vurhausdirecteur heeft
de zaak nu
al ,rond'
IVhcVl
ch
PROBLEEM
Ook AH-Frisdranken
in nieuwe verpakking
AH brengt
wegwerp-
1?8
i sinaasappels nu ook
jmkommers en appels
per gewicht
r
1750 Birma-gangers kunnen op
een perfecte ontvangst rekenen
IV.
Spaar bij Knorr, want...
Knorr geschenken zijn het
waard dat u ervoor spaart!
Het wordt
„een lopende
nassigoreng"
GOED
BEKEKEN
Speciaal drankje
voor autorijders
Aannemen: 1750
warme borden
Witte
Punt-asperges
DAT IEDER AANGAAT!
Met de ouderdom
groeit
de eenzaamheid
Brieven s.v.p.
naar Zaandam!
1967
ALLERHANDE
C
7
(Advertentie)
ijftig oud-Birmagangers eind
Nu ook GRATIS geschenken, o.a. zwaar
verzilverde lepels
En nog meer keus: nu ook roestvrij stalen
pannen, keukenrekjes, serviezen met extra
horden.
Haal de nieuwe spaar folder bij uw winkelier
T^R WORDT DRUK GETIMMERD, recht boven zijn hoofd, maar
de directeur van Hotel Kurhaus in Scheveningen, de heer
A. H. Jansen zegt: „Neen, dit duurt gelukkig niet de hele dag.
Ze zijn kamers aan het verbouwen, vandaar". Overigens mag
het van hem nu elke dag gebeuren, die reünie van Birma-gangers.
Hij weet het wel, de datum is 27 mei, maar wat de heer Jansen
betreft is de zaak „rond". Voor zover hij de „nassi-zaken" kan
overzien, is het gewoon onmogelijk dat er iets mis loopt. „Mag ook
niet", zegt hij; „we zijn wel een internationaal bedrijf natuurlijk,
maar we voelen ons gelukkig met deze dag. Het is gewoon een
belevenis en alles moet zonder hapering verlopen."
die de zeventienhonderd
i ui weten: de heer A. H.
directeur van Hotel Kurhaui
MEER DANi een jaar geleden
voerde directeur Jansen de eerste
bespreking over die reünie van de
mannen, die meer dan drie jaar
aan de spoorlijn-des-doods hebben
gewerkt en die nu voor het eerst
na de oorlog weer bij elkaar ko
onder men. Hij weet de datum nog pre-
JAAR GELEDEN zorgde I
sor een grote primeur: si-
ipelen werden niet meer per
stuks verkocht maar per ge
er, verpakt in netjes. In het
stonden de huisvrouwen te-
eze nieuwe wijze van ver-
rog een beetje vreemd aan
ken. maar al heel spoedig
i ze door dat deze methode
roordelen had. De prijs staat
verpakking plus het ge-
.n het aantal dat uiteraard
:t naar grootte van de si-
pels. Hel duurde dus niet
of de huisvrouwen waren
gewend en er is nog nooit
trzoek gekomen om terug te
naar: 5 stuks voor ƒ1.10, 14
voor 1,85 en noem maar
Vele voordelen
uien dit succes gaan we nu
omkommers en appelen per
hl verkopen, want daarmee
de huisvrouwen misschien
rel meer gebaat dan met si-
ipelen. Neem bijvoorbeeld
-ote voordeel van appels per
ht: de kilogramprijs staat op
istic verpakking, daaronder
wicht, de juiste prijs en het
cies: 5 april 1966. „Moment," zegt
de heer Jansen en neemt er een
map papieren bij; het is intussen
een heel „Birma-dossier" gewor
den.
„Ja. we dachten toen dat het
hooguit duizend mensen zouden
worden en we reserveerden de
Kurzaal, want daar kunnen dui
zend mensen zittend een nassigo
reng-maaltijd genieten."
Het zou anders lopen- De be
langstelling voor deze unieke
reünie was over de hele wereld zo
groot, het aantal aanmeldingen zo
overstelpend, dat men al snel aan
twaalfhonderd, vijftienhonderd en
ten slotte aan zeventienhonderd
en vijftig mensen moest gaan den
ken.
De negen en vijftig jarige Kur-
haus-directeur in het strakke
blauwe kostuum gestoken met gro
te witte pochet zet zijn bril op
„Dat was in maart van dit jaar
toen ik dat cijfer 1750 wist en dat
vereiste natuurlijk wel enige forse
maatregelen," vertelt hij. „We heb
ben de zaak in zoverre veranderd
dat het een laat ik zeggen „lopen
de nassigoreng" wordt. De buffet
ten staan verspreid in het hele
Kurhaus-complex, in de verschil
lende zalen waar de 1750 gasten
van het Comité-Birmalijn ontvan
gen worden met een drankje. En
na die nassi gaan ze dan allemaal
naar de Kurzaal, onder andere om
naar Wim Kan met zijn kampsket-
ches te luisteren."
door
P. W. RUSSEL
zijn dossier en zegt: „Om u een
klein idee te geven heb ik hier
wel wat cijfers. Negen balen rijst
bijvoorbeeld en dat betekent 450
kilo. Dan tweehonderd kilo ham
en tweehonderd kilo varkensfilet.
Groente ook natuurlijk: 75 kilo ui
en en 75 kilo prei. Oh ja, en 75
bos bladselderij. Es kijken, ja, nog
honderd kilo bananen, duizend eie
ren, vijf en zeventig liter olie en
veertig kilo kroepoek. En n >g zo
het een en ander-"
Het Kurhaus is wel iets gewend.
Staatsiebanketten voor de Sjah
van Perzië, diners voor koning
Haakon van Noorwegen, de ko
ning van België en de Franse mi
nister van buitenlandse zaken Cou-
ve. Diners, zittende diners zoals
dat heet, van vijftienhonderd
mensen, het is gebeurd. „Maar een
nassigoreng voor 1750 mensen, dat
hebben we nog nimmer eerder
meegemaakt", aldus de heer
Jansen. „En we moeten natuurlijk
wel een grote ploeg bedienend per
soneel aantrekken.
Groots gebaar
A. DE JONG
geen cent teveel
Uit eigen keuken
In vak opgegroeid
man, die zo goed om" de
touwen denkt, is de heer A.
jng, hoofd van dd afde-
iroente. aardappels, fruit en
len. Van de wieg af is hij
het vak opgegroeid, want zijn
was in Amsterdam detaillist
o-sier in deze branche en als
jongen vond hij het al heer-
om achter de toonbank te
ï)e praktijk blijft altijd de
leerschool", is zijn overtui-
imkommers per gewicht is
uitkomst voor de
rouw", vervolgt de heer De
.ik bedoel niet die kleine
i of beschadigde dingen,
echte komkommers, zo van
1000 gram. Die worden al-
„r stuk verkocht zodat je
een kleine evenveel moet be-
als voor een grote.
Direct te zien
kilogramprijs is bekend en
labeltje op de komkommer
die nog eens duidelijk ver-
plus het gewicht en dan
En. ze precies uitrekenen dat
cent te veel betalen, want
prijs voor die betreffende
ommer van zoveel honderd
erop" en de heer De
megt er aan toe:
ne klanten weten heel goed
f kopen kunnen tegen welke
lodat we hen met dit sys- M
graag tegemoet willen ko-
En tot slot steekt hij de
rlandse huisvrouw een grote
op haar hoed. Met opgehe-
vinger zegt hij overtuigend:
Nederlandse huisvrouw is
bewust en weet wat ze
I."
Kwaliteitsklasse I
tkten er nog mensen zijn die
iets willen weten over de
iteit van groenten en fruit,
ia de AH filialen fris ligt uit-
sld dan kunnen we heel kort
Per 1 januari 1967 hebben de
de EEG, vastgestelde kwali-
klassen kracht van wet verkre-
en AH levert alleen en uitslui-
kwaliteitsklasse I!
huisvrouwen krijgen dus
neer te horen: „Mag het I
!i? gram meer zijn, me-
u?" Het aantal dat op de
■kking staat is ook erg aan-
kelijk, want dankzegt ze in j
*1}: „We zijn met ons vie-
toat ik maar een zakje van
nemen". Het derde voordeel
n zeer groot belang: de ap-
toorden niet meer bescha-
zoals bij verkoop uit een
krat waar vele tientallen
'•'en
per dag in graaien oj
inn de appels met een wijde
«n terugkeren, echter met
ijes"!
BEGRIJPT HET al wel:
zo'n speciaal drankje is zonder
alcohol. U begint met een sui
kerstroop je te maken van een
kop suiker met een kop water.
Breng langzaam aan de kook,, laat
twee minuten doorkoken en laat
dan afkoelen. Van te voren hebt u
het sap van vier J a f f a 's, twee
citroenen en twee grape
fruits met elkaar vermengd en
in de koelkast gezet (afgedekt).
Dit sap wordt door u even vóór
het gebruik naar smaak vermengd
met wat van de suikerstroop en
vervolgens wordt het aangevuld
met goed gekoelde Up-drink en
versierd met een schijf citroen te
paard op het glas.
Wilt u het extra feestelijk ma
ken dan bevochtigt u de rand van
het glas met vruchtesap en haalt
het vervolgens door kristalsuiker,
de rand lijkt dan net bevroren en
besneeuwd. Dit is een zeer gezon
de en verfrissende longdrink.
In de Kurzaal: zeventien hon
derd en vijftig stoelen, want ie
dereen moet kunnen zitten. „Ja,
eigen stoelen, die hebben we
zelf," zegt de heer Jansen.
„En die nassigoreng, meneer
Jansen, hoeveel man boksen die
maaltijd voor elkaar?"
„Om de snelheid te bevorderen
zetten we wel overal kroepoek en
sambal klaar, maar verder wordt
alles „vers en warm" uit de keu
ken aangevoerd. Het is onze eigen
koksbrigade onder leiding van
chef-kok H. S c h o 11 e n die de
zaak voor elkaar brengt." Geen
extra mensen in de keuken aan
trekken dus? „Neen, we doen
het zelf en dat kan. mag ik wel
zeggen, omdat het teamwork zo
hoog is opgevoerd. De mensen zul
len wel langer moeten werken en
wat van hun vrije tijd geven,
maar geen vreemden erbij."
400 kilo vlees -
Wat hebt u nodig, meneer
Jansen, om 1750 oud-Birmagan-
gers die nassi voor te kunnen
zetten?
De hoteldirecteur kijkt even in
In het Kurhaus zijn ook kamers
gereserveerd voor sommige
oud-Birma-gangers. Er komen
ook invaliden, er worden mensen
van het vliegveld Zestienhoven ge
haald en teruggebracht, er zijn
verplegers voor geval dat nodig is.
„Allemaal geregeld door het
Comité Birma-lijn", vertelt de
heer Jansen. „Geweldig gere
geld, eerlijk. En afgezien
daarvan, ik heb het comité
ook laten weten, dat ik het
obeleggen van deze reünie een
groots gebaar vind."
Er waren meer dingen dan de
keuken die in het Kurhaus
aandacht vroegen. „We hebben
ook de zalenexploitatie
moesten zorgen dat die 1750 stoe
len die 27ste mei ook beschikbaar
zijn", hoor ik van de hoteldirec
teur. „En nog eens iets: als het
regent geven 1750 mensen hun jas
af; is het droog den krijg je mis
schien vijfhonderd jassen, maar
kapstokken voor 1750 moeten er
zijn. En bij nassigoreng drink je
een biertje, dus staan er vierdui
zend flesjes bier koel."
Hoe komen ze allemaal bin
nen, meneer Jansen?
„Door één ingang kan natuur
lijk. niet, maar buiten hebben we
bordjes staan die de mensen de
weg wijzen hoe ze op drie manie
ren het Kurhaus binnen kunnen
komen."
THREE DIAMONDS
1/2 BUK
(425 gram)
Wist u dat er op Formosa
ook asperges groeiden? Die
de vergelijking met de beste
glansrijk kunnen doorstaan?
Welnu, u vindt ze bij Albert
Heijn: mooie, blanke asper
ges met witte punten (u
weet wel, dat zijn de lekker
ste!) voor een verrassend
lage prijs!
albert heijn
'TACHTIG JAAR MAN EN VROUW ZIJN op deze wereld, hoe is
1 is dat? Omdat Albert Heijn tachtig jaar bestaat, zijn we gaan
kijken hoe andere tachtig jarigen in Nederland het maken. Soms
zit je op een zolderkamertje in een bejaardentehuis en je kunt
's morgens niet meer naar beneden om het koffieuurtje mee te
maken dat is eenzaamheid. Soms zit je nog in het eigen huis,
alleen overgebleven, te wachten tot misschien de kinderen op be
zoek komen ook dat is eenzaamheid. Soms zit je in een keurig
verzorgingsflatje, met zijn tweeën, met de bloemen, met het
hondje. Eenzaamheid? Misschien. Zeker straks. Een van de twee.
IN TAL VAN BLADEN en kran
ten heeft men het kunnen lezen:,
wegwerpkleding al of niet van
papier gemaakt begint, in navol
ging van Amerika, hoe langer hoe
meer ook in ons land terrein te
winnen- En als er iets nieuws op
de markt is, wil AH natuurlijk
niet achterblijven. Zo zal men dan
ook in twintig SuperMarts met
textielafdeling dergelijke jurkjes
kunnen kopen, die weliswaar niet
van papier, maar van vliesmateri
aal zijn gemaakt, met nylon
versterkt.
Deze vliesjurtcjes zijn alle in
hetzelfde model gemaakt, maar in
twee verschillende dessins en in
vier vrolijke kleurencombinaties.
De maten zijn 36-42.
De prijs bedraagt slechts ƒ5.90,
waarvoor men zo'n jurkje zelfs
drie tot vier keer kan wassen (net
als nylon in een lauw sopje dus),
mits er in natte toestand geen
spanningen op de stof worden uit
geoefend. Dit betekent o.a. dat
men er niet in een regenbui mee
kan lopen.
Ideaal dus om er van de zomer
voor een luttel bedrag zo'n paar
jurkjes bij te hebben.
„Het grootste probleem rond be
jaarde n\ensen is in dat ene
woord samen te vatten: die een
zaamheid", zegt in Rotterdam
drs. J. Bastiaans. Hij is
adjunct-directeur van de Gemeen
telijke sociale dienst en heeft daar
om in deze „eeuw van de jonge
mensen" vrijwel steeds te maken
met de .mannen en vrouwen die
65 jaar en ouder zijn. Mensen met
problemen, altijd. Ook materiële
problemen.
Maar materieel gezien is het
in deze tijd met de bejaarden zo
slecht nog niet gesteld", zegt de
heer Bastiaans. „Het kan natuur
lijk altijd beter. Maar een be
jaard echtpaar dat by ons om
enige bijstand heeft aangeklopt,
kan rekenen op een „salaris" dat
ongeveer gelijk is aan het mini
mumloon van een ongeschoolde
arbeider."
'li Ité per KLM
is volkomen vrij
Een voorbeeld. In Rotterdam
worden de oudere wijken voor
veertig tot vijftig procent be
woond door bejaarde mensen.
Hun huizen zijn meestal niet ge
lijkvloers. vaak oud, vaak onge
makkelijk om schoon te houden
en niet altijd voorzien van com
fort. De vuilnisbak is moeilijk
naar beneden te dragen, de we
kelijkse wasbeurt in de teil
wordt een opgave en daarom
vaak vergeten.
„Doodgewone dingen", zegt de
heer Bastiaans, „daarover hoef
je niet geleerd te doen. Ze zijn
er."
Er zijn veel gebouwen in Neder
land waar deze mensen in kunnen
worden ondergebracht. „Maar nog
lang niet genoeg", vervolgt de
heer Bastiaans. „Ik persoonlijk
ben «erg voor meer serviceflats,
flats waarin de mensen het eigen
boeltje kunnen doen en dat
houdt jong en waarin ze toch
meteen hulp kunnen krijgen als
er iets aan de hand is. Maar goed,
er moet ook rekening worden ge
houden met de jonge mensen, die
ook constant huizen nodig heb
ben."
AARZELING
Hij 'wil graag uitleggen waarom
hij voor serviceflats is- Er zijn
veel gevallen waarvan wordt ge
zegd: daar moet iets aan worden
Bijstand van „sociale zaken" gedaan? Wat blijkt dan? In be-
BIJ HET PMC-Voorlichtings-
centrum. Osdorpplein te Amster
dam worden zo nu en dan brieven
en briefkaarten ontvangen met
het verzoek om inlichtingen.
In dit centrum worden echter
uitsluitend mondelinge inlichtin
gen verstrekt. Beantwoording van
schriftelijke en telefonische inlich
tingen geschiedt uitsluitend door
de Premie-van-de-Maand Club te
Zaandam.
Richt uw correspondentie daar
om steeds aan PMC. Postbus 175,
Zaandam; u voorkomt er vertra
ging in de beantwoording door.
Zit de schrik om daarom te gaan
vragen er nog precies zo in als
vroeger, meneer Bastiaans?
„Enorm afgenomen", zegt hij
„Het was niet zozeer schrik, veel
meer een aarzeling. Veel mensen
redeneerden: Ach, voor die paar
gulden ga ik niet naar dat kan
toor. Maar als de - koffie duprder
wordt, dan merken we dat met
een. Als het leven meer gaat
kosten, komen er bij ons ook
meer aanvragen om financiële
hijstand.
Waar de schoen wringt, dat is
bij die eenzaamheid. Het is zo
langzamerhand een vaste kreet ge
worden en daarom stel je je er
weinig meer bij voor. Maar die
eenzaamheid is er. dat heeft ook
zijn consequenties in het dage
lijkse leventje.
Vroeger bleven de vader en
moeder vaak bij de kinderen in
wonen of andersom.
IN DE TEIL
Nu zijn de -kinderen vaak ver
huisd naar een andere stad en va
der of moeder blijven alleen ach
ter in de buurt waaraan ze zich
door de jaren heen zijn gaan hech
ten. Hoe ouder ze worden, hoe
minder bezoek ze krijgen
NIET ALLEEN de limonadesi
roop maar ook de AH-frisdranken
„Cola Drink" en „Up Drink" heb
ben een nieuw jasje gekregen.
Over wat er zo allemaal aan vast
zit om tot een totaal nieuwe fles
te komen zijn we gaan praten met
de ontwerper Louis Swart
in Amsterdam. Het toeval
wilde dat we daar ook de heer E. Q
Jonker aantroffen, het hoofd -
van de afdeling verpakkingsont
wikkeling van AH. Twee rotten
uit het vak die ons af en toe wel
een beetje met de oren deden
klepperen. Wanneer u de nieuwe
hoekige fles naast de oude op de
foto bekijkt en we vertellen u,
dat om tot die vorm te komen
twee en een halve maand van
besprekingen voeren en schetsen
maken nodig zijn geweest, zegt u
misschien: „Maak dat je tante
wijs!" Nee, tante willen we niets
wijs maken en u ook niet en daar
om geven we maar het woord aan
de twee mannen, die met dat bijl
tje hebben gehakt.
„Hoekig"
1
Dingen waar men en passant
niet zo snel bij stilstaat, maar die
door de heer Jansen wel even te
voren goed geregeld moeten wor
den. Hij zegt: „Je ontvangt wel
1750 mensen, maar je moet ook
zorgen dat er lepels en vorken
zijn. want het „gewone hotel"
loopt intussen normaal verder. En
dan borden. Het is niet genoeg om
1750 diepe borden neer te zetten,
ze moeten warm zijn. Ik ben er
een beetje trots op dat ik kan
zeggen: aan die eisen kunnen we
voldoen."
Glazen, weer zoiets. Behalve de
bierglazen zijn er ook duizenden
aperitief-glaasjes nodig.
Wat de heer Jansen betreft,
mag de Birma-reünie morgen ge
houden worden. Zijn organisatie
is rond, zoals dat heet.
En stiekem verheugt hij zich
wel op die Birma-dag. Want hij
vindt het een groots gebeuren en
is opnieuw bly met zijn maitre
d'hotel en zijn staf die het alle
maal „zonder hapering" voor el
kaar zullen brengen.
flessen verwerken van bepaalde
afmetingen.
„Op een goeie dag stapt meneer
Jonker bij me binnen en zegt: „ik
zou wel eens een andere fles voor
mijn frisdranken willen hebben,
dat ouwe ding is zo saai, in ronde
flessen verkopen ze al jaar en dag I gn jje 'doorsnee van de afvulope-
ook slaolie, bleekwater. melk en mng Maar dat was nog lang niet
Gebonden
Ik zat dus vast aan drie afmetin
gen: de hoogte, de basisdoorsnee
spiritus, verzin eens wat anders
voor ons". Kijk, toen meneer Jon
ker zo de nadruk had gelegd op
het woord rond dacht ik in een
flits: rond moet het dus niet meer
zijn, nee, hoekig als het enigszins
kan, dat komt ook beter overeen
met de sprankelende inhoud", be
gint de heer Swart.
„Hoekig," dat is dan het enige
dat je voor de geest staat, maar
als je dan naar het bedrijf toe-
stapt waar de AH frisdranken
worden gebotteld, komen de pro
blemen, die aan je idee vastzit
ten, van alle kanten op je af
stormen, want die kapitale auto
matische machines voor het spoe
len en vullen kunnen alleen maar
(Advertentie)
RECHTS: d« ontwerper loui* Swart.
Naast hem AH's verpakkingsspecialist da
heer E. Jonker.
DE TWEE MANNEN die straks verantwoordelijk zijn voor de kleine tweeduizend
keer „Eén nassigoreng", wanneer de oud-Birma-gangers binnenstappen. Ze staan
aan het hoofd van een achttien man sterke keukenbrigade, chefkok H. J. Schol
ten (links) en sous-chef G. Beszelsen.
het ergste: op vijf punten van de
hoogte moest de nieuwe fles over
eenkomen met de oude."
Hij haalt twee flessen „Cola
Drink" tevoorschijn een oude en
een nieuwe, en toont aan waar die
punten zitten: onder aan de voet,
twee op de randen van de inkeping
waar de fles smaller wordt en bo
ven bij de afvulopening.
„Ih totaal heb ik 28 schetsen ge
maakt, net zo lang tot alles klop
te, want weet u waar je in de
eerste plaats aan bent gebonden?
De inhoud, die moet precies een
liter zijn!"
Enthousiast
„Ik was meteen erg enthousiast
over het ontwerp", neemt de heer
Jonker over, „maar toen
moesten we gaan rekenen, want
een nieuwe fles mag nooit ten
koste gaan van de prijs van de
frisdrank. Samen dus naar de
glasfabriek Het maken van een
kostprijsberekening voor zo'n ex
clusief model gaat ook niet van
een leien dakje. Daarna lange
oesprekingen en proeven op de fa
briek die de nieuwe doppen moest
vervaardigen want een andere
dop geeft altijd kans op produktie-
vertraging en dat moesten we zien
te voorkomen. Enfin, het is alle
maal gelukt en we zijn er bijzon
der tevreden mee."
Vrouwehanden
i „Is die inkeping alleen van es
thetisch belang voor u geweest.'"
„Nee nee, beslist niet!" ant-
I woordt de heer Swart prompt.
I „hij is bedoeld als greep want
weet u. je moet je altijd voorstel
den wat er met zo'n fles gebeurt
Ilij wordt voornamelijk door klei
ne vrouwenhanden beetgepakt en
die kunnen vaak niet om de fles
heen. Bovendien staan frisdran
ken altijd in de ijskast en de con-
densvorming maakt ze glad, dus
om van dat hinderlijke glijden af
te zijn heb ik die greep ontwor
pen."
U begrijpt wel dat bij een derge
lijke serieuze aanpak twee en een
halve maand zijn omgevlogen
voordat je er erg in hebt!
jaardentehuizen zitten mensen die
daaraan eigenlijk nog niet zo hard
toe zijn. Ze staan de meer noodza
kelijke „gevallen" in de weg.
Waaraan de heer Bastiaans snel
toevoegt: „Wel een beetje begrijpe
lijk. Die tehuizen willen liever
ook niet alleen maar een huis vol
ernstige gevallen."
„BOKSEN"
Die mensen, die het in eigen
huis niet best meer redden, maar
nog fris denken, zijn geschikt
voor service-flats, nog niet voor
een tehuis volgens de heer Bas
tiaans.
„Maar daar heb je het weer:
juist die mensen die nog fris den
ken over veranderingen die zeg
gen: kom, we willen wel in een
tehuis. Daarbij misschien niet
denkend aan serviceflats. Of die
flats zijn er weer niet. Maar ik
weet zeker: er zijn mensen die
op de wachtlijst van een tehuis
staan, maar die toch dolgraag,
tot hun dood toe, in zo'n flatje
zouden,) wonen".
Het bejaardenprobleem een
historie waar al jaren tegen wordt
gebokst, om met de directeur van
de Rotterdamse Sociale dienst te
praten.
Een bijna vicieuze cirkel ook.
Want de mensen die werkelijk
geschikt zijn om in een tehuis vol
ledige verzorging te krijgen, die
willen soms weer niet. Die zeg
gen: Ik heb me steeds thuis gered
en het zal mijn tijd nog wel uit
dienen.
TEHUIS NODIG
Kom daar maar eens uit. En
hoe staat het bijvoorbeeld met de
tachtigjarigen? Alweer wat de
grootste havenstad betreft: de men
sen die daar in tehuizen zitten zijn
meestal ouder dan tachtig jaar-
Statistisch bekeken hebben tach
tigjarigen nog een levensverwach
ting van zes jaar. Dat geven de
statistieken aan, maar zes jaar kan
lang zijn. Als je nog in het eigen
huisje woont, bijvoorbeeld, en je
hebt dringend verzorging nodig. In
een verzorgingstehuis. Dat betreft
in Rotterdam een achtste deel van
de mensen in de leeftijdsgroep van
8084 jaar.
„Een achtste deel is het naar
onze maatstaven", zegt de heer
Bastiaans. „Maar onze maatsta
ven zijn erg streng. Dus is het
feitelijk een groter deel dat een
tehuis nodig heeft."
Bij al die feiten is alweer het
centrale punt: het isolement. In
een dorp kan dat nog meevallen-
Niet in een vrij grote «f grote
stad-
DIENSTCENTRA
Dan valt het woord „diensten
centra". „In Rotterdam komen ze
een beetje van de grond", vertelt
de heer Bastiaans, „maar meestal
in de wijken waar ze niet het
hardst nodig zijn. Soms ook weten
de bejaarden niet dat er zoiets is.
Nodig is een enorm uithangbord,
dat zegt: kom hierheen als je
huishoudelijke, geestelijke of mate
riële problemen hebt."
„En dan moet achter zo'n cen
trum ook een organisatie staan
Want het is zoals met de bejaar
dentehuizen: als je die volop zou
bouwen en iedereen wilde daaraan
meebetalen, dan is het nog een
enorm probleem om personeel te
krijgen. Wat je bij die diensten
centra in de wijken zou moeten
hebben, zijn huisvrouwen die
geen full time bejaardenhelp.ster
willen worden, maar toch eens
een alleenstaande vrouw of man
willen helpen. Een paar ochtenden
in de week of zo."
ALLEEN GELD
„Het is moeilijk. Hulpvaardig
zijn willen de mensen wel, als ze
het kunnen afdoen met geld. Col
lecte? Goed, zeggen ze, als je
maar niet aan mijn vrije tijd
komt.
Omdat we graag met geld hel
pen in India, maar de oude me
vrouw verderop in de straat lie
ver maar een beetje vergeten
daarom kan het gebeuren dat een
tachtigjarige in zijn huisje pas
veertien dagen na zijn dopd wordt
gevonden.
„Het blijft een emotionele zaak"
zegt de heer Bastiaans. }iJe kunt
er nachten over wakker liggen.
Maar je moet met beide benen
op de grond blyuen, je houden
aan de cijfers."
