Lm Ruimtevaart en speelgoed HEINZ DE CHICO's ROMEN! 7 ipeel- Welk sl goed? Kipperagoüt Hein? „RUIMTEVAART-ARCHIVARIS NO. 1" SPIONNEN ZIJN GEREDE AFNEMERS VAN RAKETMODELLEN EN WAPENS Zuurkool •- r m. v* Speelgoed wonderen in Amerika IiefKnuffelpaard Albert Heijn - Champignons en tomaten in een Risotto Nu een gratis blik MINESTRONE of LINZENSOEP Zijn naam? Rudolf Spoor uit Heemstede Zeg Cf ska Wassen of niet Premie-van-de-Maand Club NOVEMBER 1963 ALLERHANDE A A. yELFS DE MEEST vinding- rijke ouders vinden het nog altijd een probleem om uit te maken, welk speelgoed voor welke leeftijd het beste is. Ge lukkig hebben Hartley en Gol- denson in hun Complete gook of Children's play een lijst opgenomen die eventueel dienst kan doen als leidraad bij het verrichten van onze sinterklaas- of kerstinko pen. In grote trekken luidt de ze als volgt: EERSTE JAAR: ramme laars, blokken, dingen om op te bijten, speelgoed voor in bad, fris gekleurde boekjes van linnen of stevig karton. TWEE JAAR: jat voortgetrokken kan wor den, waterbestendige poppen, pluche beesten, speelgoed waarop flink gehamerd kan worden (er zijn bijvoorbeeld rekjes met gaten, waardoor dikke houten pennen met een hamer heen en weer gedre ven kunnen wordenkubus sen die in elkaar passen, drie- wielertjes. DRIE JAAR: houten vrachtwagens om voort te duwen, stevig papier en kleurtjes, boeken, trommels trompetten, blokken, schroef tonnetjes. VIER JAAR: stevige pop pen en beesten, voorwerpen om op te klimmen (en af te. vallen), miniatuurgereed schap voor volwassenen (zo- zwabbers, blik en veger, kopjes en borden, grasmaai- machines), scheerapparaat- jes zoals pap heeft, treintjes en andere bewegende voer tuigen, blokken, klei, kleur tjes en verf, boeken. VIJF JAAR: vergrootgla zen, materiaal voor handen arbeid, poppen die je kunt en uitkleden, poppen huizen, bewegend speelgoed zoals hijskranen e.d. ABC blokjes. ZES JAAR: stoere vracht auto's en ander bewegend Igoed, elektrischspeel goed zoals treintjes, ingewik kelder ingerichte poppenhui- marionetten, gereed schap, materiaal voor han denarbeid, boeken, eenvoudi ge muziekinstrumenten, ge makkelijke spelletjes voor aan tafel. ZEVEN JAAR: een voet bal, schaatsen, poppen met menselijke verrichtingen, verfdoos of kleurtjes en kleur- :en, materiaal voor han denarbeid boeken, een goo- cheldoos, legpuzzels, wat in gewikkelder spelletjes dan voor zes jaar. Vanaf het ACHTSTE JAAR hangt het kiezen van bet speelgoed af van de indi viduele belangstelling van het kind. Dr. Senns beginse len betreffende geschikt Igoed dienen daarbij steeds in het oog gehouden te worden. Daarop voortbou wend kan iedere ouder uit kiezen, wat voor zijn kind het s is; men kan dit opma ken uit de belangstelling die het voor het speelgoed van mdere kinderen aan de dag legt of door het bij zijn eigen gade te slaan. Er is te genwoordig zulk honderd- of zelfs duizendvoudig gevari eerd speelgoed te krijgen, dat het niet moeilijk meer kan zijn om iets te vinden, wat juist voor uw kind geschikt Kip goedkoper dan Uarhonade Het Amerikaanse speelgoed is io realistisch en wetenschappelljk-verantwoord dat de Amerikaanse admiraal Rickover, de vader van de atoom-onderzeeër, de speel goedindustrie ervan beschuldigde een model Polaris-onderzeeboot te hebben uitgebracht, dat de (handenwrijvende) Russen een schat aan inlichtingen verschafte. gespeeld kunnen worden en het moet goed werken De televisie speelt in Amerika een grote rol bij dit alles; de imi tatiedrift van het kind doet hem vragen om dingen die hij op het t.v.-scherm heeft zien gebruiken: geweren, harnassen, hoeden, pi stolen (Wild West!) etc. etc. TVTATUURLIJK HEEFT DE RUIMTEVAART ook zijn invloeden doen gelden op het speelgoed. Vooral Amerika, waar men per jaar ongeveer 2 miljard omzet dat is ongeveer evenveel aan dollars als wij jaarlijks aan guldens moeten uit trekken voor onze defensie is men al heel ver gevorderd op de weg der Ruitmtevaart (óók in de speelgoedindustrie dus). Men heeft er, zoals bekend, complete ruimtehelmpjes voor de kleuters; ook kan men er ganse ruimtepakken kopen en ruimtegeweren die „pijnloos doden door mid del van dodelijke stralen" (en die dat doen bij een eng geknetter en het opvonken van lichtflitsen) zijn er bepaald al ouderwets. staaltjes van raketbases heeft weten na te maken. Men maakt complete bases met verrijdbare landingstoestanden en volledige torens en men gaat zelfs zo ver, dat men erin geslaagd is, lan ceringen te doen plaatsvinden waarbij de raket zelf neervalt (zoals in de werkelijkheid) en de afstootbare raketdop alleen voortsnelt. Weliswaar niet naar de maan of zoiets maar toch een flink eind weg! TNE SPEELGOEDINDUSTRIE die vanwege bovengenoemde enorme jaaromzetten bijzonder op zijn qui-vive moet zijn en de con currentie niet de kans moet ge ven Ineens een mooi stuk van de markt te bezetten, put zich uit in de meest ingenieuze en inge wikkelde speelgoedwondertjes. Natuurlijk heeft de uitvinding van het polyethyleen plastic, dat lang niet zo snel breekt als het eerste plastic speelgoed, in niet geringe mate meegewerkt aan de ze ontwikkeling. Overigens: Amerika is, tot na de Eerste Wereldoorlog, altijd een beetje achtergebleven met zijn speelgoed. Duitsland stond aan de top: de fabrieken van Neurenberg waren wereldbe roemd. Natuurlijk: Amerika had poppen, maar het duurde toch nog tot ver in de jaren '20 voordat men er mechanisch speelgoed ging maken: autootjes die van zelf reden, etc. Vooral gietijzeren beestjes, kar retjes en muziekinstrumentjes waren er nog heel lang mode en verzamelaars van antiek zoeken er nog koortsachtig naar. Loden soldaatjes zijn ook erg in de mo de bij de verzamelaars. Natuurlijk betekende het plastic dé grote omwenteling en het polyethyleen plastic van 1955 deed het hem helemaal. Huis-planetarium De ruimtevaart en ruimtevaart- pakken, de vliegende schotel van enkele jaren geleden en de grie zelige televisieverhalen van enge wezentjes van andere planeten alsmede stripverhalen in zg. mies" (beeldromans), hebben de kleuters doen grijpen naar straal- pistolen en ruimtehelmen. En later, toen de eerste astro nauten in hun capsules om de aarde tolden begon de kleine (en de technisc'h-aangelegde jongeling) om zich heen te kijken naar speel goed dat hem, in dat opzicht, kon doen dromen van lanceringen van raketten en dergelijke. Het gevolg- was dat de speel goedindustrie, trillend van con- currentie-nervositeit, de fraaiste ••«nceotre"'' "üöestro*1 soep als TJ 3 wikkels van] HEINZ soepblikken inzendt aan HEINZ Postbus 774 Amsterdam aan een parachute omlaag komt. Voor de meeste grote speelgoed uitvindingen moeten vele, bijna geniale ontwerpers en modelleurs maanden en maanden zwoegen en dat vanwege de concurrentie in de strengste geheimhouding. Zij moeten in de meeste bedrij ven een eed van geheimhouding afleggen. Voorwaarden Wil dat nu zeggen dat deze speelgoedfabrikanten de werke lijkheid en de aanleg van het kind uit het oog hebben verlo ren? Geenszins: veel van het speelgoed dat zij maken is meer voor de vaders dan voor de kin deren. Speelgoed, aldus zeggen zij, moet aan vier voorwaarden voldoen: het moet eenvoudig zijn, het moet tot de verbeelding spreken, er moet werkelijk mee Geen dag rusl Zeker is, bij dit alles, dat de ruimtevaart en de ontwikkelin gen in de ruimtevaart, de speel goedfabrikanten nog duchtig zul len bezig houden. Zij zullen vanwege die miljard dollar die er jaarlijks te „verdelen" valt tussen de speelgoedfabrikanten geen dag rust hebben. Want binnenkort (nou ja...) gaan de eerste raketten naar de Maan. En dan zal de Amerikaanse speelgoedindustrie de eerste zijn die prachtig geïmiteerde raket ten, Apollo-units en L.E.M.'s zal uitbrengen. De spionnen zijn vaste bezoekers van de speel goedafdelingen van de grote wa renhuizen. Terecht: zij kunnen er heel wat leren. TVfEEM EEN MOOIE •LN snipper die niet al te fijn. Fruit de ul in de boter tot ze licht gekleurd is. Voeg er de zeer goed gewassen rijst bij. (Rijst net zo lang wassen tot het water helder is en dan zeer goed uit laten lek ken.) Roer in de pan met de rijst en de uien net zolang tot de rijst mooi glazig is geworden en voeg er dan wat kokend water bij waarin u een bouillonblokje hebt opgelost. U blijft even roeren (de rijst moet precies onder staan) en dan gaat het deksel op de pan en u laat op een zeer laag pitje de rijst het vocht opnemen. Af en toe controleren en zo nodig heel voorzichtig iedere keer een scheut je water bijvoegen, net zo lang tot de rijstkorrels prachtig groot, gaar en droog zijn,geworden. Dat geeft u tevens de tijd om in een andere pan, in een beetje boter wat blokjes mager gerookt spek en blokjes ham, lichtbruin te laten worden. Daar voegt u dan bij de goed gewassen en uitgelekte champig nons. Kruiden met een snuifje tijm, veel peper, een half laurier blad, een kruidnageltje, even tueel wat rozemarijn of marjolein. Het geheel dient behoorlijk pit tig te zijn en u bijzonder appe tijtelijk in de neus te kietelen Tot slot gaat in deze pan dan ook nog het vruchtvlees van een paar tomaten, u pelt ze dus en ontdoet ze van vocht en pitjes en snijdt ze in stukken. Laat ze in de pan tot ze warm zijn geworden. Dan roert u door de rijst een aangename hoeveelheid geraspte belegen Goudse kaas (het mag ook Gruyère zijn, als u daar meer voor voelt) en u roert er de in houd van de andere pan door. Serveer deze Risotto gloeiend, ih een hoge berg, op een grote schaal: Weet u wat er lekker bij is? Van dat „beste bier"! NU DE KIP goedkoper is dan varkens- maar ook rundvlees is het belangrijk om uw gezin regelmatig op kip te trakteren. Maak er eens een bijzonder smakelijke en liefelijke ragoüt van. Daarvoor ge bruikt u kippepoulet uit de diepvries. U laat ze rustig ontdooien en zet de stukken poulet met weinig water op. Bedenk vooral dat u geen kippesoep gaat maken, maar een ragoüt. U gebruikt dus weinig water, net precies genoeg om de kip gaar te krijgen. TS7EL LAAT U in de pan mee- sudderen een dichtgebonden zakje, waarin zich de volgende kruiderijen bevinden: een takje tijm, een paar takjes peterselie, een half blaadje laurier, een halve gesnipperde ui, een kruid- nageltje, een paar worteltjes, wat peperkorrels. Laat de kip net zolang sudderen tot ize als het ware van de botjes afvalt. Dan neemt u net zakje kruiden uit de pan, dat mag weg gedaan worden. U haalt de kip uit de pan, ontdoet haar van alle velletjes, botjes enz. en snijdt het vlees in niet te kleine stukken. In het kooknat van de kip laat u de nodige champignons gaar worden, voeg er een klein beet je citroensap bij. Vis de cham- Variatie op de Risotto T T MAAKT de rijst op precies dezelfde manier klaar en roert er behalve de blokjes spek, ham, champignons, tomaten enz., enz. ook nog door: dop erwtjes, stukjes gekookte kip, stukjes krab, mosselen, stukjes paprika. Deze Risotto behoort zeer pittig gekruid te worden (een snuifje Cayennepeper, een snippertje knoflook, probeert u het maar eens!) en is een oog- en tongstrelend gerecht. CISKA VERHEUL Nog slechts veertien da gen en dan kan men in alle AH-zaken weer de onvolprezen Spaanse na velsinaasappelen „Chico" (het eigen merk van AH) kopen. Pitloze, r\jpe, vol- sappige vruchten. De zg. „Washington-navel" is de variëteit waarin het rinse en zoete het best verbon den is. Elke „Chico"-sinaasap- pel heeft het visitekaartje op zijn glanzend-zachte huid. Het merk ,,Chico" is de garantie voor een pri ma kwaliteit. pignons uit het nat en voeg ze bij de stukken kip. Houd beide warm. Als het kooknat te veel is, laat u het op hoog vuur nog wat in koken. (Deksel van de pan laten.) In een andere pan smelt u ge lijke hoeveelheden boter en bloem tot het bekende gladde papje. U giet er wat ongeklopte slagroom bij tot u een verrukkelijk gebon den saus heeft gekregen, die dik behoort te zijn omdat er nog bij- gaat: de ingekookte kippebouil- lon en een scheut droge witte wijn. Na is de saus prachtig van sa menstelling, u controleert of ze genoeg gezouten is en u voegt er nog wat peper by. Doe de stuk ken kip en de champignons in de saus, laat alles op temperatuur komen tegen de kook aan. U heeft gezorgd voor een sma kelijke, luchtige aardappelpuree en daarvan maakt u een rand op een schotel. Giet er kipperagoüt in, strooi daarover rijkelijk fijn gehakte peterselie. Geef er kropsla bij. Wilt u een gekookte groente, dan passen wor teltjes of lof er perfect bij. CISKA VERHEUL LICHTSIGNALEN VOOR VERLIEFDEN Rondvliegende vuurvliegje-s zijn altijd mannetjes; de vrouwtjes zitten in het gras en laten daar stilletjes haar lichtje schijnen in afwachting van mannelijk bezoek. Men heeft de gedragingen van een Amerikaanse glimworm eens goed onderzocht (van onze eigen glimmers weten we nog maar weinig). Toen bleek dat de verliefden elkaar seintjes geven. De rond vliegende mannetjes geven onge veer om de 6 sekonden een kort lichtsignaal; de in het gras zit- tende wijfjes antwoorden hierop met grote nauwkeurigheid door, precies 2 sekonden na verschij ning van het mannelijke licht, eveneens haar lantaarntje te la ten aangloeien. Dit wordt door het mannetje duidelijk beschouwd als een jawoord. Door hetzelfde knipperlichtspelletje te herhalen bij het dichterbijkomen, is hij al gauw waar hij wezen moet. Een soortgelijk lichtsignaal geeft ook de in zee levende borstelpotige worm Odontosyllis enopla die, in de paartijd, in kringen aan de op pervlakte van ondiep water zwemt en daar licht geeft. De lichtkring is het sein voor het mannetje op de bodem dat dan recht-toe-recht- aan naar boven komt. Het behoeft geen betoog dat dit duur speelgoed is. Maar dat „duur" is duidelijk geen be zwaar: het is niet te geloven wel ke bedragen men uittrekt voor speelgoed. Zodra de eerste spoetniks om de aarde begonnen te tollen, verschenen (binnen twee weken!) speelgoedsatellietjes op de Amerikaanse markt. De belangstelling voor het heel al deed een groot Amerikaans be drijf besluiten speelgoed planeta ria te construeren. Zo'n ding pro jecteert, heel slim en aardig, ster ren op het plafond van verduis terde kamers en het bezit een elek- risch te besturen aanwijspijl waarmee de ouders of de knapDe kleinen de zaak kunnen aanwij zen en uitleggen. De rage der bouwpakketten is bekend. In Amerika bouwt men alles uit bouwdozen met plastic onderdelen: na een ra ge „van vliegtuigmodellen, scheepsmodellen, oude musket ten, revolvers, pistolen en his torische figuren, is men nu al zover dat men van plastic on derdelen hele mensenfiguren (man en vrouw!) in elkaar kan plakken. Het worden dam, overi gens bewonderenswaardig fraaie anatomische lessen. Men begint met het geraamte; vervolgens voegt men er de in wendige organen in en ten slotte zet men er een doorzichtige huid omheen en uw mannetje of vrouw tje is gereed en kan, nogal grie zelig, op de schoorsteenmantel staan. Dat dergelijke anatomische kunstwerkjes bijzonder nuttig zijn voor studerenden etc. behoeft geen betoog. In dit opzicht (ook) zijn de speelgoedfabrikanten (als men dit nog speelgoed kan noemen te minste!) opvoeders in een positie ve betekenis van dat woord. Men kan ook zo'n pakket kost, omgerekend, een 300 k 400 gulden wandelende robots bou wen. Men kan complete lanceer- inrichtingen construeren. Hoe de speelgoedfabrikanten voortdurend attent Izijn op de vor deringen van de techniek (ook dus die van de ruimtevaart) kan blij-1 y<mm ken uit het volgende voorval dat L. 1 v enige jaren geleden A DE NAAM van Rudolf Spoor heeft voor het eerst in Neder- voorjaar van militair en in i gt 1959. Hij was toen een vrij weekeinde Inlichtingen Het ging om weer een nieuw stukje wetenschappelijk speelgoed, i Admiraal Hyman G. Rickover, de vader van de atoomonderzeeboot, verklaarde dat het plastic model van de „Polaris" dat een speel goedfabrikant uitbracht, de Rus sen onschatbare inlichtingen ver schafte over de Amerikaanse vor deringen op het gebied van de atoomkracht. De fabrikanten ver klaarden dat zij de gegevens voor hun perfecte model gewoon ge vonden hadden in allerlei openba re publikaties en dergelijke en dat zij zich bepaald niet schuldig achtten aan overtreding van de wetten der geheimhouding. Dat zijn werkstukje er mag zijn, is wel zeker: de nieuwste verbe tering van die eerste Polaris, waarover de Admiraal zo kwaad was, bestaat uit zestien afvuurin- stallaties voor torpedo's. Héél mooi ook is (als men het tenminste zuiver-technisch be kijkt een helikoptertje dat op stijgt en bijv. een onderzeeboot tot doelwit uitkiest, waarna het er een bommetje op laat vallen dat dan nog werkelijk ontploft ook! Er is ook, om de ruimtevaart niet te vergeten, een raket die ge lanceerd wordt met behulp van samengeperste lucht en water en heel hoog de lucht invliegt, ver volgens zijn neuskegel verliest en T\IT is ruimtevaart-enthousiast Rudolf Spoor uit Heemstede samen met mevrouw Eldering- Huysser, zijn 88 jaar oude groot moeder van moederszijde, die grote belangstelling heeft voor de liefhebberij van haar kleinzoon. yO KOMEN OP HET POSTKANTOOR de brieven voor hem binnen: „Aan de heer Rudolf Spoor te Heemstede. Nader adres niet bekend. Hobby: ruimte vaart". Dat is geen bezwaar voor de postbode, want ze weten in Heemstede allemaal dat die brief naar de Zand- voortselaan 56 moet. Hebben ze daar niet grote enveloppen in de bus laten zakken die als afzender de namen droegen van mensen als Alan Shephard, John Glenn ofWernher von Braun? kwam het bericht: „Raket gelan ceerd in de duinen bij Zandvoort." Ik ben Rudolf Spoor toen gaan opzoeken en ik vond hem in de Kromhoutkazerne bij Utrecht. Een blonde militair die zijn dienst plicht vervulde, maar die slechts aan één ding dacht: ruimtevaart. Er kon niets worden gepubli ceerd of Rudolf Spoor had het in zijn vier plakboeken. Alles volg de hij, alles las hij en hij lan ceerde zijn eerste raket, die èn vertrok èn aankwam, het eerste succes van „Cape Zandvoort". 55 plakboeken Vorige week heb ik Rudolf Spoor nu 25 jaar opnieuw ontmoet. De uniform heeft hij allang uitgetrokken en hij is bij na al weer vier jaar bij de N.T.S., als cameraman. Maar er is meer veranderd. Niet alleen dat de vier plakboe ken er nu vijfenvijftig zijn, maar wat begon als een aardigheid is nu een ernstige hobby geworden. „Kijk", zegt Rudolf Spoor, „toen de eerste vliegtuigen kwa men was iedereen er vol van. Men verzamelde alles over vliegtuigen. Mijn grootvader bij voorbeeld had er boeken vol van. Als men nu vraagt: wie is de gezagvoerder van het toestel dat vanmiddag naar New York gaat, dan weet niemand het ant woord. De room is er af, vliegen is een gewoon iets geworden." „Zo ging het met mij: toen de eerste man met een capsule naar boven ging, fascineerde me dat enorm. Ik schreef hem, het was David Simons Iemand naar de gr&nzen van het heelal, stel je voor. Hij stuurde me persoonlijk een brief terug, plus foto met handtekening en dat stimuleerde. Toen ging de eerste Spoetnik. Ik knipte de be richten uit en legde die in een la. Maar ineens was er meer man had een vraaggesprek met Spoor voor de microfoons van de radio, de Wereldomroep interview de hem, men vroeg aan Rudolf Spoor of hij tentoonstellingen over de ruimtevaart wilde inrich ten. JMAAR weinig Nederlanders zullen kunnen zeggen dat ze in de originele capsule van de Amerikaanse ruimtevaarder Da vid Simons hebben gezeten. Ru- dolf Spoor uit Heemstede wel en hij wordt geflankeerd door de Amerikaanse luchtmacht-specia listen dr. Britter rechtsen ko lonel Cram. Deze foto heeft later in Kopenhagen op een ten toonstelling gehangen. De Amerikanen kwamen los. Ik schreef aan Werner von Braun en hij antwoordde: hij stuurde me foto's, uiteenzet tingen en ik ging boeken plak ken. Zo begon het allemaal." Volledig Ja, dat mag Rudolf Spoor ge rust zeggen, zo begon het „alle maal". Want het is wel het meest uitgebreide archief over de ruim tevaart in handen van een Neder landse hobby'ist, die verzameling van Rudolf Spoor. „Ik kan natuurlijk niet altijd blijven verzamelen en plakken", aldus Spoor, „maar ik heb de tijd van de pioniers, van de eerste Spoetnik tot en met de bemande ruimtevaartuigen. De tweede stap is van die bemande ruimtevaartuigen naar het be reiken van de maan. Ja, vijf jaar ben ik bezigik heb zeker nog drie jaar nodig voor alles hele maal zo is als ik het me voorstel. Ik maak alles nu zó dat, niet al leen ik maar ook een ander er weg in kan. Als er iemand komt die zegt: Ik wil meer weten van de Telstar-3, dan moet hij maar in een kaartsysteem hoeven te kijken en alles zo kunnen op slaan." Met majoors, kolonels en gene raals van de Amerikaanse lucht macht heeft Rudolf Spoor gecor respondeerd om aan gegevens te komen. Hij schreef Alan Shephard vóór hij de ruim te inging en kreeg antwoord. „Even later wordt juist Shephard uitgekozen uit de zeven astronau ten om die reis rond de aarde te maken. Kunt u zich mijn span ning voorstellen? Alles heb ik bij gehouden: de eerste telexberich ten, filmbanden met opnamen, fo to's van de helikopter die zijn capsule uit het water haalde en daarna schreef Shephard me weer en stuurde foto's." Rudolf fpoor wordt steeds en thousiaster als hij vertelt; hij slaat plakboeken open, hij weet precies waar de foto's en de brie ven zitten, hij grijpt nooit mis tussen die vijfenvijftig dikke boe ken. De dag nadat Shephard in 1961 veilig was geland, haalde men Rudolf Spoor voor de Nederland se televisiecamera's. Met zijn ver zameling, met de brief van Shep hard', met de foto die Shephard hem gestuurd had. Jan Koop- Fan Spin tot Spoetnik Rudolf deed het: in augustus 1961. „Van spin tot Spoetnik" was de naam en in drie weken kwa men er bijna achtduizend men sen kijken. Daarna in de Beurs in Amsterdam in mei 1962. Ook leden van de Russische ambassa de hadden belangstelling, kwa men kijken en bezorgden Spoor materiaal en foto's van de Russi sche ruimtevaarders. Rudof Spoor heeft een foto van Gagarin met diens eigen handtekening. Hij heeft Russische kranten, hij heeft rechtstreeks uit Moskou Rus sische pakjes sigaretten met daar op het Russische rutmtevaarthond- je en datzelfde hondje op een doos Russische snoepjes. Foto's, foto's, van alle zaken op ruimtevaartgebied over de hele wereld. Het aapje Bak ging de lucht in, het kwam heel huids terug, maar het ging later na een operatie dood. Maar Ru- dolf Spoor heeft een bosje haren van deze ruimte-aap en een af druk van zijn poot. Er staat een verklaring bij die zegt dat „deze afdruk origineel is". Grammofoonplaten met de ge luiden van alle Spoetniks, van ra ketten, van ruimtecapsules Ru- dolf Spoor heeft ze. Stapels Ame rikaanse uiteenzettingen en teke ningen over zoveel-traps raketten, boekjes uit Rusland met gege vens over de Spoetniks, brieven van alles en iedereen die op ruimtevaartgebied belangrijk is, speldjes uit Rusland en Ameri ka, ongelofelijk mooie series post zegels met raketten en capsules erop het is allemaal te zien in die Zandivoortselaan in Heem stede. En Rudolf Spoor is nog hele maal niet uitverzameld. De res ten van de eigen raketten die hij lanceerde zeven stuks! heeft hij zorgvuldig in plastic bewaard en hij staat wijd open voor elk onderdeeltje dat zijn unieke col lectie kan aanvullen. „De ruimte vaart-archivaris" is hij in een groot weekblad genoemd en in Amerika nam men die kreet snel over. „Nergens is me ooit iets ge weigerd, ik ben altijd overal ge holpen en dat heeft me van het begin af aan zo enthousiast ge maakt", zegt Spoor. „Ik denk dat mijn verzameling over twin tig jaar dingen bevat, die dan nauwelijks meer ergens te vin den zijn. Denk alleen al eens aan die krantekoppen; over twintig jaar draaien we onze hand niet meer om voor een ruimtevaart." Ergens in die boeken van Ru- dolf Spoor heeft zijn 88-jarige grootmoeder een paar regels ge schreven. „Ik heb het petroleum licht gekend, ik heb de eerste auto's zien komen, ik zat op een fiets en iedereen zei dat het niet hoorde voor een meisje, ik zag de eerste vliegtuigen jouw inte resse Rudolf voor deze ruimte vaart vind ik heerlijk en ik wens je heel veel succes". „Dat is machtig", zegt de en thousiaste cameraman van de N.T.S., „die belangstelling van mijn grootmoeder. Van het eerste moment af heeft, ze alles willen weten en ik heb haar alles moe ten uitleggen. Ze is een schat.". P. W. RUSSEL N HET VORIGE nummer va ff AllerHande heeft onze medische medewerker uiteengezet, dat zuur-, kool zijn medisch gunstige eigen* schappen zoveel mogelijk behoudt* wanneer men. de kool voor het koken niet wast, zodat geen sap^*- pen e.d. verloren gaan. In dat zelfde nummer schreef onze cu linaire medewerkster, dat zij er de voorkeur aan gaf de zuurkool vóór het koken duchtig te was sen. Wie heeft er nu gelijk, zo hebben vele briefschrijfsters ons gevraagd, de dokter of de culi naire medewerkster? Zoals zo vaak is er voor beide redeneringen veel te zeggen. Vast staat echter, dat de heldere Ne derlandse huisvrouw vaak (en vroeger wellicht terecht) geen _i door de keel zou kunnen krijgen, als zij de ingrediënten daarvan niet zelf duchtig heeft gewassen. Dat daardoor waarde volle bestanddelen van de groen ten verloren gaan realiseert zij zich niet of neemt zij op de koop toe. Voor de nieuw verpakte zuurkool die AH tegenwoordig verkoopt is het echter geen vraag, of die ge wassen moeten worden. De ver pakking geschiedt namelijk me chanisch. Daar komt geen men senhand meer aan te pas, zodat wassen geheel overbodig wordt. Hetgeen dan onze gezondheid be vordert en evenzeer aan de smaak ten goede komt, want de echte zuurkooismaak krijgt men slechts van ongewassen zuurkool. Eet smakelijk! CISKA VERHEUL. Dit vederlicht dier is een pluche paradepaardje van de PMC. Heb kost slechts f 20.- in PMC-cheques. En dat by een vergelij kbare winkel waarde van f 30.-. Dat is het voor deel van de PMC-cheques, die u bijeenspaart met zegels 10 cent. En al deze zegelB verdient u zelf door de spreekwoordelijk lage AH- prijzen. Conclusie? J Kom ook naar

Allerhande | 1963 | | pagina 5