t
AH
telt drie
Drallen
X?8
3-^
OP BEZOEK BU OUDSTE GEPENSIONEERDE
De heer Schoon in de ruimte!
OVERAL RONDNEUZEN
ALLERHANDE NIEUWTJES
IN HET GIPS
Cavelli
Vermouth
PMC-concertenserie '65 - '66
Amsterdams Kunstmaand Orkest
i
Albert Heijn
Na het grote succes in het vorig seizoen
Albert Heijn
VAN IEDERE GROENTE IS
EEN SALADE TE MAKEN
Geef uiv fantasie
de vrije loop
Glimmerdjes
IN
AUGUSTUS 1965
ALLERHANDE
A. Dral vader (90)
J7EN DEZER DAGEN, op een koele zomerdag: met hoge wolken
die snel voortschoven boven de ruime g-roene vlakten van
Noord-Holland, zijn we in gezelschap van de heer C. Kraaij, de
directeur van het „jubilerende" pensioenfonds van Albert Heijn,
dat veertig jaar geleden werd opgericht, naar Purmerend gereden
en hebben daar de oudste gepensioneerde van het bedrijf
bezocht.
bijna niet meer aan voldaan kan
worden."
TJET IS DE HEER A. Dral
en hii is 90 jaar. „Een dure
klant", zegt hij zelf van zijn
penioenschap, „Ik ben nu al 25
jaar gepensioneerd en het ziet
er naar uit dat er nog wel wat
jaartjes bijkomen." „U wordt
honderd!", zegt zijn zoon, de
heer H. Dral (62) die ook lid
is van het gepensioneerden-
korps van AH. „Ja", zegt de
oude heer Dral„dat zegt de
dokter ook. Al heb ik wel lelijk
last vaji mijn been", voegt hij
er wat bekommerd aan toe,
overgehouden van de griep
laatst." „Maar terwijl er een lift
is", zegt zijn zoon, „loopt hij er
nog altijd de trap mee op en af."
De oude heer Dral is een op
merkelijk krachtig mens: hij doet
denken aan de harde onbuigzaam
heid van Adenauer en er is geen
sprake van dat hem het gesprek te
hoog gaat, vermoeit, of dat hij
afdwaalt; hij praat helder en dui
delijk en wie zijn handen ziet,
begrijpt dat dit uiterlijke kenmer
ken zijn van innerlijke kracht en
gezondheid.
OUDE AB
De oude heer Dral is bewoner
van het bejaardentehuis „Avond
zon" in Purmerend en hij voelt
zich daar best thuis. Hij kent stad
en streek. Want hij is in Oostzaan
geboren, niet zo ver van Purme
rend. Hij heeft het zangerige ac
cent van de echte Zaankanter en
hii heeft nog van heel dichtbij de
stichter van het grote AH-concem
gekend, de oude Ab, zoals hij hem
noemt. die. toen A. Dral in 1895
bij hem in dienst kwam. dertig
jaar oud was en dus tien jaar
ouder dan de voormalige bakker.
Want Dral was eerst bakker
geweest. Oude Ab had hem ge
waagd in zijn eerste AH-winkel in
Oostzaan te komen werken en dat
gebeurde. En werken was toen
werken! Van zes uur 's morgens
tot tien uur 's avonds en ook
zondagsmorgens was de winkel
open.
Oude Dral heeft de heren Jan
en Gerrit Heijn gekend als kleine
jongens. Hij heeft ook de vader
van de oprichter nog gekend, de
overgrootvader dus van de huidige
president-directeur Albert. „Een
welgesteld persoon", zegt hij. „die
altiid veel geld op zak had en
altijd in zo'n dun jasje liep: met
dat geld werd het concern van nu
opgericht, denk ik."
„Ik bleef eenpoos bediende
bij Albert Heijn in Oostzaan en
kwam toen in het eerste filiaal
Purmerend, waar ik eerst een
tijdie bediende was waarna ik
er chef werd. Dat was in 1900.
Overigens waren dat wel heel
andere dagen dan mi: toen ver
diende je f 2 per week plus kost
en inwoning. Want de bedien
den waren toen nog inwonend
in de zaak. Dat moest ook wel
met die lange werktijden. Je
was voor weinig geld altijd in
de weer, maar het vreemde is
dat je het niet erg vond. Je
was niet anders gewend; de
tijden waren anders. Je was
vlugger tevreden. Natuurlijk is
alles nu beter dan toen maar ik
vraag me af of de mensen ook
gelukkiger zijn. De eisen zijn
tegenwoordig zo hoog dat er
Italiaanse
import
LlTERHes
Originele Italiaanse import.
Dat is trouwens wel te proeven
Als u niet wist dat een hele
literfles Cavelli slechts f2,98
kost, dan zoudt u deze vermouth
in een veel hogere prijsklasse
thuisbrengen
VERMOUTH on the ROCKS.
Samen met AH-updrink, tonic
of sodawater en een paar ijsblokjes
vormt Cavelli een heerlijk ver
kwikkende, zomerse longdrink.
Eens proberen!
ALLEEN BIJ
H. Dral zoon (62)
derde generatie Dral uit de Zaan
(en hoe!) maakt deel uit van de
grote arbeidsgemeenschap die Al-
bert Heijns bedrijven zijn. Dat is
een goed teken. Het is een bewijs
van trouw. Wederzijdse trouw.
En dat is een waardevol, mense
lijk begrip!
TONIJN MET
SCHORSENEREN
Neen. protesteert u nu
maar niet: n behoeft echt
geen schorseneren schoon' te gaan
maken in de vakantietijd: Boven
dien ze zijn er niet eens, behalve
dan in blik en daar gaat het nu
juist om.
U koopt een blik van deze
voortreffelijke groente en giet het
vocht af, m.a.w. u laat ze uitlek
ken. U neemt StarKist-tonijn, de
soort in olie. U verdeelt de tonijn
in stukjes.
U maakt een dikke witte saus.
met geraspte kaas zoals elders in
dit blad wordt beschreven, vooral
pittig en met veel kaas, en daar
roert u dan de tonijn door plus de
olie. Voeg er een scheutje citroen
sap bij.
Beboter een vuurvaste schotel en
leg de schorseneren onderin. Giet
er de tonijnragoüt over. Strooi er
paneermeel overheen en vervol
gens weer een flinke laag geraspte
kaas. Laat er in de oven een
goudbruip kleurtje op komen.
Hebt u geen oven, dan warmt u de
schorseneren in wat boter, depo
neert ze in een schaal, giet er de
ragout over en serveert direct.
Uitstekend met spaghetti naturel,
gekookt zoals de Italianen dat
doen, niet te gaar maar „al dente".
U zult het zeker heel smakelijk
vinden.
BEST LEVEN
In de tuin van „Avondzon"
maken we foto's. Dc heren Dral od
een bankje in een straal zomerzon
die vanachter een ronde beuk van
enorme omvang neerschijnt.
zingt een merel in de beuk. „Hoor
wat die vogel zingt", zegt de oude
heer Dral en hij ruikt eens aan de
grote sigaar die hij met smaak
heeft ontstoken. Het leven bevalt
hem best. Ondanks dat been dat de
griep hem heeft bezorgd en dat
hem evenwel niet belet, op zijn
negentigste trappen te lopen.
„U wordt honderd", heeft de
dokter beslist gezegd toen hij hem
onlangs onder locht in verband dus
met dat wat moeilijke been. Wie
hem kaarsrecht ziet lopen en de
helderheid van blik en geest hei-
kent, zal die voorspelling van de
dokter gemakkelijk aanvaarden.
DBAL II
Zoals dus de jonge heer Dral dat
ook doet. Als chef op zijn zestigste
gepensioneerd, werkt hij nu nog
halve dagen. Hij woont in Purmer
end met zijn vrouw die alleen in
het levendige hart van de stad
prettig woont. Toen ze in een
buitenwijk moest wonen, kwijnde
ze weg. Nu, zij kent Purmerend:
ze heeft er sinds '33 gewoond toen
haar man de za^k van zijn vader
overnam en deze, tot aan de
oorlog, zijn laatste arbeidsjaren op
het kantoor in Zaandam werkte.
De heer H. Dral zegt:
„Als ik jong was zou ik
hetzelfde vak kiezen. Ik begon
als bediende bij mijn vader.
Van sluitingstijd was toen geen
sprake. Van voorverpakte arti
kelen al evenmin: dat beteken
de dat je 's maandags bijvoor
beeld, zoiets herinner je je, van
heel in de vroegte, tot een uur
of elf, twaalf, bleekpoeder stond
te verpakken die je dan eerst
wat vochtig moest maken omdat
je anders stikte in het spul.
En dan had je ook nog het
koffiemalen: dat ging, bij mijn
vader toen, nog allemaal met de
hand. Je draaide aan een groot
wiel en dat was een heel werk.
De elektrische koffiemolen was
net uitgevonden en in de win
kels van Albert Heijn werd hij
meteen ingevoerd maar niet
iedereen wilde er meteen aan;
mijn vader ook niet. Dus draai
de ik aan het grote wiel."
CHEF OP TEXEL
Later werd zoon Dral chef in
het filiaal op Texel. Hij bleef er
vijf jaar: hij leerde het eiland
kennen als toen nog toeristenloos
onbedorven terrein (1928) en hij
zag er de eerste opkomst van het
vakantietoerisme ontstaan.
Hij kent Purmerend en omstre
ken op zijn duimpje; hij kent er
iedereen. Hij praat met zijn vader
en Zaankanter Kraaij levendig
over wederzijdse kennissen en hij
herinnert zich nog heel goed (zo
lang is hij niet gepensioneerd en
dat is in onze tijd niet veranderd)
dat de dinsdagmarkt in Purmerend
meteen de grote stimulans- was
voor de verkoop. „Onze dinsdag
was beter dan de zaterdag", zegt
hij, „vooral vroeger toen de boe
ren uit de omtrek dan juist naar
de stad kwamen en hun inkopen
deden."
„Ik herinner me nog de honden-
markt hier op dinsdag: en ook de
kippenmarkt. Die bestaan nu niet
meer." Ook hij heeft moeite de
mentaliteit van de hedendaagse
employé te begrijpen. Hij zegt:
„Vroeger vond je alles gewoon; je
dacht er niet over na omdat het
altijd zo was geweest. Je werkte
meer voor het werk zelf dan voor
het geld. Dat is eigenlijk merk
waardig."
TROUW
De derde Dral is nog niet
aan pensionering toe: hij is een
nog jonge man die in Zaandam
werkt als reclametekenaar. De
UET KOMENDE SEIZOEN, te
1 beginnen met 4 november a.s.
zal het Kunstmaand Or
kest onder leiding van Anton
Kersjes voor leden van de
Premie-van-de-Maand Club een
vijftal concerten geven in het
concertgebouw te Amsterdam. De
ze PMC-concertenserie is een ge-
Die móét u proberen!
produü van Atbal fftjn
VEjjEjf
KOFFIE
Krachtige en bijzonder fijn-
geurige melange met dc beste
koffïcsoorten uit Midden-
Amerika. 'n Weergaloos lekkere
koffieDie móét u proberen
KOFFIEBONEN
pak 250 gram
NORM ALE MALING -t gQ
vacuumblik 250 gram X
MELITT A-MALING jgQ
J70
vacuumblik 250 gram
ALLEEN BIJ
Koffiespccialist sinds 1887
volg van het grote succes van de
drie uitvoeringen die hetzelfde
orkest het vorige seizoen heeit
gegeven voor de PMC en waar
over in de dagbladpers zo buiten
gewoon gunstig is geoordeeld.
Het programma voor de PMC-
concertenserie '65-'66 ziet er als
volgt uit:
4 NOVEMBER 1965:
Ouverture Leonore III - Lud-|
wig van Beethoven. Pianocon
cert - P. I. Tsjaikovski. El|
Sombrero de Tres Picos - Ma
nuel de Falla. Bolero - Maurice I
Ravel. Solist: Daniel Wagenberg,
piano.
10 DECEMBER 1965:
Ouverture Oberon - Carl Ma
ria von Weber. Pianoconcert no.l
5 - Ludwig van Beethoven.l
Haydnvariaties Johannes
Brahms. Les Préludes - Franzl
Liszt. Solist: Theo Bruins, piano.
7 JANUARI 1966:
Symfonie no. 1 - Ludwig uanl
Beethoven. Aria uit Fitielio -
Ludwig van Beethoven. Aria uit
Tosca - G. Puccini. Aria La
Forza del Destino - Guiseppe
Verdi. Notenkrakefsuite - P. I.
Tsjaikovski. Soliste: Gré Brou-
wenstijn, sopraan.
8 FEBRUARI 1966:
Symfonie in G - Joseph Haydn, j
Vioolconcert - P. I. Tsjaikovski.
Peer Gyntsuite nu. 1 - Edvard
Grieg. Die Moldau - B. Smeta-
na. Solist: Christian Ferras,
viool.
25 MAART 1966:
Ouverture Coriolan - Ludwig\
van Beethoven. Onvoltooide sym
fonie - Franz Schubert. Polka's
en Walsen - Johann Strauss.
Duetten uit Operettes - Franz
Léhar, Robert Stolz. Solisten:
Annette de la Bije, sopraan;!
Arjan Blanken, tenor.
De clubprijs voor deze vijf
concerten is 13 in PMC-
cheques, onder het bestelnum
mer 165. Aanvang der concerten
8.00 uur, einde ca. 10.15 uur.
De abonnementsprijs is inclu
sief bespreken, vestiaire en
programma.
DE MEESTE SOORTEN GROENTEN kunt u rauw tot een zeer
smakelijke sla verwerken in combinatie met andere ingrediënten,
maar de soorten die zich er niet voor lenen kookt u, u laat ze afkoelen
en u maakt ze daarna aan.
Kabeljauw, schelvis. heilbot,
tong, tarbot en natuurlijk verse
zalm zijn een delicatesse wanneer
ze, ontgraat, opgediend worden
met pikante mayonaise op een
bedje van knappende malse slabla
den, terwijl de garnering kan
bestaan uit hardgekookte eieren,
tomaat en/of zeer dunne reepjes
paprika en komkommer.
Zet uw fantasie eens aan het
werk en ga spelen met al het
goede dat de aarde u in dit
jaargetijde te bieden heeft; u zult
zien hoe gezellig de resultaten
zijn!
Koud vlees, kip, vis en hardge
kookte eieren kunnen naar eigen
inzioht met bepaalde groenten sa
mengaan, evenals blokjes belegen
kaas die het bijv. zo best doen in
gezelschap van koude prinsessen-
boontjes, aangemaakt met olie,
azijn, peper, zout, een bewijsje
geraspte ui en een tikkeltje noot
muskaat.
j\/TET GLANZENDE OGEN en met een hoofd vol
herinneringen is hij teruggekomen, de heer F
Schoon. Hij zit weer bij zijn collega's van de
Amsterdamse politie, maar hij denkt nog dikwijls
terug aan de grote reis, die hem gevoerd heeft
langs de werk- en droomoorden, waar Amerika
zijn ruimtebestorming voorbereidt.
Natuurlijk kent u de heer Schoon. Een man, die bij
de tv-quiz „Je neemt er wat van mee" letterlijk niet
één antwoord „verkwist" heeft en die alles bleek te
weten wat er van ruimtevaart te weten valt, zo'n man
vergeet je niet licht.
De prijs van 1000,die hij met zijn verbluffende
kennis heeft verdiend, heeft de heer Schoon in een
reis gestoken naar het George C. Marshall Space Flight
Center in Alabama, naar het Manned Spacecraft
Center in Houston en naar het J. F. Kennedy Space
Center, het voormalige Cape Canaveral.
Op deze drie bases was hij de gast van de NASA,
het Amerikaanse Bureau voor Lucht- en Ruimtevaart.
Drie weken is hij onderweg geweest en als hij ergens
vol van is, dan is het van de huizenhoge motoren die
voor 1970 in aanbouw zijn en die de stuwkracht zullen
moeten leveren voor de hoger-dan-de-dom-van-Utrecht
raket, waarmee de eerste Amerikanen op de maan
zullen landen. Hij heeft enorm veel gezien van de
ruimtevaart-in-de-praktijk en is
zo mogelijk nog enthousiaster te
ruggekomen dan hij gegaan is.
AllerHande was daags na zijn
terugkeer bij hem. Neen een
ticket voor die eerste maanreis kon
zelfs AllerHande hem niet aanbie
den, maar we hebben hem een
„Welkom Thuis" bereid met de
aanbieding van het schitterende
boekwerk „Geschiedenis van de
Ruimte", dat in woord en beeld
(hélder woord en prachtig beeld!)
de ruimtevaart tot onderwerp
heeft.
En u moet van de heer Schoon
de hartelijke groeten hebben!
pAS
TN DE FOTO'S, DIE HIERBIJ ZIJN GEPLAATST, kan men
een heel merkwaardige historische ontwikkeling waarne
men. Eens, waarde Rondneuzers, droeg de vrouw een korset
en dat was een korset; het was een Geducht Voorwerp; het
leek op een ferme rioolpijp en de vrouw die het droeg had er
bijna even weinig bewegingsvrijheid in als zij dat zou heb
ben in zo'n pijp.
AS IN DE JAREN '28—'29
/an deze eeuw ontstond het
oerbeeld van het huidige corse
let. het was een soort nogal
onbeholpen „kous" maar tege
lijkertijd was het een vondst.
Bij Schiesser. een machtig
bedrijf aan de Bodensee dat
fraaie lingerie maakt en daar
faam mee heeft verworven,
ontstond een der eerste corse
lets. Daarbij dient natuurlijk te
worden vermeld dat voordien
de stoffen die de fabrikant ter
beschikking stonden, niet elas
tisch en krachtig genoeg waren
om een dergelijke simpele op
lossing van het corset-probleem
('want een probleem was het!)
toe te staan.
Pas de ontdekking van de
prachtige stoffen die nu bijna
aPes mogelijk maken voor
foundations en badpakken en
nog veel meer, stelde in staat
de vleugels uit te slaan tot de
hoogten die we nu bereikt
hebben: foundations die er ter
nauwernood meer lijken te zijn.
Maar wel degelijk steunen en
~WERBANDSTOF weken in
een gipsoplossing; daar
begon het mee.
wilde aan-
echter niet
JA ET LICHAAM stijf inwik
kelen in de gipsnatte
stof; zo ontstond een koker
die precies de lichaamsmaten
aangaf.
gipsen koker moest los
geknipt worden.
WASHANDJES
die
WASHANDJES,
geschikt zijn
erg
voor het
kreetloos reinigen van kleine
kinderen, kleuters en anders
zins weerstrevende broeke
mannetjes, zijn de P i n -
Pin's van Jalla; het zijn,
zoals men hierbij ziet, was
handjes in de vorm van hon
dekopjes en men kan er zo
mee manipuleren dat ze echt
de indruk maken van vrien
delijke washondjes die bo
vendien de zeep in de bek
kunnen houden. Deze was
hondjes zullen stellig veel
weerstanden weten te over
winnen tijdens het badcere-
monieel van Kleuter. Impor
teur is J. Y. de Korte, Oran
jelaan 164, Dordrecht.
FIJN PAKJE
VAN OMKEERBARE
TWEED, die vervaardigd
werd van de kunstvezel
Courtelle uit Engeland en
wol, is dit fijne pakje ge
maakt; het is ontworpen
door Lachasse en toont
olijfkleurige ruiten op een
rose fond. De zakken zijn
afgezet met franje van de
stof zelf; de blouse is bijpas
send van kleur.
jaren dertig dus, met dit nieu
we type begon was dat iets
hoogst-moderns. Wie een
„Gea G a r r j
schaffen had het
gemakkelijk. Ecr.st
moest men. in een
teil, verbandstof
weken in een op-
losring van gips.
Dat verband moest
men heel strak om
hot lichaam span
nen (niet ademen,
buik inhouden
etc.!) en laten
drogen. Men zat
dan stijf verpakt
in een hard om
hulsel. En dat
moest dan door
een behulpzame
ziel (de echtgenoot
meestal) worden
losgeknipt, waarna
de huls, de matrijs,
de mal, in een kist
verzonden werd
naar de fabriek.
Tegenwoordig
gaat dat gemakke
lijker. Wat Schies
ser betreft: men is
opnieuw, behalve
lingerie, founda
tions gaan fabri
ceren en de „S-
Line", de naam
van de nieuwe
Schiesserserfe, toont duidelijk
aan tot welk een enorme
hoogten de foundationindustrie
geklommen is sinds die dagen
zo'n veertig jaar geleden toen
men nog „in het gips" moest om
er mooi uit te zien.
„DODE" HONING?
algemeen gelooft men
- a dat honing die versuikerd is
door het lange bewaren b.v.
geen voedingsbestanddelen en
dergelijke meer zou bevatten
dan die welke suiker ook bevat.
Dat is echter niet juist.
Honing vormt altijd kristal
len; de ene soort doet dat
gemakkelijker en meer dan de
andere. Honing is een zuiver
natuurprodukt; het rijpt in de
warmte van de bijenkorf en in
met was afgesloten cellen,
waaruit de imker ze dan te-
voorschijnhaalt. Hard of zacht,
suikerig of stroopachtig-glad;
honing behoudt steeds
zijn goede eigenschappen en
nuttige bestanddelen. Wie zijn
honing vloeibaar wil maken,
plaatse het potje in warm wa
ter dat echter niet warmer mag
zijn dan 40 graden.
ANNONCE
TN EEN Engelse krant ver
scheen de volgende klei
ne advertentie:
„New York Uiterst be
trouwbare en bekwame jon
ge vrouw gezocht tussen de
25 en 35 jaar oud, voor
meisje van zeven en jongen
van vier in New York City:
Engels of Frans als moeder
taal. Telefoon: Hyde Park
3808"
Het was de advertentie waar
in de vrouw van de overleden
president Kennedy voor Caroli
ne en „John-John" een kinder
juffrouw zocht als plaatsver
vangster van de uit Kent af
komstige Maud Shaw, die ont
slag had aangevraagd omdat zij
zich te zeer aan de kinderen
ging hechten, hetgeen haar toe
komst beperkte.
FRUITSPROOKJES
Dlepvriesvruchtesap en inge
blikt vruchtesap zouden niet zo
voedzaam zijn als vers sap, aldus
wil het sprookje. De feiten zijn
als volgt: er is in het vitaminege-
haltc van de verschillende citrus-
isap-soorten geen opmerkelijk ver
schil. Wat sinaasappelsap aangaat
is wel hekend dat diepvriessap
minder vitamines bevat dan vers
sap. Wie vers sap. open blikjes
met sap of ontdooid sap wil
bewaren die moet er rekening
mee houden dat de vitamines nog
een dag of 2 - 3 aanwezig zijn;
daarna verdwijnen zij.
Zoete, rijpe kersen zouden
afgestorven lichaamsweefsel ver
nietigen en zo de jeugd herstellen.
Onzin! Kersen vernietigen, even
min als welk ander voedingsmldel
ook. de lichaamscellen.
verkalking: ook zou het de tanden
kwalijk beïnvloeden. Onzin. Er is
geen enkele aanwijzing van dit
alles. Het is zo: het vitamine C
gehalte van zure vruchten (si
naasappels-, tomaten etc.) kan
tandbederf helpen voorkomen; de
zuren zijn veel te zwak om het
tandémail to beschadigen.
Alleen bananen eten met tap
temelk (karnemelk is ook goed) is
een uitstekend vermageringsdieet.
Dat zegt men althans Het is niet
alleen een eentonig diëet maar het
zou ook bepaalde voedseltekorten
doen ontstaan. Verscheidene mine
ralen etc. welke men nodig heeft
komen in zo'n diëet niet voor.
Wanneer moet men fruit dat
gekookt moet worden, suikeren?
Vóór of na het koken? Het
sprookje zegt dat dat er niets toe
doet. Fruit dat gemakkelijk uit
eenvalt en heel moet blijven,
kookt beter in stroopachtig water.
Wie moes kookt of fruitstroop wil
maken kan de suiker er na afloop
in doen.
JYJEN ZIET een oude „Gea Garry" van
rond de jaren 30 links afgebeeld
naast een moderne corselet van Schiesser.
De moderne regenman
tel zal vaak hoogglim-
mend zijn. Meer en meer ziet
men de zg. ciré-mantels; zij
bestaan uit een stoffen onder
laag die bewerkt is met een
speciale, hoogglanzende en zeer
soepele materie die, in tegen
stelling met wat voorheen glom
in de regen, buigzaam en slap
blijft en niet verstijft bij koude
of verflenst bij warmte. U ziet
hieronder een klein meisje met
zo'n regenjasje.
Men bedenke echter dat L a -
rose-Paris (in ons land
ingevoerd door Roger L. Cats
te Haarlem, Westerhoutpark 6)
ook mantels van dergelijke ?tof
maakt voor grotere en zélfs
(|rote meisjes en dat die dan
óók erg leuk, vlot en elegant
staan. Men koopt ze in allerlei
knappe ruitmotieven en tinten.
Wat Larose ook doet (voor
dus die grote meisjes!) is regen
jassen maken van doorge
stikte nylon; zoals men
ziet een leuke waterdichte man
tel die modieus van snit is:
nauw aansluit aan het lichaam
en een rank effect geeft.
Porselein voor
Presidenten
ONS LAND wordt sinds
kostbaarste porseleinsoorten ter
wereld: het is het Amerikaanse
„Lenox China", afkomstig
uit de, in 1889, opgerichte fa
briek „Lenox Incorporated" in
Trenton (V.S.). Het is, dat
zagen wij, prachtig porselein en
men ziet er het kostbare duide
lijk aan af: er wordt b.v.
gebruik gemaakt van echt
goudblad om de (meestal) klas
sieke motieven erop aan te
brengen.
Lenox levert alleen die stuk
ken af die voldoen aan de
hoogste eisen van kleur, door
zichtigheid en structuur. Men
ziet dat. Ook de Amerikaanse
presidenten (en anderen) zagen
dat duidelijk en zij lieten daar
om hun statieserviezen ontwer
pen en maken door Lenox,
Woodrow Wilson begon ermee;
Franklin D. Roosevelt volgde
hem. Ook Harry S. Truman at
van een Lenox bord; een een
voudig, blank bord overigens
met gouden sierranden en een
eenvoudig vignet met de Ame
rikaanse adelaar. De Spaanse
Ambassade in Washington smult
ook van Lenox bordjes en zo
doen vele andere representatie
ve instituten: 15000 stuks Lenox
China werden geleverd aan
consulaten en ambassades, aan
staatssecretarissen en ministers.
De koning van Saoedi Arabië
en verschillende goeverneurs
van Amerikaanse staten bezit
ten een L-servies.
Ook trouwens ruimtevaarder
Walter M. Schirra; zijn servies
draagt een 24 karaats gouden
vignet dat de Sigma 7, zijn
ruimtescheepje, toont omgeven
door zes sterren, die het aantal
omwentelingen aangeven.
Voorts ziet men de initialen
van de astronaut. Elk stuk
porselein van ook deze serie is
versierd met een zuiver gouden
rand.
In ons land kan men, zoals
spreekt, ook de minder-kostba-
re soorten Lenox-porselein ko
pen, al zal men desgewenst
zeker ook een met echt goud
omrand en geblazoend servies
kunnen bestellen. Hierboven
ziet men een nieuwe serie van
Lenox: „Sussex" is de naam;
het decor heeft „Dauphine".
LICHT BIERTJE
EEN BROUWERIJ in Furth
(in Beieren), heeft, als eer
ste in West-Duitsland, een bier
soort weten samen te stellen
die nog geen 116 pet. alcohol
bevat (tegen het normale bier
van 5 tot 616 pet.). Het bier
schijnt wat de smaak, de kleur,
het schuimgehalte en de alge
mene allure aangaat, niet te
onderscheiden te zijn van het
klassieke pilsje.
GOUD VINGER
UKENT TOCH NOG de oude
Tom Mix? Hij reed eens,
als een soort super-Cartwrigiht,
als een onwaarschijnlijk-zinde-
lijke en fraai-geklede, boven-
menselijk-mooie en moedige
cowboy door talrijke films en
roeide daarin al het kwaad uit.
Zijn cowboypakken waren van
de grootste schoonheid; hij was
altijd vlekkeloos gekleed en
hoe hoog de baren van zijn
avonturen ook gingen, hij blééf,
ongekreukt de schurken grijpen
en neerknallen. Kortom, hij
stamt uit de dagen dat de
filmcowboy nog niet, zoals nu,
trachtte de schijn van werke
lijkheid te geven aan zijn ver
schijning met behulp van vuile,
veel eedragen kleren, vettige
hoedjes-met-ingewikkelde-krul-
randen en ferme zweetplekken
op de vereiste plaatsen. Hij was
eens wereldberoemd.
Zijn zoon doet het kalmer
aan. Deze heet Charles de
Temple (zoals zijn vader)
en is goudsmid in Londen. Men
ziet hem hier een knap man
met een duidelijk Latijnse oog
opslag en gloeierigheid in de
blik (t.o.v jonge vrouwen
vooral) bezig met het maken
van de opmerkelijke gouden
vinger die de actrice Honor
Blackman droeg tijdens de
première van James Bond's
„Gold finger". Een nogal
eng kunstwerkje vinden wij,
maar wel duur: 100.000. Elk
huidgroefje, elk porietje, elk
oneffenheidje van een vinger
treft men aan in de gouden
vinger van de zoon van Tom
Mix.
