■J
I Primeur van Albert Heijn f
65
Albert Heijn
Op elke afdeling
een expert
INNERLIJKE
ZEKERHEID
IN DE AH-SUPERMARTS I
iMsrjvaiirsL* h,) con,act kr«* md*
-> 4r
Vrij zware eisen
CHOCOLAATJES
-- 'U he'
Kom ook naar
fEBRUARI 1964
ALLERHANDE
49 Dagen
sonder voedsel
Het toestel verdwaalde
en stortte neer in een
van de eindeloze woud
gebieden van Canada,
die zo goed als onbe
woond zijn.
Begin vorig jaar verongelukte
in de barre wildernissen van noord
westelijk Canada, een klein vliegtuig. Het
was op weg van Fairbanks in Alaska naar
gan Francisco. Na de eerste tussenlan
ding in Whitehorse in de provincie Yoekon,
welke gedeeltelijk binnen de poolcirkel
ligt, zou men als tweede etappe, naar fort
gt. John in Brits-Columbia vliegen. Dit
evenwel mislukte: het toestel verdwaalde
en stortte neer in een van de eindeloze
woudgebieden die zo goed als onbewoond
rijn.
49 dagen wisten de twee inzittenden,
piloot en een jong meisje dat zijn pas-
saaiere wan, zich in leven le houden; toen gSro'VE
werden z\j gevonden. beelden: de ene dag aten ze to-
Het mirakel van hun behoud is des te ^m«^.ebp"U,ll0n'
verbluffender als men weet dat zij vrij- j Toen besloten ?e één maaltijd
wel geen voedsel ter beschikking hadden "«/„EdSE
en in hoofdzaak leefden van gekookt wa- halve liter die ze gedronken had
den tot één kopje.
ter. Even was deze gebeurtenis wereld
nieuws. De verschijning van een boek
over dit avontuur roept het voorval op
nieuw in de herinnering. In het hier vol
gende artikel willen wij, aan de hand van
die uitgave, vertellen hoe het mogelijk is
geweest dat twee mensen niet omgeko
men zijn.
rtf HAAR boek „Hey, I'm Alivèl" „Hee, ik leef. be-
1 schrijft Helen Klaben, een ongedurig: persoontje dat
telkens van betrekking verandert en ten slotte zelfs terecht
komt in de Amerikaanse staat Alaska, die immers van de Ver
enigde Staten gescheiden ligt door het enorme gebied dat Ca
nada beslaat, haar leventje en dat is een gewoon Amerikaans
bestaan met school en baantjes en bindingen met moeder, zus
ter en broers. Zij doet dit naar aanleiding van het Grote avon
tuur in haar leven: de 49 dagen die zij, in de wildernis van
het Yoekon-gebied doorbracht met de piloot van het vliegtuig,
waarin zij verongelukten, Ralph Flores, een Amerikaan van
Mexicaanse afkomst, 42 jaar oud die. voormalig katholiek,
overgegaan was tot het mormonisme en vader was van zes
ónderen.
gered voor totale vernieling, was
er aan voedsel aan boord:
HIJ WAS een zeer religieus
mens en zijn zekerheid dat
jij zouden worden gered, een ze
kerheid die hij uit zijn godsdien
stige overtuigingen putte, was
lot grote steun voor de jonge
vrouw die, even in de twintig, na
een gemakkelijk leven, plotseling
oog in oog kwam te staan met
ie bijna onontkoombare moge
lijkheid. langzaam te zuilen ver
hongeren in het hart van een
poohvinter.
De bewonderenswaardige hou
ding van de overigens onbekwa
me piloot (die trouwens geen be
roepsvlieger was maar het vlieg
tuig gebruikte als vervoermiddel)
wordt in het boek heel duidelijk
beschreven. Hij behandelde haar,
tijdens het gehele verblijf in het
halfvernielde vliegtuig en later,
in een geïmproviseerde tent, als
zijn dochter (hij vertelde haar
veel over zijn tweelingdochters
die hij wilde laten studeren) en
I noemde haar ook tvpisch-Ameri-
kaans ..daughter" als hij haar
j toesprak.
Moed
Helen Klaben, die de man na
ie redding niet heeft weergezien,
uit telkens weer haar bewonde
ring voor zijn moed, zijn wat
Btugge toewijding en zijn tactvol
le en ingetogen houding bij alle
nu eenmaal noodzakelijke intieme
levensverrichtingen die, in de vre-
telijke vorstkoude, in elkanders
aanwezigheid moesten plaats
vinden.
De zaak was namelijk dat He
len, tijdens het neerstorten van
het vliegtuig, haar voet en arm
had gebroken en de voet was
reeds tijdens de eerste uren. toen
zij bewusteloos in het gevallen
toestel lagen, bevroren. Het
maakte haar van stond af aan in
valide en belette elke onderzoeking
in de buurt van de plek waar
het vliegtuig lag.
Kaak gebroken
Ook Flores was tamelijk zwaar
gewond: hij had zijn kaak gebro
ken en zijn gezicht was zwaar
gehavend door wonden. Deson
danks is hij, vanaf het begin, hard
aan het werk geweest beider le
ven te redden. Aanvankelijk was
het hem niet mogelijk gebruik te
maken van zijn mond; het beet*
vier kleine blikjes
nes; 2 pondsbiikken
sardl-
tonijn;
pondsb'likken fruitsalade; 1
pondspak zoute koekjes; een
halve fles proteïne-pillen
(eiwit-preparaat)een halve
fles vitaminepillen (waarin
vele verschillende vitamine
soorten) en 2 eetlepels vol
met sinaasappelkristallen die,
opgelost, een limonade ma
ken. Dat was alles! Afgezien
van twee kippeboutjes die
Helen, later, achterin het ver
nielde toestel vond en die
toen een feestmaal beteken
den.
En met behulp van die droevi
ge voorraad slaagden zij erin zich
49 dagen lang in leven te hou
den! Werd er niet naar hen ge
zocht? Ja. zeker anderhalf mil
joen dollar werd uitgegeven om,
vanuit de lucht, het eindeloze ge
bied af te zoeken naar het twee
tal. Telkens dan ook hoorden zij
vliegtuigen overkomen. Zij slaag
den er echter niet in de aandacht
te trekken. Bovendien zou een
vlieger die tekenen van leven zag,
kunnen menen te doen te hebben
met de schaarse Indianen die er
leven of met de pelsjagers die
hier en daar het gebied doorkrui
sen en die, 2o was in het verle
den gebleken, nogal eens zonder
grote noodzaak, hulpseinen gaven.
Het feit dat het verongelukte
vliegtuig in het bos was verdwe
nen en niet zichtbaar uit de lucht,
was de grootste moeilijkheid voor
de zoekenden. De thermometer
wees de eerste nacht, die zij op
dé achterbank van het vliegtuig
doorbrachten waar zij voortaan
sliepen, ongeveer 10 graden onder
nul aan. Bovendien woedde een
storm, die ook het vliegen be
moeilijkt had en oriëntatie vanuit
de lucht onmogelijk had ge
maakt; een der redenen waar
door zij het vliegveld niet hadden
kunnen vinden.
De twee waren, afkomstig uit
het zeer noordelijke Alaska, voor
zien van warme kleding die spe
ciaal bestemd was voor de pool
gebieden en bovendien had de jon
ge vrouw haar koffers met kleren
bij zich. Met sweaters en andere
kledingstukken omwonden zij de
voeten en delen van de benen om
verdere bevriezing tegen te gaan
en des nachts hoopten zij alles,
wat zij aan kleding hadden, op
zich en brachten zo de nacht door.
A-
Na het verlaten van de H.B.S.
stapte de avontuurlijke, ruste
loze Helen van het ene haantje
in het andere.
Zo leefden zij voort: de tweede
week verstreek, de derde. Elke
nacht droomden zij van voedsel
hoewel Helen verklaart niet wer
kelijk hongerig te zijn geweest na
dat de voorraad op was. Wel voel
de zij haar maag spartelen, als
het ware, als zij over voedsel las.
Ralph die voortdurend werkte
(hij hakte hout. hij richtte een ho
ge paal op met het kenteken van
het vliegtuig dat hij van de romp
had losgewerkt, hij maakte kleine
verkenningen) leed voortdurend
horige:hij had herhaaldeliik ver
schrikkelijke maagkramp. Hij pro
beerde de konijnen te vangen die
zij soms zagen: het lukte niet. Zij
bespraken de vraag hoe lang zij
nog zonder eten konden leven.
„Vijftien dagen", antwoordde Ralph
toen.
Tandpasta
Zn die vijftien dagen vond
Helen een nieuwe „voorraad"
haar tube tandpasta! Ralph at
een stukje ervan op. Ook zij
deed dat: het smolt weg op
DE KLANT IS ERMEE GEDIEND dat in de Super-
Marts, die de laatste jaren steeds meer het winkel,
patroon in Nederland bepalen, een maximum aan deskun
digheid en service wordt geboden. Dat stelt speciale eisen,
omdat in de SuperMarts altijd een groot aantal winkels
onder één dak zijn verenigd."
J)AT ZEGT de heer F.
Brandsma, hoofd per
soneelszaken filiaalbedrijf van
Albert Heijn N.V. In de Albert
Heijn SuperMarts staan gedlplo
j meerde personeelsleden aan het
hoofd van alle winkelafdelingen.
Deze zijn: de afdelingen kruide
nierswaren en de groenten en
fruit, de slagerij, de kaas en
vleeswarenafdeling en de dro
gisterij. Er zijn ook al en-
ikele AH-SuperMarts die naast
dit assortiment nog afdelingen
textiel en huishoudelijke artike-
ilen hebben, waarover eveneens
j gediplomeerde chefs de scepter
I zwaaien.
De meeste afdelingschefs zijn
I boven de 23 jaar. Zij zijn in het
bezit van de vereiste vakdiploma's
en het middenstandsdiploma, ter-
|wijl hun vooropleiding in het alge-
schoenen en vertrok opnieuw op eharlernraatschappljtje een sink m«n op muio-mveau ii^t
van het vliegtuig had gevonden vnj pilt ge eu.en moet
Albert Heijn stellen, omdat het
en dat er een overlevende leek te beheer van de verschillende af
zijn".
Helen Klabenik leef!
tikelen in de winkelstands en op
het verpakken van produkten. wat
gedeeltelijk in de SuperMarts zelf
gebeurt.
Promotiekansen
Chef van een winkelafdeling
in de SuperMart kan een eind
functie in het AH-concern bete
kenen, maar de mogelijkheid
bestaat ook dat een nog hogere
post vervuld kan wordenmérkt
de heer Brandsma op.
Thans volgt een chef van de ai-
deling drogisterij van een der AH-
SuperMarts een opleiding tot be
drijfsleider in één onzer Super
Marts. Zo zijn reeds enige tegen
woordige bedrijfsleiders voorheen
afdelingschef geweest.
„Nu wij het toch over de dro
gist hebben", aldus de heer
Brandsma, „wil ik er ook nog
even op wijzen dat ook deze
functie een volledig gediplo
meerde kracht vereist, De dro
gisterij is de laatste jaren een
nieuwe inbreng in het assorti
ment van de SuperMart gewor
den".
20 maart. Hij wilde naar een na
bijgelegen meer dat hij gevonden
had en daar, in de sneeuw, een
reusachtig S.O.S.-signaal tekenen.
haar tong. Het was bijna eten:, 6
het was zoet en was dik genoeg jvoortgaan met toe-
om de indruk te geven dat er ken naar het geluid dat zij steeds
werkelijk iets gegeten was.hoorden. Hij zwoegde zes uur
Ook de inhoud van de tube I voort naar het meer en stampte
van Ralph werd opgegeten; j eri met zijn sneeuwschoenen, drie
het gebeurde bij heel kleine, jetters m van eifc 25 meter leng-
dagelijkse rantsoenen. Soms
ook smolten zij er iets van
te. En daarbij een pijl, die wees
in de richting waar de tent van
Helen stond.
Op een zondag, het was 24
maart, hoorde Helen een vlieg
tuig. Zij gooide groen van denne-
door hun „soep".
Op Aswoensdag besloten zij te
vasten; het feest der versterving
vonden zij een reden dat te doen:
zij namen toen noch water noch
hun portie tandpasta! Weer kvva-, bomen op het vuur om zo rook te
men vliegtuigen over. Dat was toen 1 ontwikkclen en sleepte het letter-
drie weken na het ongeluk; het
was de 25ste februari. Dat wa- j kenteken van het vliegtuig midden
ren de laatste die zij hoorden. Hetin de open ruimte waar de tent
weer werd echter beter: de tem-1 st0nd. Later bleek dat de piloot en
^rnVTn^r^nVn0^ 'de "i" "et S O.S.-signaai
dikke pooljassen uitdoen. Hun da-! hadden gezien maar hadden ge-
gen waren nu vast ingedeeld: meend, dat het iets was van In-
Ralph ging als eerste naar bui-1 djaanse jagers; zij waren daarna
ten des morgens (het warmblij- 6 J
ven in de nacht was het grootste i de voetsporen die Ralph in ci.
probleem: zij losten dit later op j sneeuw had gemaakt, gevolgd en
door zich te bedekken met de los-1 hadden hem toen stü (hij kon op
S°Pvtaenb^td,nv1icïCigh,et EE dat moment niet meer en leunde
maakte hij vuur, smolt water en ten dode vermoeid op een stok)
als het kookte kwam hij naar
het vliegtuig, hielp haar eruit en,
op haar dagelijkse vraag wat het
ontbijt wel opleverde, antwoordde
hij dat er die morgen sinaasappel
sap, gebakken spek, eieren en
melk waren.
Unlp onderweg
De volgende morgen vroeg al
vloog een toestel over en wierp
iets uit: het was een vriendelijk
briefje dat er méér hulp onder
weg was en een paar repen cho
colade alsmede wat kauwgom en
sigaretten. Helen was niet honge
rig. Zij rook aan de chocolade en
besloot, ofschoon de lucht haar
tegenstond, er toch maar van te
eten: het was vreselijk zoet, vond
zij, en vol noten en rozijnen en
pinda's; zij werd er alleen maar
dorstig van. Een uur later kwam
een man op sneeuwschoenen het
bos uit.... Het was de eerste van
haar redders. Ook Ralph was ge
red; de dag ervoor hadden de In
dianen hem reeds opgehaald. De
tenen van de bevroren voet moes
ten geamputeerd worden. Helen
woog nog 45Vè kg; toen zij de reis
begon woog zij ruim 65 kg. Zij
was in 49 dagen ruim 20 kg afge
vallen en had al die tijd op haar
vetvoorraden geleefd Zij bleek
kerngezond, op de voet na. Ralph
was van 80 kg afgevallen tot 54
kg!
Sneeuwwater
Des morgens was het eerste
werk het aansteken van een vuur.
Daarna werd, in
een olieblik. wat
sneeuw gesmol
ten en dat werd
opgedronken.
Ofschoon de
boordradio van
het toestel waar
mee alleen uit-
i^?7.onden kon
worden (ont
vangst erop was
jnmogelvjk) ge
repareerd was,
kon er toch nim
mer contact met
overkomende,
zoekende vlieg
tuigen mee tol
stand worden
gebracht. Dit
werkte uiter
mate ontmoedi
gend op het
tweetal. Vooral
Helen kon de
telkens weer op
tredende teleur
stelling moeilijk
verwerken. Toen
na de lan
ding eenmaal
tot een zekere
rust waren ge
komen, was ge
bleken dat He
len behalve de
voet, ook haar
arm had ge
broken; Raiph
Flores zette de
arm met stuk
ken hout van
het vliegtuig en
een in repen
je voedsel dat in het vliegtuig i gescheurde jurk. De eerste dagen
was, kon hij niet tot zich nemen!bracht zij geheel in het toe-
IJET S.O.S.-SIGNAAL dat een der twee slacht- i
offers van een vliegtuigongeluk in de wil- 1
dernissen van het Yoekon-gebied in het noorden
van Canadaop het ijs, in de sneeuw instampte, j
om de aandacht te trekken van overkomende j
vliegtuigen. Dit S.O.S.-teken bracht ten slotte een
vlieger op het spoor van de langzaam doodhon- t
terende slachtoffers van het ongeval; zij waren 1
toen 49 dagen vermist geweest en hadden daar- 1
fan ruim 35 dagen geen enkel voedsel meer tot
zich kunnen nemen
en zo begonnen zijn 49 dagen hon-
Ier meteen al. Hij bleek vast
besloten zijn roeping te volgen;
beider leven te redden en, in elk
geval, dat van zijn jonge passa-
giere. Hij liet ich. tijdens het
oponthoud, vele malen uit over
deze hogere opdracht Het moet
gezegd worden: wie het relaas
leest, staat verbluft over de bo
stel door, zo nu en dan de radio
gebruikend om hulpseinen te ge
ven, dan weer lezend ofwel in de
Bijbel van Ralph, een kinderboek
dat „De geboortedag van Chris
tus" heette en in Tolstoi's ,,De
dood van Iwan Hjitsch". Verder
beschikte zij over een bundel
proza en gedichten van een noor
delijke dichter en een goedkope
venmenselijke kracht, waarover uitgave van negen werken uit de
bij bleek te beschikken ondankswereldliteratuur, in één band ge-
zijn handicap van een zware ver-
Wonding en voortdurende honger.
De ernstige, teruggetrokken Flo
res had steeds een bijhei bij
zich.
daarom gebruikten zij van het
voedsel wat zij nodig meenden
te hebben. Helen at twee maal
tijden: zij at alleen de inhoud
van het blik fruitsalade op en
daar hij niet eten kon maar wel
drinken, dronk hij het opge
warmde sap uit het blik op. Zij
at verder nog het halve blik to
nijn.
Des avonds at zij de rest van
het blik leeg; Ralph maakte een
blikje sardines open, prakte ze
fijn en wurmde ze, met een
stokje, pijnlijk naar binnen. Als
er hout moest zijn was Ralph
gedwongen, steeds verder ver
zakkend, met een hamer en een
beitel, bomen om te hakken; ze
zagen er dan uit of hij ze door
gebeten had.
Tamelijk zwijgzaam, sprak de
man alleen tijdens de „ontbijten'
en de twee spraken dan over ge
zin en familie. Op de tiende dag
was al het eten, dat zij. toen de
tijd verstreek, waren gaan rant
soeneren, opgebruikt. Zij hadden
ontdekt dat. wanneer zij een klei
ne hoeveelheid sneeuw smolten
en dan sneeuw bleven toevoegen
tot het blik geheel gevuld was,
het water daarna even lieten
doorkoken en het zeefden door
een stuk van een jurk en daarna
opnieuw kookten, er een heel ver
warmende, „prettig-sma-
kende drank" ontstond!
Op de zevende dag had Helen
twee kippeboutjes gevonden; het
was de rest van een kippetje dat
ze meegenomen hadden om, tij
dens de eerste etappe, op te eten.
Ralph sneed de boutjes in kleine
stukjes en maakte zo een heerlij
ke soep.
Laatste resten
Op de negende dag waren de
laatste zoute koekjes op en ging
ook de tweede en laatste bus
fruitsalade op. Helen betrapte er
zich op, dat zij toen dit blik werd
verwarmd, hoopte dat Ralph de
inhoud niet zou kunnen eten. zo
dat zij alles alleen zou hebben.
Zijn kaak was echter voldoende
genezen nu en hij at evenveel van
het warme fruit als zij.
Op de elfde dag begon zij
Ralph's proteïne-pillen te eten;
daar de voet van Helen echter
plotseling meer pijn ging doen,
hield zij hiermee op. Ralph meen
de dat er wel verband kon be
staan tussen de pillen en de voet
verwondingen. De twaalfde dag
kreeg zij plotseling een vreselijke
maagkramp: de verscheurende
pijnen duurden geruime tijd, toen
verdwenen zij. Merkwaardig is
dat Helen, op de twaalfde dag.
ontdekte dat zij bijna nog even
zwaar was als vóór haar reis. Zij
was trouwens goed doorvoed,
zelfs dik geweest toen.
Maagpijn
Langzaam echter verzwakten
beiden. Helen bewoog zich steeds
minder; zij lag hele dagen in het
vliegtuig en las. Toen de vijftien
dagen, zonder enig eten, om wa
ren bleek dat beiden nog heel le
vend waren; het enige wat kwelde
was de maag die steeds pijn deed.
Helens lichaam bleef stevig en
zelfs gevuld: haar nagels bleven
delingen in de SuperMarts nu een
maal een maximum aan capaci
teiten noodzakelijk maakt. De
chefs zijn, mèt de bedrijfsleider
van de SuperMart. verantwoorde
lijk voor het beheer van de af
deling, onder meer voor de plan
ning, de besteltechniek enz. Zou
die planning bijv. niet juist zijn.
dan zou het kunnen voorkomen,
dat de voorraden een verkeerd
beeld tonen.
Dat klemt niet alleen in de af
delingen vlees en vleeswaren,
groenten e.d maar ook in de
kruideniersafdeling, annex ban
ketafdeling.
Veelzijdigheid
Kundige chefs op de afdelingen
garanderen ook dat de klanten
i alle gewenste voorlichting, tips en
service kunnen ontvangen. Het
spreekt haast vanzelf dat de
chefs, die meestal leiding geven
aan een groep van plm. vijf per
soneelsleden, ook uitstekend op de
hoogte zijn van de moderne ver
koopmethodieken en het juiste
personeelsbeleid.
Dat houdt ook in een juiste kijk
op het „etaleren" van de ar-
Samenspel
De chefs vormen met de be
drijfsleider een team. Zij moeten
vaak samenwerken omdat de ar
tikelenreeks in de assortimenten
nogal eens op elkaar aansluit,
bijvoorbeeld groenten op bepaal
de vleessoorten e.d. Ook moet de
ene afdeling op topdagen weieens
personeel afstaan aan een andere
afdeling in dezelfde SuperMart
Iedere chef moet dus steeds het
algemeen belang van de Super-
Mart: de verkoop van kwaliteïts-
produkten, zien naast het belang
van hun eigen afdeling.
De winkelafdelingen mogen nim
mer aparte eilandjes in de Super-
Mart zijn.
De functie van chef van een Su-
perMartafdeling is zeer geliefd.
„Wij krijgen steeds veel sollici
taties hiervoor binnen.
Gezien de constante uitbrei
ding fan het aantal AH-Super
Marts in Nederland, hebben wij
ook voortdurend nieuwe chefs
nodig", besluit de heer Brands
ma.
zien staan; hij had met zijn toilet
spiegel geseind en de vlieger had
begrepen dat hij in moeilijkheden
was. Landen was niet mogelijk en
bovendien wilden zij eerst eens
kijken waarheen de pijl op het ijs
wéés. Zij zagen toen, bij hevige
rookontwikkeling (die het vlieg
tuigkenteken totaal onzichtbaar
maakte vanuit de lucht) een ,,In
diaanse squaw" zoals zij dachten
die. meenden zij, óók wel hulp
leek nodig te hebben. De vlieger
besloot later terug te keren: eerst
moest hij zijn vracht en zijn pas-
sterk en ook haar gezicht, of- sagier afzetten. Toen hij de twee-
schoon vuil van roet en rook, was de maal overkwam was Helen zo
0nH"\w"uf"had. vanaf de eer- verstandig niet veel rook te ma
ste dagen in het woud. in de verte ken; zij wilde dat hij het kenteken V
geluiden gehoord die leken op zou zien ni\ 58856!
SoC,Uira1phC,1V.eei,,ia°cKte<!nndeaJ Hij rag het! Hij kon aijn ogen
mensen te bereiken. Als zij er niet geloven! Dat was immers het«j»
4.^4.+++^.+'I.+4"M,+t('+4"i'+t++++++'i'++++-+'I+4^,'"i'*^
Niet los in 't pakje
Maar elk in 't eigen vakje!
tenminste waren! Hij vertrok en
liet Helen achter. Het was de ze
vende maart: een maand en vier
dagen na de landing.
toestel dat weken en weken gele-1
den vermist was! Dat was ge-
weest in, laat eens zien, in de eer- j «g»
Alleen gelaten ton hij ooit!8" T* febru"ln E° nl1
terugkeren? verzorgde zij haar was het eind maart. I
lichaam zo goed als het ging, ver- j
bond de gebroken arm opnieuw VV0DK
(deze voelde beter) en bezon zich,
voor de zoveelste keer, op haar Hij wenkte, door de vleugels
toestand: vierduizend mijl van1 van jjj,, toestel te laten wippen.
dood. I zijn basis, vloog hij Ralph ach-
J i terna en landde, vóór hem uit, bij ff
Zo vergleden haar dagen: zij
las, sliep, dronk warm water en i Indiaanse jager, die, i J
dacht aan haar moeder, zuster enongeveer 20 km van de tent van i j"
broers. Toen kwam Ralph terug;Helen, een kamp hadden en daar, "I*
zij was dolblij zijn stem te horen. „0i„m h.H I 4*
Hij was kleiner geworden; de l™n h»otraag. het gelnld had-1
tocht had grote inspanning ge- den verwekt dat de twee al die*r
tijd hadden gehoord. Toen was de 4*
redding nabij. De radiostations in
heel Amerika brachten het nieuws
IN NIEUWE VERPAKKING
kost. Hij besloot een tent te bou
wen op een gunstiger plek; zij
verhuisden. Helen strompelde, op
haar gewonde, bevroren voet,
moeilijk door de hoge sneeuw.
Het was toen 17 maart. Het had
lange tijd gesneeuwd en het was
bitter koud.
SOS-signaal
Ralph maakte een paar sneeuw-
van de vondst, voordat de redders
Helen en Ralph hadden bereikt;
zowel haar moeder als zuster en
broers hoorden, met een schok,
„dat een Canadese „bush pilot"
(een wildernis-piloot) van een
Voedselvoorraad je
Toen het vliegtuigje in het bos
Water als ontbijt
Eerst dronken zij water als ont
bijt. als lunch en als diner, 's Mor-
neerviel daarbij boomtoppen van overtuigd dat zij elk ogen- warme koffie was of warme melk.
meesleurend en wellicht daardooriblik gered zouden worden en's Middags deden ze of het th
Eerst royaal
Zij waren er de eerste dagen
De chocolaatjes van AH, tot voor kort
nog los in cellofaanzakjes verpakt, liggen
nu in hun „eigen bedjes", beschermd tegen
breuk, duidelijk zichtbaar, te pronk in de
AH-winkels.
Een vernuftige vondst, die doosjes. Een
hele vooruitgang. Voor de klant en voor
AH. En wat belangrijk is: de hogere kosten
die de nieuwe verpakking met zich brengt
worden zonder meer goedgemaakt door
de verkregen besparing op het met de hand
1)1 ll( VI A CHOCOLADE
verpakken en uitwegen van „losse" choco
lade. De machine doet nu al het werk.
Snel en efficiënt.
Het hele assortiment chocolaatjes (de
fijne DeLicata-chocolade!) profiteert van
deze nieuwe vinding: de oublies de katte-
tongen, de dennetakjes, enz. Om aan de
kennismaking met deze unieke verpakking
een feestelijk tintje te geven hebben wij
voor u een speciale aanbieding.
DENNETAKJES melk/puur
OUBLIES melk/puur
KATTETONGEN melk/puur
DUCHOC half melk/half puur
BIGOUT half melk/half puur
TER KENNISMAKING
naar keuze
per doosje
100 gram
van 75 voor
GEM I DE l)EI l( VI A CHOCOLADE
RUMBONENdoosje HO gram 79
PRALINES diverse heerlijke fondantvullingen doosje 150 gram
ADVOKAATBLOKJESdoosje 150 gram
69
79
4»
4*
4-
4-
4*
4-
4-
4»
VOOR DE T.V. MOET ALLES WIJKEN
+4.+++++++^+444.4.4.+4.4+44,44,4H4-++4,++4'4,4H444
