Bedrijfsleider in de
levensmiddelensector
in het oor
gefluisterd
T
Kleine
het
dingen die
doen
m
f
i»L59
i»«99
CARRIERE MET GROTE
V
Prima
Honing
Navels
Salustianas
VLEESWETENSWAARDIGHEDEN
Rioja
Erwtensoep
Persoonlijk
)e weg naar de top
Waarom niet
eigenlijk
"X"
mmt
Service
Spaanse Tafelw ijn
Fles 1^-179
HONING
[jiNUARI 1969
ALLERHANDE
A
5
Hij is heel anders dan de kruidenier van vroeger, die bedrijfsleider van nu.
Vij berinneren ons nog goed die vaak wat kalende mijnbeer, die in een stofjas voor
Je weegschaal stond en suiker afwoog, of witte bonen met een koperen schep in
een zak deponeerde.
Soms treffen wij nog wel eens in een klein dorp of in oude stadswijken zo'n
Jcruidenier aan, temidden van zijn stopflessen met zuurtjes en zijn bakken met
peulvruchten.
Het beeld is romantisch. Maar eigenlijk niet meer van deze tijd.
Achteraf gezien is het alle
maal verschrikkelijk vlug ge
gaan. Vooral ais men bedenkt
jat tussen die kruidenier van
vroeger en de bedrijfsleider
ran de moderne zelfbedienings-
gken en van SuperMarts er
iog de bedrijfsleider is geweest
ran de grote kruidenierswinkel
p bedieningsbasis, met enkele
oorverpakte artikelen. Deze
winkelchef" staat ook veel jon-
pren nog wel voor ogen: een
nergieke man, meestal zo tus-
ien de 40 en 50 jaar, die min-
aam kijkend naar de klanten
iróór en vaderlijk streng blik-
end achter de toonbank, ervoor
e dat de groeiende golf
ran levensmiddelen keurig „ge-
en „gezakt" in de dames-
as terecht kwam.
Hij gold als een geslaagd
nan. Moeders zeiden tegen hun
mbitieuze kroost: „Die meneer
op de bakfiets begonnen en
ijk eens wat hij heeft be-
leikt!".
Naast de stopfles ging ook de
oonbank de winkel uit. Voor
reel bedrijfsleiders uit de oude
arde moet de overgang van
sdieningswinkel naar zelfbe-
ieningszaak wat moeilijk zijn
jeweest. De winkel was im-
lers niet alleen een inkoop-
jaats voor de klanten maar
uk een ontmoetingspunt, waar
llerlei nieuwtjes en wijze ad-
riezen werden uitgewisseld, tus-
klant en winkelpersoneel
n tussen de klanten onderling.
>e persoonlijke contacten bie
ren niet alleen by het ken-
len der kinderen van mevrouw
lansen en het weten dat Marie-
|e van mevrouw Peters geen
ichuimpje mocht hebben, maar
10k alle familieomstandigheden
en -verwikkelingen waren de
ledrijfsleider bekend.
De zelfbediening nam veel
an die oude sfeer weg. In
laats van de persoonlijk bestel
ende klant, kwam de Klant die
Ich, met een mandje of een
regentje, keurend voortbewoog
angs de in de schappen opge
telde voorverpakte artikelen.
Voor de bedrijfsleider bete-
ende de zelfbediening in zeke-
mate een nieuwe rol. Hr
terd „manager" van een zaak.
rearin zowel voor als achter
«schermen alles in orde moet
ijn. Want wanneer 's morgens
deur opengaat, moeten alle
chappen gevuld zijn. moeten
Ie vitrines kraakhelder zijn,
*oet alles uitstralen dat hier
klant goede waar voor zijn
»de geld krijgt. En (in het
sdelijke) moet verder over de
ig die aantrekkelijkheid van
e winkel gehandhaafd blijven.
Ut betekent voor de bedrijfslei-
er: Organiseren, bevoorrading
sgelen, personeel selekteren,
lanten te woord staan, enzo-
oort. En bij dat alles het
linkt bijna vreemd toch
iel bijzonder veel van die oude
takelsfeer.
De „somberaars" uit de oude
arde, die voorspelden dat met
e komst van de zelfbediening
et mooie vak voor eeuwig ver-
nderd zou zijn in een koel ver-
oopsbedrijf, zonder gezellig-
eid en zonder persoonlijke
lintjes, hebben niet kunnen
oorzien dat binnen de zelfbe-
lening een eigen, aan de tijd
ingepaste nieuwe sfeer ging
ntstaan. Een sfeer waarin de
«deme klant rustig kan ko
to van wat de schappen haar
ieden aan voorverpakte artike-
m. Maar ook waar de klant
og een stukje achterham kan
'ten afsnijden, een advies kan
«gen aan het personeel, of
en menutip kan indienen.
Er zijn kleine, grote en mid-
tógrote zelfbedieningszaken
'ij Albert Heijn. En dus ook
ledrijfsletders van kleine, mid
delgrote en grote zaken.
Maar of het nu zelfbedie-
Rgsfilialen, kleine Super-
tarts of grote SuperMarts be
seft, in de ruim 400 filialen
ran Albert Heijn staan geen
bedrijfsleiders, die langs
Cde weg de top hebben be-
"dkt. Een enkele bedrijfsleider
ran boven de 40 wil nog wel
beginnen met „Toen ik als
togen van 14 voor het eerst op
bakfiets stapte", maar voor
ijn jongere collega's klinkt dat
zij hun grootvader horen
totellen van zijn tijd als mili
cien in de Eerste Wereldoorlog.
Jk vind myn baan een
frichtbaan. Vol uitdagingen",
een nog jonge bedrtffslel-
•w. „Want het bedrijfsleider-
•ctaap biedt mij een loopbaan,
waarin ik mij thuisvoel en
waarin ik verder kan komen.
Het is hard werken, maar met
een goed inkomen. En je moet
bereid zijn het desnoods elke
dag anders te doen. En in die
telkens hemieuwe uitdaging
moet je gewoon een sport zien.
Anders deug je er niet voor."
Soms is een bedrijfsleider van
nu tien jaar geleden begonnen
als banketbakker of als slager.
Of is hij gestart in het maga
zijn of achter het oude kasregis
ter waar de klanten hun lege
flessen inleveren.
Het is voor iemand die in de
winkelsector van AH iets wil
bereiken wel handig wanneer
men een met Ulo vergelijkbare
vooropleiding heeft. Als tijdens
het werk blijkt dat hij de be
drijfsleider van morgen is, kan
door eigen studie de specialisti
sche kennis worden vergroot en
bestaan er binnen het bedrijf
cursussen om de vooropleiding
aan te vullen. De bedrijfslei
ders die die jongens eruit pik
ken, weten wat ze doen: Ze
speuren voortdurend naar
„jong talent" en helpen deze
dan de nodige ervaring te ver
krijgen nodig voor een loop
baan tot bedrijfsleider.
Die weg loopt dan doorgaans
van medewerker, via eerste as
sistent en afdelingschef. De
laatste fase, de sprong naar het
bedrijfsleiderschap, wordt
voorafgegaan door o.a. speciale
prettig vindt om in zijn zaak te
komen. Al bedient de klant ook
zichzelf, koning moet rij blij
ven.
De bedrijfsleider zegt als
nuchter man: „Ik weet deksels
goed dat mijn bestaan er door
bepaald wordt dat de klant van
heden ook de klant van morgen
is". Zij moet wat ik bied in
mijn zaak als iets goeds bele
ven. Hierbij zijn de kwaliteit
en de relatief lage prijs van
groot belang, maar net zo goed
is van belang dat de klant ge
zéllig wil winkelen en een goe
de dienstverlening wenst. Dat
betekent voor mij dat ik op het
juiste moment het juiste vrien
delijke woord weet. Dat bete
kent ook voor mij er mijn uiter
ste best voor doen dat ik op de
piekuren de kassa's bezet, om
het wachten bij de kassa's zo
kort mogelijk te maken. Dat be
tekent een bemoedigende glim
lach voor de mevrouw die uitge
rekend juist met een lange rij
mensen achter zich haar beurs
niet kan vinden. Dat betekent
kort en bondig dat ik met mijn
mensen voortdurend klaar
moet staan om tevreden klan
ten te maken en te houden.
Ja, waarom zou men eigen
lijk niet eens een keertje al
dus gekapt te voorschijn ko
men (maar dan wél met een
keurig jurkje en zo aan; an
ders wordt de aandacht afge
leid). Het betreft hier een
(bij Loek Limburg, A'dam)
gezien avondhaarstuk (inder
daad; het is geen echt haar
van de afgebeelde mejuf
frouw) en het bestaat, zoals u
ziet, uit weelderige strengen
in twee haartinten die kunstig
in elkaar vloeien: de lengte
van dit „stukje" is 1.50 m.
Maar zeker is dat men er
en niet alleen op déze manier
opzien mee baart, ook al
doet het wel een beetje den-
ken aan die gruwelijke godin
Medusa, wier haar (immers)
bestond uit levende slangen.
Mevrouw Barnard
Direct nadat de wereld
hoorde van dokter Chris-
tiaan Barnard in Zuid-
Afrika werd de magere
arts met het jongensge
zicht tot In alle uithoeken
van diezelfde wereld uit
genodigd: niet alleen om
op congressen te spre
ken over zijn hart-trans-
plantaties, maar ook om
te dansen met prinses
Gracia van Monaco, om
gefotografeerd te worden
met een trotse Sophia
Loren, om de beroemd
ste danseressen te zien
dansen op parties van
mensen met klinkende
namen.
Andere artsen hebben
daarover wel eens glim
lachend opgemerkt: „Wij
planten een nier over en
doen ook ons best: maar
een hart-transplantatie
spreekt de mensen nu
eenmaal meer aan. Een
hart is het enige orgaan
dat je hoort kloppen
En terwijl dokter Bar
nard werd ontvangen
door de Paus en met de
Amerikaanse president
Mr. Cals met schepje even leentje buur spelen
de bont-garderobe van de
Mr. io Cals mag dan
niet van de Japanse rijst
wijn, de sake, houden die
in houten bakjes wordt
geserveerd, hij is de laat
ste tijd wel al een paar
keer In Japan geweest.
CHRISTIAAN
BARNARD
Johnson sprak, zei In zijn
bungalow In Kaapstad
mevrouw Barnard: „Met
een beroemde man zit je
niet in de hemel, eerder
In de hel."
Over alle mensen (lees:
dames) die hem naar de
ogen kijken heeft me
vrouw Barnard (moeder
van een tiener-dochter)
ook al eens lakoniek op
gemerkt: „Kom, kom,
blijft rustig, mijn man is
geen heilige."
Parels voor baby
Bij het modehuis Dior
kunt u voor een zo'n
slordige vijfduizend gul
den een baby-uitzet krij
gen. Daar zijn dan wel
bestikte luiers bij (tien
tje per stuk), lakentjes
en sloopjes die zo'n 250
gulden per setje kosten
en veiligheidsspelden met
parels. Een kinderwagen
is niet Inbegrepen.
Wanneer u er meer
van wilt weten, vraag dan
even inlichtingen bij Fran-
poise Sagan, die zes
jaar geleden haar zoon
tje Denis aldus In de
kleertjes stak.
MR. JO CALS
In Osaka om precies te
zijn, de stad waar in 1970
weer een EXPO, een we
reldtentoonstelling, wordt
gehouden.
De heer Cals is Ne
derlands commissaris-ge
neraal voor deze Expo
en in deze functie was
het ook dat hij met een
klein Japans schepje
groef in een klein Japans
bergje zand, onder het
toeziend oog van talloze
hooggeplaatste Japanse
functionarissen. Wat hij
nu precies deed met
schepje en zand is waar
schijnlijk mr. Cals zelf
ook nog steeds niet dui
delijk, want de Japanners
hebben als antwoord
slechts gelachen: „Het
was alleen maar een ce
remonie."
Op het terrein van de
wereldtentoonstelling is
overigens alleen nog
maar zand te zien, plus
wat palen en stenen. Het
terrein Is dan ook nog
maar pas bouwrijp ge
maakt.
Prinses
„leentje-buur"
De Engelsen begint
langzamerhand Iets op te
vallen: tiener-prinses An
ne van Engeland leent
bij voortduring de bont
stola's van haar moeder.
Tot nu toe heeft de ze
ventienjarige prinses nog
geen bont wat ze haar
eigendom kan noemen.
Maar bij koningin Elisa
beth kan ze nog rustig
Koningin eindigt pas bij
een mantel van blauwe
nerts, die meer dan veer
tigduizend gulden waard
moet zijn. Het Is een ge
schenk geweest van de
vereniging van nertsfok
kers in Amerika.
Zwarte band
Dit Is een waarschu
wing voor alle mannen
die in Oss wonen of er
ooit willen komen: een
meisje van negentien
jaar, genaamd Gerrie
Schneider, heeft daar als
allereerste vrouw in Eu
ropa de zwarte band in
Koreaans Karate gehaald.
Hetgeen er inderdaad op
neerkomt, dat de char
mante Gerrie met de kant
van haar hand een sta
pel dakpannen doorklieft.
Maar Gerrie doet alleen
aan karate „omdat het
zo'n mooie sport is".
Zuid-Afrika
Ze ziet er uit als een
Jonge vrouw uit India
(dat zoveel mooie vrou
wen In zijn volk doet),
maar ze komt uit Zuid-
Afrika: de 25-jarlge Tru-
di Koeleman. Ze stu
deert nu al twee en een
half jaar in Rotterdam,
PRINSES ANNE
TRUDI KOELEMAN
bij de muziekpedagoge
mevrouw Jo Bollekamp.
Want Trudl. die in Pre
toria werd geboren, heeft
al zangles vanaf haar
veertiende jaar en dat
betekende dat ze meteen
al op het podium van een
concertzaal stond; aria's
waren voor haar niets
meer.
Ondanks de vele con
certen waarvoor ze In
Zuid-Afrika werd ge
vraagd. maakte ze eerst
haar studie aan de Mei-
sies Hoër Skool (soort
MMS) af en toen pa9
ging ze naar het conser
vatorium In Pretoria.
Naar Nederland kwam
ze op advies van musi
cus George Stam uit Rot
terdam en nu maakt ze
dus hier haar studie af.
En wat de zangeres met
de 8opraanstem zo op
valt In Nederland: dat
iedereen op straat patat
eet, dat alle huizen hier
een geschiedenis hebben
en dat wij een tamelijk
luidruchtig volkje zijn.
„Zuld-Afrlka heeft meer
de mentaliteit van de En
gelsen", aldus Trudi Koe
leman, „daar zal men
nooit met tien tegelijk
een bus Indrommen."
door LIES NEVE
en de hond
En wanneer u dan he
lemaal geen raad meer
weet met de Inhoud van
uw portemonnee: In Rot
terdam Is een winkeltje
speciaal voor uw hond.
Met lurex pakjes voor de
poedel, regenjasjes, ca
puchonnetjes, riemen met
namaak edelstenen, hon
dententjes en laarsjes
voor in de regen. Er Is
alleen één ding: de ei
genaresse van het win
keltje, mevrouw E. A. W.
Tempel-Strooband (ook
hondentrim8ter) heeft zelf
dertien honden en die
dragen nooit een jasje
of laarsjes.
Aga Khan
Prins Karlm Aga Khan
de Vierde, religieus lei
der van twaalf miljoen
Ismaëlieten, is een van
de rijkste mannen ter we
reld: hij bezit ondermeer
vijftien dagbladen in
Oost-Afrika, banken in
India en Pakistan, hij
steekt geld in winter
sportplaatsen en in Zwit
serland zet hij hotels
neer. Op Sardinië bezit
hij een lap grond van 75
kilometer lengte, dat dan
wel meteen het vakantie
oord „Costa Smeralda"
Is, en in Ierland en Frank
rijk heeft hij zeer grote
hoeveelheden renpaar
den. We zijn er nog lang
niet: hij heeft eigen hui
zen In Cannes, In Gstaad,
Lekkere, sappige
SINAAS-
APPELEN V
UIT SPANJE
Natuurlijk bij Albert Heijn
Verrukkelijk
'n echte dessertsinaasappel.
Zoet, sappig en met stevig
vruchtvlees.
Een fijne handsinaasappel,
maar ook heerlijk om te
persen.
Zéér saprijkl
Smaak: fris-zoet
Deze sinaasappelen zijn
geteeld op speciaal voor
Albert Heijn gereserveerde
plantages.
In alle AH SuperMarts en in
een groot aantal AH Zelfbe
dieningszaken.
vereer bij E
f WEEKAANBIEDING
(van 16 t/m 22 januari)
KARIM AGA KHAN
op Sardinië en vlak bij
Parijs. Over die hulzen
zijn een dozijn volkswa
gens verdeeld, een paar
zeer dure sportwagens
en els Aga Khan even
van het ene hul3 naar het
andere heen en weer wil,
staat er zijn privé atraal-
vllegtuigje klaar.
We zwijgen nog maar
even over zijn jacht, dat
een lengte heeft van 22
meter.
MaBr met dat allee
heeft hij nog geen vrouw.
cursussen in het AH-opleidings-
oord op de Veluwe. Aanstaande
SuperMarts-bedrijfsleiders wor
den zelfs een geheel jaar vrijge
maakt en speciaal getraind, zo
wel in de zaken als in het oplei
dingsoord.
Elke rang heeft zijn eigen
verantwoordelijkheid waarover
de bedrijfsleider zegt: „Ieder
een in mijn zaak moet ervan
doordrongen zijn dat wij een
dienstverlenend beroep hebben.
Het is de klant die onS bestaan
mogelijk maakt. En al is bij
vroeger vergeleken de verhou
ding tot de klant door de mo
derne kooppatronen anders ge
worden, toch zullen allen in de
zaak vanaf de jongste medewer
ker moeten aanvoelen wanneer
een klant een advies van node
heeft.
Al is de vraag: „Mevrouw
wilt u nog gebruikmaken van
onze speciale aanbieding" in
principe vervangen door blik
vangers en torenhoog gestapel
de artikelen, in elk filiaal ge
beurt het telkens weer dat
iemand wanhopig naar de luci
fers of de bruine suiker zoekt.
Dan mag men niet volstaan
met „Daar ergens achter, geloof
ik", maar moet de klant duide
lijk geadviseerd worden. Mede
op dit soort zaken moet de be
drijfsleider letten. Hij moet te
vens zijn afdelingschefs zoveel
ruimte geven dat zij hun eigen
verantwoordelijkheid kunnen
dragen en hij moet vooral niet
denken dat hij zelf alles het
beste kan doen, want dan komt
hij aan 24 uren per etmaal nog
vele uren te kort
In theorie behoeft de bedrijfs
leider slechts voor één ding te
zorgen: al zijn afdelingen moe
ten zo draaien dat de klant het
Het zal niet eens zo lang
meer duren, of we eten bui
tenshuis aanmerkelijk sneller
en eenvoudiger dan een jaar of
vijf geleden. „Alles zo efficiënt
mogelijk", voorspellen de
mensen met de vooruitziende
blikken, één oog gericht op
Amerika.
UIT HET WATER
Maar bij dat alles voor de
zeer nabije toekomst, waarvan
nu al een en ander merkbaar
is, valt wel één ding op: de
vrouwen in Nederland gaan
thuis in de keuken met veel
meer fantasie te werk dan een
jaar of tien geleden. We heb
ben de spaghetti met de ver
rukkelijke vleessauzen in Italië
geproefd, we kennen de
Spaanse omeletten, de tortil
la's, we weten wat de Denen
allemaal op hun smörrebröd
stapelen. Kortom, we zijn over
de grens gaan proeven en lang
zamerhand zijn we ons gaan
realiseren dat „eten" niet per
se uit stooflapjes en spruit-
jes-zo-uit-het-water hoeft te
bestaan.
Dat vlees. „Duur", zegt u
misschien, „te duur om steeds
maar te variëren en iedere dag
een ander soort vlees op tafel
te brengen". Iedere slager zal u
kunnen voorrekenen dat in
verhouding met zijn in
koop-prijzen (vastgesteld voor
de EEG) dat vlees niet duur
is en bovendien het beste
„gesoigneerd" van alle vlees bij
alle slagers in de wereld.
BETER DAN PATAT
En dan is er nog iets: we
hoeven niet „alleen maar te
braden en te stoven", want er
zijn meer bereidings-moge-
lijkheden en bovendien kunt u
één kotelet op negentig manie
ren klaar maken, zo u wilt
Nu eet een Nederlander per
jaar 48 kilogram vlees en dat is
niet veel, in vergelijking met
het buitenland.
Wel feit is dat vlees meer
voedingswaarde heeft dan een
zak patat of de mooie auto die
wij misschien soms mede bij
elkaar spaarden door vijf maal
per week géén vlees te eten. Nu
heeft vlees juist die samenstel
ling van eiwitten, dat het voor
een mens uiterst gezond eten
is. Met jus erbij is het hele
maal aantrekkelijk en deskun
digen hebben uitgemaakt dat
vlees een hoge verzadi-
gingswaarde heeft, zodat er
bijvoorbeeld ook vermage-
ringsdiëten bestaan, die bijna
helemaal op vlees zijn ge
baseerd.
NIET WASSEN
Maar: vlees moet ook op de
goede manier worden klaarge
maakt en dat wil zeggen: we
moeten vlees niet wassen. We
moeten vlees eigenlijk pas zou
ten vlak voor we ermee gaan
werken, des te minder vlees
sappen gaan er verloren. Vlees
moet in de pan zo snel moge
lijk worden dichtgeschroeid,
ook al om de vleessappen niet
verloren te laten gaan. Het
mag niet overgaar worden (het
wordt taai) en bovendien moet
het gesneden worden met een
scherp mes: wellicht wekt de
malste biefstuk de indruk taai
te zijn, wanneer een bot mes
I wordt gebruikt.
AARDIG DOEN
En dan is er nog iets: juist
de voordelige vleessoorten, zo
als gehakt, speklappen of
halskarbonades vergen meer
geduld van u bij het klaarma
ken dan een geweldig stuk
biefstuk van de haas. Maar
wanneer we dan ook aardig
doen tegen zo'n pondje gehakt,
valt er iets verrukkelijks van te
maken. Want lekker koken
blijkt toch altijd nog meer een
kwestie van liefde en fantasie,
dan van een dikke portemon
nee (of u moet een geweldige
keukenprinses erop na kunnen
houden).
En daarbij belanden we weer
even bij de kotelet, met de ne
gentig manieren om te worden
klaargemaakt Een voorbeeld:
een beetje paprika er over ge
daan inplaats van het gewone
zout-en-peper, kan al wonde
ren aan de smaak doen.
Er kan een gesnipperd uitje
worden meegebakken, de jus
kan worden afgemaakt met een
scheutje sherry, er kunnen
plakjes tomaat over de kotelet
ten heenkomen hij het opdie
nen, men kan iets doen met
gesnipperde verse paprika. En
niemand zal kunnen beweren
dat zoiets „veel kost" of het
moet dan een tikkeltje extra
aandacht zijn.
RANDJE VET
Een heel klein randje vet
aan een stuk vlees kan ook een
geweldige smaak-maker zijn:
iedere slager zal u hetzelfde
vertellen. En hij zal er ook bij
zeggen: „Het maakt bovendien
echt niet dik".
Met de jus van vlees kunt u
ook nog allerlei grapjes uitha
len. Er zijn soorten vlees die
niet zo'n geweldig mooi-brulne
jus leveren, maar daar is dan
iets aan te doen met plakjes
tomaat of ui die worden mee
gebakken of een mespuntje ge
brande suiker dat wordt toege
voegd.
EEN SAUSJE
En wanneer we dan naast
die jus willen experimenteren
met toch eens een sausje voor
over het vlees, dan is hier het
recept van een basissaus, gele
verd door het Bedrijfsschap
voor het slagersbedrijf in Den
Haag.
In een koekepan drie en een
halve eetlepel boter smelten en
daarin ook doen: een eetlepel
dobbelsteentjes mager
rookspek ,een stukje ui, een
stukje wortel een takje selde
rie. Zeven eetlepels bloem erbij
doen en de zaak voorzichtig
roerend goudbruin laten wor
den. Al roerend wat bouillon
toevoegen en de saus steeds
even laten doorkoken. Een
stukje laurierblad, twee peper
korrels, een snufje tijm toevoe
gen en de saus zo een kwar
tiertje laten pruttelen. Zeven
en afmaken met tomatenpuree,
woroestersaus of aroma.
Wanneer tz hiervan madei-
rasaus wilt maken, dan net zo
veel madeira (in keukenflesjes
te kooperbij doen als tx dacht
lekker te vinden.
Niemand die hierop zal zeg
gen dat „sausjes alleen maar
duur zijn". Ze willen aan
dacht en tijd. Laten we nu on
ze naam van „fantasierijker
geworden in de keuken" even
hoog blijven houden.
0.72 liter JL.
Een volle Spaanse tafelwijn
van ongecompliceerde char
me.
^WEEK AANBIEDINGEN^^
(van 16 t/m 22 januari)
CU FIJNPROEVER
Mat worst en varkensvleet
Kant en klaar - alleen even
verwarmen.
Blik
0.82 liter
Heerlijke erwtensoep, vol-
8ens de regelen der kunst
ereld met stukles worst en
varkensvlees. Alsof u ze zelf
heeft klaargemaakt, zo lek
ker.
verser bfl
WEEKAANBIEDING
(van 16 t/m 22 januari)
RftOttStUNl
albert heijn
Neem voor broodbeleg eens
een pot honing. Natuur-
produkt bij uitnemendheid,
bron van gezondheid, zo
broodnodig in dit veel ener
gie vergende jaargetijde.
Dat geldt in het bijzonder
voor kinderen.
pot 450
gram
vorser bl|
