„TRAININGSMETHODEN STERK GEWIJZIGD" zegt KNZB-coach Rob Kerkhoven Vi eet-tentje op het strand Rundvlees op z'n Spaans Spannend verhaal van een spannende strijd chips CASA ANTONIO ERICA TERPSTRA SCHRIJFT BOEK Ballpoints ,Trek dóór... dóór... dóór!" 90 f Jus d'Orange 1. Roosteren onder de parasol Uit het „Life" Platen-Kookboek GAZPACHO F WIE voor WAT bij de PMC „Zwemmen, om van te watertanden" D' ENERVERENDE FINALE r MINIPRIJS AUGUSTUS 1966 ALLERHANDE A 3 1DIJ zonnig weer, waarmee wij in elk geval al in juni zo rijk gezegend zijn geweest, maar ook onder minder aantrekkelijke Omstandigheden, is KNZB-coach Rob Kerkhoven (29) elke dag behalve zondag van de vroege ochtend tot de schemering in het zwemstadion Den Hommel te vinden. Op de plaats, waar tussen 20 en 27 augustus in Utrecht zwemsters, zwemmers, waterpolospe- hlrs. ei> schoonspringers(-sters) uit alle Europese landen, uitgezon- Idertf Albanië, hun krachten zullen gaan meten, is Kerkhoven in deze dagen bezig de laatste hand aan de Nederlandse zwemkandida- jen voor de Europese kampioenschappen te leggen. Met deze bezigheid zal hij doorgaan tot einde juli. Dan worden van 26 tot en r.et 31 juli in Eindhoven de nationale kampioenschappen gehouden, die tevens de definitieve selectie zullen betekenen voor de Nederlandse ploeg voor Utrecht. Australiërs in 1956. vergeleken met de tijden van Helsinki in 1952, met sprongen waren vooruitge gaan. Waaraan was dit nu toe te schrijven? Was dit alleen een kwestie van het beter uitvoeren van een borstcrawl, een rug- ol schoolslag of speelden hierin ook andere factoren een rol? Rob Kerkhoven zegt: TREK door. door door!", klinkt op een van die vele zon- j'ige juni-ochtenden de stem van de Bondscoach in het vrijwel ver laten bad, waar hier en daar nog enkele werklieden bezig zijn met een hamer of een kwast. Kerkho ven moet zich op zo'n dag als de fameuze coach George Haines van Santa Clara Swimming Club voe len, want de omstandigheden. Kaaronder hij in zwembroek en op slippers Hangs de bassinrand met de zwemmende Toos Beu- iner meeloopt, zijn bepaald Cali- fomisch. Benijdenswaardig gebruind staat bij de gehele dag ter beschik king van alle kandidaten voor Utrecht", die op voor hen passen de uren naar het bad komen om e een pittig trainingsprogramma nv if te werken, dat houdt dan in, est zij zeker per dag vijf tot zeven hlometer bij elkaar zwemmen. In ite brokken in een gestadig tem po en in interval-vorm, waarbij zij lelkens tussen 100 meter in hoger mpo een halve minuut rust krij- gen, die zij zelf kunnen aflezen op ie grote minuut-klok aan de finish- ujde. Door repetities, examens en verk konden aanvankelijk een aantal niet zo frequent komen, maar in juli is dit beter geworden. Dan zullen zij er vrijwel dagelijks te vinden zijn. Zwemsters als M i r- jam van Hemert, Bep Wee teling. To os Beumer, Gr et- ia en Ada Kok, zwemmers als Johan Bontekoe. Bert Sit ters, Dick Langerhorst, i m Mulder, Arjaan den Haan. Van Australiër geleerd Rob Kerkhoven, in 1962 inge- tchakeld als assistent van de Aus tralische coach ForbesCarlile na de Olympische Spelen in 4 in Tokio na het vertrek van Australiër belast met de super visie over de prominente wedstrijd- iwemmers, wil graag bekennen, dat hij veel van Carlile heeft ge leerd. ,Door hem is de zwemsport in land duidelijk de wen de viezen naar de mogelijkheden om internationaal te blijven meetellen. Natuurlijk waren er ook al vele clubtrainers, meestal enthousiaste amateurs, die in grote lijnen de ingrijpende wijzi- jingen in de trainingsmethodiek ran rond 1956 hadden gevolgd. Raar ik beschouw het nog altijd V lis bijzonder nuttig dat Carlile, ijkomstig uit het land, dat in t 1956 bij de Spelen in Melbourne io'n opvallende reeks van suc cessen boekte met zwemsters en twemmers, zijn adviezen heejt gegeven", zegt de ambitieuze trainer, die zijn opleiding aan Jtet CIOS in Overveen kreeg. Met sprongen vooruit Feit is, dat op vele nummers en bij verschillende zwemslagen de „De inzichten zijn zich ingrij pend gaan wijzigen. Al vrij kort na de oorlog kregen zwemtrai- ners de overtuiging, dat wan neer een zwemmer bijvoorbeeld de 100 meter vrije slag binnen de minuut wilde zwemmen deze z'n training niet kon blijven be perken tot het zwemmen van 400 of 600 meter. Om in een conditie te komen, die kans bood op tijden van 59, 58 of 57 seconden op de 100 me ter moest een dagelijkse zwemar- beid van zeker twee tot drie kilo meter worden verzet. De trai ning saf standen werden groter naarmate zwemsters of zwem mers op nummers als bijvoor beeld 400 meter of 1500 meter uitkwamen. Maar behalve dit punt, waaraan ook al veel aan dacht is geschonken door trai ners als JanStender en me vr ou w Br aun zijn ook op ander vlak geheel andere inzich ten doorgebroken", aldus Kerk hoven. Armen belangrijk Tot rond 1956 was de gedachte in de zwemsport, dat de benen vooral bij de borst- en rugcrawl de grote voortstuwingsmotor vorm den. Snelheid moest uit de benen komen, zo redeneerden de deskun digen. Totdat prof. Bob Kiphuth andere gedachten introduceerde. Hij was van mening en de feiten heb ben de juistheid van zijn stelling bewezen dat het voortstu wingsaccent meer naar de armen moest worden verlegd. Maar om die armkracht te versterken moesten er oefeningen buiten het water worden gemaakt. Oefenin gen met gewichten, uiteraard aan gepast aan de tak van sport, om dat zwemsters en zwemmers het „gewichtheffen" slechts als middel en niet als doel zagen. Andere oefeningen om de trek kracht van de armen te vergroten waren o.m. het zwemmen met ge bonden enkels, waardoor men ge heel op de armen is aangewezen. Ook de ligging in het water in het verleden meestal hoog werd anders. Hoe vlakker hoe beter luid den de adviezen. De grote omwenteling waarbij Australië als zwemland voorop ging, werd overgenomen door Amerika, dat in Rome 1960 al het Speciale aanbieding In alle AH-winkels 6 MS blauw f 1 zwart 1 groen V rood W ct. Exclusief bij Albert Heijn! Rob Kerkhoven mei zijn pupillen T7EEL TRAPPEN, kleine styldalende kronkelweggetjes voeren ons V naar het strand waar Antonio zijn domein heeft gebouwd. Het bestaat allereerst uit een heel lang zonnescherm, parallel aan de kust lijn gespannen, want „ombra" schaduw, wordt in Spanje betaald en de ligstoelen, die dus in die schaduwstrlp staan, brengen meer op dan de „alleen-zon" exemplaren. De stoelen zijn heel comfortabel, men kan er ook languit op liggen. T/ERDER ZIJN ER wat kleed- hokjes aan weerskanten van de eettent. Er is een terrasje voor met tafels en stoeltjes en eveneens de nodige zonweringen. Op zwarte borden aan de wand wordt met krijt iedere dag het menu geschreven, of liever ge zegd; de gerechten worden ver meld, want men kan er op be scheiden wijze a la carte eten. De keuze in alcoholhoudende- en frisdranken is enorm groot en men maakt er de voortreffe lijke Sangria tot in de perfectie Ergens in een verborgen keuken zwaait mevrouw Antonio haar zeer goede pollepel. Wat zij kookt is eenvoudig maar bijzonder sma kelijk. Of het nu gaat om pa11a vistong in de frituur, g a m b a 's die geroosterd worden op een gloeiende plaat, om soep of om een salade, het wordt met graagte gegeten. Houtvuurtje Antonio zelf heeft een listige ma nier uitgekiend om zijn gasten de meest verse, geroosterde s a r d i - nas voor te zetten. Op een oude metalen kruiwagen, kennelijk van een bouwwerk af komstig en opgevuld met zand, heeft hij aan één kant een aantal bakstenen in de lengte neergezet alsof hij een muurtje wilde metse len. Aan de breedste kant heeft HET Life-Platen-kookboek vindt u één van de zeer be- FR ZIJN door de Premie- van-de-Maand Club in de afgelopen jaren heel wat premies uitgebracht, en wel van zeer uit eenlopende soort. Juist door de grote verschillen is het onmogelijk de service onder één groep thuif te brengen. In de catalogus staan dan ook de juiste service-adressen vermeld. Vóór de bestelnummers van de premies staan letters, dit zijn: A. voor artikelen zoals koelkast, grill cn wasautomaat waarvoor de service aan huis wordt verricht. Hiervoor dient men contact op te nemen met Beers N.V.. Vaartwe; 43, Hilversum (tel. 02950-41656). B. Uitsluitend voor tenten. Het service-adres is Taggar N.V., Adm.; bewijs ging leveren veel van die I llelffrichlaan 30, Utrecht (tel. 030- veranderde inzichten te hebben ge- 36423). teerd. De gouden medailleregen in c Enkele lere artlkeIen Tokio onderstreepte een en ander de sohomm|,bank, huUhoudtrap. nog eens ondubbelzinnig. de sel,riezen en Kenwood keuken- j machine. Wanneer contact wordt Veel sneller „Niet alleen de borstcrawl is opgenomen met de PMC, postbus 175. Zaandam (tel. 02980-27000 toestel 131), wordt naar gelang het hierdoor veel sneller geworden.artikel en de te verlenen service Kijk ook eens naar de schoolslag voor afhandeling gezorgd. en de vlinderslag, wat daarmee D. Textiel. Hiervoor is het adres is gebeurd", zegt Kerkhoven. Kuipers TWI, Enschedesestraat 44, Hengelo (O). De weroldrecordüjden wijzen het Schrijfmachine, naaimachine uit In de jaren 50 nog tijden van J boven de 1.10.- op de 100 meter schoolslag. Toen kwam de Ameri kaan Chet Jastremski. die in enkele jaren met voornamelijk een korte, zeer sterke armslag de wereldtijd naar 1.07.5 bracht en toen de Rus Prokopenko zich ook hierop had voorbereid, daalde de tijd zelfs tot 1.06.9. Bij de 200 meter vlinderslag heren is de ont wikkeling in enkele jaren zo mo gelijk nog frappanter. In 1960 was de Amerikaan Mike Troy met 2.15.- nog de allersnelste. Vier jaar later in Tokio won de Australiër Kevin Berry het goud met 2.06.6. En wat er met sterke armen op die vlinderslag te bereiken is, kan ook wereldrecordhoudster Ada Kok ons duidelijk vertellen. ONGETWIJFELD zullen er vele zwemmende schrijvers zijn. maar het aantal schrijveiTide zwemmers is bepaald gering. De Australische Dawn Fraser, die de unieke prestatie leverde om bij drie achtereenvolgende Olym pische Spelen in Melbourne, Ro me cn Tokio de snelste te zijn bij de 100 meter vrije slag, legde het vorig jaar al haar ervarin gen en herinneringen en dat waren er vele en niet steeds van plezierige aard vast in haar boek Gold Medal Girl, waarbij er van een coöperatie sprake was met de journalist Harry Gor- don. In de Nederlandse zwemsport heeft nu ook een zwemster de herinneringen aan vier jaren van top-sport te boek gesteld. Zij had evenwel daarbij geen hulp nodig, die haar schrlj- j vende hand leidde. Erica Terpstra (23), vierdejaars stu dente in de sinologie (Japans en Chinees), schreef de afgelopen winter in haar gezellig-rommeli- ge studentenkamer in het hart van het oude Leiden een boek, dat zij de titel meegaf: „Zwem men... om van te watertanden!". Vier- en zestakt Natuurlijk is het bij deze ont- E. e.d„ waar speciale monteurs voor zijn. Bij deze premies staat het service-adres duidelijk op het ga rantiebewijs aangegeven. F. Onder deze groep vallen de meeste kleinere premies die bij een storing gemakkelijk kunnen worden verzonden. Het adres hier voor is Beers N.V., Vaartwcg 43, Hilversum. Wanneer Zaandam BOVENSTAANDE adressen zijn echter alleen van belang ais u de premie hebt ontvangen. Wilt u inlichtingen over een premie die u nog moet bestellen of hebt u bijv. na enkele weken nog geen reactie op uw bestelling ont vangen dan dient u contact op te nemen met de PMC-administratie, postbus 175, Zaandam (telefoon 02980-27000). Daar kan men nagaan Hoofdstuk O De titel doet al vermoeden, dat Erica (Wie-van-de-Drie) Terpstra haar succesvolle zwem jar en zeer positief heeft beleefd. Zij heeft er sterke behoefte aan gehad deze ge dachten vast te leggen. In haar hoofdstuk 0, dat als een voorwoord is te beschouwen, klinkt dit alles door als zij schrijft: „Dit is hoofdstuk 0 en hoort er toch bij. Het is om u te vertellen, dat ik dit boek schreef voor u. Voor u, die zich afvraagt, waarom er toch altijd weer „gekken" wor den gevonden, die bereid zijn dage lijks tijd te besteden aan een vol gens u zinloze vorm van vrijetijds besteding. Maar ook voor u, die dé zwemsport een warm hart toe draagt en door uw komst naar wedstrijden daarvan blijk geeft. Voor u ook, die meent, dat sportsterren heel bijzondere exem- studeert roemde koude soepen van Spanje, wikkeling'niet zo, dat de benen er I bestelling in goede orde is onlvan- plaren zijn en die door deze me- d. Gazpacho. Ook de Gazpacho te zeggen, maat-bij gcn of dat een vertraging in art,,-j het Jenkt te hebben „wapperen. „Die benen blijven ring is ontstaan door overgrote be- \jn hen te mogen eisen, aai zij wordt in verschillende delen van uiteraard nog steeds belangrijk, langstelling voor een bepaalde pre-l s*eeds in topvorm verkeren. hij vervolgens heel kunstig een houtvuur opgebouwd. Terwijl het houtvuur ferm brandt en de nodi ge gloeiende as geeft, heeft Anto nio de net gevangen sardines schoongemaakt en aan spitjes gere gen: gewone houten stokjes aan één kant heel spits gesneden. Zes sardines gaan er aan, dicht op el kaar geschoven. Naast de kruiwa gen staat een wat wankel tafeltje met erop een bak met olijfolie met een kwastje. Verder een stoel en een parasol vanwege de schaduw. Vis aan 't spit De spitjes met vis worden met olijfolie bekwast en vervolgens wordt het spitje heel listig in het zand gestoken van de krui wagen, zodat de visjes aan de andere kant van de stenen zijn geplaatst en schuin naar het vuur toe leunen. Op de stoel gezeten, bewaakt Antonio, een enorme stro hoed op het hoofd, ze als zijn oog appels. Hij keert ze regelmatig en zodra ze goed zijn worden ze geserveerd. Hij kan er niet genoeg van maken want zijn gasten (zeer veel Spanjaarden, die speciaal bij hem komen eten) en de buitenlan ders yinden ze verrukkelijk! „Enselada" Op dezelfde manier maakt hij ook boquerones klaar, een vis die op een wat grote ansjovis lijkt en salmonetes de prachtig ge kleurde koningsvis. Met een bord je „ensalada", een slasoort die het midden houdt tussen onze kropsla en malse andijvie, licht aange maakt met wat olijfolie en azijn, gegarneerd met schijven tomaat en schijven zeer dun gesneden ui, en met een knappend broodje sma ken deze vissen a la Antonio wer kelijk volmaakt! Spanje weer op verscheidene ma nieren toebereid. In Andalusië bijv. serveert men op een blad kommetjes met verschillende lekkernijen bij: in ■de ene vindt men heel kleine broodblokjes, even in de olijfolie geroosterd, in de andere, kleine stukjes ui, paprika, tomaat, ra dijsjes, ondanks het feit. dat de tomaat, de ui en de paprika ook de bestanddelen van de soep zelf zijn. 500 gram kleingesneden to maat, 150 gram gehakte groene paprika, 75 gram gehakte ui, 1 fijngemaakte teen knoflook, 4Vz dl. runderbouillon, 1 dl. ci troensap, Vz dl olijfolie, 1 eet lepel paprikapoeder, 50 gram komkommer schijven, 1 eetl. zout, vers gemalen zwarte peper. Doe alle ingrediënten behalve de komkommer bij elkaar. Laat het 1 uur, veel roerend, op kamertempe ratuur staan. Zet het dan ten minste 2 uur in de ijskast. Doe de komkommer er vlak voor het op dienen bij. 6 personen. j\/JET ONS VOORTREFFE LIJK rundvlees raad ik u de volgende manier van klaarma ken warm aan. U hebt anderhalf pond vlees nodig. Als u er een enorm feestelijk gerecht van wilt maken dan neemt u oss e haas. U kunt ook een run derrollade nemen, maar vraag aan de slager deze niet voor u te kruiden. Behalve het rundvlees hebt u een ons ham nodig. Een dikke plak die u in kleine dobbelsteentjes snijdt. Vier eetlepels olijfolie, een ui (middelgroot), een snuifje kaneel, een stuk of drie kruidnagelen, een snuifje tijm, drie of vier tomaten, ook weer middelgroot, een decili ter van uw beste rode wijn, (om dat u waarschijnlijk niet in het bezit van een oude Spaanse wijn bent, raad ik u een Bordeaux aan), vier eetlepels belegen brande wijn komen er ook aan te pas, evenals zout en versgemalen witte peper plus vijf perziken en drie peren. Bruin braden Bestuif het vlees met wat bloem. Snijd de ui in heel dunne schij ven. Maak de olie in de braadpan gloeiend en deponeer er de uien, de ham en het vlees in. Aan alle kanten bruin braden, er de kruiden bijvoegen, licht zou ten en daarna gaan ook de toma ten, gepeld, van harde kernen ont daan, in de pan. Als alles weer gloeiend is, blust u met de wijn en de brandewijn. Zet het deksel op de pan en laat op een zachte pit smoren. Van de soort vlees die gebruikt en uw behoefte aan rood vlees, middel-rood of gaar vlees hangt de tijdsduur af. Vruchten in de pan Een kwartier voor het opdienen gaan de gepelde, in de helft gesne den vruchten in de pan. U laat verder sudderen, indien nodig de saus nog wat inkoken en u ser veert dit uitzonderlijk geurige ge recht naar eigen inzicht met droge rijst, brood, macaroni of aardappe len. maar minder belangrijk dan vroe- mie. Uit deze paar regels komt Erica ger. Hield men het bij de borst-! Voor bestellingen etc. tot het mo- Terpstra, die de Olympische Spe- crawl bij één beweging van de ment van aflevering dus steeds'len in Rome (1960) en Tokio rechter- en linkerarm op een zes-PMC-Zaandam. Heeft men de pre- <1964) meemaakte naar voren als takt van de benen, thans heeft de; mie ontvangen en zijn er pro- een resolute figuur. Een karakter- viertakt allerwegen ingang gevon- bleempjes dan de service-adressen' trek. die zij ook in haar sport in den", zegt Kerkhoven. raadplegen. menige zware race tot gelding Daarbij is het wel van belang, dat een zwemmer, die 100 of 200 meter zwemt op een bepaald mo-1 ment kan overschakelen van vier naar zes. Hij heeft bij zijn studie- reis naar Amerika destijds kunnen vaststellen dat figuren als Don Schollander en Poky Wat- o n hiertoe in staat waren. Enkele i Nederlanders, o.w. Toos Beu-! mer en Johan Schans kunnen dit nu ook. Zij kunnen bij gelijk armtempo van vier op zes scha kelen. Kerkhoven weet ook, dat in de gehele internationale zwemwereld al deze methodieken bekend zijn.i Hij zal er met zün kandidaten voor de Europese kampioenschappen trachten het beste van te maken. Dat beste zal dan beslist niet altijd een medaille zijn. Maar als een respectabel aantal Nederlanders bij een strijd tussen zevenentwintig landen een finaleplaats bereikt, is hy al dik tevreden. En wy ook. j De estafetteploeg, die bij de Olympische Spelen in Tokio in 1964 in de 4 x 100 meter wisselslag de zilveren medaille veroverde: Ada Kok, Erica Terpstra, Korrie Winkel en Klenie Bimolt. Erica Terpsti Leiden Chinee* heeft gebracht. Van 1960 tot 1964 was zij sprintkampioene van Ne derland, uitgezonderd in 1962. In twee Olympische finales drong zij door tot de zesde en vierde plaats. Haar nationaal record van 1.01 7 uit 1964 is helaas nog steeds onbereikbaar voor de beste Neder landse zwemsters van dit moment. Geloof in eigen kracht Wie haar op haar zwem-weg in binnen- en buitenland volgde, heeft bij herhaling kunnen vaststellen, welke enorme stimule rende en inspirerende invloed er van haar uitging op een hele ploeg en met name op de mede-leden van estafetteploegen. Zij was het in het bijzonder, die het geloof in eigen kracht bij de anderen op het beslissende moment overeind wist te houden door een benijdenswaar dige mentaliteit. En zo leverde zij haar niet geringe bijdrage in To kio bij het behalen van het brons bij de 4 x 100 meter vrije slag estafette en het zilver bij de 4 x 100 meter wisselslag. Wij denken daarbij dan nog eens aan de avond van de finale van de 100 meter vlinderslag, waar op de toch niet zo snel uit haar evenwicht te brengen Ada Kok haar nervositeit nauwelijks meer kon bedwingen. Op die avond in Tokio liep Erica een half uur voor de grote strijd met Ada op het ruime plein voor de gigan tische zwemtempel heen ert tveer. De geheel ten onrechte aan eigen kracht twijfelende Ada Kok zette zij weer recht overeind. Dat Ada in die finale toch moest buigen voor Sharon Stou- der was geen schande, want de blonde Amerikaanse zwom toen met 104.7 een nieuw wereldre cord, dat zij overigens een jaar later toch weer aan Ada Kok verspeelde met 1.04.5. MENT vertelt Erica Terpstra hoe zij met Kor rie Winkel, Klenie Bi- molt en Ada Kok bij de Olympische spelen in Tokio in 1964 na een uiterst enerverende finale de zilveren medaille na Amerika won bij de 4 x 100 meter wisselslag estafette. NÜ OF NÓÓIT! Het startplatform baadt in een zee van licht. Even zoeken we de eretribune, waar Prinses Bea trix ons toewuift. Boven de slier ten geluid uit duizenden Ameri kaanse en Japanse kelen klinkt de Hollandse yell. Even kijken we naar de oranje vlek (van de badjassen) op de tribune. Dan is er alleen nog het water. Lang zaam beginnen we ons te ont doen van onze trainingspakken. Het is nu of nooit. Wat gewel dig om hieraan mee te mogen doen met drie van je beste vriendinnen. De starter neemt zijn plaats in. Na een laatst bemoedigend „Kom op, je kan het!" van ons. stapt Korrie, samen met zeven andere rugslagzwemsters naar de blokken. In het grote, gigan tische stadion wordt het stil, on gelofelijk stil. De rugslagzwem sters gaan te water en nemen de starthouding aan. Langzaam gaat het startpistool de lucht in. Onmiddellijk na het startschot, waarop alle acht tegelijk losko men van de wand, breekt er een oorverdovend lawaai los. Met on ze handen tot vuisten gebald kij ken Klenie, Ada en ik toe. Het LAATSTE! De eerste vijftig meter gaat geweldig. Amerika ligt al iets voor, maar dat was te voorzien. Vlak daarachter komt de rest. Korrie gaat goed, ze keert als derde. Onze nagels staan in onze handpalmen. Zal het lukken? Klenie doet haar handdoek af, haar schoenen en sokken uit. Als ze weer kijkt, liggen we zesde.! Korrie heeft haar keerpunt half gemist. Volkomen van slag af hobbelt zij de eerste paar slagen door het water. De anderen ja gen haar voorbij. Nu pas vindt ze haar slag terug. Ze doet nog wat ze kan, maar de anderen zijn al te ver vooruit. Grote ontzetting grijpt ons j aan. Laatste!! Het kan ieder van ons overkomen, een keerpunt niet feilloos te r.emen. In de tijd waarin Korrie de laatste vijfen dertig meter aflegt, moet Klenie haar ontzetting de baas zien te worden. In minder dan een hal ve minuut moet ze vechten te gen de twijfel of het nog in te halen is. Moet ze vechten tegen haar onzekerheid en haar zenu wen. Eén voor één duiken de schoolslagzwemsters te water. Als laatste Klenie. Als een trein gaat ze door het water. Al bij het keerpunt liggen we weer zesde. Er gloeit weer hoop. Ada slaat een moment haar handen voor de ogen. Dan staat ze klaar op het startblok. In een geweldi ge race komt Klenie terug. We zien, dat ze met een verbeten gezicht slag voor slag iets in loopt op nummer vijf. Met haar laatste krachten trekt zij in een geweldige eindsprint de laatste meters. Ze tikt vrijwel gelijk aan met nummer vijf. VIJF, VIER, DRIE En wég is Ada. De kakofonie is compleet. De toeschouwers op de tribune zijn van hun plaatsen opgestaan. Ze zien hoe Ada met forse slagen korte metten maakt met haar tegenstandsters. Mijn handen en voeten beginnen te tintelen. We hebben 'n kans, 'n prachtige kans. Ada passeert num mer vijf, haalt nummer vier in en zet de aanval in op Japan, dat derde ligt. Vlak na het keer punt is zij er voorbij en we lig gen derde. Amerika heeft zich losgezwom- men en is niet meer te bereiken. Maar Rusland? De afstand tus sen Ada en de Russische ploeg wordt steeds kleiner. Trillend stap ik op mijn blok. Ik heb geen gevoel meer in m'n armen en benen. Ik wéét, dat ik sneller ben dan de Russische borstcrawl- zwemster. Als Ada ook op de laatste meters maar volhoudt! Als ik maar geen keerpunt mis, als ik maar geen kramp krijg en als ik maar op slag kan komen, zo flitst het door me heen. Naast me zie ik de Russische zwemster starten. Tot het uiter ste gespannen sta ik klaar. Ze is nog geen meter weg als Ada aantikt. Trillend van zenuwen duik ik het water in. door span ning verkrampt maai ik de eerste slagen als een wilde door het water. In paniek zie ik de beenslag van de Russin anderhal ve meter voor me. Ik dwing me zelf door te tellen mijn arm- en beenslag te coördineren. Nu glij den de zenuwen van me af. m'n slag wordt rustiger. Ik kom in cadans en op snelheid. Het góat! Langzaam loop ik op de Rus sin in. Vlak voor het keerpunt haal ik haar in. Bijna automa tisch neem ik het duikelkeer- punt. Ik kom goed uit en zonder moeilijkheden begin ik aan de laatste baan. Ik weet, dat we tweede liggen. Voor me zie ik de Amerikaanse Sharon Stouder, naast me zie ik niemand en een immens geluksgevoel, zo intens en zo geweldig, dat je het nauwe lijks onder woorden kunt bren gen, overweldigt me. HET Ll KT Het is niet zozeer een gevoel van trots dan wel van dankbaar heid, dat je zo gezond en zo jong bent. dat je dit kunt en mag meemaken. Misschien vindt u dit holle, grote woorden, maar zelfs de grootste woorden zijn ontoe reikend om uit te drukken wat je op zo'n moment voelt, als alle onzekerheid en alle spanning van je afvallen. Als je voelt, Jat het lukt. OI» SNELHEID Ik moet nog vijfentwintig me ter en het hoge tempo van de eerste baan begint nu z'n tol te eisen. Happend naar adem en krampachtig pogend het tempo vol te houden, leg ik de laatste meters af. Doodmoe, maar onge lofelijk gelukkig sta ik even la ter op de kant. Blij zwaaien we naar de Hollandse ploeg, die op de tribune staat te dansen en die later het Japanse kordon ver breekt om, tegen alle regels in, het platform op te stormen om ons te omhelzen. De Amerikaanse meisjes staan wat afgunstig te kijken. Zij heb ben weliswaar de gouden medail le en een prachtig wereldrecord, maar ze hebben geen ploeg, die zo met hen meeleeft en die zo uitbundig blij is met hun resul taat als wij. Als we even later op de tonen van de Olympische hymne het ereschavot mogen beklimmen en als we met de zo fel begeerde Olympische medaille om de hals, vol ontroering toekijken hoe de Nederlandse vlag aan de op één na hoogste mast in top gaat, dan kunnen we alleen maar stil zijn. héél stil. Voor ons is het wedstrijdgedeelte van de Olym pische Spelen dan voorbij. Het was machtigl Ploegleidster Doordat Erica Terpstra in elk geval een deel van haar studie binnen een bepaalde termijn wilde halen, heeft zij het wedstrijdzwem- men eraan gegeven. Maar als ploegleidster blijft zij graag haar diensten ter beschikking stellen. Vooral bij de jeugdploegen voelt zij zich in haar element. Haar boek „Zwemmen.om van te watertanden!" is uitgege ven door de N-V. Uitgeve rij Meander in O e g s t- geest. Om. u een indruk te ge ven hoe zij bepaalde hoogtepun ten in de sport beleefde, laten wij Erica Terpstra hiernaast in een van de hoofdstukken van haar boek aan het woord. voor maximum kwaliteit fad'Olanf Zuiver natuurlijk sap, bereid van geselecteerde, eerste kwaliteit sinaasappelen. 1/1 fles (inhoud 0.68 liter) 19

Allerhande | 1966 | | pagina 3