Nieuwe NESCAFÉ is de EERSTE
oploskoffie die zo pittig geurt!
SCAFE
elk 2® pakje prijs
Albert Heijn
SPORTVROUWEN
die frontpagina
nieuws werden
Bekeken
8 REDENEN WAAROM
Thee direct uit
productielanden
naar Zaandam
Ljifp
Keur daarom nu geur en smaak
van Nieuwe Nescafé
E
TIJDELIJK 20 CT.
VOORDELIGER!
Pakje 25 cent
2 ALLERHANDE OKTOBER 1962
m—n
Licht,luchtig, zes hcerlUke
door I». W. Rl SSEL
rpOT OP DIT MOMENT heb ik nooit geweten dat Casablanca zo breed is. Maar nu
is het goed te zien: de lichten van de stad rijen zich aaneen als slingers glim
wormen op een tuinfeest voor kabouters, kilometers breed, hoog en laag, en met
vijfhonderd Nederlanders en evenveel Engelsen sta ik hangend op een reling van de
„Willem Ruys" op deze septemberavond van 1962 dat glimspel te bekijken. „Noem
eens een vrouw die een naam heeft in de sportwereld", zegt naast me een land
genoot die via Scheveningen Radio ook op dit schip alle voetbaluitslagen volgt.
„Fanny Blankers-Koen", zeg ik. Het komt zo over de lippen, zonder nadenken. Want
voor mij is er één naam van een Nederlandse vrouw die ingehamerd ligt in alle
breinen als die van vorsten en koninginnen; voor mij is „Fanny Blankers" zeggen
hetzelfde als: prestaties.
Stukje \e«lerlaiul
WE VAREN VERDER en de
lucht is 20 tastbaar zwoel, dat
een greep in het niks een warme
hand oplevert. Naar het noorden
gaan we, de hoek om bij Gibral
tar en op naar het eerstvolgende
doel dat Barcelona heet. Ruim
duizend mensen deinen mee, twee
weken vakantiehoudend en dan
ineens die meneer die over spor
tieve vrouwen begint. De twee
sleepboten hebben losgemaakt en
de man naast me zegt:
„Goed, Fanny Blankers, na
tuurlijk, de naam kent ieder
een, maar weet u meer van
haar ois uw kennis net zo be
perkt als de mijne?"
Ik ben nooit sportverslaggever
geweest, maar nu komt de man
toch wel aan een stukje Neder
land. een stukje waarover ik mijn
kennis wil spuien. Even denk ik
na en zeg:
„Olympisch kampioene was
ze, op de honderd en de twee
honderd meter hardlopen en op
de tachtig meter horden; in
1948 in Londen".
Ik kijk voor me uit de zachte
avond in, niet weinig trots op dit
schot parate sportkennis.
„Juist", knikt de man, „maar
wanneer is ze ook alweer opge
houden met sporten?" Nu of
nooit, denk ik, span alle geheu
genspieren in en begin:
Europese, Nederlandse en we
reldrecords heeft ze op haar
naam gebracht; vijftig keer
was ze kampioene in Nederland,
in 1949 maakte de Koningin
haar Ridder in de' Orde van
Oranje Nassau en Amsterdam
heeft haar eens een intocht be
zorgd, waar de sjeik van Koe
weit verlegen van zou worden."
Ik hijg. maar het is eruit en ik
weet dat het allemaal klopt. „Als
je het zo bekijkt en overdenkt",
zegt de man die alles van voet
ballen weet, „dan is die mevrouw
Blankers meer dan twintig jaar
lang een soort minister van bui
tenlandse zaken van ons geweest,
met één opdracht: goodwil voor
Nederland kweken buiten de gren
zen."
We knikken en ik bedenk, dat
die opmerking eigenlijk precies
de spijker op de kop slaat. Re
clame in de beste zin, dat is
wat sportvrouw Fanny Blankers-
Koen uit Amsterdam voor ons
land gemaakt heeft.
Tweemaal goud1
ADR1 LASTERIE
10.000 km fietsen
„In oktober 1956 was het,
toen nam ze op de gloednieu
we atletiekbaan in Amsterdam
afscheid van de wedstrijdsport
en werd derde met verspringen
met 5,365 meter. Bijna tweeën
twintig jaar heeft ze op atle-
tiekvelden in de hele wereld
gelopen, vier gouden medailles,
Europese kampioenschappen
met de handvol, Olympische,
SJOUKJE DIJKSTRA
als maar trainen
EN DEKSTEWARD heeft koffie
neergezet en we zijn er bij
gaan zitten.
„Kijk, van voetballen mag ik
zeggen, weet ik alles", begint hij.
„Ik doe nog eens mee in een quiz,
denk ik steeds. Ik volg alle wed
strijden, zelfs die kleurloze tussen
ons Nederlandse elftal en de An
tillen, toen we met 8—0 wonnen.
En natuurlijk alle doelpunten ge
scoord door jongens van Ajax; ik
ben een Ajax-man, weet u. Maar
gaat u eens door over die vrou
wen in de sport, dat boeit me.
Noemt u er nog eens een."
Niet moeilijk, vind ik. met
die pas achter ons liggende
zwemmerij in Leipzig.
„Adri, Lasterie", zeg ik dus,
uit Hilversum, die in Leipzig
pas twee keer goud haalde."
„Ja, ja, ik heb er over gelezen'
peinst mijn buurman. „Een jong
meisje nog, ja u zei het al, acht
tien jaar. Dat is toch eigenlijk
een geweldige nrestatie op zo jon
ge leeftijd. Heeft u er een idee
van wat het halen van dat goud
nu aan voorbereidingen vergt?"
Ja, dat heb ik zeker. Adri
heeft het zelf verteld en ik
hoef het verhaal maar door te
geven.
„Ze woont dus in Hilversum",
start ik het verhaal van Adri
Lasterie zelf, ..maar ze traint
in Naarden. Op maandag en
woensdag doet ze dat, maar
denk nu niet dat het zo in de
loop van de dag gebeurt. Hele
maal niet. 's Ochtends om
kwart over vijf gaat ze al thuis
weg. Op de fiets en niet an
ders. Adri zelf zegt, dat het
fietsen bijzonder goed is om in
conditie te blijven en we heb
ben samen uitgerekend hoeveel
kilometer ze op die manier per
jaar onder de pedalen door
trapt. Heeft u een idee? Wel,
het zijn er tienduizend en dat
ts voorwaar geen kippe-eindje."
„Wel en in Naarden wordt
ze dus getraind door Wil Bun
schoten van Breukelen", ga ik
verder. „Die woont ook in Hil
versum en die fietst gewoon
even met Adri mee. Om zes
uur in de morgen beginnen dan
de eerste water kilometers van
Adri en dat zijn er per training
zo zeven tot tien. Daar hebben
we ook een sommetje van ge
maakt en Adri keek ervan op.
Want toen bleek, dat ze zo'n
drieduizend kilometer per jaar
zwemt."
„Maar dat is niet alles", zeg
ik en ik merk dat ik steeds en
thousiaster ga praten en zelf in
de ban raak van wat een Hïl-
versums meisje voor haar sport
over heeft. „Iedere avond om
half zeven al gaat Adri naar
bed. Haar vader zei: We heb
ben er geen omkijken naar,
Adri gaat altijd zelf, ze neemt
een boek mee, leest nog een
half uurtje en dan gaat ze sla
pen. En wat Adri dan leest?
Meisjesboeken en ook wel eens
een knokroman, zei haar vader."
Groots
„Ja, dan ben je toch ook wel
waard dat je het zo ver brengt in
de sport", vindt mijn buurman in
de dekstoel, „want er zullen toch
weinig meisjes gevonden worden
die er zoveel voor over hebben.
Maar nu u dat allemaal vertelt,
herinner ik me dat ze in 1961 ook
iets groots heeft verricht, wat was
dat?"
„Toen was ze zeventien en
bracht het Europees record op
de tweehonder meter vrije slag
op 2 minuten 18,3 seconden",
weet ik. „En ze werd ook eer
ste op de zeslandenwedstrijd in
Vfalmö terwijl ze in april van
dit jaar is onderscheiden met
het Van der Mast-schild voor
de beste zwemmer of zwemster.
Het is een reuze gezellig meisje,
langer dan haar moeder, trots
op haar ouders en haar train-
ster en bij haar thuis zegt ieder
een: Adri heeft alles te danken
aan trainster Wil Bunschoten.
In zekere zin is dat zo natuur
lijk, maar zonder het doorzet-
FANNY BLANKERS-KOEN
gloriedagen
tingsvermogen van Adri zelf
hadden de kranten van de hele
wereld onlangs toch niet kunnen
melden dat het een Nederlands
meisje uit Hilversum was, dat
twee keer een gouden plak
moest aanpakken."
We moeten nu niet ver meer
van de Straat van Gibraltar af
zijn. Het is middernacht, een fris
drankje staat voor ons en nog
steeds zijn we niet van het dek
van de „Willem Ruys" af te
slaan. Vreemd, pieker ik, zo er
gens op een wereldzee zitten pra
ten over Nederlandse vrouwen en
meisjes, die heel speciale dingen
op sportgebied deden. Over meis
jesMaar mijn buurman on
derbreekt me: „Dan hebben we
natuurlijk Sjoukje Dijkstra die zo
enorm schaatst. Meer weet ik
eigenlijk niet van haar. Ze heb
ben me verteld, dat. haar vader
dokter is, klopt dat?"
„Ja, ja, dat klopt", antwoord
ik, „Sjoukjes vader is arts in
Amstelveen. Ik ken hem, ik heb
vlak bij hem gewoond. Niet al
leen huisarts is hij, ook trainer
van de dames-atletiekvereni
ging Sagitta. En dan moet u
dokter Dijkstra op een zomer
avond zien: op zijn sportfiets,
een rood hemd aan en dan maar
door die Kalfjeslaan tussen Am
stelveen en Ouderkerk aan de
Amstel. Zijn stevig gebouwde
dochter heeft het niet van een
vreemde. Bovendien: ze zat
vroeger ook in Sagitta."
„U zult wel zeggen: hij begint
weer over voetballen", zegt de
man naast me en zet zijn glaas
je bier terug op een tafeltje,
„maar ik heb wel eens gehoord
dat ie Sjoukje Dijkstra kunt ver
gelijken met een Lenstra: men
sen dus die hun kracht en sou
plesse ondergeschikt hebben ge
maakt aan hun wil, zoals slechts
groten dan doen."
„Tot de „groten" kan men
Sjoukje Dijkstra met haar twin
tig jaar zeker rekenen", zeg ik
met overtuiging. Ik weet dat ik
ergens een papiertje heb waar
toevallig jaartallen en feiten op
staan en ik haal het te voor-»
schijn. „Als ik even mag cite
ren van papier", zeg ik en lees:
November 1958 haalde Sjoukje
voor de derde achtereenvolgende
keer de eerste plaats op het in
ternationale toernooi voor kunst
rijdsters in Richmond bij Lon
den en dat was niemand eerder
nog gelukt. In het voorjaar 1959
wordt ze in Den Haag Neder
lands kampioene kunstrijden. En
dan gaat het hard naar boven:
Europees kampioene in 1961, in
maart 1962 opnieuw Europees
kampioene in Genéve en dit
jaar in Praag wereldkampioene.
Niet te geloven, de vaart in die
ijscarrière."
„Ja, ja, nu ik het weer hoor,
schiet het me weer te binnen; als
een koningin werd ze toen in Am
stelveen ingehaald, is. het niet,
met fanfarekorpsen en duizenden
mensen."
„Klopt", vul ik- aan, „en er
kwam een speciale postauto om
alle gelukwensen te bezorgen.
Ook bij Sjoukje is het trainen
en nog eens trainen geweest
sinds ze als meisje van elf voor
het eerst haar voren trok op de
Hokij-baan in Den Haag", weet
ik. „Haar vader heeft me ver
teld in die tijd: zes maanden
traint mijn dochter per jaar en
zes maanden krijgt ze privé-les-
sen om bij te blijven. De hele
wereld is ze intussen rondge
reisd mag men zeggen en net
zoals Adri Lasterie is Sjoukje
een Nederlands meisje dat over
al de naam van ons land in vet
te letters laat schrijven in de
kranten."
„Heeft ze nu nooit eens pech
gehad? Ilc vind dat die carrières
allemaal zo voorspoedig gaan",
hoor. ik aan mijn linkerzijde uit
de ligstoel.
„O ja, Sjoukje heeft eens een
been gebroken, maar daarna is
ze in een stemming van nu-of-
nooit verder gegaan en dat
Keur nu extra voordelig Nieuwe
Nescafé op smaak en geurl
Let in de winkel op het voordeel-etiket. U ziet
zo op NIEUWE NESCAFÉ NORMAAL en op
NIEUWE NESCAFÉ COFFEINEVRIJ. Koop
zo'n potje en overtuig U zelf en Uw huisgenoten.
garandeert dat
Nieuwe Nescafé de
enige oploskoffie is,
die de geur van de
versgebrande koffie
vasthoudt l
heeft hdar toen ook haar suc
ces in Davos bezorgd."
Ergens slaat een klok twee
keer. „Twee uur", schrikt mijn
medeprater, „ik ga mijn hut op
zoeken. Het was leuk om zo eens
te praten en alles bij elkaar heb
ben we het over drie vrouwen ge
had, waar we onder ons ge
zegd best de vlag voor mogen
uitsteken. Tot morgen."
„Welterusten", zeg ik.
smakenchocolade, fram
bozen, vanille, amandel,
citroen en mokka.
dit de best verzorgde citroen ter
Wereld is. 1. Dunne schil en 2. een minimum
aan pitten. Gekweekt om u een maximum aan sap en
vruchtvlees te geven een maximum aan voedings
waarde. 3. Rijk en natuurlijk van kleur. 4. Boorde
vol verrukkelijk sap. Het resultaat van de citroen-
koesterende zon, aarde en lucht in Californië en
Arizona. 5. Top kwaliteit. Geoogst op het juiste mo
ment zodat u ze krijgt op z'n stevigst, smakelijkst en
sappigst. 6. Voorzichtig geplukt en verzorgd met
zacht gehandschoende handen. 7. Streng geselec
teerd - stuk voor stuk betrouwbaar. 8. Met de be
roemde Sunkist naam. Uw garantie voor de best ver
zorgde citroen ter wereld. Ze zijn bij uw winkelier ver
krijgbaar. Probeer er eens een paar.
Sunkist is een wettig gedeponeerd handelsmerk.
TT ET is algemeen bekend, dat de In het land
v*n °?rsPr°ng geplukte en bewerkte thee
dikwijls via veilingen ten verkoop wordt aan
geboden. Colombo, Calcutta en Cochin hebben
bijv. internationaal bekende theeveilingen. Als
theecentrum neemt Londen eveneens een zeer
belangrijke plaats in. Dit wel in het bijzonder
door de belangen die men had in India, Ceylon,
Tanganyika, Kenya en andere landen.
Elk pakje ls voldoende voor een halve liter pudding
75 jaar.,., en aktiever dan ooitI
BETER
LEVEN
De „Lingestroom"
duizenden kisten thee
60.000 kisten
Gedurende de eerste drie dagen van elke week
worden op de veilingen in het Plantation House
te Londen ca. 60.000 kisten thee aangeboden.
Ons bedrijf heeft regelmatig contact met een
Londense firma die ons iedere week vóór de
veiling een selectie theemonsters toezendt. Onze
thee-inkopers keuren deze monsters, rappor
teren hun waardering over de kwaliteit en
geven hun instructies door aan Londen.
Dan na al deze handelingen, kan de thee
gekocht worden.
De gekochte partijen worden geïnspecteerd
bij een Veembedrijf en binnen één week na
contractdatum afgegeven aan onze vervoer
der de Hollandsche Stoomboot Maatschappij
N.V. Let schip „Lingestroom" b.v. heeft op
deze manier reeds duizenden kisten thee ver
scheept.
De verscheping van partijen thee die wij
rechtstreeks in het land van oorsprong kopen
geschiedt in grote lijnen op dezelfde wijze en
wordt dus o.a. geladen in de reeds eerder ge-
genoemde plaatsen Colombo, Calcutta en
Cochm.
Theeproevers
Na aankomst van de thee in Zaandam is de
taak van onze theeproevers nog lang niet be
ëindigd. Zij proeven de partijen en geven aan,
welke theesoorten met elkaar gemengd mogen
worden teneinde een hoge kwaliteit te ver-
krijgen. Er worden vele theesoorten toegevoegd
om een volle smaak en een geurig aroma te
verkrijgen.
Het zijn de soortcombinaties, die de fijne
geur van onze theeën bepalen. Dé geur van
onze Mac Queen en de volle smaak van onze
Windsor welke de verbruikers zo waarderen.