29CENT VOOR DEZE HOFNAR BOUQUET DAN STEEKT U IETS FIJNS 0»4*w"v' Gekrakeel in de Kerstvrede écht cadeau CdifjOUua j en de f eestdrank if SPAARKAART FtORMI Martini! VBV KNIP UIT! 1 FLORIDA Cd&foi*ui> soep, dié is pas lekker! _JIIL_L 16 ALLERHANDE DECEMBER Voor uw feestelijk gedekte tafel CHRISTMAS CAROLVAN CHARLES DICKENS OORZAAK VAN VEEL RUZIE VERBITTERING RUZIE MET DE UITGEVERS ALS EEN FILMSTER PRACHTIG SOEPBORD "MARINETTE" f/ SOEPBORD "MARINETTE" de lekkerste soep de mooiste'cadeaus! n reuze pak, voordelig en tot de laatste boterham vers J? Het beroemdste kerstverhaal dat misschien ooit werd geschreven is „A Christmas Carol" van Charles Dickens. Het vertelt van de gierigaard Scrooge die tot inkeer wordt gebracht en als een nieuwe mens begint na zijn beleve nissen in het boek. Men kan niet zeggen dat de geestelijke vader van deze Scrooge, Dickens dus, zelf ook tot een ander, heter mens was geworden: hij had zozeer zijn hart en ziel gezet op een bedrag van duizend pond als inkom sten voor zijn „Carol" dat hij, toen deze inkomsten aan merkelijk kleiner bleken, meteen al ruzie kreeg met zjjn uitgevers. Overigens: de „Christmas Carol", later zo be roemd, was aanvankelijk bepaald geen succes: het boek was, in alle opzichten, een grote teleurstelling voor de schrijver. Beter ging het toen hij, vereerd als een tegen woordige filmster, lezingen en voordrachten ging houden. Toen eerst begon hij veel geld te verdienen. Dit werk echter versnelde zijn levenseinde. Toen Charles Dickens 32 jaar oud was, zat hij in ernstige geldzorgen. Hij had groot suc ces gehad met zijn „Pickwick Papers" en 40.000 exemplaren omgezet, maar het als feuille ton verschijnende „Chuzzle- wit", dat later maar in een tamelijk kleine oplage van 23.000 stuks verkocht was, kon niet eens de 150 pond voor schot, welke hij ervoor had ontvangen, halen. Hij zat vol komen aan de grond. Daarbij kwam dat hij zich geestelijk leeg voelde en voorts gekweld werd door haatgevoelens je gens zijn uitgevers. Het was eigenlijk juist deze verbitte ring die hem de figuur van zijn beroemde vrek Scrooge deed scheppen: de wrede gierigaard was geïnspireerd op zijn uitge vers. Scrooge was feitelijk de verpersoonlijking van de heb berige uitgever en in dit geval dan van de heren Chapman en Hall die voor de „Carol" met Dickens in zee waren gegaan. Dickens had zijn meesterwerk (want zo werd het onmiddel lijk herkend, ook al had het geen succes in de jaren dat het verscheen) in een vlaag van bijr. onnatuurlijke schrijfdrift (Adv neergeschreven. Vooral zijn fi nanciële nood dreef hem voort. Hij schreef, tussen de feuille tonafleveringen van „Chuzzle- wit" door, de „Carol" in vier weken tijds. Hij lachte en huilde tegelijkertijd terwijl hij zijn Scrooge tot eeuwig leven riep. Hij wond zich op „werke lijk waanzinnige wijze op om, na het schrijven, door de zwar te straten van Londen des nachts vijftien tot twintig mijl te gaan wandelen als alle men sen naar bed waren gegaan". Overigens waren Dickens' tijdgenoten het lang niet allen eens met wat zij maar een week en sentimenteel stand punt noemden: de opvattingen op sociaal terrein die tot uiting kwamen in de „Carol", vonden bepaald nog niet overal weer klank. Dickens' bewogenheid met de armoede van de massa, de rechteloosheid van de arme, de wantoestanden op zedelijk en maatschappelijk gebied die de vorige eeuw met haar on stuimige industriële ontwikke lingen en bevolkingsaanwas, kenmerkten, werd als nogal onwerkelijk en dweperig be schouwd. De historicus Carlyle („The French Revolution") zei over de „Carol": „Zijn theorie over het leven was geheel ver keerd. Hij dacht dat de mens heid vertroeteld behoorde te worden; dat de wereld vrien delijk en gemakkelijk voor haar gemaakt moest worden en dat alle soort volk maar breed uit kalkoen moest hebben bij het middagmaal". Deze mening werd door velen gedeeld. Maar er waren ook andere opvattin gen over de „mindere man" in 1843, toen mededogen met de „underdog" maar een verdach te zaak was. De Schotse letterkundige Lord Jeffrey schreef in zijn blad „Edinburgh Review": „Gij hebt meer goeds verricht met deze kleine publikatie dan ver kondigd is vanaf de kansels en door de gelovigen van de Christelijke godsdienst sinds Kerstmis 1843" (toen de „Ca rol" verschenen was). Ook de beroemde roman schrijver Thackeray („Vanity Fair") was het eens met Dickens' inzichten. Hij schreef: „Het lijkt mij een uitgesproken weldaad en voor elke man of vrouw die het leest, een per soonlijke vriendelijkheid". Afgezien van de kritiek, kon men zeggen dat de „Carol" wel degelijk een rijke bron van goede bedoelingen was geble ken. Maar dat was het niet voor schrijver en uitgevers. Want dezen lagen, al voor het ver schijnen, lelijk met elkaar overhoop. Het dient gezegd te worden, dat Dickens hiervan de oorzaak was. Hij namelijk had, optimistisch over het suc ces dat zijn werk zou hebben, een heel onverstandige en ris- - 'XW** K kante regeling voorgesteld: hij zou de hoge produktiekosten van het boek zelf dragen (het was kostbaar geïllustreerd) en de uitgevers zouden slechts een percentage krijgen van de ver kochte boeken. De hoge prijs van het in kleurendruk uitge voerde boekje, schrikte de boekhandel echter af en zo vielen de inkomsten erg tegen. Dickens ontving ten slotte voor 15.000 verkochte boeken een bedrag van 726. En dat was, voor een redacteur- schrijver met een gemiddeld maandinkomen van 65 ook bepaald niet veel. „Wat een nacht heb ik weer gehad", schreef hij aan zijn vriend en latere biograaf John Forster, „ik vond de Carols op me liggen wachten en zij wa ren er de oorzaak van. De eer ste 6000 exemplaren gaven een winst van 230. En de laatste zullen ook wel zoveel afwer pen. Ik had hart en ziel gezet op een ronde duizend pond". Ondanks het feit dat hijzelf de voor hem ongunstige finan ciële regeling had voorgesteld, bleef hij zijn uitgevers zien als oorzaak van deze teleurstelling. „Ik ben nog nooit van mijn leven zo beetgenomen!", schreef hij klagelijk. Hoe het ook zij: hij ging weg bij de uitgevers Chapman en Hall en kwam terecht bij Bardbury Evans; deze gaven hem een voorschot van '2800 op het vierde gedeelte van alles, wat hij de volgende acht jaar zou verdienen. Hij was gered! Maar het gekrakeel om zijn sprookje van nobele mensen werd er niet minder om: de „Carol" bleef hem plagen. Een der re denen van zijn zorgen was het feit dat, aan beide zijden van de Oceaan, uitgevers vrolijk- weg verkorte en onverkorte edities van de „Carol" publi- Verkade toast lekker bros en knappend vers. Goudbruine toastjes waarmee U zulke leuke hapjes kunt maken. Groot en klein mode! 45 cent per pakje. iTïji ceerden, zonder er maar één cent rechten voor te betalen. Er was nog geen auteursrecht - tenwet (al werd er al wel over gesproken) en zo konden .de bewuste uitgevers rustig hun gang gaan. Dickens echter be gon processen en vroeg om schadevergoeding. Zo was hij, in een bepaalde periode, ver strikt in liefst zes processsen. Eén zo'n geval was dat van een kleine Amerikaanse uitge ver. Hij was, in een goedkoop blaadje, de „Carol" gaan pu bliceren. Hij werd veroordeeld maar ging daardoor op slag failliet en het kwam er op neer dat Dickens moest opdraaien voor liefst 700 in de kosten! Eigenlijk ging het de schrij ver pas voor de wind toen hij, als voordrachtskunstenaar, zijn eigen werk ging voordragen. Hij werd daarmee wereldbe roemd. Men aanbad hem als een vooroorlogse filmster. Vrouwen hielden hem op straat staande om zijn hand aan te raken. Hij kreeg ovaties en zo succesvol was hij dat hij, aan vankelijk althans, zijn inkom sten voor liefdadige doeleinden ter beschikking stelde. Toen hij echter zag hoe hoog die in komsten wel waren, hield hij daarmee op. Hij schatte een tournee door Amerika op 10.000 (honderdduizend gul den). Het werd veel meer: hij verdiende 1000 per week, een waarlijk vorstelijk inko men! In Boston wachtte een rij van een halve kilometer 11 uur lang om een plaats te kun nen bespreken. In New York stond men de hele nacht in de queue. In de laatste twaalf jaar van zijn le ven (hij werd 58 jaar oud) hield hij 423 lezingen tijdens welke hij voordroeg uit de „Carol" en uit „Pickwick" en ook de moord van Bill Sykes op Nancy „bracht". De ver moeienis van dit alles heeft stellig zijn dood verhaast. De mooie opwelling, waaraan Scrooge was ontsproten, ver groeide tot een zucht naar steeds meer en meer geld en dat kostte hem ten slotte het leven. Tijdens zijn tournees was hij altijd vergezeld van twee doktoren en deze consta teerden dat Dickens' pols, die normaal 72 was, opliep tot 96 bij het voordragen van David Copperfield" en tot 118 bij de moord in „Dr Marigold", tot 124 bij „Dombey and Son" en tot 110 bij de „Christmas Ca rol". Dit alles bracht hem een bedrag van 35000 op; dat was bijna de helft van zijn to tale nalatenschap van liefst 93000. Intüssen was zijn „Carol" een succes geworden; voor de Amerikaanse rechten kreeg hij nu 2000. Dat was dan tweemaal zoveel als het bedrag waarop de schrijver van het sprookje der onbaat zuchtige mensenmin en naas tenliefde „hart en ziel had ge zet". DENEDERLANDSE VERENIGING BESCHERMING VOETGANGERS December-Cadeaumaand Geef haar een modern ca deau: Een lidmaatschap van de Nederlandse Vereniging Bescherming Voetgangers (individueel f5.50 - gezins lidmaatschap f 10.- per jaar, inclusief verzekering). Het tijdschrift „De Voet ganger" brengt Moeder op de hoogte van de modernste opvoeding van haar kinderen in het verkeer. Heeft u gezinsleden of kennissen die bij duisternis op buitenwegen- moeten lo pen, waar geen voet- of fietspad aanwezig is, bestel dan onze reflekterende arm banden (f 1.25 per stuk ex clusief portokosten). Ook onze ijssporen in tasje voor gladde wegen vormen een onmisbaar ge schenk, (f 3.95 per paar). Wend u tot ons secreta riaat,. Buitenhof 5, Den Haag pér bord Wij verzoeken u vlaggetjes te plakken voor maximaal vier borden. Er is een vlaggetje op alle California soepen en - bouillon-producten! Plak op de spaarkaart vlaggetjes voor maximaal vier borden en stuur deze op aan California Soepen - Afdeling Geschenken - Harderwijk. Naam Straat Plaats Provincie ..si I A.in'i.i.i 1 In dit hele kleine blikje Albert Heijn Geconcentreerd - 6 glazen heerlijk sap voor feestelijke longdrinks prijs per blikje 98 Albert Heijn j Waarom diepvries Sinaasappel,.,, bffcnen,va,n Besloten 48 uu'r in Voe,kasf ca' bil .iQ°rndiepvrieskast 1 u ca. .1 week

Allerhande | 1968 | | pagina 16