YVV b
Ik
schilder..."
Eerste PMC-
reis gestart
Jaffa's toe
DNEU
OVERAL RONDNEUZEN:
(3ALLERHANDE NIEUWTJES
De GROTE
Dry Clean
yourself
Weekreclame
Pannekoekmeel
Albert Heijn
HIEIKE VELTMAN: 'rZZCZ
„XIV
Restjes over?
FEESTGERECHT
Dan vissalade!
EEN VAN DE 65.000
FAS-LEERLINGEN
modelijnen
KIES, KNIJP,
KNIP; KLAAR!
Grote maten:
zorgenkinderen
ZUURKOOL-
K()\I\GK\
SprietsSpriets
POP
NETTEN-MODE
TANIA
Lederen ceintuurs
DUBBELE RIJ
SLOFJES AAN
Hooggeplaatst
VOLGEBOEKT!
2 ALLERHANDE ZEBRUARI 1965
•KLDIO T/H WOENSDAG 24 FEIR.
KLAAR VOOR DE PAN!
zakje voor 25
.«IN EEN HANDOMDRAAI
12 PANNEKOEKJES (per zakje)
VRIJDAGMIDDAG 19 februari
neemt de eerste van de reeks
PMC-relzen 1965 een aanvang. De
„Akropolis"-groep gaat per trein
op weg naar Genua, waar het
luxeschip onder stoom ligt voor
vertrek naar Algiers, Casa
blanca, Canarische eilan
den, Madeira en Lissabon.
De voor de PMC gereserveerde
hutten zijn volgeboekt en het gaat
erop lijken, dat de andere adspi-
rant-PMC-reizigers zich ook niet te
lang meer moeten bedenken. Dit
zijn die PMC-reizen, vliegreizen
naar zonnige en interessante lan
den:
15 dagen standplaatsreis naar de
Spaanse Cost a Bra va 495;
15 dagen standplaatsreis naar de
Tyrrheense kust Italië ƒ995;
16 dagen incl. rondreis door
Tunesië 895;
18 dagen incl. rondreis door
Israël 1287;
21 dagen incl. rondreis door
USA en Canada 2885;
21 dagen incl. rondreis door
Mexico en USA 3695.
Volledige Inlichtingen over deze
PMC-reizen vindt u In het PMC-
Relsplen, dat in alle AH-winkels
gratis verkrijgbaar la.
STEL U EET een keer gekookte
houdt door omstandigheden vb
dan niet zo erg best wat ermee
hoogste tot een visscuoteltje in de i
aardappelpuree, helaas dan meestal
len gemaakt. Het kan echter ook a
culinair beslist niet te versmaden.
De EERSTE RAAD is wel om.
de vis, terwijl ze nog warm is,
van graten en vellen e.d. te
ontdoen. Dat is gemakkelijker. Be
waar de uitgeplozen vis liefst in
een plastic doos in de koelkast
De volgende dag maakt u een
prachtige mayonaise. U roert een
geraspte ui met rode paprikapoe
der, wat tomatenpuree uit het
busje, een snuifje tijm, versgema
len peper (veel want het mag best
wat gepeperd zijn), wat zout, een
lepeltje Franse mosterd door een
behoorlijke hoeveelheid mayonaise
uit het potje. Zo u het lekker
vindt gaat er ook een scheutje
citroensap door, dat hangt dus van
uw smaak af. Verder gaan erbij,
wat garnaaltjes en champignons,
vers of uit potje of blikje, in
plakjes gesneden.
Roer dat alles goed door elkaar
en zet daar de vis, zo mogelijk in
gelijke stukjes verdeeld, een tijd
van tevoren in, de vis heeft dan
nL alle tijd om de goede smaken
«n geuren op te nemen.
is, om het even welke soort, en n
i over. In vele gezinnen weet men
gedaan kan worden. Het zal ten
>ven komen in combinatie met wat
van overgebleven koude aardappe-
uders, want een pittige vissalade is
Bed van slabladen
Leg op ieder bord een bed van
knappende slabladen, na het was
sen zorgvuldig met een schoon
doekje gedroogd. In het midden
deponeert u de vis, u garneert met
partjes hardgekookt ei, met
waaiervormig gesneden, zoetzure
augurkjes, als u hebt wat plakjes
tomaat of komkommer. Geef er
verse toost en boter bij en laat
iedereen smullen van „koude" vis.
Macédoine de légumes
N.B. Als u het gerecht een nog
feestelijker aanzien wilt geven,
zorg dan voor een blik gemengde
groenten ook wel „macédoine"
genoemd. Vermeng deze macédoine
met wat gewone mayonaise slechts
aangeroerd met wat zout, vers
gemalen peper en mosterd. Begin
met op het bed van slabladen eerst
een afgeplat bergje aangemaakte
macédoine te leggen, bekroon dat
met de vis, aangemaakt als boven
vermeld, en garneer de bordjes
dan verder op dezelfde wijze.
Smaakt voortreffelijk en ziet er
enig uitl
TTIELKE VELTMAN UIT HARLINGEN vangt gar-
nalen. Samen met ztfn broer doet htf dat, op de HA
52, van drie uur in de ochtend tot één uur in de mid
dag en dan gaat Hielke een paar uur slapen. „Wat doe
je daarna?", stelt Hielke Veltman zelf de vraag. „Niks
doen kan ik niet en dus kocht ik een schildersezel, een
raampje, olieverf en wat linnen. Ik schilderde ons schip.
Gevolg? Dat ik voor de hele winter werk heb. Ik bedoel
dus: opdrachten om schepen te schilderen van andere
vissers."
Vraag aan Hielke Veltman hoe hij tot dat schilderen
gekomen is en hij zegt: Door die cursus in Amsterdam. Daar
kreeg ik de techniek en vooral de durf te pakken."
DITMAAL: over liefste we
maten; over de pop die
zaken; over krimpvrije en
ditjes en datjes; over zusjes
nog wat!
DE FASHION WEEK is ge
houden: de grote modelijn,
voorzover die door de Neder
landse fabrikanten wordt ge
volgd, is ons getoond tijdens
een uitstekende show die dui
delijk uitstak boven de altijd
wat rommelige in vorige sei
zoenen.
Wat de mantels aangaat: de
redingote (riding coat
rijjas) blijft en vogue. Aanslui
tend aan de voorzijde, ruimer-
vallend aan achterkant Ook
zoals op bijgaande foto wordt
getoond (Damesmantelatelier
Eroica) enigszins gegrepen in
de taille, met enigszins gérende
bovenzijde en rok die, boven
ingehouden, naar onderen wij
der wordt en soms geheel
klokt.
nsen; over grote (en kleine)
op uw kind lijkt; over mode-
strijkvrije tafellakens; over
en zo'tjes; over van alles en
nen en suède-jasje en sportieve
rok en nachtkleertjes (baby
doll) en nog veel meer en het is
geen wonder dat vele meisjes
(en vaders) geducht sparen om
alles wat bij haar hoort, te
verzamelen en dat is heel
wat!
Een fijn ding i, de
„Hobby Tapeprin
ter", een apparaatje waarmee
men prachtige plastic etiketten
kan drukken (wit op zwarte of
gekleurde, zelfklevende tape
ofwel plakband) van 10 tot 12%
mm breedte met van 3 tot 5%
mm grote letters. Men kan de
cassettes in het machientje, dat
als een tang in de hand ligt
(het heeft op het oog iets van
een hand-nietmachientje), snel
wisselen om van kleur te ver
anderen bijv. zwart, rood,
groen, blauw. Het apparaat kost
ƒ45 en wie veel moet werken
met aanwijzingen, waarschu
wingen en dergelijke, die zal er
veel genoegen van beleven.
Om enkele voorbeelden te
noemen: alleen al het aanbren
gen van de naam op allerlei
voorwerpen, speelgoed, fietsen,
stepjes, ballen, modelvliegtuig
jes, bootjes etc. etc. En denk
eens aan uw koffers, kisten, tas,
arbeidsapparatuur. Voorraad-
bussen in de keuken worden
voorzien van etiketten; de huis
apotheek kan altijd aanwijzin
gen etc. gebruiken. In de gara
ge: sleutels, benzine en oliebus
sen, de doorsmeerstand op uw
dashboard enzovoort.
Een fijn apparaat dat men,
door middel van een draai-
schijfje, zo kan draaien dat
ZJET NEDERLANDSE Ka
toeninstituut heeft vast
gesteld dat vooral grote ma
ten een probleem blijken in
de confectiemagazijnen. Vrou
wen met maten groter dan 42
zitten meestal neerslachtig
terzijde van de rekken en zijn
IN PARIJS, aldus zagen wjj,
zijn op dit moment netten
als het hier afgebeelde hoge
mode. Dit net dan is een
ontwerp van een zekere Carita
en het is gemaakt van de
tintelende Lurex-draad in git
zwarte glans en van een zwart
fluwelen lint dat om het hoofd
sluit.
DE NEDERLANDERS, aldus
heeft de statistiek aange
toond, zijn de zuurkoolkoningen
van de wereld. Wie meende dat
de Duitsers dat zijn, vergist
zich: het blijkt dat de Neder
lander per hoofd (zoals dat
heet) meer zuurkool eet dan
wie verder ook: 2% kilo per
jaar. De Duitser blijft daar
(per hoofd dus) bij achter, met
„maar" 2% kg.
Zuurkool is, zoals bekend,
lichtverteerbaar, vitaminerijk
en zeer smakelijk. Geen won
der dan ook dat Amerika (per
hoofd) meer en meer zuurkool
gaat eten. Zullen zij ons daar
inhalen? Het enige is (per
hoofd) nog weer meer zuurkool
te eten. Lekker!
zitten leren vla ons tekenen of
schilderen", aldus de heer Eber-
man. „Een schreef er aan zijn
leraar: Als u tijd heeft komt u dan
eens langs, zodat we wat over
mijn werk kunnen praten; de
eerstkomende twaalf jaar ben ik
thuis."
9 Als schilder
En nu terug naar Hielke Velt
man uit Harlingen, die nu 28 jaar
is en ruim twee jaar geleden ook
cursist werd. „Na vier maanden
zei ik „Dag" tegen de visserij en
kreeg een baan in de studio van
een reclamebureau", vertelde hij.
Dat duurde niet lang want Hiel-
kes vader („Ga je eigen weg,
Hielke", zei hy altijd) overleed
en samen met zijn broer ging de
jonge Veltman weer met de HA 52
de zee op, achter de garnalen aan.
„Nu heb ik dus 's middags de
tijd, na mijn dutje, dat is zo
van half vier tot zeven uur 's
avonds", zegt de jonge visser.
Negentien opdrachten heeft hij
reeds afgeleverd. ,Jk moet nu
een muurschildering maken: de
geschiedenis van de vis van het
moment van de vangst tot de
consumptie. Ik geloof dat mijn
techniek de laatste tijd wel een
hoop verbeterd is."
Voorlopig blijft hij tussen de
garnalen, maar zijn ideaal in de
toekomst staat Hielke heel duide
lijk voor ogen. „Me vestigen als
zelfstandig schilder", zegt de Har-
linger.
ER SCHIJNT geen einde te ko
men aan de mogelijkheden om
werkzaamheden, waarvoor men
vroeger anderen nodig had, zelf
te doen.
In de Albinet bij de AH-Super-
Mart aan de Amsterdamse
Helmholtzstraat vindt men na
naast de wasmachines, de centri
fuges en de koffie- en drank
automaten ook een Dry
Cleaner.
Deze snel werkende automaat
binnen het halfuur is maximaal
4 kilogram gereinigd brengt
redding, wanneer u vandaag een
vlek maakt op een japon of een
broek, die u juist morgen wilde
aantrekken. U bent uw kleding
stukken dus geen dagenlang
meer kwijt, maar u bent in een
halfuur klaar.
De kosten? Voor maximaal 4 kg
moet u ƒ6 in de automaat
stoppen.
Dat betekent ook al geldelijk
voordeel, wanneer u slechts twee
kledingstukken tegelijk „dry-
cleant", zoals bijvoorbeeld een
japon en een pantalon.
Plastic, bont of rubber voelen zich
in deze dry-cleaner niet op bun
gemak, dus daarvoor is de ma
chine niet geschikt. Alle andere
textiel wel, en dat is nogal
wat.
Voor de finishing touch beschikt
men in de SuperMart aan de
Amsterdamse Helmholtzstraat
nog over een apparaat dat de
gereinigde colberts en jassen
weer in vorm brengt.
VLIEG SNEL NAAR DE ZON
MET PMC EN KLM
15 dagen naar de Costa Brava,
prima hotels, ideale stranden,
vele excursiemogelijkheden!
PMC-Clubprtfa 425.—.
Wat de mantelpakjes aangaat;
de jasjes worden langer (68 cm
zeg maar) en ze zijn, vooral
aan de voorzijde, iets getail
leerd; de achterzijde is een
„herenrug" (dus losvallend
zonder „kneep"). Kleuren: ma
rine en blauw met roze: veel,
niet zoete pastelkleuren. Com
binaties aqua en ijsblauw. Ook
nog zwart (minder echter).
Wat de maten aangaat: Eroica
werkt in drie maat-series: de
Klassieke, dus de gemiddelde
Nederlandse maat, de Pocket
(voor kleine vrouwen) en Col
lege (voor twens).
Nog even iets: de taille van
jurken en ensembles, twinseta
etc. etc. zal steeds lager zinken
in de nabije toekomst: tot ver
op de heup! Onthouden!
T\E HEER die wij hier, reeds
■L' enigszins kalend, met een
blijde lach een flaconnetje zien
bekijken is een heer die (be
slopen door een jonge vrouw,
die zich afvraagt wat hij dan
nu weer voor haar heeft mee
gebracht) gebruik maakt van
de Halazon Mondspray.
Deze Halazon Mondspray
heeft ten doel een onaangename
ademreuk te verdrijven en dat
kan heel nuttig en nodig zijn.
Halazon is een sprietsbusje, een
atomizeurtje, een sprietsbom-
metje, een knijpspuitertje, een
stuifblazertje, een vaporizeurtje,
een nebulisatorretje waarmee
men, met één druk op de knop
(zie heer) een scherpgerichte
spriets in de mondholte kan
mikken die heilzame verfrissing
brengt na het nuttigen van
scherpe spijzen en (of) scherpe
dranken. Het kikkert op zo'n
sprietsje. 180 sprietsjes voor
ƒ4,50.
/TOEDERS met dochtertjes
l (dochters soms zelfs al!)
weten het: de zg. mannequin
poppen zijn grote mode. Zowel
Sindy als Barby zijn vele ge
zinnen binnengestapt met hun
lange, dunne benen en hun
hoogopgemaakte kapsels en
(niet te vergeten) hun uitge
breide garderobes, die niet uit
gebreid genoeg kunnen zijn
overigens.
Wij hebben Sindy eens nauw
lettend bekeken en ook haar
uitzet: alles bij elkaar een
prachtige garderobe met nylon
kousen en lingerie en badpak
en feestjurken en uitgaansja-
ponnetjes en truitjes en jeans
en verschillende soorten schoe-
afgebeelde overal zien: het is
een whisky-kleurige die iets
langer van lijn is dan dat
vorige jaren het geval was.
Daarom ook de drie paren
knopen waarbij korte revers
komen, soms ook op andere
wijze dan hier, ingesneden.
Opgestikte zakken vervolmaken
het geheel; twee diepe rugsplit-
ten geven een elegante toets.
Men draagt bij deze blazer een
ofwel zwarte of donker-antra-
cietkleurige pantalon.
De juffrouw op de foto staat
er ter opluistering bij. Zowel
Franse, Nederlandse als Duitse
fabrieken maken deze blazers.
Deze trouwens komt uit Duits
land, waar grootmeesters op het
uitgeschakeld bij het winke
len. Zijn „grote maten" afwij
kingen of iets in die zin?
Welnee: grote maten zijn
doodgewopn. Dat blijkt uit het
bovenvermelde onderzoek: 36
pet. van de vrouwelijke bevol
king, ouder dan veertien jaar,
komt in aanmerking voor de
maat 44 en groter. Alstublieft!
Het lijkt nu voor de hand te
liggen dat de confectionairs op
springen en uitroepen: „Zesen
dertig percent! Meteen aan de
slag voor grote maten!" Maar
zo eenvoudig is het niet: grote
maten zijn zorgenkinderen voor
de fabrikanten.
Waarom? Omdat het ontwer
pen voor zwaardere vrouwen
veel moeilijker is dan voor
ranke, tengere, vlinderlichte
vrouwen. Een jurkje op een
dunnertje vélt meteen beter
dan op een dikkerdje, om te
beginnen. Bij vele grote maten,
treedt er, op latere leeftijd
meestal, een vervorming van
het silhouet op en die maakt de
kans op „passen" en „er zó in
weglopen" veel kleiner.
Grote maten vragen speciale
ontwerpen. Grote maten kun
nen niet alle dessins dragen
zoals de kleine maten dat wel
kunnen (meestal).
En dan is daar de winkelier!
Die koopt maar aarzelend
ook al vanwege het voorstaande
in de grotere maten. En dan
nog iets: het is gebleken dat de
post op het budget „kleertjes
voor moeder" in de meeste
gezinnen maar een lage is: de
anderen gaan vóór! Met andere
woorden: er is, verhoudingsge
wijs minder vraag in de krin
gen der „brave huismoeders".
Is er iets te doen tegen deze
toestand? Ja. En er wórdt
ook iets aan gedaan! Er zijn
steeds meer confectionairs die
zich uitsluitend gaan toeleggen
op grote maten en tussenmaten
(oneven maten met grotere
heupwijde en kleinere boven
wijdte) Tja, en dan verdwijnen
wèl de extreem-grote maten ten
gunste van 44, 46 en 48 maar
daar staat tegenover dat er
gestreefd wordt naar modieuze,
jeugdige modellen en dessins.
En dat is mooi!
Met die cursus in Amsterdam bedoelt Hielke Veltman de
Nederlandse nederzetting van de Amerikaanse Famous Artists
Schools. Wat is die FAS, zoals de Amerikaan kortweg zegt?
Misschien mag ik hier vertellen wat ik er gezien heb, zegt
AllerHandes medewerker P. W. Russel.
dan twee miljoen dollar in die
Nederlandse nederzetting geïnves
teerd.
9 Wat een koningin
DIE OCHTEND een handvol
maanden geleden reed er
een stevige Cadillac voor bij het
Statler-hotel in New York, waar
ik op de zeventiende vérdieping
een kamer had. „Ik ben Harry
Harrell", zei de chauffeur en gaf
een grote hand. „Waar komt u
vandaan?" Waarheidsgetrouw was
mijn antwoord: Nederland. „Aha,
Holland", zei Harrell opgewekt,
..ik heb dertien jaar geleden uw
koningin hier gereden. Juliana be
doel ik, drie weken lang. Wat eer
vrouw, geweldig. Ze gaf me elke
dag een hand; niet zo'n slap
handje, neen, een sympathieke ste
vige hand. Een ware hand van een
vorstin."
We zoefden intussen New
York uit, richting Westport,
vijfentachtig kilometer verder
en Harrell vertelde:
„In Manhattan ging jullie ko
ningin Juliana boodschappen
doen en de politiemannen van
de F.B.I. wilden haar tas dra
gen. Helemaal niet, zei jullie
koningin, in Nederland draagt
een huisvrouw haar tas zelf en
hier doe ik dat ook. Enorm,
wat keken die F.B.I.-mannen
vreemd."
9 Ook aan zuidpool
Nu zou ik dus gaan kijken in het
hoofdkwartier van deze teken- en
schildermensen en directeur Ed
win Eberman stond me al op
te wachten daar in Westport, die
gezellige stad van twintigduizend
mensen. Er werden handen gege
ven, een frisse slok gedronken en
meteen: efficiency. Met de klok in
de hand werd „zaken gedaan".
„Uw tijd is beperkt natuur
lijk, zoals wij Amerikanen dat
ook kennen; we willen u snel
wat laten zien en wat vértellen,
zullen we maar?"
„Wel, achttien jaar geleden
zijn we begonnen", vertelde de
heer Eberman. „We ontdekten
dat veel mensen commercieel
willen leren tekenen, fotografe
ren of schilderen. Het ging er
werk" stuurt hij naar hier op
en hij krijgt het gecorrigeerd
terug."
Op de eerste verdieping van het
grote gebouwencomplex van de
FAS in Westport was te zien hoe
het allemaal in z'n werk ging.
Twee keer wordt het schilder- of
tekenwerk van een leerling gefo
tografeerd. Eén keer voor het
archief. De andere foto krijgt de
leerling met zijn eigen werk
terug met erop de correcties van
de leraar. Ik liep maar, gang in
gang uit. In vierenzestig kamei*tjes
zitten vierenzestig leraren die elke
dag corrigeren en brieven bij het
teken- en schilderwerk van de
leerlingen schrijven met opmer
kingen hoe dit wel en dat niet
gedaan moet worden. En die 22
beroemde mannen dan? Die gaven
hun naam aan de school plus de
richtlijnen.
„We hebben honderden huls
vrouwen als leerling en ze volgen
de cursus soms alleen om voor hun
kinderen goed poppetjes te kunnen
tekenen", legde de heer Eberman
uit. Tientallen gehandicapten zijn
ingeschreven. Soms schilderen ze
door hun penseel onder de arm of
tussen de tenen te klemmen.
„Vijfhonderd mensen die in de
Verenigde Staten in gevangenissen
telkens de gewenste letter
wordt afgeknepen op de tape:
kiezen, knijpen, knippen, klaar!
De JONGE VROUW op de
foto is Tania Mallett
en zij speelt een voorname rol
in de nieuwe James Bond film
„G o 1 d f i n g e r", een sterk
verhaal dat speelt in „de gond-
kelders van Fort Knox", alwaar
de Verenigde Staten hun goud
voorraad bewaren.
Tanla is een Engelse topman-
nequin en dat verklaart deze
foto die haar toont in een
model van de bekende Engelse
confectiefabrikante Susan
SmalL Het Is een lange
avondmantel van oranje tweed,
die tussen haakjes in
Engeland zo'n kleine ƒ3000 kost
(omgerekend dan). Voor de
filmmaatschappij geen pro
bleem, zoals men wel begrijpt.
FEDEREN CEINTUURS ko
men steeds meer in de
mode. Lederen ceintuurs ech
ter zijn mooie, maar nogal
lastige dingen, gezien met
het scherpe en kritische mo
de-oog. Als zij smal zijn
kunnen zij weinig kwaad om
romp en middel, maar als zij
breed zijn dan kunnen zij de
korte, wat zwaardere vrouw
lelijk propperig maken en
bol ook en dienen zij ver
meden te worden.
De ceintuurs zijn dus ofwel
smal ofwel breed en voorzien
van allerlei gespwerk. Ze wor
den (heel, heel prettig om te
zien!) gedragen door zeer slan
ke, jonge meisjes en dan op
wespdunbenige pantalons en
dan laag, cowboyachtig op de
heup en ook op geruite rokken
en alweer niet strak en ook op
die hoogmodieuze, losvallende
jurken die steeds meer mode
wórden en die glad zijn en
gebreid. En ook daar alweer
laag. Laag dus. Op de heup.
UINDELIJK. na jaren
strijd, is de dubbele rij
sluitknopen aan het heren
colbert weer erkend als mo
dieus. Deze zomer (en ook
nu al bij vooruitstrevenden)
zal men blazers als de hier
gebied der confectie-industrie
leven (daar leefden eens de
uitvinders van het begrip con
fectie).
WIE VERVULD IS van een
onstuitbaar verlangen een
Frans museum te bezoeken en,
met de koffers gepakt klaar
staat om af te reizen, die moet
wel even bedenken dat, sinds
vorig jaar oktober, een regeling
in werking is getreden waarbij
het verboden is een Frans mu
seum binnen te gaan met
schoenen met naaldhakken.
Het is gebleken dat de tapij
ten, parket- en mozaïekvloeren
dusdanig te lijden hadden van
de priemscherpe hakjes (die
trouwens lijken te zullen ver-
dwijr*m om plaats te maken
voor iets steviger steunpunten)
dat men ten slotte tot deze
maatregel moest overgaan.
•TOEN ONLANGS de Fede
ratie Goud en Zilver een
wedstrijd uitschreef voor
ontwerpers van juwelen won
de Arnhemse mejuffer
Minnie Rö der de eerste
prijs met dit kleinood; de jury
achtte de opbouw van het uit
gouden glanzende schelpdier
tjes met parels opgebouwde,
sterk-gelijnde en toch ver
rassend speelse werkstuk van
deze blonde Emèmse sterker
dan die der andere vijf kop
lopers in de strijd, al maakte
de tweede prijs van de heer
A. M. v an Dijk uit Den
Bosch ook een heel, heel
goede kans.
Hoe het ook zij: de eerste
prijs van Minnie (23; eigen
lijke naam Wilhelmina; ge
boren te Ede; opleiding
Kunstoefening te Arnhem en
daarvoor M.M.S.) het door
haar gemaakte kunstvoor
werp dus, werd aangeboden
aan de echtgenote van minis
ter-president Ma-rijnen.
9 Jullie man....
We' reden nu op een achtbaans
autoweg en lk dacht aan die
Famous Artists Schools
die ik zou gaan bekijken. Ik wist
dat huisvrouwen en gevangenen de
lessen volgden en ik wist ook, dat
er in Amsterdam een Amerikaanse
Nederlander zat die Piet S r (j-
d e r heet en die een opvallende
loopbaan achter de rug had.
Mag dat even er tussendoor? In
1948 was Piet Strijder zanger bij
de Millers, toen Pia Beek daar nog
achter de piano zat. Samen met Ab
de Molenaar gingen ze naar België
en Duitsland, waar ze optraden
voor Amerikaanse militairen. „Piet
leerde ik een hele hoop Amerikanen
kennen; ze nodigden hem uit om
naar Amerika te komen", heeft
Pia Beck me eens verteld. Hij
ging, bleef er acht weken, kwam
met nóg meer Amerikaanse rela
ties terug en woonde weer twee
jaar in Nederland.
„Kom", schreven ze uit Amerika
na vierentwintig maanden. Op
nieuw ging Piet Strijder naar de
overkant en bleef er nu zes jaar.
Hij zong er niet, hij werd er wel
vice-president van een fabriek van
fris-drank (Seven-Up). En het
verhaal gaat dat hij op een goede
dag tegen de mensen van Famous
zei: „Jullie moeten eigenlijk met
je lessen in Europa beginnen en
als je dat doet, ben ik je man.
Bij FAS vonden ze dat Strijder
gelijk had. Hij ging terug naar zijn
vaderland, werd er directeur van
de Europese FAS in Amsterdam
en de Amerikanen hebben al meer
dus om dat wij de mensen
hadden met de know-how die
anderen deze know-how konden
bijbrengen, volgt u me nog
steeds? De tweeëntwintig be
kendste Amerikaanse tekenaars
en schilders trokken we aan en
zij werden de leraren van dege
nen die bij ons willen studeren.
Want wat deden we? We gingen
lessen geven: in tekenen, schil
deren, cartoons maken, schrij
ven en fotograferen en nu heb
ben we 65.000 leerlingen."
Ik hapte even naar adem: 65-
duizend, geen kleinigheid. Wie zijn
het? Ze zitten, bleek me, in alle
delen van de wereld, maar hoofd
zakelijk in de Verenigde Staten.
Om een paar namen te noemen: de
zangeressen Patti Page, Dinah
Shore, de acteur Dick van Dyke
en ook Pia Beek. Natuurlijk, het
zijn allemaal namen die men in
Westport graag noemt, want het
gaat niet om onbekenden.
„Maar we hebben ook een
leerling aan de zuidpool", zei de
heer Eberman. ,flij is met een
expeditie mee en vult zijn vrije
uren met tekenen. Zijn „huis-
TAFFA'S LATEN zich by-
•I zonder goed schoonmaken
en de laatste velletjes van de
partjes zijn meestal ook nog
gemakkelijk te verwijderen.
U maakt zoveel Jaffa's
klaar als u nodig denkt te
hebben, u haalt alle velletjes
weg en zet de vruchten te
marineren in wat suiker en
een scheutje Kirschwasser.
U zorgt voor slagroom, klopt
ze, brengt ze op smaak met sui
ker. Als de Jaffa's lang ge
noeg in de Kirsch hebben ge
staan, roert u ze met Kirsch en
al door de slagroom. Proef of
u van alles voldoende hebt ge
bruikt, speciaal de Kirsch en
de suiker. Rasp een beetje van
de Jaffa-schll over de schotel
dat staat zo moqi en smaakt
best! Geef bij dit dessert bijv.:
ijswafeltjes.
Een tijd vóór het opdienen
zet u de schaal goed afgedekt
in de koelkast of op een zo koel
mogelijke plaats.
