BERMTOERISME? Picknicken is gezellig SCHILDERIJEN ZIEN IN AH-SUPERMART Nieuwe oogst Aardbeienjam 89 Albert Heijn 1 k farclheiefl Wat is toch de oorzaak van het WEES PICKNICK-PARAAT cfomse mcAfaof MAAR HET MAG NIET OVERAL LANGS DE WEG Gaat de Amsterdammer meer op stap dan de Rotterdammer? 'n COMPLET „Laat niet d'eigenaar...w Origineel Initiatief van bedrijfsleider; N* Buren trekken naar de badplaatsen 2 ALLERHANDE J™ 1963 lj<J>cJbdb«Jbdbdbd!xk<Jbdbdbdbdlxjbetxtxt3db<&<t9AKJbeixtxlxi3«Jb«iKl*l*k«l*k^ qpc^xpcYxpcpcpcpc^}j>.}X}A:pcpcpcpcpcpcpcpcpcpcpc-pcpcpcpc-pcpcpcp.^j-~;^t*t^;^}^V'^HHT-^>< Hambur 2 miljoen y Bremen. Dortmund Kassd ^Düsseldorf lOVmiljoen DUITSLANtr .Koblenz 'Nomen Momx °Amlen» Luxemburg Reims Stuttgart ^troatsburg Picknickplaats TT ET ELDERS IN DIT NUMMER besproken rapport over de „Recreatieruimten in Nederland", maakt ook gewag van het zogenaamde „bermtoerisme". Bij redelijk weer trekt 35 tot 30 percent van de stedelijke bevolking van Randstad-Holland de „poorten" uit. Bij heel mooi weer ligt dit percentage natuurlijk hoger. Dit naar-buiten-trekken betekent bepaald niet dat men naar een van de echte recreatiegebieden gaat: naar zee, bos of water dus. Tien percent van de stedelijke bevolking trekt er voor de hele dag uit; veel meer echter gaan alleen des middags een tochtje maken. Vreemd is dat verhoudingsgewijs uit kleinere steden (in de Randstad) meer mensen naar buiten gaan dan uit grotere. Toch ligt dit voor de hand: in de grote steden komt men er vaak zo moeilijk nrt; het brengt extra kosten mee (tram, bus) en in kleinere steden is men vlugger buiten; daar behoeft men niet op te zien tegen de vaak uitputtende ritten in gloeiend-hete trams of bussen. De omgeving van de stad is dus van groot belang. Men trekt er namelijk nooit zo heel ver op uit; de bestuurder van de auto bijv. zal op zijn vrije dag liever niet ai te ver weggaan en zo nóg geen rust vinden. ALS ER recreatiegebied ln de buurt ligt, gaat men er ge makkelijker op uitt de Hilversum mers gingen (op een zondag in 1956 des middags, toen een tel ling werd gehouden) met aantal len die zeker drie tot viermaal zo groot waren hun stad uit dan de Rotterdammers, die minder langs de nieuwe weg Harderwijk- Zwolle IERLAND legenheid in cU buurt hebben (hadden). Is de ene atad meer „uitgaan- derig" dan de andere? Is de Am sterdammer vlugger geneigd tot uitstapjes-maken dan bijvoor beeld de Utrechter? Van derge lijke karakterverschillen is niets gebleken: het uitgaan wordt al leen bepaald door de mogelijkhe den die er, op korte afstand van de stad, bestaan. En wie doen er dan het meest aan mee? De jongere mensen! De trek naar buiten is het grootst bij de men sen van 11 tot 24 jaar. Daarna blijft de trek op iets lager niveau gelijk, en ebt af na de 50ste leef tijd. Dan blijft men thuis en zit op zijn balkon of voor het raam en gelóóft het weL NIET ALLEEN Gaat men alleen op stap? Nee: 60 percent verklaart het te doen met gezin of familie. Jonggehuw den nemen minder deel aan de trek dan ongehuwden van dezelf de groep. Men weet niet precies wat de reden daarvan is al is die wel te raden: de financiën, de jonge kinderen en het feit dat men het nog zoekt in de intimi teit van het nieuwe samenleven. Wie wegtrekt voor een dagje of een middag dus, trekt niet ver weg: de meesten gemiddeld 30 km voor een middagtocht en bij een dagtocht soms iets verder. WAT WIL MEN? Hoe hoger het Inkomen hoe meer belangstelling voor de verte. Men komt dus, in de ring van 0 tot 10 km van de rand van de stad, verhoudingsgewijs minder vertegenwoordigers van 4e hogere inkomens klassen tegen dan men op grond van hun percentage aan de hele onderneming zou mogen verwachten. Het bezit van een auto kan daar mee te maken hebben al hoeft dat niet; het kan een kwestie van mentaliteit zijn. De fiets doet nog mooi mee. 25 percent van alle middagtrekkers gaat er op de fiets op uit (in 1956 toen er een onderzoek naar werd ingesteld). Ook nu handhaaft de fiets zich. VRIJ ZIJN Wat wil men nu precies als men wegtrekt? Velen weten het niet, vrezen wij, maar doen het „om dat ze nu eenmaal een auto heb ben" en „omdat je zo nu en dan wel eens zoiets moet doen". Wèl wil men een doel. En verder: Men wil v r ij z ij n. Men wil zich graag onbelemmerd kunnen bewegen. Bij voorkeur doet men dat op terreinen die be schutting geven tegen de wind maar die niet zo dicht begroeid zijn dat ze ondoorzichtig zijn. Bossen maken sommigen een beetje bang. Maar bosranden zijn het fijnst:! Dan is men aan de achterzijde beschermd als het ware en aan de voorzijde vrij (om te vluchten als de oer-voor» vader misschien?). Een uitzicht toren of iets van dien aard in de buurt is ook geliefd. Mensen die zich bezighouden met de aanleg van recreatiegebieden weten pre cies dat „ondiepe" bossen, strook- aanplantingen dus. voorwaarde zijn voor de (dagjes-)toerist. Zij leggen ze dan ook, heel slim, aan. BIJ DE WEGEN Nog een opvallend ding is dit: men blijft dicht bijde wegen. Het is opvallend dat weinigen dieper de natuurgebie den intrekken die zij toch gaan bezoeken. Het meest in het oog lopende voorbeeld hiervan is het zogenaamde bermtoerisme. Des kundigen menen dat het hier gaat om de „achtergrond", het (bos- of natuur-)decor. Want meestal vindt men het op weggedeelten die door of langs natuurgebieden voeren. De natuurgebieden zélf worden ternauwernood „bekeken". Automobilisten blijven liefst dicht bij de auto en, daar zij vaak een vrij omvangrijke uitrusting meevoeren die hen belet verder het terrein in te trekken (tafeltjes, stoelen, pa rasols etc.; vaak een tent zelfs voor één dag, etc.) zoeken zij het op een berm van een mooi terrein en brengen daar de vrije tijd door. Waarom niét, als men de door uitlaatgassen bezwangerde lucht en het la waai van het voorbijsnellende verkeer voor lief neemt? Wie uitgaat wil behoorlijke voorzieningen vinden: parkeer plaatsen, consumptie- en toiletge legenheden en attractiepunten voor de kinderen bijvoorbeeld. En nog iets: niet alleen de na tuur trekt de trekker. Ook technische werken (ha vens. grote sluizen, inpolderingen, Deltawerken, IJsselmeerdroog- legging etc.) zijn een grote at tractie. Ook voor de buitenland se bezoeker. Het bermtoerisme langs zeer drukke autowegen en bij vliegvel den is daarmee ook verklaard. IJET BERMTOERISME, een door deskundigen erkend en tevens verklaard verschijnsel, dat door zeer velen bedreven wordt en (dus) velen voldoening geeft, heeft donkere kanten. De aloude ANWB-leus: „laat niet d'eigenaar van het woud de schillen en de dozen" moet hier ook nog steeds, met streng opgeheven vinger, aangeheven worden. De bermtoerist (en welke andere toerist maar al te vaak niet evenzeer?) is geneigd zijn schillen en dozen rustig aohter te laten op de berm. En dat betekent dan dat een géliefde berm, mooi vanwege zijn begroeiing, zijn uitzicht of wat verder al niet, in één zomer de aanblik biedt of heel Randstad- Holland er zijn afval heeft uitgestort. vierbaansweg om van te smullen met aan weerszijden de mooiste natuur. De middenberm zeer breed is begroeid met kleine bomen en struiken; de weg voert langs heuvels en bossen en. waar geen begroeiing aanwezig was, daar heeft men geplant. Met andere woorden: de bewus te weg is een der mooiste van ons land en de waro bermbeminner zou er zich onmiddellijk op neer laten (op de berm dus) als niet het verbod gold er te stoppen op andere plaatsen dan bij de vlucht stroken en de speciale picknick plaatsen. Deskundigen weten dat bermparkeren de boel al heel spoedig zou ontluisteren; de ber men zijn van stuifzand dat vast gehouden wordt door struiken en bomen. Zou men daar nu weke lijks duizenden bermers op neer- T)ICKNICKEN langs de weg is ■U zo gezellig voor velen. Pick nicken trouwens is altijd gezellig. Men kan er de leukste dingen bij verzinnen (daar leest u elders in dit nummer over». En er bestaan dat is u bekend de mooiste picknick-sets. De goede pick- nicker is iemand die de „schillen en de dozen" van die oude, ge noeglijke A.N.WJ3.-affiches uit verre stationswachtkamers, verza melt en „wegwerkt". Op wat voor manier dan ook. Hij doet dat door ze mee te nemen naar huis en ge woon in de vuilnisbak op het bal kon te doen; hij begraaft ze of hij deponeert ze in de daartoe bestem ie en speciaal geplaatste papier en afvalbakken. Berm verboden Niet alle picknickers evenwel zijn nobele nicknickers. Er schui len onordelijke, slordige en rom melige picknickers onder de pick nickers. En deze nu hebben ver- keersautoritelten etc. een beslis sing doen nemen die velen zeer spijt: behalve op vaste plaatsen mag men. langs bepaalde mooie wegen en dit zal steeds vaker gebeuren niet meer „zomaar" stoppen en „zomaar" in de berm gaan zitten. Dat is bijvoorbeeld het geval op die prachtige autoweg die leidt van Harderwijk naar Zwolle, een zetten dan zou de zaak al spoe dig verwaaien en vernield worden. Snelheid De weg zou niet te genieten zijn: kaal en dor alsof hij door een woestijn zou lopen. Er is hier op deze weg trouwens nog een an der punt: de snelheid. De grote vierbaansweg laat grote snelheden toe: vraagt zelfs grote snelheden. En dat betekent dat voortdurend uit de rij springen van „bermers" en weer in de rij indraaien van „uitgebermde bermers" de totale snelheid van het geheel lelijk zou afremmen. Voorts zijn grote snel heden voor picknickende bermzit- ters een voortdurend gevaar. Daarom dus die picknickplaat sen: een bij Nunspeet die klaar is en ook een bij Wezep waar men ook kan picknicken, waar toilet gelegenheid is en waar gelegen heid is zijn „schillen en dozen" op te ruimen. Even van de weg Maar, het verstandigst doet die. gene die, even, vaak slechts twee- driehonderd meter ver, een land weg inslaat (dat kan toch overal in ons land) en dan ervaart dat het er doodstil is en dat men er kan genieten van de zang van krekels en van de dans van de leeuwerik. Vooropgesteld dus dat men dat liever ziet en hoort dan het voorbijrazen van snelverkeer. Want: ieder zijn meug, zei de boer, en hij kuste het varken. [ERLAND, zo ver weg van onze kusten, waar nog stilte te be luisteren valt, waar romantiek en melancholie te vinden zijn. naast veel vrolijkheid en opvliegend heid, kent nog geen toeristeninva sie. En behalve een vrij rauwe soort whisky voor de „Irish Cof fee" vindt men er een keuken met enkele beroemde gerechten. Irish Stew T)IT IS EEN SCHOTEL die toe het best kunnen vergelijken met onze bekende hutspot. Het recept luidt als volgt: U neemt geschilde en gewassen aardap pelen en snijdt ze in blokjes. U neemt net zoveel uien als aard appelen en snippert ze grof, na ze te hebben schoongemaakt. U neemt tweemaal zoveel lams vlees als aardappelen of uien. Dit lamsvlees, liefst niet te vet, wordt ook in blokjes gesneden. In een braadpan of casserole legt u een laag aardappel-blok jes en strooit er wat zout en pe per over. Daarpp komt een laag uien met zout 'en peper en dan volgt een laag van het lamsvlees, ook alweer met zout en peper. Zo gaat u door tot alles in de pan is en de bovenste laag behoort door de aardappelen gevormd te worden. Giet er water bij, niet te veel want het mag geen soep worden, u kunt er beter in de loop van het kookproces kokend water bijvoegen iiidien dat nodig mocht blijken. Zet het deksel op de pan. breng de Stew aan de kook en laat het geheel gedurende enige uren sud deren. Alles behoort dan boter- gaar te zijn en geurig. Zalm-pudding l^AAR IERLAND leent nog hele andere gerechten, zoals de „Zalm-pudding". Laten we zeggen dat u bij de hand heeft: een kop rijst, half gaar maar wel afgegoten. Twee eetlepels geraspte ui. Een snuifje zout en peper naar smaak. Een heel klein beetje suiker, echt maar een snuffeltje! Maar wel twee eetlepels citroensap. En dan zalm uit blik. Zonder sap behoort u anderhalve kop te hebben. U haalt de graten eruit en u verdeelt de zalm in kleine de len. Verder horen er nog drie eet lepels fijngehakte peterselie bij plus drie eieren en een halve kop gesmolten boter. Twee kop gekookte melk. De werkwijze is als volgt: In een kom gaan samen: de ge kookte melk, de rijst, het zout, de peper, suiker, de ui, citroensap, de zalm en de peterselie. U be hoort dat duchtig door elkaar te werken. En dan gaat u nog eens even proeven of het u pittig genoeg is, zoniet, voeg er dan bij wat u lek ker lijkt. Klop de eieren goed los en voeg ze bij de voorgaande ingrediën ten, roer opnieuw heel flink. Neem een beboterde vuurvaste schotel en giet daar het verkregen meng sel in. Bij een matige ovenwarmte bakt u deze pudding gedurende on geveer een half uur, maar de bo venzijde behoort in ieder geval vast en goudbruin te zijn. U kunt dit gerecht zowel warm als koud opdienen, met een gemengde sla. De gesmolten boter behoort er over gegoten te worden. ITALIË T AAT V NOOIT WIJSMAKEN -L- dat de Italiaanse keuken een tonig en saai zou zijn en alleen maar bestaat uit spaghetti met tomatenpuree, want niets Is min der waar. Om fc beginnen zijn er zoveel soorten spaghetti's, macaroni's en andere vormen van „pasta" dat ze bijna niet te tellen zijn. Bo- endien worden ze in iedere met wat fijn gehakte peterselie, zout. peper en een snuifje tijm. En dan voegt u erbij een beetje ansjovis-pasta (daarom moet u net zouten in het begin heel voor zichtig zijn) en verder de inhoud van een blikje tonijn, in kleine stukjes verdeeld. Laat alles goed dooreengeroerd een tijdje staan en bak daarna in wat olie een mooie omelet aan beide kanten bruin. Schnitzels a ia Bolognese TTIERTOE HAALT U zeer dunne plat geslagen kalfs- of varkens- schnitzels door losgeklopt ei en ze dus gemaakt en koopt vers. Het fabriekswerk is in hoofd zaak bedoeld voor de export, de Italiaanse fijnproever heeft er niet zo'n waardering voor. Minestrone plaats van Italië nog met de hand daarna door wat paneermeel. U zout ze licht en pepert vrij sterk. Vervolgens bakt u ze op de beken de wijze in wat boter bruin, gaar en knappend. In de pan legt u op iedere Schnitzel een dun plakje rauwe ham, strooit er geraspte Parme zaanse kaas over, begiet de kaas voorzichtig met gesmolten boter en zet een deksel op de pan. Laat op een zacht suddervuurtje de pan zolang staan, tot de kaas gesmol ten is. Heerlijk met iedere vorm van naturel gekookte macaroni of spaghetti. LtATUURLIJK HEEFT ITALIË zijn grote soep, zoals wij on ze beroemde erwtensoep bezitten. De Italianen hebben de Mine strone. Deze soep is in Neder land in hoofdzaak bekend gewor den door de firma's die ze in sachets aan de markt brengen. In een forse pan: bouillon, maar dan van vlees getrokken (dat mag poulet zijn of kip als het maar goed sterk is). Dan gaan er alle groentensoorten, die het seizoen biedt, in mits ze natuur lijk geschikt zijn om lang te ko ken (dus geen bladgroenten) en dan mogen vooral de boontjes niet ontbreken, witte of zoals in Italië: de fijne groene flageolets. Er gaan tomaten in, vers of puree uit een blikje, en blokjes doorregen ham worden met peter selie, salie, basilicum, een ge snipperd teentje knoflook, wat tijm en marjolein in wat olie ge smoord en dan eveneens in de soeppan gedaan. Een uur of twee zeker laten koken en er ongeveer twintig mi nuten vóór het opdoen macaroni- figuurtjes of heel fijne vermicelli bijdoen. Op tafel staat een forse kom geraspte Parmezaanse kaas en daarvan bedient een ieder zich naar eigen smaak. Het is een bij zonder voedzame soep waarna men alleen nog wat vruchten toe eet. Tonijn-omelet IN EEN KOM die zorgvuldig met een teentje knoflook is ingewrevenbreekt men de be nodigde eieren en klopt ze los Abrikozen-soufflé OOK OP HET ZOETE vlak we- ten de Italianen het wel ea hun ijs is bepaald wereldberoemd. De Abrikozen-soufflé wordt all volgt bereid: Er zijn verse abri kozen, houd ze tien tellen in ko kend water dan kunt u het velle tje er heel gemakkelijk afhalen. U snijdt ze doormidden en haalt de pitten eruit. Stel u heeft er een pond van. Kook fee dan met heel weinig water en veel suiker gaar en pureer ze. Voeg er de geraspte schil van een citroen bij. Drie ei witten klopt u stijf en dan klopt u er langzaam vier eetlepels sui ker bij. Als alles zeer stijf is gaat de abrikozen-puree erbij. Deze massa gaat in een bebo terde vuurvaste schotel die in een pan met kokend water wordt ge zet (oppassen dat er geen water in de schaal loopt). Vervolgens gaat het geheel in een matig war me oven. gedurende een minuut of twintig, en dan behoort de souf flé gepakt te hebben. Warm eten met slagroom en brosse ijswafeltjes. CISKA VERHEUL ALS HET MOOI WEER is picknicken wij graag. En omdat dat toch op een heel comfortabele wijze gaat, kunnen we ook van het eten wel iets meer werk maken. Waarom zoudt u zich bij voorbeeld alleen maar tot koude gerechten bepalen? Ten slotte zit u in een gezellig armstoeltje aan een handige klaptafel en in de picknickmand bevindt zich het nodige aan bordjes, bestek, bekers e.d. (of misschien hebt u al zo'n handig PMC-picknick- servies). U kunt dus net zo goed uw hoofdmaaltijd buiten genieten. Vooral wanneer u in het bezit bent van een snelkookpan. Maak daarin de gehele maaltijd thuis klaar. CCHILDERIJEN ZIEN te een Albert Heijn-Super- Mart, dat kan! Bedrijfslei der P. Schapendonk (34), gehuwd, vader van vier kinde ren, met een zwak voor moder ne kunst, maakte dat mogelijk in „zijn" SuperMart aan de Roosendaalse Nieuwe Markt. Schilderijenzegt hij, „ik geloof dat het kopend publiek dat zal waarderen. Op de 1700 vierkante meter van de Albert Heijn SuperMart geplaatst, zo maar. rondom de vitrines met uitgestalde artikelen. BUFFET Van 11 tot 24 juli zullen ze er te zien zijn, rond de dertig re- produkties van de Franse schil der Bernard Buffet. Buf fet". zegt bedrijfsleider Scha pendonk nadenkend, „och het had ook Picasso kunnen zijn of Van Gogh. Ik heb ook aan Ka- rel Appel gedacht. Maar het is Buffet geworden, wiens oeuvre in Nederland wel bekend is, maar wiens doeken vrijwel alle in particulier bezit zijn, met na me in Frankrijk. In geen en kel Nederlands museum zal men werken van deze Fransman vin den. zegt de heer Schapendonk en dat feit bracht hem, na over leg met kunsthandelaar H. M. A. Jas er toe, reprodukties van Buffet naar de AH-SuperMart te halen." De Tower Bridge is er. en La Port de la Roebelle. New York en Place de la Concordia, Le Ca nal en Tête de Clown. Le Bou quet en drie werken uit de jaren 58'60 Toreador, Matador en The Bullfighter. Het zijn werken, waarover de meningen van kunstkenneri uit eenlopen. Buffet wordt geprezen, maar ook verguisd. Dat heeft hij gemeen met Picasso, wiens inko- Bedrijfsleider Schapendonk men echter beduidend hoger ligt. Maar zijn kunst stelt Buffet ech ter toch wel in staat in een Rolls- Royce te rijden, champagne te schenken en in zijn middeleeuws kasteel een indrukwekkend aantal keurig geüniformde bedienden aan te houden... plaatjes kijken IDEEËN Zegt bedrijfsleider Schapen donk: „Ik houd ervan variatie aan te brengen in een koopcen trum waar dagelijks vele hon derden mensen komen. Ik geloof dat dat op prijs gesteld wordt." Dat ondervond hij ook toen. tijdens de Jeugdwielerronde in Roosendaal de gele trui van Tour de Francerijder plaatsgenoot Ger- ]\JEEM BIJVOORBEELD run derlapjes, die laten zich in een drukpan voortreffelijk klaarmaken. In de pan schroeit u ze in de boter dicht, u voegt er een gesnipperde ui bij, wat tijm, een half laurierblad, een paar kruidnageitjes en peper plus een weinig zout. Een scheut je azijn en wat water gaan daar na ook in de pan die nu ge sloten wordt, onder druk ge bracht volgens de geldende voorschriften en een half uur later zijn uw runderlapjes heer- i lijk mals en gaar. Maak de pan, ook alweer vol gens voorschrift, open en bedek het vlees met de volgende groen ten: een laagje rauwe sperzie boontjes. een laagje aardappel blokjes. een laag rauwe wortel tjes. een laag aardappelblokjes, een laag bloemkool-boeketjes, ook i weer rauw. wat stukjes ontvelde en ontkernde tomaat en tot s'ot weer een laag rauwe aardappel blokjes. Natuurlijk heeft u tussen al die lagen af en toe met voor zichtigheid zout gestrooid. U voegt er water bij en brengt de pan andermaal onder druk. Na tien minuten zullen alle groenten en aardappelen zeker gaar zijn. Maak de pan open. controleer even en als alles naar uw zin is. maakt u de pan weer dicht. Neem hem zo mee en zet hem in volle glorie op uw butabrander om te warmen. Denk eraan dat u de pan niet opnieuw onder druk brengt, alleen maar warmen. En geniet van een geurige en sma kelijke maaltijd in de buitenlucht. Schijven tomaat en wat zalm uit blik. Koude vleesragoüt, schijfjes komkommer. Twee plakjes gehakt met schijf jes hard gekookt ei ertussen. Champignon-ragoüt waardoor wat stukjes paprika gesnipperd zijn. Fruitjes, tomaat en komkom mer. En voor de liefhebbers van het zoet: Met alle soorten jams en met plakjes banaan en bessengelei, met stukjes appel plus wat stroop, met appel, rozijnen en kaneel met suiker, met vruchten uit blik. goed uitgelekt, met dik chocola de-strooisel. den komt dan de belegging en die kan eindeloos gevarieerd worden. Belde ijzerhelften worden daarna met een fikse klem gesloten en dan houdt u dit ijzer in een flinke vlam en bakt In rap tempo het naties bedenken en iedereen ple- geheel aan beide zijden goudbruin zieren met een „getooste sand- En zo kunt u zelf waarschijn lijk nog tal van andere combi- en knappend. Voorbeelden van vullingen: Twee plakjes kaas met een dun schijfje ham ertussen. Stukjes koude kip met schijven tomaat. wich" naar eigen smaak. Het is een gezellig werkje, zorg echter dat u uw vingers niet brandt bij het openen en neem dus zo'n flin ke moderne keukenwant mee. CISKA VERHEUL Sandwich-ijzer rit Voorting in de SuperMart ge- exposeerd werd. Ook zijn rose trui. die hij in de Italiaanse Giro behaalde, hing er. Als blijkt dat de expositie van werken van Buffet, (hard. scherp kristalheldere lijnen met een krachtig koloriet, neigend naar Kubisme en Czézanisme) de aan- j /^vVERIGENS kunt u op dacht trekt van koopsters en ko- J U charnlante manier pers m de Roosendaalse Albert Heijn SuperMart, zullen er meer tentoonstellingen volgen. Bedrijfsleider Schapendonk: „Kunsthandelaar Jas die bij de organisatie van deze Buffet-ten toonstelling belangrijke steun bijzonders eten want met oen sandwich - ijzer heeft u nog een „ijzer in het vuur". Voorwaarde bij het gebruik van een sandwich-ljzer is dat u twee verleende en ik willen het resul- I sneden brood op maat snijdt en taat eerst eens afwachten. Ik ze met de beboterde kant op denk wel dat het een goed idee Iedere helft van genoemd ijzer is..."I legt. Tussen de niet-beboterde zij- WTIET ALLEEN NEDERLAND hapt naar adem, naar bultcn- lucht: ook het machtige Industriële gebied langs Ruhr en Rijn heeft behoefte aan een frisse neus. Dat verklaart het drukke bezoek van buitenlanders aan onze badplaat sen e.d. Dit kaartje.laat zien dal, afgezien van het eigen Westen (4 miljoen mensen), van elders er nog zeker 15 miljoen hunkeren naar recreatieruimte. En daarbij zijn dan de resterende 7 miljoen Nederlanders niet eens inbe grepen!

Allerhande | 1963 | | pagina 2