„Wat eten we vandaag?"
u
Albert Heijn
EN DIT IS DE
'GROENTEMAN'
die het hun vertelt
Glazen potten gaan eruit
k i
Brief van SIN1
uit Spanje
FRED FLINTSTONE Wilmdd
MARKO
f. 2,98
l/óL
y
I
ZUURKOOL 3
Gerecht uit
Jamaica
ZUURKOOL 4
Een stem uit duizenden
STEM?
TIENDUIZENDEN HUISVROUWEN LUISTEREN NAAR
GOED BEKEKEN
door P. W. Russel
E1
HEINZ®
MINESTRONE
LINZEN
SOEP
Heinz
Wat zijn de
voordelen?
DE
Een surprise die het „doet"
Het spinnen
TIJDELIJKE AANBIEDING
Nu 2 flessen voor
OCTOBER 1963
ALLERHANDE
JVfEEM
I n nu
„N°
'OU mevrouw
dat is dan sa
men: twee kroppen
sla en een bloem
kool, dat isse eh
De prijs van de
groenteman gaat
verloren in een mu
ziekje, maar tien
duizenden huisvrou
wen in Nederland hebben weer een ideetje gekregen over
het ,,wat eten we vandaag". En de kans is heel groot dat
er diezelfde avond op een flat aan de Hilversumse Comelis
Evertsenstraat sla of bloemkool terechtkomt op het bord van
de heer Kees de Wolf.
Mevrouw Hermien de Wolf-Van der Horst luistert, net zo
als al die Nederlandse vrouwen, ook tien keer per maand
naar „De Groenteman". Want van mevrouw De Wolf wordt
ook verwacht, dat ze 's avonds iets op tafel heeft staan voor
haar man en haar twee zoontjes van drie en (bijna) vijf
jaar.
landse vrouwen aan „hun"
Groenteman schrijven. Dat va
rieert van „Groenteman, dat re
cept heb ik vanochtend niet
goed verstaan, kunt u het me
nog eens schrijven" tot en met
„Groenteman, u zei gisteroch
tend iets over worteltjes, maar
mijn moeder maakte ize altijd
als volgt klaar" en dan komt
een hele uitleg.
Dezelfde zaken
Uhad al door wat voor de hand
lag: de heer Kees de
Wolf is ..De Groente
man". Met plezier, mag ik
zeggen, want wie met hem over
dit veelheluisterde radioprogram
ma praat spreekt met een en
thousiaste man.
Hoe oud zou die Groenteman
toch zijn, heb ik eens een kennis
aan mijn vrouw horen vragen. Ik
weet nu het antwoord: d'e Groen
teman is vijfendertig jaar oud.
Er zijn mensen die denken, dat
hij zijn dagelijkse boterham be
legt via een tuinderij of een
groente- en fruitzaak, maar die
mensen moet 'ik teleurstellen.
Want De Groenteman is iemand
die werkt bij de afdeling Geva
rieerde Programma's van de
Avro. Hij is ook iemand die de
programma's maakt die we ken
nen als „Dieren 'in en om het
huis" en hij is ook alweer degene
die alles weet van het nieuwe ra
dioprogramma dat we sinds de
vierde oktober kennen: „Bij de
thee en bij de tijd". U ziet het,
de 'heer Kees de Wolf houdt zich
toch vast aan zaken die vrouwen
interesseren.
Ideale man
GOED, goed, de kreet mag
waar zijn, Aat de televisie de
radio voor een deel het terrein
heeft afgesnoept. De Groenteman
hoeft voor dit alles voorlopig geen
angst te koesteren.
Natuurlijk, de tv zendt niet zo
vroeg uit, is uw commentaar.
Akkoord, maar er is nog iets.
Welke man kent niet de met een
1 lichte zucht uitgesproken vraag
van zijn vrouw, zo tegen de
avond gesteld: „Wat zullen we
morgen eten?" En hoe weinig
mannen Zijn dan bereid diep mee
te denken en het zpeken naar een
antwoord te vergemakkelijken?
Kijk, de heer Kees de Wolf
moet wat dat aangaat voor on
telbare vrouwen een ideale man
zijn. Want hij helpt bij het ant
woord geven op die vraag.
IAE avond voor de uitzending
krijg iik elke keer van het
centraal Bureau voor de tuin
bouwveilingenfin Nederland het
laatste nieuws per telefoon",
vertelde me de heer De Wolf.
„Welke groente er het meest
wordt aangevoerd, welke groen
te het laagst in prijs is, enfin, u
kent de tips. Om negen uur
's morgens is de uitzending,
maar om kwart over acht
soms tegen half negen hen ik
nog met de tekst bezig. Ja, ja,
die teksten schrijf ik zelf, de ge
gevens komen van dat Bureau."
„Dat op het laatste moment
werken geeft natuurlijk de nodi
ge spanningmaar het maakt
het programma zo actueel mo
gelijk, en daar hebben de luiste
rende dames toch het meeste
aan, nietwaar? Ik kan op die
manier inhaken op het allerlaat
ste nieuws en ik kan dus reke
ning houden met het weer van
die ochtend. Dat is belangrijk
voor zo'n programma", aldus
Kees de Wolf.
Natuurlijk, als het voor de ze
vende dag achterelkaar giet, ais
het kil is wel, dan wordt er
in menig huis weer gedacht aan
zuurkool. Wat zegt die Groente
man die ochtend? Misschien wel,
dat de zuurkool er is, maar vre
selijk duur en dat de andijvie zo
goedkoop is sinds gisteren en ge
weldig geschikt is voor stampot.
Misschien juist wel, dat de sla
ineens zo is opgeslagen, maar dat
de zuurkool goedkoop is.
Zakken post
HOE lang zou iemand dat Groen
teman-programma kunnen
doen, dacht ik en vroeg er de
heer De Wolf naar.
„Kijk, er zjjn twee zaken: het
schrijven en het spreken van het
programma", begon hij. „Wel,
het schrijven van De Groente
man doe ik nu, es kijken, elf of
twaalf jaar. Vroeger was mijn
vader de sprekende Groenteman
en ik maakte de tekst. Maar
sinds anderhalf jaar spreek ik
de tekst ook, spéél ik dus De
Groenteman."
Sinds anderhalf jaar, ja. En
voordien was de vader van Kees
de Wolf die sprekende adviseur
van „wat eten we vandaag". Pre
cies, de heer Henk de Wolf, nu
de adjunct-directeur van de Avro
en sindsdien ook geen Groente
man meer.
Tien jaar geleden begonnen op
de afdeling Jeugduitzendingen van
de Avro, daar zijn vrouw Her
mien van der Horst leren kennen,
nu een figuur van wie geen enke
le Nederlandse vrouw kan zeggen:
Nog nooit gehoord.
Want de zakken post bewijzen
het; de brieven die de Neder-
EEN POND runder-
poulet en trek er een weinig
sterk geconcentreerde bouillon
van, ongeveer een halve liter
Neem een ons champignons en
blancheer ze in een beetje wa
ter met citroensap. Natuurlijk
heeft u de champignons van te
voren duchtig gewassen.
Was anderhalf pond zuurkool
met koud water en knijp ze goed
uit. Snipper een flinke ui en
laat die in anderhalve lepel bo
ter glazig worden en voeg er dan
de zuurkool bij onder voortdu
rend roeren. Roer gedurende
een minuut of vijf. Zet de zuur
kool op een laag pitje.
In een andere pan smelt u een
half ons boter en roert er een
half ons bloem door, als dit
mengsel mooi glad geroerd
gaat onder voortdurend roeren
het champignonvocht in de pan
tot een heerlijk gebonden sausje
wordt verkregen, waar zich ook
de champignons in bevinden.
Giet de saus over de zuurkool en
roer goed. Het geheel behoort nu
.smeuïg te zijn.
Neem een goed sluitende pan
en breng daarin de zuurkool over.
Giet er zoveel van de bouillon
bij dat de zuurkool vochtig ge
noeg is. Al het vlees gaat mee.
In de pan gaat verder een lau
rierblad en wat peperkorrels.
Breng de inhoud van de pan
aan de kook en laat verder ge
durende een uur of twee sudde
ren. Af en toe roeren en contro
leren of het vochtig genoeg
Zonodig op smaak brengen met
wat extra zout en peper. Even
voor het opdienen gaat er een
tiende liter zure room door.
Breng het gerecht nog even aan
de kook en dien het gloeiend op.
U serveert het met kleine pikan
te flensjes. (Flensjes met zout en
En u begrijpt het mis
schien al wel: dit exotische ge
recht stamt uit Rusland.
TAE VERPAKKINGSTECHNIEK ontwikkelt zich met sprongen.
Het wordt zowel de klant als de winkelier steeds gemakke
lijker gemaakt. Zo zullen de glazen potten, waarin rolmopsen
gemarineerde haringfilets werden verkocht ge
heel verdwijnen. Zij zullen plaats maken voor plastic doosjes die
afgedekt worden met een doorzichtig plastic folie-deksel. In de
winkels van Albert Heijn zal men deze nieuwe, frisse, aantrek
kelijke verpakking binnenkort zien verschijnen.
hijzelf eens noodgedwongen en
ook wel als proefneming gedaan.
Geen druppeltje ging verloren; de
witte doos was nog even ongerept
na een dag dragen bij lichaams
temperatuur als des morgens.
Zulke krachtproeven hoeft een
verpakking van haringen meestal
niet te ondergaan in de praktijk
van het dagelijkse huisvrouwenle
ven. Dan komt het neer op reuk-
vrij, lekvrij vervoer van de winkel
naar huis en het wegbergen in
de kast in afwachting van het ge
bruik.
„Groenteman" Kees de Wolf is
blij met die brieven. Hij zegt het
niet zo. maar uit alles blijkt, dat
ze voor hem een van de bewijzen
zijn, dat zijn rubriek tienduizenden
een dienst bewijst, nuttig is, veel
beluisterd wordt en in trek is.
Gewoon naar school
AGEETH SCHERPHUIS
«ven bijpraten
NOG
Kees, de „Groenteman"35 jaar oud.
>'n programma, waar
voor de Nederlandse vrouw
haar radio niet zou willen mis
sen? Het is niet zo moeilijk om
erop te komen. A g e e t h
Scherphuis is de gast-
vrouwe en het programma heet
„Even bijpraten" eens in de
veertien dagen, op maandag
ochtend van elf tot twaalf uur.
Ja, ja, even bijpraten doet
Ageeth Scherphuis, die eigen
lijk mevrouw Ageeth Sprenke
ling heet.
paald niet dat een vrouw voor
al als ze getrouwd is alleen
maar te maken heeft met de pro
blemen in en rond haar keuken.
Maar Robert hééft nu een keer
op een gegeven moment een
warm voorhoofd als hij uit school
komt en Annelies had gisteravond
37,7.
En dan zijn die kleine wenken
plezierig, want een huishouden
draait niet via het buitenlands
overzicht, maar wel als Robert
geen verhoging meer heeft
morgenochtend weer gewoon naar
school kan Begrijpt u wat ik
bedoel?
Voor geen geld
UW daarom heeft ,J2ven bij-
praten" daarom heeft
Ageeth Scherphuis zoveel men
sen die naar haar luisteren. We
gens die „handige dingetjes".
En „De Groenteman" wegens
die elke dag weer terugkerende
vraag die alle registers van elke
vrouw doet opentrekken om tot
wat fantasie bij het eten te ko
men.
Ik wil maar zeggen: daarom
zitten wel tienduizenden vrou
wen 's avonds geboeid naar de
spannende toestanden te kijken
die de heer Paul Cox meemaakt,
maar daarom óók zouden ze
voor geen geld hun radiootje
willen missen. En dat was
eigenlijk alles wat ik wilde zeg
gen.
llllllllllllinillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Huis-, tuin- en keukenproble
men? Jawel, maar zijn die
eigenlijk niet van enorm belang?
Is het niet veel belangrijker te
weten dat een kind een aspirien
tje veel gemakkelijker verwerkt
met een slok melk dan met wa
ter dan op de hoogte te zijn van
de laatste ontwikkelingen van het
programma van de Amerikaanse
ruimtevaart?
Begrijp me goed: ik bedoel be-
Tijdelijk een gratis blik
bij inzending
van 3 wikkels
van HEINZ
soepblikken
'£oncentr**r4'
"WöeBtro»*0
EN AARDS PARADIJS in de
Caribische zee met veel mu
ziek en verrukkelijke dansen, dat
is Jamaica, en daarbij past dan
ook een bijzondere salade die het
zeer pittige met het zoete combi
neert.
Iris-salade
]}JEEM EEN SLAKOM en wrijf
i wanden en bodem in met
een teentje knoflook. Doe dat
duchtig. Meng vervolgens in de
ze kom: driemaal zoveel olijf
olie (als kruidenazijn) met ge
noemde azijn, wat zout, vrij
veel peper, rode paprikapoeder
en roer duchtig.
In deze saus gaat daarna:
een flinke eetlepel heel klein ge
sneden groene paprika, een eetle
pel klein gesneden verse rode pe
pers, een eetlepel klein gesneden
groene olijven (zo verdwijnt met
een de eventuele pit) en een eet
lepel fijn gesneden zoetzure pickles.
Alles goed door elkaar roeren en
met een bord op de kom een tijdje
laten staan.
Op individuele bordjes maakt u
een bedje van mooie slabladen,
goed gewassen, met de hand ge
droogd en vooral niet gesneden,
van de nerf ontdaan of op een
andere manier slecht behandeld.
Op dat bed van slabladen legt
u vervolgens een paar plakjes to
maat (zonder vel) en op ieder
plakje tomaat gaat een schijfje
hardgekookt ei. Het kleurenspel
is er al! Over tomaat met ei-
schijf strooit u met losse hand
wat grof gehakte amandelen. En
u legt wat blokjes banaan op ie
der bord. Ten slotte giet u wat
slasaus uit de kom over de in
grediënten die op de borden lig
gen. Direct erna serveren!
Casselerrib.
Een ons of acht Casselerrib ln
dikke plakken gesneden zet u
met koud water op en laat ze,
tegen de kook aan, in een half
uur gaar trekken. Anderhalf pond
zuurkool wast u met koud water,
knijpt ze goed uit en zet ze met
een weinig water op. Voeg
een stukje boter bij, evenals een
goed glas moezel- of rijnwijn,-
een paar peperkorrels en een
halve ui. Deze laatste in zijn ge
heel. Laat de zuurkool een half
uur koken.
Dat geeft u de tijd om van de
vers gekookte kilo aardappelen
een smakelijke puree te maken.
U weet wel: door de zeef draai
en. er kokende melk en een goed
stuk boter bijvoegen en ditmaal
vooral géén nootmuskaat. Leg de
puree in een rand op een schaal,
vul het binnenste op met de zuur
kool, leg er dakpansgewijze de
plakken Casselerrib op en geef
er botersaus bij. Iets om van te
smullen! En kunt u beslist niet
zonder die nootmuskaat in de pu
ree, wel roer ze er dan maar
doorheen....
DE GLAZEN POTTEN van vroe
ger (ze zijn er nog wel de
gelijk al zullen ze langzamerhand
moeten verdwijnen) hadden aller
lei nadelen. Daar hoeven we niet
lang over uit te weiden. Een der
nadelen was het statiegeld
die eeuwige rem op een prettige,
vrije handel, zou men bijna kun
nen zeggen. Een ander nadeel
was het gewicht. Nog een nadeel
was de breekbaarheid. Dan zat
men met de moeilijke deksels
vaak en met het probleem van
het stapelen. Flessen of potten
laten zich niet gemakkelijk sta
pelen: zij vragen daarom veel
ruimte. Ook in de keukenkast of
in de kelderkast.
Nienwe vinding
niT alles nu wordt, met één
slag, verholpen door de nieuwe
vinding die o.a. toegepast wordt
in de Nederlandse Visconserven-
fabriek NECO in IJw.uiden, (de
grootste fabriek in haar soort
in ons land). Daar is men over
gegaan tot een nieuwe verpak
kingsmethode. Deze berust ge
heel op het principe dat de ver
pakking licht moet zijn, wegge
gooid moet kunnen worden na
het gebruik, vrij is van statie
geld en volledig waterdicht
ofwel lekvrij moet zijn.
Men gebruikt daartoe een Ame
rikaanse „sealing-machine". Daar
in worden de doosjes met haring
filets voorzien van een luchtdich
te, hermetisch-afsluitende plastic
laag, en wat bepaald niet moge
lijk was met een pot haring
filets: men kan er als men dat
wil een hele dag mee in zijn
binnenzak lopen.
Dat heeft, aldus vertelt een der
bedrijfsleiders van de NECO ons,
Half-conserven
conservenindustrie verwerkt
vol-conserven en half-conser
ven. De eerste soort komt in blik
en is vrijwel onbeperkt houdbaar.
Van deze conserveringsmethode
is het steriliseren een onderdeel.
Bij half-conserven wordt niet ge
steriliseerd. Daarbij wordt slechts
gebruik gemaakt van azijn, zout,
kruiden en wat suiker. De schoon
gemaakte haring (en met welk een
ingenieuze machine gebeurt dat!)
komt enkele dagen in een azijn-
zoutoplossing te liggen en ver
werft daar de eerste „ingemaak
te" smaak.
Daarna verhuist hij met
wat broertjes in het plastic
doosje en krijgt dan een veel ver
fijnder bad; daarin spelen smaak-
prikkelende kruiden, wat suiker
en dergelijke een grote rol er
daar krijgt hij zijn fijne gemari
neerde smaak.
Met andere woordert: de ge
marineerde haring is
beperkt houdbaar. Dat is
bekend. Er is geen sterilisatie
toegepast. Dat betekent dat, bij
het marineren de grootste voor
zorgen inzake zindelijkheid etc.
moeten worden genomen.
Niets vergt zulk een voortdu
rende aandacht voor de rein
heid als het marineren. Dat men
bij de NECO in dat opzicht de
DE visconservenindustrie is
afhankelijk van de vang
sten. Dat betekent dat zij
moet wachten op het bin
nenvallen van de vissers
schepen. Komt er een lading
binnen, dan moet men in
staat zijn de vis zo snel mo
gelijk te verwerken. Dat voor
het marineren van haring
bijv. de vis niet vers genoeg
kan zijn, behoeft geen be
toog. Bij de NECO komt het
wel voor dat een vangst
binnen het uur van de
treiler in het blik zit! Verser
kan het al niet.
Deze snelheid van verwer
ken is natuurlijk alleen mo
gelijk als men beschikt over
een snelwerkend machine
park. Haring die binnen
komt wordt, zoals spreekt,
niet meer met de hand
schoongemaakt. Daarvoor
beschikt men over grote ma
chines; elk dezer machines
kan per uur 7000 haringen
geheel „inmaakklaar" ma
ken. Bij de NECO komt het
neer op 35000 haringen per
uur.
De machines ontkoppen de
haring, ontstaarten hem ver
volgens, snijden hem open,
verwijderen de ingewanden
en wassen hem. Daarna gaat
hij in zijn marinadebad. Wat
de plastic verpakkingen aan
gaat waarin hij nu in de A.H.
winkels zal verschijnen: na
een marinadebadje van drie
dagen gaat hij daar defini
tief in.
strengste eisen stelt, behoeft
geen betoog. Het feit van de be
perkte houdbaarheid noopt tot
koel bewaren en consumeren
binnen een bepaalde termijn. De
doosjes die NECO voor Albert
Heijn vult met haring en rol-
mops zijn daarom dan ook voor
zien van een datumstempel en
de aansporing: Koel Bewa-
r e n!
Een brief van sinterklaas
persoonlijk, op briefpapier en
in een enveloppe van de goedhei
ligman zelf, compleet met postzegel
van het land van de kindervriend,
afgestempeld ln Madrid, die ver
rassing kan een ieder zijn kinderen,
vrienden of kennissen rond het
feest van 5 december bereiden.
Albert Heijn maakt dat mogelijk.
In iedere (.Albert Heijn-winkel of
-SuperMart is voor een klein be
drag (50 ct.) een speciale Sinter
klaas-enveloppe met bijbehorend
Iprivé-briefpapier van de Sint te
TY7ILMAAAFred Flintstone slaat keihard op de voor-
deur en honderdduizenden Nederlanders zijn in hun ka
mer weer getuige geweest van de avonturen van deze mo
derne holbewoner. Wie is Fred Flintstone we bedoelen:
van wie is de stem van Fred? Welnu, van een grootvader
die drie getrouwde zoons en vier kleinkinderen heeft. Zijn
vrouw noemt hem Alan en de buren zeggen: „Dag meneer
Reed".
RADIOMAN
ALAN REED is de man die
Fred Flintstone aan een
eigen stem heeft geholpen.
Zeg ergens in New
York „Alan Reed"
en in negen van
de tien gevallen
krijgt u een ant
woord dat bestaat
uit de titel van een
radioprogramma.
Waarom? Omdat
Alan Reed meer
dan dertig jaar voor
de radio heeft ge
werkt en omdat hij
zo'n „gevraagde stem" had, dat
er weken waren waarin hij in
vijfendertig verschillende Ame
rikaanse radioprogramma's te
horen was. Vandaar dat ,fieel
Amerika" de stem van Fred
Flintstone kent.
WORSTELAAR
En om het allemaal wat in
gewikkelder te maken: eigen
lijk is de stem van Fred Flint
stone weer niet die van Alan
Reed, omdat er geen Alan Reed
bestaat, maar wel een Teddy
Bergman die „Alan Reed" als
artiestennaam koos en met die
naam faam verwierf.
In New York werd Teddy
Bergman geboren en hij ging er
als alle jongens heel gewoon
naar school. Daarna werd het
de Academie van Dramatische
Kunsten en ook dat was nog
niet zo erg bijzon
der, wamt daar gin
gen meer jongelui
naar toe. Ook zijn
colleges aan de Co
lumbia Universiteit
onderscheidden hem
niet van de anderen,
evenmin zijn werk
als journalist. Maar
wat wel vreemd
was: de stem van
Fred Flintstone, de
man die iedereen
meneer Reed noemt
en die Bergman heet, werd kam
pioen zwaargewicht worstelen.
NAAR DE FILM
Ja, Alan Reed is een man uit
de showbusiness van de oude
stempel, want we moeten bijna
een kwart eeuw terug om te
ontdekken, dat hij al in 1939 zijn
eigen „Blubber Bergman Show"
had. Met de Amerikaanse top-
sterren van toen stond hij op
één lijn; dagelijks kwamen de
verzoeken van de verscheidene
radiostations om in een program
ma op te treden.
En daar kwam de grote stap;
over naar Hollywood. Alan Reed
intussen vader van drie zonen
die Alan junior, Stephen en
Christopher heten ging voor
de film spelen. Het was inmid
dels 1043 geworden en tiendui
zenden Nederlanders hebben
hem ongetwijfeld gezien in een
film als „The Postman Always
Rings Twice" zonder te weten
uiteraard, dat hier de toekom
stige Fred Flintstone aan het
werk was.
PEPERDEIJR
Grootvader Reed is intussen
eea zakenman in zeer goede
doen geworden, mèt zijn eigen
onderneming die hij de „Alan
Reed Enterprises" noemde en
die reclamefilmpjes maakt voor
bioscopen en commerciële tele
visieprogramma's, waarvan de
Amerikaanse zakenwereld bij
voorbaat weet: „Ze zijn peper
duur, maar wei bijzonder goed."
„Zolang ze dat van me zeg
gen, gaat het jou ook niet
slecht", is een uitspraak van
Alan Reed tot zijn vrouw Fi-
nette, ergens in de moderne
boerderij die het echtpaar be
woont.
En de stem van Fred Flint
stone? Een bijverdienste voor
Reed? Ja. natuurlijk, maar hij
had die bepaald niet nodig.
„Ik vind Fred Flintstone
zo'n heerlijke figuur dat ik
het gewoon niet kon laten toen
ze me vroegen", zegt Flint-
stone-Reed-Bergman.
Dezelfde man die ook drie
voornamen heeft: Fred, Alan
en Teddy.
koop. De afzender hoeft niets an
ders te doen dan de brief of het
gedicht of welke 5 december-cor-
respondentie dan ook te schrijven
en „Sint" zorgt voor de rest. En
veloppe met brief van de Sint gaan
samen (ongefrankeerd) in een an
dere enveloppe, die, nu voorzien
van een 12 ct.-postzegel aan het
volgende centrale adres moet wor
den gezonden: Postkantoor Sint
Nicolaas, Postbus 629, Haarlem. In
de brief mag verder niets bijgeslo
ten worden.
Sint Nicolaas, aan wie Albert
Heijn de helpende hand reikt, zorgt
er voor dat de brief van dit cen
trale adres in Haarlem naar zijn
hoofdkwartier in Madrid wordt ge
zonden. Daar worden de Spaanse
postzegels er op geplakt, door de
Posterijen afgestempeld en op,
nieuw naar de gewenste bestem
ming in Nederland verzonden.
En dat is dan de grote verrassing
voor wie rond pakjesavond een
echte Spaanse brief ontvangt, een
echte brief van de Sint persoonlijk.
In verband met douanebepalin
gen in Spanje moet de Sint Nico-
laas-enveloppe open zijn. Op het
postkantoor te Madrid wordt de
enveloppe echter gesloten en van
de originele frankering en stem
pels voorzien.
Aan één voorwaarde moet strikt
worden voldaan: de brieven moe
ten uiterlijk 21 november op het
centrale adres in Haarlem gearri
veerd zijn.
Ten slotte, om misverstanden te
voorkomen: deze brieven zijn niet
bedoeld om verlangens en bood
schappen aan de Sint zelf door
te geven. Het leuke van deze brie
ven is juist, dat men zijn kinderen,
vrienden of kennissen op 5 decem
ber met een brief van de Sint
verrast.
Wat toch is dat spinnen van
uw kat? Heeft het te maken met
een gevoel van welbehagen? Of
is het onrust? In ieder geval is
het een gezellige eigenschap van
uw huisgenoot (e). Er zijn katten
die als zij, wegens een ingreep,
in handen zijn van de chirurg,
nóg monter spinnen. Lange tijd
is het spinnen een raadsel ge
weest. Tot men ontdekte dat de
kat de beschikking heeft over
twee stemspleten. Dus zoiets als
twee stembandjes die éénstemmig
trillen. Zodra echter elke stem
band afzonderlijk gaat trillen, ont
staat een soort tweestemmigheid.
Volgens sommige geleerden ver
oorzaakt de z.g. bovenste stem
spleet de falset of kopstem er
de onderste de normale stem,
Mauwen, zegt men, is een trillen
van de onderste stemband. Het
doffe grommen en het „brullen'
zijn produkten van de bovenste
stemband. Waarom de kat spint?
Dat zal pas duidelijk worden als
zij eens gaat spreken.
Hebt u al eens Griekse wijn geproefd? Dan is hier uw
kans. De AH-inkopers hebben de hand weten te leggen
op een speciale partij rode Griekse tafelwijn. Het is
een eerlijke, prettig drinkbare wijn, lichtrood van kleur,
iets pittiger van smaak dan de normale landwijnen
12% alcohol), bijzonder goed passend bij vlees
gerechten. Eer. mooie gelegenheid om uw wijnkenqis
weer wat te verrijken!
Rode Griekse Tafelwijn
(dat is nog geen 20 ct. per glas)
WIJNKOPERS SINDS 1887 W
