de winkels
zien."
Ikzelf? fames Grieve!
„Wij kweken de „Golden Deli
cious" graag; het is een bijzon
der dankbare appel en de
vraag ernaar wordt steeds gro
ter. De produktie in ons land
trouwens ook en dat kan wel
eens fout lopen doordat er dan
een teveel komt. Maar dat is de
zorg van de kweker. Zoals ook
de rol van bijvoorbeeld Frank
rijk in de appelteelt een verve
lende kwestie is, die zorgen
geeft. Toch is er duidelijke
vraag naar een goede winterap
pel naast de „Golden Delicious"
en de „Cox's Orange Pippin"; ik
zie veel in twee nieuwere soor
ten, waarmee wij al bezig zijn:
de „Laxton's Superb" en de
„Winston", beide heerlijke soor
ten die een prachtige toekomst
hebben."
Staan wachten
Als een kweker zegt dat hij
..bezig is" met een nieuwe
soort, dan betekent dat onge
veer het volgende: hij heeft
nieuwe grond moeten bewer
ken en bemesten en kleine bo
men van de bewuste appelsoort
moeten planten en hij staat nu,
bij wijze van spreken, een jaar
of drie, vier, vijf te wachten tot
het boompje zover gegroeid is
dat het volop draagt. En dat
„staan te wachten" is ook maar
héél erg bij wijze van spreken:
er moet heel wat gedaan zoor-1
den in een boomgaard: afgezien
van het bewerken van de
grond (als het grond waarop
al eerder bomen hebben ge
staan die gerooid werden, dan
moet die grond ook nog ont
smet worden), komt er het vak
kundige snoeien, de ziektebe
strijding tegen schimmels en
schurft en 'insecten, het schoon
houden van de boomgaard en
de groenstroken tussen de bo
menrijen, de zorgen over vorst
en storm en de mogelijke af
weermiddelen ertegen: dan de
vfuchtdunning, het „krenten",
zeg maar en ten slotte de pluk
van, bij het bedrijf van Jan
Vogelaar, zo'n anderhalf mil
joen kilo!
Tien keer zoveel
^wintig jaar geleden plantten
we per hectare maar zo'n 300
bomen, nu zijn dat er tien keer
zoveel, 3000. We hebben natuur
lijk, ook in. ons vak, veel ge
leerd en we maken uiteraard
gebruik van de wetenschappelij
ke onderzoekingen in onze bran
che", vertelt Jan Vogelaar die,
na zijn HBS, hoger landbouwon
derwijs volgde. Als zo'n nieuw
boompje na een jaar of drie
begint te dragen, kun je ervan
uitgaan dat het nog zo'n jaar of
zeventien blijft staan; een peer
wij kweken ook peren, ja!
staat veel langer. Als zo'n
boom dan kaprijp is, zijn we
meestal al wel weer toe aan
nieuwe soorten, zoals nu dan
die „Laxton's Superb" en de
„Winston". U vraagt mij wat
ikzelf de lekkerste appèl vind.
Dat is de „James Grieve", een
mooie, gele vrucht met grote
blos, die half september op de
markt komt en dan tot en met
oktober op hoge kwaliteit is.
Het is een pracht-appel. Alleen
vrees ik dat er daarvan ook
weer teveel zullen worden ge
kweekt en dat daardoor de
markt wordt bedorven. Het is
overigens een tere appel die
heel omzichtig moet worden be
handeld omdat hij al gauw
butst en dan voze plekken
toont."
Perenjaar
1968 was een prachtig pe
renjaar. Dat komt omdat het
uitstekend bloeiweer was toen
de peer in bloesem stond. Dat
was anders toen de appels, tien
dagen later ongeveer, in bloei
kwamen. Toen was het erg
slecht weer voor de bloesem,
met storm en koude en dat be
tekent dan ook. dat het dat jaar j
een heel matig appeljaar was. j
al blijkt uit de gestegen cijfers 1
dat de produktie er toch wel
wezen mag. Vogelaars bedrijf
produceert ook peren: „Confe- I
rence". „Doyenne du Cornice", j
de befaamde „Bomie Louise"
d'Avranches en de „Beurré
Hardy". Mede door de interna
tionale concurrentie die buiten
landse afzet bemoeilijkt, is het
een moeilijke tijd voor de
fruittelers; zeker 85 percent
hunner heeft dit jaar en vorig
jaar met verlies gewerkt. Daar
bij komt dat de grote kwekers
veel kwetsbaarder zijn dan de
kleinere, die bijna altijd een ge
mengd bedrijf achter zich heb
ben en het fruUt als een soort
bijzaak beschouwen kunnen.
Wie echter zijn hele capaciteit
richt op fruit, kan wanneer er
iets met dat fruit gebeurt, lelij
ke opdoffers krijgen. Wat de
N.V. van de gebroeders Voge
laar aangaat, lijkt dat overi
gens allemaal wel goed te zit
ten.
Niet te vroeg
niet te laat
„U hebt misschien al wel ge
merkt", zegt Jan Vogelaar, een
grote, rustige man met opmer
kelijk stevige handen, die heel
bedachtzaam spreekt, „dat ik
met nadruk wijs op het feit dat
de koper erop moet letten dat
de appels in het juiste seizoen
dus niet te vroeg en niet te
laat worden gekocht; dan
pas is de kwaliteit goed. Voor
ons kan het te vroeg kopen van
bijvoorbeeld wintêrappels een
heel slechte invloed hebben op
de hele appelomzetten. De
vrouwen, die te vroeg een be
paalde soort kop^n en dan te
leurgesteld worden in de
smaak, die dan immers nog
niet de goede kan zijn, zullen
dan het hele seizoen die appel
mijden. Overigens: wist u dat
de smaak van het publiek van
scherpachtig naar zoeter en
flauwer is veranderd? Dat ver
klaart ook het succes van de
„Golden Delicious". En zo zal
het ook gaan met de „Laxton's
Superb", die groenige met dat
kleine blosje; die heeft ook een
moderne smaak. Er blijkt overi
gens ook vraag naar rode mu
tanten variaties van onze
eigen, vaderlandse goudreinet
te, en daarmee zijn we ook be
zig. Maar daarvan is de produk
tie nog niet klaar."
De heer Vogelaar uk
Krabbendijke in zijn boom
gaard.
Ja, die BTW heeft wat te
weeggebracht! Wekenlang zijn
de AH-mensen in alle filialen
(soms tot diep in de avond en
soms met onmisbare assistentie
van elders) bezig geweest om
ervoor te zorgen dat alle artike
len in het uitgebreide assorti
ment tijdig van de juiste prijzen
voorzien zouden zijn. En daarbij
zijn fouten gemaakt. Over het
gehele land bezien: honderden
fouten. Maar het ging dan ook
om veelvouden van niet minder
dan 8.000 verschillende artike
len!
Ieder, die door die fouten
tekort is gekomen, bieden wij
graag onze welgemeende ver
ontschuldigingen aan. Ieder, die
er voordeel van heeft gehad
(er zijn ook foutieve over-
prijzingen gemaakt ten bate
van de consumenten) is dat
voordeeltje van harte gegund.
Gelukkig evenwel konden alle
fouten spoedig worden hersteld,
dank zij de oplettendheid van
onze klanten, onze caissières of
het andere AH-personeel. Ook
zij weten dat uw belang hun
belang is!
Vergissen is
menselijk
Dat was één kant van cle
zaak. Maar de BTW-operatie
had nog veel meer facetten.
Eén daarvan was „de vergis
sing".
Die klacht over de specu-
laasprijs bijvoorbeeld. „Hoe kunt
u, mijneer Albert Heijn, verant
woorden dat die prijs van 1,15
tot 1,35 is gestegen?"
Mevrouw wist niet dat zij
twee speculaassoorten „verwis
seld" had: onze X-speculaas (die
1,15 per pond was en nóg is)
en de Molenspeculaas (waarvan
de prijs is verhoogd met 5 cent
tot 1,35. hoewel de kostprijs
steeg met 6,9 cent
Of het telefoontje over
onze witte bonen in tomaten-
saus: „Zijn die écht van 53 naar
74 cent gegaan". Antwoord: nee
mevrouw, de AH-boner, zijn
van 53 naar 55 cent gegaan (in
clusief een kostprijsstijging van
1.9 cent), maar die van Heinz
zijn gestegen van 69 tot 74 cent
(inclusief een stijging van de
kostprijs met 4,9 cent). U heeft
dus gewoon Heinz met Heijn
verwisseld
„Mag de prijs van een groot
pak lucifers zomaar van 25 op
37 cent worden gebracht? Hier-
j mee treedt Albert Heijn m.i. ver
buiten het BTW-boekje", zo
klaagde een ander. Na onder
zoek (alle klachten zijn onmid
dellijk onderzocht) bleek ook
hier een vergissing in het spel
te zijn. Onze klant verwarde
een pak huishoudlucifers met
een pak zgn, aardgas-lucifers
(ongeveer dezelfde doos, maar
voorzien van een rode streep).
De eerste lucifers zijn in prijs
gestegen van 25 naar 29 cent en
de aardgaslucifers van 35 naar
37 cent.
Deze voorbeelden zijn met
vele andere (overigens heel be
grijpelijke) vergissingen (die
nog steeds menselijk zijn) uit
te breiden. We zouden dat graag
doen als de BTW-operatie niet
nog andere diverse aspecten had.
Niet alléén BTW
„De prijs van uw zilvermerk-
De aardappel, ons bekende eenjarige landbouwge
was, ook „pieper" genaamd, met knollen aan onder
grondse stengels en behorend tot de familie der
nachtschaden, werd, in de 16e eeuw uit Zuid-Ameri-
ka in Europa ingevoerd. Het merkwaardige van de
aardappelplant (Solanum Tuberosum) is dat de groe
ne bessen die eraan komen giftig zijn maar dat de
knollen, zoals we maar al te goed weten, zeer voed
zaam zijn en menig heilzaam en noodzakelijk voe
dingsbestanddeel bevatten: al naar gelang het nieuwe,
oude of gemiddelde aardappels aangaat (van augus
tus t/m februari) bevat de aardappel in kwantiteit
enigszins variërende elementen. Maar er zit eiwit in,
heel weinig vet, koolhydraten, calcium, fosfor, ijzer
natrium, kalium, vitamine A, vitamine B 1, B 2,
nicotinezuur en ascorbinezuur en water; de voe
dingswaarde is'per 100 gram 85kcal (kilo, 1000, ca
lorieën). Overigens at men aanvankelijk, onwetend
van de voedingswaarde van de knollen, het loof van
de plant: pas tegen het begin van de 19e eeuw kreeg
de aardappel als knol grote populariteit en daaraan
werkte vooral de Fransman Parmentier mee; het
werd een volksvoedsel dat het steeds dreigende ge
vaar voor hongersnood (b.v. door het bevriezen van
het wintergraan) aanmerkelijk verkleinde. In 1580 al
overhandigde de Spaanse Philips II (ons welbekend)
de aardappelplant aan de Paus in Rome. Maar aan
vankelijk zag men de plant toch alleen als sierplant
en men kweekte haar in botanische tuinen als uit
heems curiosum uit een andere wereld. Koningin
Elizabeth I van Engeland speldde haar edelen Ra
leigh en Leicester, als hoogste onderscheiding, een
aardappelbloesem op de borst. De „Tartuffelen" (in
de Duitse taal verbasterd tot Kartoffeln) kregen die
naam omdat ze er „als truffels uitzagen" en werden
eerst als hoogste delicatesse aan het hof gegeten
want het gewone volk meende dat deze „giftige en
zondige duivelsknol domheid verwekte". In 1663 maak
te de hofarts van de Grote Keurvorst in Berlijn een
paar recepten bekend. Het waren de eerste aardap
pelrecepten dus. Dit luidde als volgt: „Eerst kookt
men de aardappels in het water tot ze zacht zijn en
laat ze afkoelen; daarna ontdoet men ze van de schil
vervolgens giet men er wijn over en laat ze met
boter, zout, muskaat en soortgelijke kruiderijen op
nieuw koken". In Hannover leerde overigens de al
genoemde Fransman Parmentier, die leger-apotheker
was, in 1760 de hoge waarde van de aardappel ken
nen; hij was het die na zijn terugkeer koning Lode-
wijk XVI een tuiltje aardappelbloesem overhandigde,
In 1787 vond in Versailles een groots banket plaats:
elk gerecht bestond uit aardappels „op duizendvou
dige wijze bereid". De tafelversiering bestond uit
aardappelbloesem; trouwens ook de dessins van de
kostbare gewaden die de koning droeg, toonden aardap
pelbloesems. Na de Franse revolutie werd de aardap
pel eerst echt populair. Elf pagina's worden, in de
„Culinaire Encyclopedie" gewijd aan de aardappel;
het wemelt van de recepten.
Maken aardappels dik? Nee: het caloriegehal
te is, dat zagen we, tamelijk gering al is, het wel
hoger dan dat van de groenten (aardappel 85 kcal;
doperwten 63 kcal; peulen 31 kcal; schorseneren 69
kcal; tuinbonen 39 kcal; uien 47 kcal). Maar wie
aardappelen eet met vette jus en ze eet bij ferme
soepen (of erin), ja dan maken ook aardappels dik.
Natuurlijk is voor diegenen die een z.g. „punten-
dieet" volgen en die dus vrijwel geen koolhydraten
mogen eten (suiker, brood, aardappels etc.) de aard
appel ook, in meer of mindere mate, verboden. De
aardappel bezit een hoog vitamine-C gehalte; vooral
de nieuwe aardappel is er rijk aan. Wist u dat de
kalium in de aardappel via een omzetting in natrium
in het lichaam vochtafdrijvend werkt? Maar verder
zegt de medicus: „Aardappelen zijn gezond ze ma
ken sterk en ik zou geen dieetkuur voorschrijven
zonder aardappels erin". Nog enkele calorievergelijk-
kingen: de aardappel bevat per 100 gram 85kcal
de appel 50 kcal; de banaan (dus telkens per 100
gram): 90 kcal; rijst 340(!) kcal; wittebrood: 250 kcal
Ziet u: de aardappel is onze beste vrind!
cacao is tot mijn grote ver
bazing gestegen van 0,85 naar
1,05. Deze verhoging van ruim
25 procent is toch niet reëel.
Als trouw verbruikster van al
uw produkten kan ik niet na
laten u dit even te berichten."
Tientallen klachten hadden,
evenals de bovengenoemde, be
trekking op cacao en de produk
ten, waarin cacao is verwerkt.
Volkomen begrijpelijk, want de
prijzen van deze artikelen zijn
soms aanzienlijk meer gestegen
dan op grond van de BTW was
toegestaan.
De oorzaak daarvan moet dan
ook worden gezocht in de stij
ging van de grondstoffenprijzen,
die voor de cacao ongekende
vormen heeft aangenomen, nl.
met 50 tot 60 procent sinds juli
1968! De (ook door Albert Heijn
betreurde prijsstijging van 0,85
naar 1,05 blijft zelfs nog be
langrijk ónder de prijs, die
officieel berekend zou mogen
worden!
U ziet, de BTW is vaak minder
„schuldig" dan velen denken.
Dat geldt bijvoorbeeld ook voor
korstloze kaas. „Hoe durft u de
prijs voor 453 gram te verhogen
van 1,49 tot 1,69!", zo was
de reactie van een boze heer.
Hij zou ongetwijfeld veel min
der (of helemaal niet) boos zijn
geweest als hij had geweten
dat de regering vorig jaar over-
produktie aan smelters ter be
schikking stelde tegen een zeer
lage prijs, net als zo nu en dan
koelhuisboter. Als dergelijke
aanbiedingen aan de markt zijn.
is Albert Heijn er natuurlijk
altijd als de kippen bij, want
daarvan kunnen weer honderd
duizenden huisvrouwen profi
teren. Zulke aanbiedingen even
wel hebben altijd een tijdelijk
karakter. Daar er nu weinig
overproduktie aan kaas meer
beschikbaar is, is de inteken
prijs met ca. 40 procent geste
gen, als gevolg waarvan de
kostprijs (van de eerder ge
noemde 453 gram) met ruim
10 cent omhoog is gegaan.
Onvoorwaardelijke
Kwaliteitsgarantie
Als u niet voor de volle hon
derd procent met een AH-
artrkel content bent, dan
krijgt u gegarandeerd het
volle bedrag terug. Prompt,
zonder enige bedenking.
Ook al hebt u van de inhoud
geproefd of er meer van ge
geten. Het gaat Albert Heijn
in de allereerste plaats om
tevreden klanten.
Pluim en kwast
Van Viiet's Kwasten- en
Laddcrfabriek te Nijmegen,
meldde ons, dat men acht
maanden geleden aanving met
de produktie van wegwerp-
kwasten voor Doehetzelvers.
Het motto was (en wij herin
neren ons dat nog levendig):
Karwei gereed kwast
weg!", want als er iets is dat
wij persoonlijk verafschuwen
is dat wel het akelige reini
gen van gebruikte kwasten;
heel vaak heeft dat onze blij
de zelfdoe-achtigheid bedor
ven of dure kwasten doen
verwaarlozen (wij bekennen
het). Die wegwerpkwast van
Van Vliet nu is een dusdanig
succes gebleken (voorzag dus
in ene dringende behoefte, zeg
maar rustig) dat onlangs het
miljoenste exemplaar van de
produktielijn kwam. En dat
wijst er weer op dat, voor 25
tot 30 pet. van alle verfkar-
weitjes, wegwerpkwasten wer
den gebruikt in die acht maan
den. Wat zegt u daarvan?
Nee, de mejuffrouw,
Wier getoond, draagt geen
wegwerpkwast op haar
kepi; er is tenslotte
verschil tussen een kwast
en een pluim. Zij toont
overigens de „Wala- ma
jorette", een corselet uit
een nieuwe Wala-serie
met of zonder rits. Lift-up
in de ondercups; elasti
sche lycra; stretch-band
jes; luxueus kant.