Nieuwe NESCAFÉ is de EERSTE oploskoffie die zo pittig geurt! SCAFE elk 2® pakje prijs Albert Heijn SPORTVROUWEN die frontpagina nieuws werden Bekeken 8 REDENEN WAAROM Thee direct uit productielanden naar Zaandam Ljifp Keur daarom nu geur en smaak van Nieuwe Nescafé E TIJDELIJK 20 CT. VOORDELIGER! Pakje 25 cent 2 ALLERHANDE OKTOBER 1962 m—n Licht,luchtig, zes hcerlUke door I». W. Rl SSEL rpOT OP DIT MOMENT heb ik nooit geweten dat Casablanca zo breed is. Maar nu is het goed te zien: de lichten van de stad rijen zich aaneen als slingers glim wormen op een tuinfeest voor kabouters, kilometers breed, hoog en laag, en met vijfhonderd Nederlanders en evenveel Engelsen sta ik hangend op een reling van de „Willem Ruys" op deze septemberavond van 1962 dat glimspel te bekijken. „Noem eens een vrouw die een naam heeft in de sportwereld", zegt naast me een land genoot die via Scheveningen Radio ook op dit schip alle voetbaluitslagen volgt. „Fanny Blankers-Koen", zeg ik. Het komt zo over de lippen, zonder nadenken. Want voor mij is er één naam van een Nederlandse vrouw die ingehamerd ligt in alle breinen als die van vorsten en koninginnen; voor mij is „Fanny Blankers" zeggen hetzelfde als: prestaties. Stukje \e«lerlaiul WE VAREN VERDER en de lucht is 20 tastbaar zwoel, dat een greep in het niks een warme hand oplevert. Naar het noorden gaan we, de hoek om bij Gibral tar en op naar het eerstvolgende doel dat Barcelona heet. Ruim duizend mensen deinen mee, twee weken vakantiehoudend en dan ineens die meneer die over spor tieve vrouwen begint. De twee sleepboten hebben losgemaakt en de man naast me zegt: „Goed, Fanny Blankers, na tuurlijk, de naam kent ieder een, maar weet u meer van haar ois uw kennis net zo be perkt als de mijne?" Ik ben nooit sportverslaggever geweest, maar nu komt de man toch wel aan een stukje Neder land. een stukje waarover ik mijn kennis wil spuien. Even denk ik na en zeg: „Olympisch kampioene was ze, op de honderd en de twee honderd meter hardlopen en op de tachtig meter horden; in 1948 in Londen". Ik kijk voor me uit de zachte avond in, niet weinig trots op dit schot parate sportkennis. „Juist", knikt de man, „maar wanneer is ze ook alweer opge houden met sporten?" Nu of nooit, denk ik, span alle geheu genspieren in en begin: Europese, Nederlandse en we reldrecords heeft ze op haar naam gebracht; vijftig keer was ze kampioene in Nederland, in 1949 maakte de Koningin haar Ridder in de' Orde van Oranje Nassau en Amsterdam heeft haar eens een intocht be zorgd, waar de sjeik van Koe weit verlegen van zou worden." Ik hijg. maar het is eruit en ik weet dat het allemaal klopt. „Als je het zo bekijkt en overdenkt", zegt de man die alles van voet ballen weet, „dan is die mevrouw Blankers meer dan twintig jaar lang een soort minister van bui tenlandse zaken van ons geweest, met één opdracht: goodwil voor Nederland kweken buiten de gren zen." We knikken en ik bedenk, dat die opmerking eigenlijk precies de spijker op de kop slaat. Re clame in de beste zin, dat is wat sportvrouw Fanny Blankers- Koen uit Amsterdam voor ons land gemaakt heeft. Tweemaal goud1 ADR1 LASTERIE 10.000 km fietsen „In oktober 1956 was het, toen nam ze op de gloednieu we atletiekbaan in Amsterdam afscheid van de wedstrijdsport en werd derde met verspringen met 5,365 meter. Bijna tweeën twintig jaar heeft ze op atle- tiekvelden in de hele wereld gelopen, vier gouden medailles, Europese kampioenschappen met de handvol, Olympische, SJOUKJE DIJKSTRA als maar trainen EN DEKSTEWARD heeft koffie neergezet en we zijn er bij gaan zitten. „Kijk, van voetballen mag ik zeggen, weet ik alles", begint hij. „Ik doe nog eens mee in een quiz, denk ik steeds. Ik volg alle wed strijden, zelfs die kleurloze tussen ons Nederlandse elftal en de An tillen, toen we met 8—0 wonnen. En natuurlijk alle doelpunten ge scoord door jongens van Ajax; ik ben een Ajax-man, weet u. Maar gaat u eens door over die vrou wen in de sport, dat boeit me. Noemt u er nog eens een." Niet moeilijk, vind ik. met die pas achter ons liggende zwemmerij in Leipzig. „Adri, Lasterie", zeg ik dus, uit Hilversum, die in Leipzig pas twee keer goud haalde." „Ja, ja, ik heb er over gelezen' peinst mijn buurman. „Een jong meisje nog, ja u zei het al, acht tien jaar. Dat is toch eigenlijk een geweldige nrestatie op zo jon ge leeftijd. Heeft u er een idee van wat het halen van dat goud nu aan voorbereidingen vergt?" Ja, dat heb ik zeker. Adri heeft het zelf verteld en ik hoef het verhaal maar door te geven. „Ze woont dus in Hilversum", start ik het verhaal van Adri Lasterie zelf, ..maar ze traint in Naarden. Op maandag en woensdag doet ze dat, maar denk nu niet dat het zo in de loop van de dag gebeurt. Hele maal niet. 's Ochtends om kwart over vijf gaat ze al thuis weg. Op de fiets en niet an ders. Adri zelf zegt, dat het fietsen bijzonder goed is om in conditie te blijven en we heb ben samen uitgerekend hoeveel kilometer ze op die manier per jaar onder de pedalen door trapt. Heeft u een idee? Wel, het zijn er tienduizend en dat ts voorwaar geen kippe-eindje." „Wel en in Naarden wordt ze dus getraind door Wil Bun schoten van Breukelen", ga ik verder. „Die woont ook in Hil versum en die fietst gewoon even met Adri mee. Om zes uur in de morgen beginnen dan de eerste water kilometers van Adri en dat zijn er per training zo zeven tot tien. Daar hebben we ook een sommetje van ge maakt en Adri keek ervan op. Want toen bleek, dat ze zo'n drieduizend kilometer per jaar zwemt." „Maar dat is niet alles", zeg ik en ik merk dat ik steeds en thousiaster ga praten en zelf in de ban raak van wat een Hïl- versums meisje voor haar sport over heeft. „Iedere avond om half zeven al gaat Adri naar bed. Haar vader zei: We heb ben er geen omkijken naar, Adri gaat altijd zelf, ze neemt een boek mee, leest nog een half uurtje en dan gaat ze sla pen. En wat Adri dan leest? Meisjesboeken en ook wel eens een knokroman, zei haar vader." Groots „Ja, dan ben je toch ook wel waard dat je het zo ver brengt in de sport", vindt mijn buurman in de dekstoel, „want er zullen toch weinig meisjes gevonden worden die er zoveel voor over hebben. Maar nu u dat allemaal vertelt, herinner ik me dat ze in 1961 ook iets groots heeft verricht, wat was dat?" „Toen was ze zeventien en bracht het Europees record op de tweehonder meter vrije slag op 2 minuten 18,3 seconden", weet ik. „En ze werd ook eer ste op de zeslandenwedstrijd in Vfalmö terwijl ze in april van dit jaar is onderscheiden met het Van der Mast-schild voor de beste zwemmer of zwemster. Het is een reuze gezellig meisje, langer dan haar moeder, trots op haar ouders en haar train- ster en bij haar thuis zegt ieder een: Adri heeft alles te danken aan trainster Wil Bunschoten. In zekere zin is dat zo natuur lijk, maar zonder het doorzet- FANNY BLANKERS-KOEN gloriedagen tingsvermogen van Adri zelf hadden de kranten van de hele wereld onlangs toch niet kunnen melden dat het een Nederlands meisje uit Hilversum was, dat twee keer een gouden plak moest aanpakken." We moeten nu niet ver meer van de Straat van Gibraltar af zijn. Het is middernacht, een fris drankje staat voor ons en nog steeds zijn we niet van het dek van de „Willem Ruys" af te slaan. Vreemd, pieker ik, zo er gens op een wereldzee zitten pra ten over Nederlandse vrouwen en meisjes, die heel speciale dingen op sportgebied deden. Over meis jesMaar mijn buurman on derbreekt me: „Dan hebben we natuurlijk Sjoukje Dijkstra die zo enorm schaatst. Meer weet ik eigenlijk niet van haar. Ze heb ben me verteld, dat. haar vader dokter is, klopt dat?" „Ja, ja, dat klopt", antwoord ik, „Sjoukjes vader is arts in Amstelveen. Ik ken hem, ik heb vlak bij hem gewoond. Niet al leen huisarts is hij, ook trainer van de dames-atletiekvereni ging Sagitta. En dan moet u dokter Dijkstra op een zomer avond zien: op zijn sportfiets, een rood hemd aan en dan maar door die Kalfjeslaan tussen Am stelveen en Ouderkerk aan de Amstel. Zijn stevig gebouwde dochter heeft het niet van een vreemde. Bovendien: ze zat vroeger ook in Sagitta." „U zult wel zeggen: hij begint weer over voetballen", zegt de man naast me en zet zijn glaas je bier terug op een tafeltje, „maar ik heb wel eens gehoord dat ie Sjoukje Dijkstra kunt ver gelijken met een Lenstra: men sen dus die hun kracht en sou plesse ondergeschikt hebben ge maakt aan hun wil, zoals slechts groten dan doen." „Tot de „groten" kan men Sjoukje Dijkstra met haar twin tig jaar zeker rekenen", zeg ik met overtuiging. Ik weet dat ik ergens een papiertje heb waar toevallig jaartallen en feiten op staan en ik haal het te voor-» schijn. „Als ik even mag cite ren van papier", zeg ik en lees: November 1958 haalde Sjoukje voor de derde achtereenvolgende keer de eerste plaats op het in ternationale toernooi voor kunst rijdsters in Richmond bij Lon den en dat was niemand eerder nog gelukt. In het voorjaar 1959 wordt ze in Den Haag Neder lands kampioene kunstrijden. En dan gaat het hard naar boven: Europees kampioene in 1961, in maart 1962 opnieuw Europees kampioene in Genéve en dit jaar in Praag wereldkampioene. Niet te geloven, de vaart in die ijscarrière." „Ja, ja, nu ik het weer hoor, schiet het me weer te binnen; als een koningin werd ze toen in Am stelveen ingehaald, is. het niet, met fanfarekorpsen en duizenden mensen." „Klopt", vul ik- aan, „en er kwam een speciale postauto om alle gelukwensen te bezorgen. Ook bij Sjoukje is het trainen en nog eens trainen geweest sinds ze als meisje van elf voor het eerst haar voren trok op de Hokij-baan in Den Haag", weet ik. „Haar vader heeft me ver teld in die tijd: zes maanden traint mijn dochter per jaar en zes maanden krijgt ze privé-les- sen om bij te blijven. De hele wereld is ze intussen rondge reisd mag men zeggen en net zoals Adri Lasterie is Sjoukje een Nederlands meisje dat over al de naam van ons land in vet te letters laat schrijven in de kranten." „Heeft ze nu nooit eens pech gehad? Ilc vind dat die carrières allemaal zo voorspoedig gaan", hoor. ik aan mijn linkerzijde uit de ligstoel. „O ja, Sjoukje heeft eens een been gebroken, maar daarna is ze in een stemming van nu-of- nooit verder gegaan en dat Keur nu extra voordelig Nieuwe Nescafé op smaak en geurl Let in de winkel op het voordeel-etiket. U ziet zo op NIEUWE NESCAFÉ NORMAAL en op NIEUWE NESCAFÉ COFFEINEVRIJ. Koop zo'n potje en overtuig U zelf en Uw huisgenoten. garandeert dat Nieuwe Nescafé de enige oploskoffie is, die de geur van de versgebrande koffie vasthoudt l heeft hdar toen ook haar suc ces in Davos bezorgd." Ergens slaat een klok twee keer. „Twee uur", schrikt mijn medeprater, „ik ga mijn hut op zoeken. Het was leuk om zo eens te praten en alles bij elkaar heb ben we het over drie vrouwen ge had, waar we onder ons ge zegd best de vlag voor mogen uitsteken. Tot morgen." „Welterusten", zeg ik. smakenchocolade, fram bozen, vanille, amandel, citroen en mokka. dit de best verzorgde citroen ter Wereld is. 1. Dunne schil en 2. een minimum aan pitten. Gekweekt om u een maximum aan sap en vruchtvlees te geven een maximum aan voedings waarde. 3. Rijk en natuurlijk van kleur. 4. Boorde vol verrukkelijk sap. Het resultaat van de citroen- koesterende zon, aarde en lucht in Californië en Arizona. 5. Top kwaliteit. Geoogst op het juiste mo ment zodat u ze krijgt op z'n stevigst, smakelijkst en sappigst. 6. Voorzichtig geplukt en verzorgd met zacht gehandschoende handen. 7. Streng geselec teerd - stuk voor stuk betrouwbaar. 8. Met de be roemde Sunkist naam. Uw garantie voor de best ver zorgde citroen ter wereld. Ze zijn bij uw winkelier ver krijgbaar. Probeer er eens een paar. Sunkist is een wettig gedeponeerd handelsmerk. TT ET is algemeen bekend, dat de In het land v*n °?rsPr°ng geplukte en bewerkte thee dikwijls via veilingen ten verkoop wordt aan geboden. Colombo, Calcutta en Cochin hebben bijv. internationaal bekende theeveilingen. Als theecentrum neemt Londen eveneens een zeer belangrijke plaats in. Dit wel in het bijzonder door de belangen die men had in India, Ceylon, Tanganyika, Kenya en andere landen. Elk pakje ls voldoende voor een halve liter pudding 75 jaar.,., en aktiever dan ooitI BETER LEVEN De „Lingestroom" duizenden kisten thee 60.000 kisten Gedurende de eerste drie dagen van elke week worden op de veilingen in het Plantation House te Londen ca. 60.000 kisten thee aangeboden. Ons bedrijf heeft regelmatig contact met een Londense firma die ons iedere week vóór de veiling een selectie theemonsters toezendt. Onze thee-inkopers keuren deze monsters, rappor teren hun waardering over de kwaliteit en geven hun instructies door aan Londen. Dan na al deze handelingen, kan de thee gekocht worden. De gekochte partijen worden geïnspecteerd bij een Veembedrijf en binnen één week na contractdatum afgegeven aan onze vervoer der de Hollandsche Stoomboot Maatschappij N.V. Let schip „Lingestroom" b.v. heeft op deze manier reeds duizenden kisten thee ver scheept. De verscheping van partijen thee die wij rechtstreeks in het land van oorsprong kopen geschiedt in grote lijnen op dezelfde wijze en wordt dus o.a. geladen in de reeds eerder ge- genoemde plaatsen Colombo, Calcutta en Cochm. Theeproevers Na aankomst van de thee in Zaandam is de taak van onze theeproevers nog lang niet be ëindigd. Zij proeven de partijen en geven aan, welke theesoorten met elkaar gemengd mogen worden teneinde een hoge kwaliteit te ver- krijgen. Er worden vele theesoorten toegevoegd om een volle smaak en een geurig aroma te verkrijgen. Het zijn de soortcombinaties, die de fijne geur van onze theeën bepalen. Dé geur van onze Mac Queen en de volle smaak van onze Windsor welke de verbruikers zo waarderen.

Allerhande | 1962 | | pagina 2