Albert Heijn-filialen staan
klaar voor vakantiegangers
ch
IN DE WINTER VOORBEREID
BARBECUE-PARTY IS
NIET ZO DUUR
De man-alleen-thuis is een
beklagenswaardig wezen
Klein fabriekje in de tuin
TM
■iiniiifiiini
Voorwaarden
Knus en heerlijk
Rook wèg
SAH001000148
Allerhande Juli 1968
Aller #Hande
Europa viert vakantie en de Nederlandse kust „verwerkt"
e vrije dagen van honderdduizenden. Ze drinken en ze
'en> ze snoepen en ze rennen over het strand en dan in-
ens, in september, zyn ze weer weg. En ze vinden het na-
mri^jk heel gewoon dat ze overal hun frisdranken en hun
erziken kunnen kopen. De toeristen Uit het Oosten
aan er helemaal niet van te kijken, dat ze 's avonds om
ht uur bij AH nog hun Duits brood kunnen aanschaf-
,n en dat er volop „harde worst" is, waar ze zo gek
zqn. Zo moet het ook, maar het kan alleen, omdat er
de ijzige maanden januari en februari al mannen aan
Mini's, zon en veel dorst dachten.
Bergen in Noordholland, één
de weinige plaatsen met
predikaat „Europese ge
ënte". Bergen, dat nog niet
ïan g geleden de dichter
jriaan Roland Holst 'huldig-
omdat hij tachtig jaar
erd. Bergen waar hij die ge-
»enheid oOk prinses Beatrix
'prins Claus kwamen. Ber-
n, waar de heer Th. A. de
een bedrijfsleider van
Ibert Heijn zegt: „Nor
aal hebben wij per week
00 'klanten in de zaak; in bet
eristenseizoen loopt dat op
twintigduizend".
Veel dorst
Twintigduizend mensen, 'die
verschillende talen spre-
maar die een paar dingen
sneen hebben: vakantie,
ager, dorst.
„Midden juni is de grote
room begonnen", vertelt de
De Veen. „Wij onder-
ouden een heel nauw contact
t de VW hier; dan weten
precies en tevoren!
anneer de vakantiegangers
ingeschakeld om bij eike kas
sa de klant te 'helpen de bood
schappen in een tas of mand
te pakken en eventueel naar
de auto te dragen, want alles
draait er om iedereen zo goed
én zo snel mogelijk te helpen.
„Maar om aan voldoende
mensen te komen ben je in
januari al bezig een schema
op te zetten en in februari
trek je al extra mensen aan",
vertelt de heer De Veen. „Veel
meisjes van middelbare scho
len, die we eerst opleiden en
leren met de 'kassa's om te
gaan. Want er valt wel iets
te verwerken als u weet, dat
we in die drukke maanden
elke avond en ook zondags
open zijn".
Onverwacht
TH. A. DE VEEN„Wij we
ien tevoren in Bergen precies
hoeveel toeristen er komen
m uit welke stréken, zodat
ce op tijd onze maatregelen
hunnen nemen."
omen, uit welke landen ze
fkomstig zijn, of ze op de earn
ings, in de pensions of in de
tels zitten. Dan kunnen we
tijd onze maatregelen ne-
?n om aan de wensen te
oldoen".
Ook die wensen lopen na-
ïurlijk uiteen, maar een ding
zeker. „Op de warme dagen
het AH-bier nauwelijks aan
slepen", aldus de heer De
een. „En de frisdranken, on-
elofelijk. We hebben nu ge-
likikig in Bergen zelf een op
lagplaats, zodat 'het uitgeslo
ten is dat we „uitverkocht"
aoeten 'verkopen."
Ervaring
Wat de vakantiegangers be
reft, vormen de Duitsers in
lergen de grootste hap. „De
rvaring heeft ons geleerd
caar de Duitse toerist het
leest naar vraagt en we we
ten dus precies, wat we da-
elijks moeten aanvullen", ver
telt de 'bedrijfsleider. Er is een
aonme vraag naar chocolade,
roomboter, koffie en varkens-
lees".
En de Duitse kopers worden
iirect gevolgd door de eigen
'aderlandse toeristen in Ber
gen. „De Nederlander met va
kantie 'koopt veel gemakkelij
ker dan anders", weet de heer
le Veen. „Men komt niet met
het boodschappenlijstje bin
nen, maar het is de impuls
(lie doet kopen. En in de va
kantiedagen zit het geld nu
«en keer iets losser in de por
temonnee".
Goed en snel
Vijfentwintig mensen wer
ken er bij Albert Heijn in
Bergen „normaal", maar in
net vakantieseizoen is dat aan
tel meer dan verdubbeld. Aan
kassa's wordt achter el-
afgerekend, jongelui zijn
„Een machtige tijd, zegt in
Katwijk aan Zee de bedrijfs
leider van AH, de heer I. J
Adelaar. Deze maand én in
augustus kan men bij Albert
Heijn in Katwijk elke avond
tot negen uur boodschappen
doen en misschien lopen de
neer Adelaar en de zijnen aan
het einde van het seizoen een
beetje op de wenkbrauwen,
hijizelf wil er nauwelijks van
weten. Als het even kan gaat
ihij op zondag een paar^ uur
zwemmen „en dan 'kun je er
de hele week weer tegen".
Zijn dertienjarige ervaring
bij AH heeft hem al meer keer
voor onverwachte situaties ge
plaatst en als we met hem
praten, kunnen we het zo voor
onze neus zien.
Worteltjes
Negentienduizend klanten
stappen er bij hem tijdens
'het vakantieseizoen elke
week door de kassa's, zoals
dat heet en ook in Katwijk
zijn de frisdranken nauwe
lijks aan te slepen. „En wor
teltjes", zegt de heer Adelaar,
„De Duitse toeristen zijn gek
op onze worteltjes".
Met Pasen heeft Katwijk de
Engelsen gehad, nu zijn het
de Nederlanders, de Duitsers
en de Scandinaviërs ..en de
Zweden zijn de gemakkelijk
ste klanten", aldus de bedrijfs
leider.
De bezetting van vijf en
dertig mannen en vrouwen is
uitgebreid tot vijftig.
Wensen met haast
Ook in Zandvoort zitten bij
Albert Heijn nu elke dag vijf
tig mensen, om al die mensen
met- vrije-tyd aan hun bood-
J. A. VAN PUTTEN: „De
mensen hebben in Zandvoort
altijd haast. Oj ze willen
naar het strand, of ze komen
er vandaan en zijn op weg
naar huis."
I. J. ADELAAR: „Worteltjes.
In Katwijk zijn de Duitse
toeristen gek op onze Ne
derlandse worteltjes."
schappen te helpen en dat zo
snel mogelijk. „De mensen ko
men hier in een haast-stem-
ming binnen", zegt de bedrijfs
leider, de heer J. A. van Put
ten. „Of ze willen naar het
strand, öf ze komen er van
daan en willen naar huis. Al
les schuurt een beetje van het
zand of de zon en iedereen wil
■dus heel snel alles hebben".
En ook in Zandvoort draait
Albert Heijn in de weekein-
Het is moeilijk te voorspellen of het een droge of een
natte augustusmaand zal worden. Wat we niet behoeven
te voorspellen gewoon omdat we het weten is, dat uw
tuinplanten sterker zijn dan u denkt. Onder het motto
„Verwen uw planten niet teveel" vindt u op pagina 2 een
artikel over de bewerking van uw tuin, waarbij het geen
zins de bedoeling is dat u gelijk de lieftallige jongedame
op de foto met grote kruiwagens gaat rondrijden.
den. Elke dag van acht uur 's
ochtends tot negen, uur 's
avonds en op zondag gaan de
deuren 's middags om zes uux
dicht.
Wie ziet de 'heer Van Putten
als klant binnenkomen? „De
Zandvoorters van oorsprong of
wat ze hier noemen, 'de im
port, dat is één", antwoordt,
hij. „Dan veel Duitse toeristen
en ooik heel veel Nederlanders
van de campings, plus de dag
jesmensen uit Amsterdam. Die
laatste groep is geweldig
groot en zo komen we in deze
maanden dan ook tot achttien
duizend klanten per week".
Nog even die dagjesmensen.
,,'s Morgens komen ze om fris
dranken te halen, als ze naar
het strand gaan en van vier
uur af zie je ze weer op
weg naar huis om nog vlug
even sla. komkommer en vlees
te halen om voor vader-thuis
toch een maaltijd op tafel te
hebben, maar dan een die niet
veel voorbereiding kost".
Maar AH staat klaar. Voor
vakantiegangers uit alle hoe
ken, die alle talen mogen
spreken die ze willen. De vak
ken liggen vol, de snelle hel
pende handen zijn gereed.
De man die een dag thuis
alleen wordt gelaten, is een
beklagenswaardig wezen.
Niet ómdat hij alleen wordt j
gelaten. Dat vervult hem
tevoren namelijk met
een stille, glanzende vreug
de. Maar het is de manier
waaróp hij alleen wordt
gelaten. En daar zijn de
vrouwen de schuldigen.
Aan haar ligt het als de
man-alleen-thuis onzeker
wordt in de loop van de i
dag (soms al een uur nadat j
zij zijn weggegaan) en
tenslotte gaat twijfelen
aan de juistheid van zijn j
handelingen en ten prooi
valt aan wanhoop.. Of wel:
een speelbal wordt van
stormachtige emoties, zoals
dat ook wel wordt gezegd.
Het ligt aan de vrouwen.
Want de man die alleen thuis
blijft, ziet zo'n dag als een
ware vakantie. Hij zal nu eens
heerlijk precies gaan doen
waarin hij zin heeft en dat
zonder één enkel antwoord te
hoeven geven op één enkele
vraag; zonder éénmaal de
mond open te hoeven doen
voor monter gebabbel en zon
der ook maar éénmaal te moe
ten gehoorzamen aan de ake-
lijkste opdracht die gegeven
kan worden: „als je tóch naar
de keuken gaat, neem dan
even de dinges mee terug"
(terwijl hij dus helemaal niet
van plan was naar de keuken
te gaan!). Dat alles gaat door
zo'n man alleen-thuis heen als
de vrouwen aanstalten maken
om te vertrekken. Hij is een
gelukkig mens. Hij is een
gaaf, volledig mens. Hij zucht
in het vooruitzicht van een
mooie, stille dag waarin hij
zijn koffie zo koud mag laten
worden als hij zelf wil en
waarin hij, zo onregelmatig als
hij zelf dat wenst, koelkast en
keukenkast, kelder en ijskast
Als we er nu eens van uit gaan, dat de Zuidafrikanen
het een „braai-vlees-partij" noemen, dat klinkt al wat
eenvoudiger. Erg Nederlands is, om te praten over een
„barber-suu", maar een feit is dat nog veel te veel men
sen denkendat een barbecue party" een bijzonder kost
bare en luxueuze aangelegenheid is en van die ge
dachten wilden wij u nu eens even voor goed afhelpen.
We vallen met de deur in
huis en doen dat met onze
tandarts. Er zijn tnomenten,
dat we hem met zijn straalja-
gerboor in ons gebit, gewoon
niet mogen; maar daar staat
veel tegenover en een van die
dingen is de braai-vlees-partij,
zoals hij die ons reeds meer
malen heeft laten meemaken.
Wat zijn de noodzakelijke
dingen? Wel, dat het goed weer
is, punt één. Dat we buiten
kunnen zijn, in tuin, op ons
balcon of tijdens de vakantie
op een camping, dat is twee.
Dat we tenslotte bereid zijn tot
een eenmalige uitgaaf van een
gulden of vijftien, dat is punt
drie. Dan kunnen we net zo
veel barbecue-en als we willen.
We moeten de aandacht nu
even vragen voor de foto, die
bij deze regels staat afgedrukt.
Ziet u het hele „fabriekje", dat
centraal staat tussen deze drie
jonge meisjes? Wel, dat is nu
alles.
Het ijzeren bakje met de
twee hand vaatjes opzij, dat is
de hele „barbecue", die onze
tandarts zich aanschafte in een
winkel voor de prijs van dik
zeven gulden. Eigenlijk is dat
al genoeg, want wie onder het
rooster in dat bakje wat
houtskool legt (in zakjes, keu
rig verpakt, voor dit doel over
al te krijgen, die kan al volop
barbecue-en. Onze tanden-
meester deed meer en het is
aan te raden zijn voorbeeld te
volgen. Hij stapte met zijn
„cue" naar een smid en sprak:
„Zo gauw als er een beetje wind
staat van opzij, dan krijgt ie
dereen die om „het vuur" zit,
die vervelende rook in het oog.
Is daar wat aan te doen?"
toen dat werk klaar was en de
tandmeester zijn barbe-cue
verhoging kwam ophalen,
moest hij de somma van vijf
gulden betalen. De resultaten?
Rook weg, het vuur brandde
veel beter, het vlees aan de
pinnen kreeg geen zwarte rand
jes meer. O ja, de pinnen. Vol
maakte onzin is het om dure
gevallen aan te schaffen.
Uitstekend zijn de goedkope
„haringen" die in elke sport
zaak worden verkocht om klei
ne tentjes overeind te houden.
En ook zijn, na een heel klein
beetje zoeken, de eenvoudige
ijzeren saté-pennen te krijgen,
voor een dubbeltje of twee
(hooguit) per stuk.
Nog één tip. Het moet voor
geen enkele man een kracht
toer zijn om aan vier bakste
nen te komen. Twee aan twee,
links en rechts onder het
„oventje" geplaatst, geven ze
de „trek" meer kans om nuttig
werk te doen en het vuurtje
zachtjes maar bij voortduring te
laten smeulen.
En dan ligt het helemaal aan
uzelf of u de heerlijke maar
vrij dure varkenshaas aan de
pennen rijgt of goedkopere
stukjes ossevlees, die door elke
vrouw rundvlees worden ge
noemd. Feit is, dat men voor
nog geen vijftien gulden zijn
hele installatie om te bar
becue-en bij elkaar heeft en
een oude krant als aanwaaier
heeft iedereen. Voor wie regel
matig de pennen omdraait en
even met aandacht bij zijn
oventje blijft zitten, kunnen de
resultaten niet tegenvallen.
Wie dan daarbij een schaal
met nasi-rijst en een pin
dasaus de tuin in of het balcon
op sleept, die kan verzekerd
zijn van enthousiaste eters, van
opgewekte gasten en van een
gezelschap dat hardop (of
zachtjes) zegt: Nu ik dat weet,
ga ik het ook doen; ik had al
tijd Amerikaanse visioenen
voor ogen en dacht aan hon
derden guldens; maar dit is
vreselijk knus enheerlijk.
kan openrukken om er uit te
halen wat hem bevalt Want
dit terzijde een man al
leen-thuis heeft een veel gro
tere aandacht voor de inwen
dige mens dan zomaar een
man; voortdurend denkt hij
aan voedsel in de vele va
riëteiten. waarin het zich
voordoet. Hij eet biscuits uit
alle trommels die hij ziet; hij
vindt pinda's in bussen en
amandelen in cellofaan en hij
kookt of bakt altijd wel een
aantal eieren; daar is de man
alleen-thuis heel sterk in.
Goed: laten we zeggen dat het
hier een „aanvullen" betreft
(in overdrachtelijke zin dus)
van het gemis der vrouwen,
maar dat doet niets af of toe
aan het verschijnsel dat de
man alleen-thuis een voortdu
rende voedseldrift ervaart en
daar graag aan toegeeft.
Waar nu echter ligt de oor
zaak van het feit dat deze
zelfde man, daarstraks nog zo
vervuld van stille vreugd, als
de vrouw eenmaal weg is, tot
een langzame onrust rijpt en
tenslotte ten prooi valt (zeiden
wij) aan de wanhoop?
Wij zullen het u zeggen: die
oorzaak ligt bij de vrouwen.
Want zij geven altijd, voordat
zij weggaan, instructies. En zij
doen dat niet op de juiste,
psychologisch verantwoorde
wijze. En dat moet nu juist,
want een man die weldra een
man alleen-thuis zal zijn, ver
keert in een uiterst gevoelige,
labiele gemoedstoestand. Hij
is, als het ware, zo gevoelig
als een briefwegertje, als een
goudschaaltje. Het minste, ge
ringste kan zijn staat van
heerlijke ontvankelijkheid
(zo moet men het zien)
verstoren. En dat nu gebeurt
op wreedaardige wijze door
het instrueren. Vrouwen
menen namelijk altijd dat
de man alleen-thuis geïn
strueerd moet worden, Daar
toe stellen zij zich, terwijl hij
geheel in afwachting is van
haar afscheid en het dichtval
len van de deur achter haar,
tegenover hem op en gaan
hem, met verschrikkelijke na-
Een heel eenvoudig fabriek
je half gekocht, half ge
maakt door de smid-in-de-
buurt dat is het hele eie
ren eten bij een gezellige
barbe-cue-party en de kos
ten zijn het niet die u er van
af houden: nog geen vijftien
gulden. Vijf pennen met
vlees liggen nog boven het
vuur, één wordt even
lachend gecontroleerd. En
als idee voor de vakantie
dagen of een verjaardags
feest: de jeugd blijkt mate
loos geboeid en het is een
bijzonder welkome onder
breking tussen alle beat-
plaatjes!
druk, vaak vlak voor zijn j
zicht, zitten vertellen wat hij j
allemaal doen moet die dag. i
Met de bakker. Met de
schoenmaker. Met de fiets.
Met de kat. Met de hamster.
Met de kachel. Met deen
met de En dan gaat zij j
weg. En de man, nu al
leen-thuis die geen woord,
geen énkel woord, heeft opge
nomen van alles wat zij heeft
gezegd, blijft achter. Hij
zwaait haar na. Hij zucht. Hij
glimlacht. Hij gaat zitten en
slaat de krant open. En dan
ineens schrikt hij! Wat zei ze
ook alweer? Wèt moest hij al
lemaal doen? Duizend vragen,
beste lezer, bestormen hem
nu. Hij staat op en loopt
koortsig door het hele huis om
aanknopingspunten te vinden.
Hij doet de koelkast open en
eet een stuk kip; hij rukt de
kamerkast open en schrokt
twee boterkoekjes naar bin
nen. Hij is, dat is nu wel dui
delijk, ten prooi gevallen aan
zorgen en onrust. Wat hééft ze
toch ook alweer allemaal ge
zegd? Wat moest hij doen? De
fiets? Alie? Wim? Het Kleine
Raampje? De Overschrijving?
De soep? Ja, hij gaat wat soep
opwarmen; uit een fris nieuw
blik. Hup! Open is het blik.
Nu de pan. Daar is de pan.
Maar daar zit al soep in! j
Goed, dan eten we die eerst
even op. Dat blik komt straks
wel. Joop? En verder? Hij
weet het niet. Hij weet niets
meer. Want hij heeft niets ge
hoord; hij heeft zich geheel
gericht op de dag alleen-thuis
en toen alles over zich heen
laten gaan. En daar zit hij nu!
En daardoor wordt hij in een
draaikolk van emoties naar
beneden gesleurd. Daarom
wordt hij, zoals wij dat al zei
den, een speelbal van hevige
gevoelens. Hij is een vreemde
geworden in eigen huis. De
kat kijkt hem vals aan; de
kanarie loert naar hem en
hond Bello ligt languit, over
zijn tenen, naar hem te kij
ken. En de bakker? Wat wil
de bakker? Niets of vier hele
broden? De melkboer? Zes
flessen of één? Zo gaat het
door; geen moment krijgt hij
nog rust. Hij dwaalt door het
huis en kan stilzitten noch
werken. Hij is, kortom, een
beklagenswaardig wezen.
A. ROEKOE
Nu is die smid er een van
het soort, dat overal raad op
weet, ïnaar u kunt van zijn
vindingrijkheid profiteren. Hij
maakte van een stukje dun
plaatijzer een schoorsteen, die
precies op het bakje paste en
IS HEINTJE
At HET VRIENDJE"
\VAftl UW KINDEREN,/
-Teintje-
Albert Heijna
Vrolijk - elke:;?A
dagen - Jeugdblad
Voor 12 cent bij
AH-Margarine
Bij Albert Heijn ts het druk.
En dat betekent: zó staat een
artikel in de winkel en zó
vliegt het weg. Daarom is
alles verser bij Albert Heijn.
(Het krijgt er gewoon de tijd
niet om oud te worden!)
albert heijn
tuwsblad van
bert Heijn N.V. - Zaandam
juli 1968 oplage 1.866.000
13e jaargang - No. 7 (147)
