BERMTOERISME?
Picknicken is gezellig
SCHILDERIJEN ZIEN
IN AH-SUPERMART
Nieuwe oogst
Aardbeienjam
89
Albert Heijn
1 k
farclheiefl
Wat is toch de oorzaak van het
WEES PICKNICK-PARAAT
cfomse
mcAfaof
MAAR HET MAG NIET
OVERAL LANGS DE WEG
Gaat de Amsterdammer meer
op stap dan de Rotterdammer?
'n COMPLET
„Laat niet
d'eigenaar...w
Origineel Initiatief van bedrijfsleider;
N*
Buren trekken naar de badplaatsen
2 ALLERHANDE J™ 1963
lj<J>cJbdb«Jbdbdbd!xk<Jbdbdbdbdlxjbetxtxt3db<&<t9AKJbeixtxlxi3«Jb«iKl*l*k«l*k^
qpc^xpcYxpcpcpcpc^}j>.}X}A:pcpcpcpcpcpcpcpcpcpcpc-pcpcpcpc-pcpcpcp.^j-~;^t*t^;^}^V'^HHT-^><
Hambur
2 miljoen
y Bremen.
Dortmund
Kassd
^Düsseldorf
lOVmiljoen
DUITSLANtr
.Koblenz
'Nomen
Momx
°Amlen»
Luxemburg
Reims
Stuttgart
^troatsburg
Picknickplaats
TT ET ELDERS IN DIT NUMMER besproken rapport over de
„Recreatieruimten in Nederland", maakt ook gewag van het
zogenaamde „bermtoerisme". Bij redelijk weer trekt 35 tot 30
percent van de stedelijke bevolking van Randstad-Holland de
„poorten" uit. Bij heel mooi weer ligt dit percentage natuurlijk
hoger. Dit naar-buiten-trekken betekent bepaald niet dat men
naar een van de echte recreatiegebieden gaat: naar zee, bos of
water dus. Tien percent van de stedelijke bevolking trekt er voor
de hele dag uit; veel meer echter gaan alleen des middags een
tochtje maken. Vreemd is dat verhoudingsgewijs uit kleinere steden
(in de Randstad) meer mensen naar buiten gaan dan uit grotere.
Toch ligt dit voor de hand: in de grote steden komt men er
vaak zo moeilijk nrt; het brengt extra kosten mee (tram, bus)
en in kleinere steden is men vlugger buiten; daar behoeft men
niet op te zien tegen de vaak uitputtende ritten in gloeiend-hete
trams of bussen. De omgeving van de stad is dus van
groot belang. Men trekt er namelijk nooit zo heel ver op
uit; de bestuurder van de auto bijv. zal op zijn vrije dag liever
niet ai te ver weggaan en zo nóg geen rust vinden.
ALS ER recreatiegebied ln de
buurt ligt, gaat men er ge
makkelijker op uitt de Hilversum
mers gingen (op een zondag in
1956 des middags, toen een tel
ling werd gehouden) met aantal
len die zeker drie tot viermaal zo
groot waren hun stad uit dan de
Rotterdammers, die minder
langs de nieuwe
weg Harderwijk-
Zwolle
IERLAND
legenheid in cU buurt hebben
(hadden).
Is de ene atad meer „uitgaan-
derig" dan de andere? Is de Am
sterdammer vlugger geneigd tot
uitstapjes-maken dan bijvoor
beeld de Utrechter? Van derge
lijke karakterverschillen is niets
gebleken: het uitgaan wordt al
leen bepaald door de mogelijkhe
den die er, op korte afstand van
de stad, bestaan. En wie doen er
dan het meest aan mee? De
jongere mensen! De trek naar
buiten is het grootst bij de men
sen van 11 tot 24 jaar. Daarna
blijft de trek op iets lager niveau
gelijk, en ebt af na de 50ste leef
tijd. Dan blijft men thuis en zit
op zijn balkon of voor het raam
en gelóóft het weL
NIET ALLEEN
Gaat men alleen op stap? Nee:
60 percent verklaart het te doen
met gezin of familie. Jonggehuw
den nemen minder deel aan de
trek dan ongehuwden van dezelf
de groep. Men weet niet precies
wat de reden daarvan is al is die
wel te raden: de financiën, de
jonge kinderen en het feit dat
men het nog zoekt in de intimi
teit van het nieuwe samenleven.
Wie wegtrekt voor een dagje of
een middag dus, trekt niet ver
weg: de meesten gemiddeld 30
km voor een middagtocht en bij
een dagtocht soms iets verder.
WAT WIL MEN?
Hoe hoger het Inkomen
hoe meer belangstelling
voor de verte. Men komt
dus, in de ring van 0 tot 10
km van de rand van de
stad, verhoudingsgewijs
minder vertegenwoordigers
van 4e hogere inkomens
klassen tegen dan men op
grond van hun percentage
aan de hele onderneming
zou mogen verwachten.
Het bezit van een auto kan daar
mee te maken hebben al hoeft dat
niet; het kan een kwestie van
mentaliteit zijn. De fiets doet nog
mooi mee. 25 percent van alle
middagtrekkers gaat er op de
fiets op uit (in 1956 toen er een
onderzoek naar werd ingesteld).
Ook nu handhaaft de fiets zich.
VRIJ ZIJN
Wat wil men nu precies als men
wegtrekt? Velen weten het niet,
vrezen wij, maar doen het „om
dat ze nu eenmaal een auto heb
ben" en „omdat je zo nu en dan
wel eens zoiets moet doen". Wèl
wil men een doel. En verder:
Men wil v r ij z ij n. Men
wil zich graag onbelemmerd
kunnen bewegen. Bij voorkeur
doet men dat op terreinen die be
schutting geven tegen de wind
maar die niet zo dicht begroeid
zijn dat ze ondoorzichtig zijn.
Bossen maken sommigen een
beetje bang. Maar bosranden zijn
het fijnst:! Dan is men aan de
achterzijde beschermd als het
ware en aan de voorzijde vrij
(om te vluchten als de oer-voor»
vader misschien?). Een uitzicht
toren of iets van dien aard in de
buurt is ook geliefd. Mensen die
zich bezighouden met de aanleg
van recreatiegebieden weten pre
cies dat „ondiepe" bossen, strook-
aanplantingen dus. voorwaarde
zijn voor de (dagjes-)toerist. Zij
leggen ze dan ook, heel slim, aan.
BIJ DE WEGEN
Nog een opvallend ding is dit:
men blijft dicht bijde
wegen. Het is opvallend dat
weinigen dieper de natuurgebie
den intrekken die zij toch gaan
bezoeken. Het meest in het oog
lopende voorbeeld hiervan is het
zogenaamde bermtoerisme. Des
kundigen menen dat het hier gaat
om de „achtergrond", het (bos-
of natuur-)decor. Want meestal
vindt men het op weggedeelten
die door of langs natuurgebieden
voeren. De natuurgebieden zélf
worden ternauwernood „bekeken".
Automobilisten blijven liefst
dicht bij de auto en, daar zij
vaak een vrij omvangrijke
uitrusting meevoeren die hen
belet verder het terrein in te
trekken (tafeltjes, stoelen, pa
rasols etc.; vaak een tent zelfs
voor één dag, etc.) zoeken zij
het op een berm van een mooi
terrein en brengen daar de
vrije tijd door. Waarom niét,
als men de door uitlaatgassen
bezwangerde lucht en het la
waai van het voorbijsnellende
verkeer voor lief neemt?
Wie uitgaat wil behoorlijke
voorzieningen vinden: parkeer
plaatsen, consumptie- en toiletge
legenheden en attractiepunten
voor de kinderen bijvoorbeeld.
En nog iets: niet alleen de na
tuur trekt de trekker.
Ook technische werken (ha
vens. grote sluizen, inpolderingen,
Deltawerken, IJsselmeerdroog-
legging etc.) zijn een grote at
tractie. Ook voor de buitenland
se bezoeker.
Het bermtoerisme langs zeer
drukke autowegen en bij vliegvel
den is daarmee ook verklaard.
IJET BERMTOERISME, een door deskundigen erkend en tevens
verklaard verschijnsel, dat door zeer velen bedreven wordt
en (dus) velen voldoening geeft, heeft donkere kanten. De aloude
ANWB-leus: „laat niet d'eigenaar van het woud de schillen en de
dozen" moet hier ook nog steeds, met streng opgeheven vinger,
aangeheven worden. De bermtoerist (en welke andere toerist
maar al te vaak niet evenzeer?) is geneigd zijn schillen en dozen
rustig aohter te laten op de berm. En dat betekent dan dat een
géliefde berm, mooi vanwege zijn begroeiing, zijn uitzicht of wat
verder al niet, in één zomer de aanblik biedt of heel Randstad-
Holland er zijn afval heeft uitgestort.
vierbaansweg om van te smullen
met aan weerszijden de mooiste
natuur. De middenberm zeer
breed is begroeid met kleine
bomen en struiken; de weg voert
langs heuvels en bossen en. waar
geen begroeiing aanwezig was,
daar heeft men geplant.
Met andere woorden: de bewus
te weg is een der mooiste van ons
land en de waro bermbeminner
zou er zich onmiddellijk op neer
laten (op de berm dus) als niet
het verbod gold er te stoppen op
andere plaatsen dan bij de vlucht
stroken en de speciale picknick
plaatsen. Deskundigen weten dat
bermparkeren de boel al heel
spoedig zou ontluisteren; de ber
men zijn van stuifzand dat vast
gehouden wordt door struiken en
bomen. Zou men daar nu weke
lijks duizenden bermers op neer-
T)ICKNICKEN langs de weg is
■U zo gezellig voor velen. Pick
nicken trouwens is altijd gezellig.
Men kan er de leukste dingen bij
verzinnen (daar leest u elders in
dit nummer over». En er bestaan
dat is u bekend de mooiste
picknick-sets. De goede pick-
nicker is iemand die de „schillen
en de dozen" van die oude, ge
noeglijke A.N.WJ3.-affiches uit
verre stationswachtkamers, verza
melt en „wegwerkt". Op wat voor
manier dan ook. Hij doet dat door
ze mee te nemen naar huis en ge
woon in de vuilnisbak op het bal
kon te doen; hij begraaft ze of hij
deponeert ze in de daartoe bestem
ie en speciaal geplaatste papier
en afvalbakken.
Berm verboden
Niet alle picknickers evenwel
zijn nobele nicknickers. Er schui
len onordelijke, slordige en rom
melige picknickers onder de pick
nickers. En deze nu hebben ver-
keersautoritelten etc. een beslis
sing doen nemen die velen zeer
spijt: behalve op vaste plaatsen
mag men. langs bepaalde mooie
wegen en dit zal steeds vaker
gebeuren niet meer „zomaar"
stoppen en „zomaar" in de berm
gaan zitten.
Dat is bijvoorbeeld het geval op
die prachtige autoweg die leidt
van Harderwijk naar Zwolle, een
zetten dan zou de zaak al spoe
dig verwaaien en vernield worden.
Snelheid
De weg zou niet te genieten
zijn: kaal en dor alsof hij door
een woestijn zou lopen. Er is hier
op deze weg trouwens nog een an
der punt: de snelheid. De
grote vierbaansweg laat grote
snelheden toe: vraagt zelfs grote
snelheden.
En dat betekent dat voortdurend
uit de rij springen van „bermers"
en weer in de rij indraaien van
„uitgebermde bermers" de totale
snelheid van het geheel lelijk zou
afremmen. Voorts zijn grote snel
heden voor picknickende bermzit-
ters een voortdurend gevaar.
Daarom dus die picknickplaat
sen: een bij Nunspeet die klaar is
en ook een bij Wezep waar men
ook kan picknicken, waar toilet
gelegenheid is en waar gelegen
heid is zijn „schillen en dozen" op
te ruimen.
Even van de weg
Maar, het verstandigst doet die.
gene die, even, vaak slechts twee-
driehonderd meter ver, een land
weg inslaat (dat kan toch overal
in ons land) en dan ervaart dat
het er doodstil is en dat men er
kan genieten van de zang van
krekels en van de dans van de
leeuwerik. Vooropgesteld dus dat
men dat liever ziet en hoort dan
het voorbijrazen van snelverkeer.
Want: ieder zijn meug, zei de
boer, en hij kuste het varken.
[ERLAND, zo ver weg van onze
kusten, waar nog stilte te be
luisteren valt, waar romantiek en
melancholie te vinden zijn. naast
veel vrolijkheid en opvliegend
heid, kent nog geen toeristeninva
sie. En behalve een vrij rauwe
soort whisky voor de „Irish Cof
fee" vindt men er een keuken met
enkele beroemde gerechten.
Irish Stew
T)IT IS EEN SCHOTEL die toe
het best kunnen vergelijken
met onze bekende hutspot. Het
recept luidt als volgt: U neemt
geschilde en gewassen aardap
pelen en snijdt ze in blokjes. U
neemt net zoveel uien als aard
appelen en snippert ze grof, na
ze te hebben schoongemaakt.
U neemt tweemaal zoveel lams
vlees als aardappelen of uien.
Dit lamsvlees, liefst niet te vet,
wordt ook in blokjes gesneden.
In een braadpan of casserole
legt u een laag aardappel-blok
jes en strooit er wat zout en pe
per over. Daarpp komt een laag
uien met zout 'en peper en dan
volgt een laag van het lamsvlees,
ook alweer met zout en peper. Zo
gaat u door tot alles in de pan
is en de bovenste laag behoort
door de aardappelen gevormd te
worden. Giet er water bij, niet te
veel want het mag geen soep
worden, u kunt er beter in de
loop van het kookproces kokend
water bijvoegen iiidien dat nodig
mocht blijken.
Zet het deksel op de pan. breng
de Stew aan de kook en laat het
geheel gedurende enige uren sud
deren. Alles behoort dan boter-
gaar te zijn en geurig.
Zalm-pudding
l^AAR IERLAND leent nog hele
andere gerechten, zoals de
„Zalm-pudding".
Laten we zeggen dat u bij de
hand heeft: een kop rijst, half
gaar maar wel afgegoten. Twee
eetlepels geraspte ui. Een snuifje
zout en peper naar smaak. Een
heel klein beetje suiker, echt
maar een snuffeltje! Maar wel
twee eetlepels citroensap.
En dan zalm uit blik. Zonder
sap behoort u anderhalve kop te
hebben. U haalt de graten eruit en
u verdeelt de zalm in kleine de
len. Verder horen er nog drie eet
lepels fijngehakte peterselie bij
plus drie eieren en een halve
kop gesmolten boter. Twee kop
gekookte melk.
De werkwijze is als volgt:
In een kom gaan samen: de ge
kookte melk, de rijst, het zout, de
peper, suiker, de ui, citroensap,
de zalm en de peterselie. U be
hoort dat duchtig door elkaar te
werken.
En dan gaat u nog eens even
proeven of het u pittig genoeg is,
zoniet, voeg er dan bij wat u lek
ker lijkt.
Klop de eieren goed los en voeg
ze bij de voorgaande ingrediën
ten, roer opnieuw heel flink. Neem
een beboterde vuurvaste schotel
en giet daar het verkregen meng
sel in.
Bij een matige ovenwarmte
bakt u deze pudding gedurende on
geveer een half uur, maar de bo
venzijde behoort in ieder geval
vast en goudbruin te zijn. U kunt
dit gerecht zowel warm als koud
opdienen, met een gemengde sla.
De gesmolten boter behoort er
over gegoten te worden.
ITALIË
T AAT V NOOIT WIJSMAKEN
-L- dat de Italiaanse keuken een
tonig en saai zou zijn en alleen
maar bestaat uit spaghetti met
tomatenpuree, want niets Is min
der waar.
Om fc beginnen zijn er zoveel
soorten spaghetti's, macaroni's en
andere vormen van „pasta" dat
ze bijna niet te tellen zijn. Bo-
endien worden ze in iedere
met wat fijn gehakte peterselie,
zout. peper en een snuifje tijm.
En dan voegt u erbij een beetje
ansjovis-pasta (daarom moet u
net zouten in het begin heel voor
zichtig zijn) en verder de inhoud
van een blikje tonijn, in kleine
stukjes verdeeld. Laat alles goed
dooreengeroerd een tijdje staan
en bak daarna in wat olie een
mooie omelet aan beide kanten
bruin.
Schnitzels a ia
Bolognese
TTIERTOE HAALT U zeer dunne
plat geslagen kalfs- of varkens-
schnitzels door losgeklopt ei en
ze dus
gemaakt en koopt
vers.
Het fabriekswerk is in hoofd
zaak bedoeld voor de export, de
Italiaanse fijnproever heeft er niet
zo'n waardering voor.
Minestrone
plaats van Italië nog met de hand daarna door wat paneermeel. U
zout ze licht en pepert vrij sterk.
Vervolgens bakt u ze op de beken
de wijze in wat boter bruin, gaar
en knappend.
In de pan legt u op iedere
Schnitzel een dun plakje rauwe
ham, strooit er geraspte Parme
zaanse kaas over, begiet de kaas
voorzichtig met gesmolten boter
en zet een deksel op de pan. Laat
op een zacht suddervuurtje de pan
zolang staan, tot de kaas gesmol
ten is. Heerlijk met iedere vorm
van naturel gekookte macaroni of
spaghetti.
LtATUURLIJK HEEFT ITALIË
zijn grote soep, zoals wij on
ze beroemde erwtensoep bezitten.
De Italianen hebben de Mine
strone. Deze soep is in Neder
land in hoofdzaak bekend gewor
den door de firma's die ze in
sachets aan de markt brengen.
In een forse pan: bouillon, maar
dan van vlees getrokken (dat
mag poulet zijn of kip als het
maar goed sterk is). Dan gaan
er alle groentensoorten, die het
seizoen biedt, in mits ze natuur
lijk geschikt zijn om lang te ko
ken (dus geen bladgroenten) en
dan mogen vooral de boontjes
niet ontbreken, witte of zoals in
Italië: de fijne groene flageolets.
Er gaan tomaten in, vers of
puree uit een blikje, en blokjes
doorregen ham worden met peter
selie, salie, basilicum, een ge
snipperd teentje knoflook, wat
tijm en marjolein in wat olie ge
smoord en dan eveneens in de
soeppan gedaan.
Een uur of twee zeker laten
koken en er ongeveer twintig mi
nuten vóór het opdoen macaroni-
figuurtjes of heel fijne vermicelli
bijdoen. Op tafel staat een forse
kom geraspte Parmezaanse kaas
en daarvan bedient een ieder zich
naar eigen smaak. Het is een bij
zonder voedzame soep waarna men
alleen nog wat vruchten toe eet.
Tonijn-omelet
IN EEN KOM die zorgvuldig
met een teentje knoflook is
ingewrevenbreekt men de be
nodigde eieren en klopt ze los
Abrikozen-soufflé
OOK OP HET ZOETE vlak we-
ten de Italianen het wel ea
hun ijs is bepaald wereldberoemd.
De Abrikozen-soufflé wordt all
volgt bereid: Er zijn verse abri
kozen, houd ze tien tellen in ko
kend water dan kunt u het velle
tje er heel gemakkelijk afhalen.
U snijdt ze doormidden en haalt
de pitten eruit. Stel u heeft er een
pond van. Kook fee dan met heel
weinig water en veel suiker gaar
en pureer ze. Voeg er de geraspte
schil van een citroen bij. Drie ei
witten klopt u stijf en dan klopt
u er langzaam vier eetlepels sui
ker bij. Als alles zeer stijf is gaat
de abrikozen-puree erbij.
Deze massa gaat in een bebo
terde vuurvaste schotel die in een
pan met kokend water wordt ge
zet (oppassen dat er geen water
in de schaal loopt). Vervolgens
gaat het geheel in een matig war
me oven. gedurende een minuut
of twintig, en dan behoort de souf
flé gepakt te hebben.
Warm eten met slagroom en
brosse ijswafeltjes.
CISKA VERHEUL
ALS HET MOOI WEER is picknicken wij graag. En omdat dat
toch op een heel comfortabele wijze gaat, kunnen we ook van
het eten wel iets meer werk maken. Waarom zoudt u zich bij
voorbeeld alleen maar tot koude gerechten bepalen? Ten slotte
zit u in een gezellig armstoeltje aan een handige klaptafel en
in de picknickmand bevindt zich het nodige aan bordjes, bestek,
bekers e.d. (of misschien hebt u al zo'n handig PMC-picknick-
servies).
U kunt dus net zo goed uw hoofdmaaltijd buiten genieten.
Vooral wanneer u in het bezit bent van een snelkookpan. Maak
daarin de gehele maaltijd thuis klaar.
CCHILDERIJEN ZIEN te
een Albert Heijn-Super-
Mart, dat kan! Bedrijfslei
der P. Schapendonk (34),
gehuwd, vader van vier kinde
ren, met een zwak voor moder
ne kunst, maakte dat mogelijk
in „zijn" SuperMart aan de
Roosendaalse Nieuwe Markt.
Schilderijenzegt hij, „ik
geloof dat het kopend publiek
dat zal waarderen. Op de 1700
vierkante meter van de Albert
Heijn SuperMart geplaatst, zo
maar. rondom de vitrines met
uitgestalde artikelen.
BUFFET
Van 11 tot 24 juli zullen ze er
te zien zijn, rond de dertig re-
produkties van de Franse schil
der Bernard Buffet. Buf
fet". zegt bedrijfsleider Scha
pendonk nadenkend, „och het
had ook Picasso kunnen zijn of
Van Gogh. Ik heb ook aan Ka-
rel Appel gedacht. Maar het is
Buffet geworden, wiens oeuvre
in Nederland wel bekend is,
maar wiens doeken vrijwel alle
in particulier bezit zijn, met na
me in Frankrijk. In geen en
kel Nederlands museum zal men
werken van deze Fransman vin
den. zegt de heer Schapendonk
en dat feit bracht hem, na over
leg met kunsthandelaar H. M.
A. Jas er toe, reprodukties van
Buffet naar de AH-SuperMart
te halen."
De Tower Bridge is er. en La
Port de la Roebelle. New York
en Place de la Concordia, Le Ca
nal en Tête de Clown. Le Bou
quet en drie werken uit de jaren
58'60 Toreador, Matador en
The Bullfighter.
Het zijn werken, waarover de
meningen van kunstkenneri uit
eenlopen. Buffet wordt geprezen,
maar ook verguisd. Dat heeft hij
gemeen met Picasso, wiens inko-
Bedrijfsleider Schapendonk
men echter beduidend hoger ligt.
Maar zijn kunst stelt Buffet ech
ter toch wel in staat in een Rolls-
Royce te rijden, champagne te
schenken en in zijn middeleeuws
kasteel een indrukwekkend aantal
keurig geüniformde bedienden
aan te houden...
plaatjes kijken
IDEEËN
Zegt bedrijfsleider Schapen
donk: „Ik houd ervan variatie
aan te brengen in een koopcen
trum waar dagelijks vele hon
derden mensen komen. Ik geloof
dat dat op prijs gesteld wordt."
Dat ondervond hij ook toen.
tijdens de Jeugdwielerronde in
Roosendaal de gele trui van Tour
de Francerijder plaatsgenoot Ger-
]\JEEM BIJVOORBEELD run
derlapjes, die laten zich in
een drukpan voortreffelijk
klaarmaken. In de pan schroeit
u ze in de boter dicht, u voegt
er een gesnipperde ui bij, wat
tijm, een half laurierblad, een
paar kruidnageitjes en peper
plus een weinig zout. Een scheut
je azijn en wat water gaan daar
na ook in de pan die nu ge
sloten wordt, onder druk ge
bracht volgens de geldende
voorschriften en een half uur
later zijn uw runderlapjes heer- i
lijk mals en gaar.
Maak de pan, ook alweer vol
gens voorschrift, open en bedek
het vlees met de volgende groen
ten: een laagje rauwe sperzie
boontjes. een laagje aardappel
blokjes. een laag rauwe wortel
tjes. een laag aardappelblokjes,
een laag bloemkool-boeketjes, ook
i weer rauw. wat stukjes ontvelde
en ontkernde tomaat en tot s'ot
weer een laag rauwe aardappel
blokjes. Natuurlijk heeft u tussen
al die lagen af en toe met voor
zichtigheid zout gestrooid. U voegt
er water bij en brengt de pan
andermaal onder druk. Na tien
minuten zullen alle groenten en
aardappelen zeker gaar zijn.
Maak de pan open. controleer
even en als alles naar uw zin is.
maakt u de pan weer dicht.
Neem hem zo mee en zet hem
in volle glorie op uw butabrander
om te warmen. Denk eraan dat
u de pan niet opnieuw onder druk
brengt, alleen maar warmen. En
geniet van een geurige en sma
kelijke maaltijd in de buitenlucht.
Schijven tomaat en wat zalm uit
blik.
Koude vleesragoüt, schijfjes
komkommer.
Twee plakjes gehakt met schijf
jes hard gekookt ei ertussen.
Champignon-ragoüt waardoor
wat stukjes paprika gesnipperd
zijn.
Fruitjes, tomaat en komkom
mer.
En voor de liefhebbers van het
zoet:
Met alle soorten jams en met
plakjes banaan en bessengelei,
met stukjes appel plus wat stroop,
met appel, rozijnen en kaneel met
suiker, met vruchten uit blik.
goed uitgelekt, met dik chocola
de-strooisel.
den komt dan de belegging en die
kan eindeloos gevarieerd worden.
Belde ijzerhelften worden daarna
met een fikse klem gesloten en
dan houdt u dit ijzer in een flinke
vlam en bakt In rap tempo het naties bedenken en iedereen ple-
geheel aan beide zijden goudbruin zieren met een „getooste sand-
En zo kunt u zelf waarschijn
lijk nog tal van andere combi-
en knappend.
Voorbeelden van vullingen:
Twee plakjes kaas met een dun
schijfje ham ertussen.
Stukjes koude kip met schijven
tomaat.
wich" naar eigen smaak. Het is
een gezellig werkje, zorg echter
dat u uw vingers niet brandt bij
het openen en neem dus zo'n flin
ke moderne keukenwant mee.
CISKA VERHEUL
Sandwich-ijzer
rit Voorting in de SuperMart ge-
exposeerd werd. Ook zijn rose
trui. die hij in de Italiaanse
Giro behaalde, hing er.
Als blijkt dat de expositie van
werken van Buffet, (hard. scherp
kristalheldere lijnen met een
krachtig koloriet, neigend naar
Kubisme en Czézanisme) de aan- j /^vVERIGENS kunt u op
dacht trekt van koopsters en ko- J U charnlante manier
pers m de Roosendaalse Albert
Heijn SuperMart, zullen er meer
tentoonstellingen volgen.
Bedrijfsleider Schapendonk:
„Kunsthandelaar Jas die bij de
organisatie van deze Buffet-ten
toonstelling belangrijke steun
bijzonders eten want met oen
sandwich - ijzer heeft u nog
een „ijzer in het vuur".
Voorwaarde bij het gebruik van
een sandwich-ljzer is dat u twee
verleende en ik willen het resul- I sneden brood op maat snijdt en
taat eerst eens afwachten. Ik ze met de beboterde kant op
denk wel dat het een goed idee Iedere helft van genoemd ijzer
is..."I legt. Tussen de niet-beboterde zij-
WTIET ALLEEN NEDERLAND hapt naar adem, naar bultcn-
lucht: ook het machtige Industriële gebied langs Ruhr
en Rijn heeft behoefte aan een frisse neus. Dat verklaart
het drukke bezoek van buitenlanders aan onze badplaat
sen e.d. Dit kaartje.laat zien dal, afgezien van het eigen
Westen (4 miljoen mensen), van elders er nog zeker 15
miljoen hunkeren naar recreatieruimte. En daarbij zijn
dan de resterende 7 miljoen Nederlanders niet eens inbe
grepen!