„TRAININGSMETHODEN
STERK GEWIJZIGD"
zegt KNZB-coach Rob Kerkhoven
Vi
eet-tentje op het strand
Rundvlees op
z'n Spaans
Spannend verhaal van
een spannende strijd
chips
CASA ANTONIO
ERICA TERPSTRA
SCHRIJFT BOEK
Ballpoints
,Trek dóór...
dóór... dóór!"
90
f
Jus d'Orange
1.
Roosteren onder
de parasol
Uit het „Life"
Platen-Kookboek
GAZPACHO
F
WIE voor WAT
bij de PMC
„Zwemmen, om van te watertanden"
D'
ENERVERENDE
FINALE
r MINIPRIJS
AUGUSTUS 1966
ALLERHANDE
A
3
1DIJ zonnig weer, waarmee wij in elk geval al in juni zo rijk
gezegend zijn geweest, maar ook onder minder aantrekkelijke
Omstandigheden, is KNZB-coach Rob Kerkhoven (29) elke dag
behalve zondag van de vroege ochtend tot de schemering in
het zwemstadion Den Hommel te vinden. Op de plaats, waar tussen
20 en 27 augustus in Utrecht zwemsters, zwemmers, waterpolospe-
hlrs. ei> schoonspringers(-sters) uit alle Europese landen, uitgezon-
Idertf Albanië, hun krachten zullen gaan meten, is Kerkhoven in
deze dagen bezig de laatste hand aan de Nederlandse zwemkandida-
jen voor de Europese kampioenschappen te leggen. Met deze
bezigheid zal hij doorgaan tot einde juli. Dan worden van 26 tot en
r.et 31 juli in Eindhoven de nationale kampioenschappen gehouden,
die tevens de definitieve selectie zullen betekenen voor de
Nederlandse ploeg voor Utrecht.
Australiërs in 1956. vergeleken
met de tijden van Helsinki in 1952,
met sprongen waren vooruitge
gaan. Waaraan was dit nu toe te
schrijven? Was dit alleen een
kwestie van het beter uitvoeren
van een borstcrawl, een rug- ol
schoolslag of speelden hierin ook
andere factoren een rol?
Rob Kerkhoven zegt:
TREK door. door door!",
klinkt op een van die vele zon-
j'ige juni-ochtenden de stem van
de Bondscoach in het vrijwel ver
laten bad, waar hier en daar nog
enkele werklieden bezig zijn met
een hamer of een kwast. Kerkho
ven moet zich op zo'n dag als de
fameuze coach George Haines van
Santa Clara Swimming Club voe
len, want de omstandigheden.
Kaaronder hij in zwembroek en
op slippers Hangs de bassinrand
met de zwemmende Toos Beu-
iner meeloopt, zijn bepaald Cali-
fomisch.
Benijdenswaardig gebruind staat
bij de gehele dag ter beschik
king van alle kandidaten voor
Utrecht", die op voor hen passen
de uren naar het bad komen om
e een pittig trainingsprogramma nv
if te werken, dat houdt dan in,
est zij zeker per dag vijf tot zeven
hlometer bij elkaar zwemmen. In
ite brokken in een gestadig tem
po en in interval-vorm, waarbij zij
lelkens tussen 100 meter in hoger
mpo een halve minuut rust krij-
gen, die zij zelf kunnen aflezen op
ie grote minuut-klok aan de finish-
ujde.
Door repetities, examens en
verk konden aanvankelijk een
aantal niet zo frequent komen,
maar in juli is dit beter geworden.
Dan zullen zij er vrijwel dagelijks
te vinden zijn. Zwemsters als M i r-
jam van Hemert, Bep Wee
teling. To os Beumer, Gr et-
ia en Ada Kok, zwemmers als
Johan Bontekoe. Bert Sit
ters, Dick Langerhorst,
i m Mulder, Arjaan den
Haan.
Van Australiër geleerd
Rob Kerkhoven, in 1962 inge-
tchakeld als assistent van de Aus
tralische coach ForbesCarlile
na de Olympische Spelen in
4 in Tokio na het vertrek van
Australiër belast met de super
visie over de prominente wedstrijd-
iwemmers, wil graag bekennen,
dat hij veel van Carlile heeft ge
leerd.
,Door hem is de zwemsport in
land duidelijk de wen de
viezen naar de mogelijkheden
om internationaal te blijven
meetellen. Natuurlijk waren er
ook al vele clubtrainers, meestal
enthousiaste amateurs, die in
grote lijnen de ingrijpende wijzi-
jingen in de trainingsmethodiek
ran rond 1956 hadden gevolgd.
Raar ik beschouw het nog altijd V
lis bijzonder nuttig dat Carlile,
ijkomstig uit het land, dat in t
1956 bij de Spelen in Melbourne
io'n opvallende reeks van suc
cessen boekte met zwemsters en
twemmers, zijn adviezen heejt
gegeven", zegt de ambitieuze
trainer, die zijn opleiding aan
Jtet CIOS in Overveen kreeg.
Met sprongen vooruit
Feit is, dat op vele nummers en
bij verschillende zwemslagen de
„De inzichten zijn zich ingrij
pend gaan wijzigen. Al vrij kort
na de oorlog kregen zwemtrai-
ners de overtuiging, dat wan
neer een zwemmer bijvoorbeeld
de 100 meter vrije slag binnen
de minuut wilde zwemmen deze
z'n training niet kon blijven be
perken tot het zwemmen van 400
of 600 meter.
Om in een conditie te komen,
die kans bood op tijden van 59,
58 of 57 seconden op de 100 me
ter moest een dagelijkse zwemar-
beid van zeker twee tot drie kilo
meter worden verzet. De trai
ning saf standen werden groter
naarmate zwemsters of zwem
mers op nummers als bijvoor
beeld 400 meter of 1500 meter
uitkwamen. Maar behalve dit
punt, waaraan ook al veel aan
dacht is geschonken door trai
ners als JanStender en me
vr ou w Br aun zijn ook op
ander vlak geheel andere inzich
ten doorgebroken", aldus Kerk
hoven.
Armen belangrijk
Tot rond 1956 was de gedachte
in de zwemsport, dat de benen
vooral bij de borst- en rugcrawl
de grote voortstuwingsmotor vorm
den. Snelheid moest uit de benen
komen, zo redeneerden de deskun
digen.
Totdat prof. Bob Kiphuth andere
gedachten introduceerde. Hij was
van mening en de feiten heb
ben de juistheid van zijn stelling
bewezen dat het voortstu
wingsaccent meer naar de armen
moest worden verlegd. Maar om
die armkracht te versterken
moesten er oefeningen buiten het
water worden gemaakt. Oefenin
gen met gewichten, uiteraard aan
gepast aan de tak van sport, om
dat zwemsters en zwemmers het
„gewichtheffen" slechts als middel
en niet als doel zagen.
Andere oefeningen om de trek
kracht van de armen te vergroten
waren o.m. het zwemmen met ge
bonden enkels, waardoor men ge
heel op de armen is aangewezen.
Ook de ligging in het water in
het verleden meestal hoog werd
anders. Hoe vlakker hoe beter luid
den de adviezen.
De grote omwenteling waarbij
Australië als zwemland voorop
ging, werd overgenomen door
Amerika, dat in Rome 1960 al het
Speciale
aanbieding
In alle AH-winkels
6 MS blauw
f 1 zwart
1 groen
V rood W
ct.
Exclusief bij
Albert Heijn!
Rob Kerkhoven mei zijn pupillen
T7EEL TRAPPEN, kleine styldalende kronkelweggetjes voeren ons
V naar het strand waar Antonio zijn domein heeft gebouwd. Het
bestaat allereerst uit een heel lang zonnescherm, parallel aan de kust
lijn gespannen, want „ombra" schaduw, wordt in Spanje betaald en
de ligstoelen, die dus in die schaduwstrlp staan, brengen meer op
dan de „alleen-zon" exemplaren. De stoelen zijn heel comfortabel, men
kan er ook languit op liggen.
T/ERDER ZIJN ER wat kleed-
hokjes aan weerskanten van
de eettent. Er is een terrasje
voor met tafels en stoeltjes en
eveneens de nodige zonweringen.
Op zwarte borden aan de wand
wordt met krijt iedere dag het
menu geschreven, of liever ge
zegd; de gerechten worden ver
meld, want men kan er op be
scheiden wijze a la carte eten.
De keuze in alcoholhoudende-
en frisdranken is enorm groot
en men maakt er de voortreffe
lijke Sangria tot in de
perfectie
Ergens in een verborgen keuken
zwaait mevrouw Antonio haar
zeer goede pollepel. Wat zij kookt
is eenvoudig maar bijzonder sma
kelijk. Of het nu gaat om
pa11a vistong in de frituur,
g a m b a 's die geroosterd worden
op een gloeiende plaat, om soep of
om een salade, het wordt met
graagte gegeten.
Houtvuurtje
Antonio zelf heeft een listige ma
nier uitgekiend om zijn gasten de
meest verse, geroosterde s a r d i -
nas voor te zetten.
Op een oude metalen kruiwagen,
kennelijk van een bouwwerk af
komstig en opgevuld met zand,
heeft hij aan één kant een aantal
bakstenen in de lengte neergezet
alsof hij een muurtje wilde metse
len. Aan de breedste kant heeft
HET Life-Platen-kookboek
vindt u één van de zeer be-
FR ZIJN door de Premie-
van-de-Maand Club in de
afgelopen jaren heel wat premies
uitgebracht, en wel van zeer uit
eenlopende soort. Juist door de
grote verschillen is het onmogelijk
de service onder één groep thuif
te brengen. In de catalogus staan
dan ook de juiste service-adressen
vermeld. Vóór de bestelnummers
van de premies staan letters, dit
zijn:
A. voor artikelen zoals koelkast,
grill cn wasautomaat waarvoor de
service aan huis wordt verricht.
Hiervoor dient men contact op te
nemen met Beers N.V.. Vaartwe;
43, Hilversum (tel. 02950-41656).
B. Uitsluitend voor tenten. Het
service-adres is Taggar N.V., Adm.;
bewijs ging leveren veel van die I llelffrichlaan 30, Utrecht (tel. 030-
veranderde inzichten te hebben ge- 36423).
teerd. De gouden medailleregen in c Enkele lere artlkeIen
Tokio onderstreepte een en ander de sohomm|,bank, huUhoudtrap.
nog eens ondubbelzinnig. de sel,riezen en Kenwood keuken- j
machine. Wanneer contact wordt
Veel sneller
„Niet alleen de borstcrawl is
opgenomen met de PMC, postbus
175. Zaandam (tel. 02980-27000
toestel 131), wordt naar gelang het
hierdoor veel sneller geworden.artikel en de te verlenen service
Kijk ook eens naar de schoolslag voor afhandeling gezorgd.
en de vlinderslag, wat daarmee D. Textiel. Hiervoor is het adres
is gebeurd", zegt Kerkhoven. Kuipers TWI, Enschedesestraat 44,
Hengelo (O).
De weroldrecordüjden wijzen het Schrijfmachine, naaimachine
uit In de jaren 50 nog tijden van J
boven de 1.10.- op de 100 meter
schoolslag. Toen kwam de Ameri
kaan Chet Jastremski. die
in enkele jaren met voornamelijk
een korte, zeer sterke armslag de
wereldtijd naar 1.07.5 bracht en
toen de Rus Prokopenko zich
ook hierop had voorbereid, daalde
de tijd zelfs tot 1.06.9. Bij de 200
meter vlinderslag heren is de ont
wikkeling in enkele jaren zo mo
gelijk nog frappanter. In 1960 was
de Amerikaan Mike Troy met
2.15.- nog de allersnelste. Vier jaar
later in Tokio won de Australiër
Kevin Berry het goud met
2.06.6.
En wat er met sterke armen op
die vlinderslag te bereiken is, kan
ook wereldrecordhoudster Ada
Kok ons duidelijk vertellen.
ONGETWIJFELD zullen er
vele zwemmende schrijvers
zijn. maar het aantal schrijveiTide
zwemmers is bepaald gering. De
Australische Dawn Fraser, die
de unieke prestatie leverde om
bij drie achtereenvolgende Olym
pische Spelen in Melbourne, Ro
me cn Tokio de snelste te zijn
bij de 100 meter vrije slag, legde
het vorig jaar al haar ervarin
gen en herinneringen en dat
waren er vele en niet steeds van
plezierige aard vast in haar
boek Gold Medal Girl, waarbij
er van een coöperatie sprake
was met de journalist Harry Gor-
don. In de Nederlandse
zwemsport heeft nu ook een
zwemster de herinneringen aan
vier jaren van top-sport te boek
gesteld. Zij had evenwel daarbij
geen hulp nodig, die haar schrlj- j
vende hand leidde. Erica
Terpstra (23), vierdejaars stu
dente in de sinologie (Japans en
Chinees), schreef de afgelopen
winter in haar gezellig-rommeli-
ge studentenkamer in het hart
van het oude Leiden een boek,
dat zij de titel meegaf: „Zwem
men... om van te watertanden!".
Vier- en zestakt
Natuurlijk is het bij deze ont-
E.
e.d„ waar speciale monteurs voor
zijn. Bij deze premies staat het
service-adres duidelijk op het ga
rantiebewijs aangegeven.
F. Onder deze groep vallen de
meeste kleinere premies die bij
een storing gemakkelijk kunnen
worden verzonden. Het adres hier
voor is Beers N.V., Vaartwcg 43,
Hilversum.
Wanneer Zaandam
BOVENSTAANDE adressen
zijn echter alleen van belang
ais u de premie hebt ontvangen.
Wilt u inlichtingen over een
premie die u nog moet bestellen of
hebt u bijv. na enkele weken nog
geen reactie op uw bestelling ont
vangen dan dient u contact op te
nemen met de PMC-administratie,
postbus 175, Zaandam (telefoon
02980-27000).
Daar kan men nagaan
Hoofdstuk O
De titel doet al vermoeden, dat
Erica (Wie-van-de-Drie) Terpstra
haar succesvolle zwem jar en zeer
positief heeft beleefd. Zij heeft er
sterke behoefte aan gehad deze ge
dachten vast te leggen. In haar
hoofdstuk 0, dat als een voorwoord
is te beschouwen, klinkt dit alles
door als zij schrijft:
„Dit is hoofdstuk 0 en hoort er
toch bij. Het is om u te vertellen,
dat ik dit boek schreef voor u.
Voor u, die zich afvraagt, waarom
er toch altijd weer „gekken" wor
den gevonden, die bereid zijn dage
lijks tijd te besteden aan een vol
gens u zinloze vorm van vrijetijds
besteding. Maar ook voor u, die dé
zwemsport een warm hart toe
draagt en door uw komst naar
wedstrijden daarvan blijk geeft.
Voor u ook, die meent, dat
sportsterren heel bijzondere exem-
studeert
roemde koude soepen van Spanje, wikkeling'niet zo, dat de benen er I bestelling in goede orde is onlvan- plaren zijn en die door deze me-
d. Gazpacho. Ook de Gazpacho te zeggen, maat-bij gcn of dat een vertraging in art,,-j het Jenkt te hebben
„wapperen. „Die benen blijven ring is ontstaan door overgrote be- \jn hen te mogen eisen, aai zij
wordt in verschillende delen van uiteraard nog steeds belangrijk, langstelling voor een bepaalde pre-l s*eeds in topvorm verkeren.
hij vervolgens heel kunstig een
houtvuur opgebouwd. Terwijl het
houtvuur ferm brandt en de nodi
ge gloeiende as geeft, heeft Anto
nio de net gevangen sardines
schoongemaakt en aan spitjes gere
gen: gewone houten stokjes aan
één kant heel spits gesneden. Zes
sardines gaan er aan, dicht op el
kaar geschoven. Naast de kruiwa
gen staat een wat wankel tafeltje
met erop een bak met olijfolie met
een kwastje. Verder een stoel en
een parasol vanwege de schaduw.
Vis aan 't spit
De spitjes met vis worden met
olijfolie bekwast en vervolgens
wordt het spitje heel listig in
het zand gestoken van de krui
wagen, zodat de visjes aan de
andere kant van de stenen zijn
geplaatst en schuin naar het vuur
toe leunen. Op de stoel gezeten,
bewaakt Antonio, een enorme stro
hoed op het hoofd, ze als zijn oog
appels. Hij keert ze regelmatig
en zodra ze goed zijn worden ze
geserveerd. Hij kan er niet genoeg
van maken want zijn gasten (zeer
veel Spanjaarden, die speciaal bij
hem komen eten) en de buitenlan
ders yinden ze verrukkelijk!
„Enselada"
Op dezelfde manier maakt hij
ook boquerones klaar, een vis
die op een wat grote ansjovis lijkt
en salmonetes de prachtig ge
kleurde koningsvis. Met een bord
je „ensalada", een slasoort die het
midden houdt tussen onze kropsla
en malse andijvie, licht aange
maakt met wat olijfolie en azijn,
gegarneerd met schijven tomaat
en schijven zeer dun gesneden ui,
en met een knappend broodje sma
ken deze vissen a la Antonio wer
kelijk volmaakt!
Spanje weer op verscheidene ma
nieren toebereid.
In Andalusië bijv. serveert men
op een blad kommetjes met
verschillende lekkernijen bij: in
■de ene vindt men heel kleine
broodblokjes, even in de olijfolie
geroosterd, in de andere, kleine
stukjes ui, paprika, tomaat, ra
dijsjes, ondanks het feit. dat de
tomaat, de ui en de paprika ook
de bestanddelen van de soep zelf
zijn.
500 gram kleingesneden to
maat, 150 gram gehakte groene
paprika, 75 gram gehakte ui, 1
fijngemaakte teen knoflook, 4Vz
dl. runderbouillon, 1 dl. ci
troensap, Vz dl olijfolie, 1 eet
lepel paprikapoeder, 50 gram
komkommer schijven, 1 eetl. zout,
vers gemalen zwarte peper.
Doe alle ingrediënten behalve de
komkommer bij elkaar. Laat het 1
uur, veel roerend, op kamertempe
ratuur staan. Zet het dan ten
minste 2 uur in de ijskast. Doe de
komkommer er vlak voor het op
dienen bij. 6 personen.
j\/JET ONS VOORTREFFE
LIJK rundvlees raad ik u de
volgende manier van klaarma
ken warm aan. U hebt anderhalf
pond vlees nodig. Als u er een
enorm feestelijk gerecht van
wilt maken dan neemt u oss e
haas. U kunt ook een run
derrollade nemen, maar
vraag aan de slager deze niet
voor u te kruiden. Behalve het
rundvlees hebt u een ons
ham nodig. Een dikke plak die
u in kleine dobbelsteentjes
snijdt.
Vier eetlepels olijfolie, een ui
(middelgroot), een snuifje kaneel,
een stuk of drie kruidnagelen, een
snuifje tijm, drie of vier tomaten,
ook weer middelgroot, een decili
ter van uw beste rode wijn, (om
dat u waarschijnlijk niet in het
bezit van een oude Spaanse wijn
bent, raad ik u een Bordeaux
aan), vier eetlepels belegen brande
wijn komen er ook aan te pas,
evenals zout en versgemalen witte
peper plus vijf perziken en drie
peren.
Bruin braden
Bestuif het vlees met wat bloem.
Snijd de ui in heel dunne schij
ven. Maak de olie in de braadpan
gloeiend en deponeer er de uien,
de ham en het vlees in.
Aan alle kanten bruin braden,
er de kruiden bijvoegen, licht zou
ten en daarna gaan ook de toma
ten, gepeld, van harde kernen ont
daan, in de pan. Als alles weer
gloeiend is, blust u met de wijn en
de brandewijn. Zet het deksel op
de pan en laat op een zachte pit
smoren. Van de soort vlees die
gebruikt en uw behoefte aan rood
vlees, middel-rood of gaar vlees
hangt de tijdsduur af.
Vruchten in de pan
Een kwartier voor het opdienen
gaan de gepelde, in de helft gesne
den vruchten in de pan. U laat
verder sudderen, indien nodig de
saus nog wat inkoken en u ser
veert dit uitzonderlijk geurige ge
recht naar eigen inzicht met droge
rijst, brood, macaroni of aardappe
len.
maar minder belangrijk dan vroe- mie. Uit deze paar regels komt Erica
ger. Hield men het bij de borst-! Voor bestellingen etc. tot het mo- Terpstra, die de Olympische Spe-
crawl bij één beweging van de ment van aflevering dus steeds'len in Rome (1960) en Tokio
rechter- en linkerarm op een zes-PMC-Zaandam. Heeft men de pre- <1964) meemaakte naar voren als
takt van de benen, thans heeft de; mie ontvangen en zijn er pro- een resolute figuur. Een karakter-
viertakt allerwegen ingang gevon- bleempjes dan de service-adressen' trek. die zij ook in haar sport in
den", zegt Kerkhoven. raadplegen. menige zware race tot gelding
Daarbij is het wel van belang,
dat een zwemmer, die 100 of 200
meter zwemt op een bepaald mo-1
ment kan overschakelen van vier
naar zes. Hij heeft bij zijn studie-
reis naar Amerika destijds kunnen
vaststellen dat figuren als Don
Schollander en Poky Wat-
o n hiertoe in staat waren. Enkele i
Nederlanders, o.w. Toos Beu-!
mer en Johan Schans kunnen
dit nu ook. Zij kunnen bij gelijk
armtempo van vier op zes scha
kelen.
Kerkhoven weet ook, dat in de
gehele internationale zwemwereld
al deze methodieken bekend zijn.i
Hij zal er met zün kandidaten voor
de Europese kampioenschappen
trachten het beste van te maken.
Dat beste zal dan beslist niet altijd
een medaille zijn. Maar als een
respectabel aantal Nederlanders bij
een strijd tussen zevenentwintig
landen een finaleplaats bereikt, is
hy al dik tevreden. En wy ook. j
De estafetteploeg, die bij de Olympische Spelen in Tokio in 1964 in de 4 x 100
meter wisselslag de zilveren medaille veroverde: Ada Kok, Erica Terpstra, Korrie
Winkel en Klenie Bimolt.
Erica Terpsti
Leiden Chinee*
heeft gebracht. Van 1960 tot 1964
was zij sprintkampioene van Ne
derland, uitgezonderd in 1962. In
twee Olympische finales drong zij
door tot de zesde en vierde plaats.
Haar nationaal record van 1.01 7
uit 1964 is helaas nog steeds
onbereikbaar voor de beste Neder
landse zwemsters van dit moment.
Geloof in eigen kracht
Wie haar op haar zwem-weg in
binnen- en buitenland volgde,
heeft bij herhaling kunnen
vaststellen, welke enorme stimule
rende en inspirerende invloed er
van haar uitging op een hele ploeg
en met name op de mede-leden
van estafetteploegen. Zij was het
in het bijzonder, die het geloof in
eigen kracht bij de anderen op het
beslissende moment overeind wist
te houden door een benijdenswaar
dige mentaliteit. En zo leverde zij
haar niet geringe bijdrage in To
kio bij het behalen van het brons
bij de 4 x 100 meter vrije slag
estafette en het zilver bij de 4 x
100 meter wisselslag.
Wij denken daarbij dan nog
eens aan de avond van de finale
van de 100 meter vlinderslag, waar
op de toch niet zo snel uit haar
evenwicht te brengen Ada Kok
haar nervositeit nauwelijks meer
kon bedwingen.
Op die avond in Tokio liep
Erica een half uur voor de
grote strijd met Ada op het
ruime plein voor de gigan
tische zwemtempel heen ert
tveer. De geheel ten onrechte
aan eigen kracht twijfelende
Ada Kok zette zij weer recht
overeind.
Dat Ada in die finale toch
moest buigen voor Sharon Stou-
der was geen schande, want de
blonde Amerikaanse zwom toen
met 104.7 een nieuw wereldre
cord, dat zij overigens een jaar
later toch weer aan Ada Kok
verspeelde met 1.04.5.
MENT vertelt Erica
Terpstra hoe zij met Kor
rie Winkel, Klenie Bi-
molt en Ada Kok bij de
Olympische spelen in Tokio in
1964 na een uiterst enerverende
finale de zilveren medaille na
Amerika won bij de 4 x 100
meter wisselslag estafette.
NÜ OF NÓÓIT!
Het startplatform baadt in een
zee van licht. Even zoeken we
de eretribune, waar Prinses Bea
trix ons toewuift. Boven de slier
ten geluid uit duizenden Ameri
kaanse en Japanse kelen klinkt
de Hollandse yell. Even kijken
we naar de oranje vlek (van de
badjassen) op de tribune. Dan is
er alleen nog het water. Lang
zaam beginnen we ons te ont
doen van onze trainingspakken.
Het is nu of nooit. Wat gewel
dig om hieraan mee te mogen
doen met drie van je beste
vriendinnen.
De starter neemt zijn plaats
in. Na een laatst bemoedigend
„Kom op, je kan het!" van ons.
stapt Korrie, samen met zeven
andere rugslagzwemsters naar
de blokken. In het grote, gigan
tische stadion wordt het stil, on
gelofelijk stil. De rugslagzwem
sters gaan te water en nemen
de starthouding aan. Langzaam
gaat het startpistool de lucht in.
Onmiddellijk na het startschot,
waarop alle acht tegelijk losko
men van de wand, breekt er een
oorverdovend lawaai los. Met on
ze handen tot vuisten gebald kij
ken Klenie, Ada en ik toe. Het
LAATSTE!
De eerste vijftig meter gaat
geweldig. Amerika ligt al iets
voor, maar dat was te voorzien.
Vlak daarachter komt de rest.
Korrie gaat goed, ze keert als
derde. Onze nagels staan in onze
handpalmen. Zal het lukken?
Klenie doet haar handdoek af,
haar schoenen en sokken uit. Als
ze weer kijkt, liggen we zesde.!
Korrie heeft haar keerpunt half
gemist. Volkomen van slag af
hobbelt zij de eerste paar slagen
door het water. De anderen ja
gen haar voorbij. Nu pas vindt
ze haar slag terug. Ze doet nog
wat ze kan, maar de anderen
zijn al te ver vooruit.
Grote ontzetting grijpt ons j
aan. Laatste!! Het kan ieder van
ons overkomen, een keerpunt
niet feilloos te r.emen. In de tijd
waarin Korrie de laatste vijfen
dertig meter aflegt, moet Klenie
haar ontzetting de baas zien te
worden. In minder dan een hal
ve minuut moet ze vechten te
gen de twijfel of het nog in te
halen is. Moet ze vechten tegen
haar onzekerheid en haar zenu
wen.
Eén voor één duiken de
schoolslagzwemsters te water.
Als laatste Klenie. Als een
trein gaat ze door het water. Al
bij het keerpunt liggen we weer
zesde. Er gloeit weer hoop. Ada
slaat een moment haar handen
voor de ogen. Dan staat ze klaar
op het startblok. In een geweldi
ge race komt Klenie terug. We
zien, dat ze met een verbeten
gezicht slag voor slag iets in
loopt op nummer vijf. Met haar
laatste krachten trekt zij in een
geweldige eindsprint de laatste
meters. Ze tikt vrijwel gelijk
aan met nummer vijf.
VIJF, VIER, DRIE
En wég is Ada. De kakofonie
is compleet. De toeschouwers op
de tribune zijn van hun plaatsen
opgestaan. Ze zien hoe Ada met
forse slagen korte metten maakt
met haar tegenstandsters. Mijn
handen en voeten beginnen te
tintelen. We hebben 'n kans, 'n
prachtige kans. Ada passeert num
mer vijf, haalt nummer vier in
en zet de aanval in op Japan,
dat derde ligt. Vlak na het keer
punt is zij er voorbij en we lig
gen derde.
Amerika heeft zich losgezwom-
men en is niet meer te bereiken.
Maar Rusland? De afstand tus
sen Ada en de Russische ploeg
wordt steeds kleiner. Trillend
stap ik op mijn blok. Ik heb
geen gevoel meer in m'n armen
en benen. Ik wéét, dat ik sneller
ben dan de Russische borstcrawl-
zwemster. Als Ada ook op de
laatste meters maar volhoudt! Als
ik maar geen keerpunt mis, als
ik maar geen kramp krijg en als
ik maar op slag kan komen, zo
flitst het door me heen.
Naast me zie ik de Russische
zwemster starten. Tot het uiter
ste gespannen sta ik klaar. Ze
is nog geen meter weg als Ada
aantikt. Trillend van zenuwen
duik ik het water in. door span
ning verkrampt maai ik de
eerste slagen als een wilde door
het water. In paniek zie ik de
beenslag van de Russin anderhal
ve meter voor me. Ik dwing me
zelf door te tellen mijn arm- en
beenslag te coördineren. Nu glij
den de zenuwen van me af. m'n
slag wordt rustiger. Ik kom in
cadans en op snelheid. Het góat!
Langzaam loop ik op de Rus
sin in. Vlak voor het keerpunt
haal ik haar in. Bijna automa
tisch neem ik het duikelkeer-
punt. Ik kom goed uit en zonder
moeilijkheden begin ik aan de
laatste baan. Ik weet, dat we
tweede liggen. Voor me zie ik de
Amerikaanse Sharon Stouder,
naast me zie ik niemand en een
immens geluksgevoel, zo intens
en zo geweldig, dat je het nauwe
lijks onder woorden kunt bren
gen, overweldigt me.
HET Ll KT
Het is niet zozeer een gevoel
van trots dan wel van dankbaar
heid, dat je zo gezond en zo jong
bent. dat je dit kunt en mag
meemaken. Misschien vindt u dit
holle, grote woorden, maar zelfs
de grootste woorden zijn ontoe
reikend om uit te drukken wat
je op zo'n moment voelt, als alle
onzekerheid en alle spanning
van je afvallen. Als je voelt, Jat
het lukt.
OI» SNELHEID
Ik moet nog vijfentwintig me
ter en het hoge tempo van de
eerste baan begint nu z'n tol te
eisen. Happend naar adem en
krampachtig pogend het tempo
vol te houden, leg ik de laatste
meters af. Doodmoe, maar onge
lofelijk gelukkig sta ik even la
ter op de kant. Blij zwaaien we
naar de Hollandse ploeg, die op
de tribune staat te dansen en die
later het Japanse kordon ver
breekt om, tegen alle regels in,
het platform op te stormen om
ons te omhelzen.
De Amerikaanse meisjes staan
wat afgunstig te kijken. Zij heb
ben weliswaar de gouden medail
le en een prachtig wereldrecord,
maar ze hebben geen ploeg, die
zo met hen meeleeft en die zo
uitbundig blij is met hun resul
taat als wij.
Als we even later op de tonen
van de Olympische hymne het
ereschavot mogen beklimmen en
als we met de zo fel begeerde
Olympische medaille om de hals,
vol ontroering toekijken hoe de
Nederlandse vlag aan de op één
na hoogste mast in top gaat, dan
kunnen we alleen maar stil zijn.
héél stil. Voor ons is het
wedstrijdgedeelte van de Olym
pische Spelen dan voorbij.
Het was machtigl
Ploegleidster
Doordat Erica Terpstra in elk
geval een deel van haar studie
binnen een bepaalde termijn wilde
halen, heeft zij het wedstrijdzwem-
men eraan gegeven. Maar als
ploegleidster blijft zij graag haar
diensten ter beschikking stellen.
Vooral bij de jeugdploegen voelt
zij zich in haar element.
Haar boek „Zwemmen.om
van te watertanden!" is uitgege
ven door de N-V. Uitgeve
rij Meander in O e g s t-
geest. Om. u een indruk te ge
ven hoe zij bepaalde hoogtepun
ten in de sport beleefde, laten
wij Erica Terpstra hiernaast in
een van de hoofdstukken van
haar boek aan het woord.
voor maximum kwaliteit
fad'Olanf
Zuiver natuurlijk sap, bereid
van geselecteerde, eerste
kwaliteit sinaasappelen.
1/1 fles
(inhoud 0.68 liter)
19